อ่านข้อเขียนรักแม่ให้โลกรู้ของหลายกระดานจนต่อมน้ำตาแตก..ซึมเซา..
ความคิดที่กระฉูดอยู่หลายวันก่อนสะดุดแล้วหายวาบเหมือนทุกครั้ง
ฉันน่าจะคิดค้นทำกระดานดิจิตอลที่บันทึกความคิดได้จริงจริงสักที!
คืนวันที่แจ้นกลับไปซุกตัวอยู่ในมุมเดิมเดิมของ"บ้าน"ฉันคิดอะไร?
บ้านที่โอบรักมาเนาว์นานนี้ฉันไม่เคยมีแม่..
พ่อกับหกซุปเปอร์เปี๊ยกของพ่อกับคนเลี้ยงที่ไม่เคยซ้ำหน้าต่างหาก
เหมือนฉันไม่เคยคิดถึงแม่ พวกเราไม่เคยพูดถึงแม่เลยแต่เล็กจนโต
หรือฉันต่อต้านแม่ในเบื้องลึก..แม่ปล่อยพวกเราให้อยู่ตามลำพัง
แม่ทิ้งให้พ่อดูแลพวกเราคนเดียวอย่างโดดเดี่ยวจนวันสุดท้ายของชีวิตหรือเปล่า?

ฉันนึกภาพแม่ตามทุกกระดานที่เลาะผ่าน หรือเหล่านั้นแม่ไม่ได้ทำ
แม่ที่อุ้มแต่ละท้อง อดเปรี้ยวอดหวานไม่ให้กระทบอีกหนึ่งชีวิตที่หายใจร่วม
แม่ฉันอุ้มหกท้อง ท้องละเก้าเดือน ประคับประคองแต่ละท้องให้สมบูรณ์ที่สุด
แต่ละท้องที่เฝ้าฟูมฟักให้เจ้าตัวเล็กมีโอกาสมาลืมตาดูโลก
อดเปรี้ยว อดหวานเพื่อชีวิตทั้งภายนอก ชีวิตภายใน

สองมือแม่ที่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเจ้าตัวเล็กมาถึงหกคน
หกคนของแม่ล้วนเติบใหญ่เป็นทรัพยากรมีคุณภาพ
บ่งบอกถึงพื้นฐานการเลี้ยงดูที่ดีนับตั้งแต่เป็นทารก
แต่ละวัน..แต่ละคืนผ่าน..ตลอดชีวิตแสนสั้นของแม่..
หรือว่าแม่ไม่ใช่ผู้สร้าง ไม่ใช่คนปั้นชะตาชีวิตของพวกเรา..

แล้วอะไรเล่าที่หล่อเลี้ยงชีวิตจิตใจให้พ่อบากบั่นเลี้ยงพวกเรารอดปากเหยี่ยวปากกา
อะไรเล่าที่เป็นกำลังใจยิ่งใหญ่ กำลังใจที่สร้างสรรศิลปะแห่งชีวิต
ถ้าไม่ใช่พลังใจจากความรักอมตะที่มีต่อนางแก้วของพ่อ
ดวงแก้วที่ทิ้งไว้เพียงพลังความรักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนเลย..

ฉันเห็นรอยยิ้มเล็กๆมุมปากของพ่อวันจากไปอย่างสงบ
ฉันมั่นใจว่าพ่อภูมิใจกับความสำเร็จของพ่อที่ภาระกิจเสร็จสิ้นลง
ฉันมั่นใจพ่อได้พบใครอีกคนที่รอคอยอยู่เสมอนั้นแล้ว..

คืนวันที่แจ้นกลับไปซุกตัวอยู่ในมุมเดิมเดิมของ"บ้าน"ฉันคิดอะไร?

กลับเข้าบ้านครั้งล่าสุดไม่พบใคร
น้องเล็กและพี่สามออกปฏิบัติการจิตวิทยาเหมือนทุกครั้ง
แต่บ้านหลังเดิมนั้นไม่เงียบเหงาเลยสักนิด ดอกไม้ทุกกระถางแข่งกันบานดอก
กล้วยไม้กำลังแทงช่อ ไม่เว้นแม้แต่ในกระถางที่พลัดตกลงมาแอ้งแม้งอยู่บนดิน

มีสีอะไรบ้างที่ฉันมองหาแล้วไม่พบ
สีขาวของไม้หอมสารพัดชนิดที่เคยเป็นไม้โปรดของฉันและพ่อ
สีชมพูอ่อน สีชมพูเข้มของบัวในอ่างน้อยใหญ่ที่พี่สามวางเรียงราย
สีแดงสด สีแดงเลือดนก สีแดงกำมะหยี่ สีแดงเลือดหมู ของฤาษีผสม
สีบานเย็น สีส้ม สีแสด สีปูนแห้ง สีอิฐ สีเหลือง สีเหลืองทอง
สีหมากสุก สีหมากแห้ง ของโป๊ยเซียนนับร้อยกระถาง
สีฟ้าหม่นของพยับหมอกบนลานดิน
ละเลียดสายตาหาแม้แต่ดอกไม้สีน้ำเงินที่เคยหายาก
ฉันเห็นอัญชัญบราซิลดอกใหญ่เลื้อยพาดรั้ว เห็นสีบรอนซ์ตะกั่วดัด
ดอกไม้สีดำอย่างกระดิ่งนิลใต้ต้นแก้ว
และไม้ฉงนอย่างพุดสามสี (ธรรมชาติทำได้ยังงัย)
ทุกอย่างเหมือนรอรับการกลับมาของฉัน

ไม้เว้นแม้แต่สายน้ำพรั่งพรูจากถังน้ำสำรองที่ทดขึ้นสำรองใช้ได้ตลอดปี
ใครสักคนที่เพิ่งออกไปข้างนอกก่อนฉันมารีบร้อนไม่ปิดสวิทช์ปั๊มพ์น้ำ
สายน้ำพรั่งพรูเย็นฉ่ำจนเห็นไอลอยระเหยนั่นกระชากจิตวิญญาน..
สายน้ำสายเดียวกันนี้หล่อเลี้ยงหลายชีวิตที่นี่ ที่ตรงนี้ ที่ยังมีดอกไม้บาน..

ที่ตรงนี้.. หกตัวเล็กของแม่วิ่งวนแข่งกันอวดให้พ่อดูนั่นนี่ฝีมือตัวเอง
เรือลำเล็กติดมอเตอร์ของพี่ใหญ่ เรือใบสลักจากฝักนุ่นของน้องน้อย
หมวกสาน-ดาบก้านมะพร้าวของพี่รอง กังหันลมกิ่งไผ่และใบบัว
มาลัยดอกหญ้ากลีบปาหนัน ว่าวหนังสือพิมพ์ที่มีท่าร่างเหมือนผีเสื้อปีกแหว่ง..

เนื้อที่นี้ที่พ่อนกกับแม่นกร่วมกันสร้างสำหรับลูกนกเล็กเล็กของแม่ก่อนจะจากไป
ปล่อยหน้าที่ไว้ในคนคนเดียว..พ่อทำหน้าที่ต่ออย่างสมบูรณ์ไร้ที่ตำหนิ..
ความเสียสละยิ่งใหญ่เป็นภาพงดงามประทับใจจนไม่อยากมองภาพอื่นใดอีกเลย
ให้เป็นภาพสุดท้ายของความรักของคนสองคนที่มีพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่
ไม้ต้นเดียวที่บอกว่าแม่ปลูกยังคงเหลือให้รู้ว่ามีไม้อายุมากกว่าพวกเราอยู่มุมรั้วหน้าบ้าน
และยืนต้นรอรับการกลับมาของพวกเราทุกคนเสมอ
เนื้อที่นั้นสำหรับฉัน สำหรับพวกเราและสำหรับความรักของพ่อแม่ที่ยังคงเป็นนิรันดร์..
ฉันจะทอดทิ้งพื้นที่สวยงามอ้อยอิ่งด้วยไออวลของรักอมตะให้รกร้างต่อไปได้อย่างไรกัน..
โครงการพันร้านโฉบวาบมาทักทาย (..)


ตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ทุกวันท่ามการใช้พลังงานน้ำมันและก๊าซกันระห่ำ
ในขณะที่เราพยายามรณรงค์ช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อมและเร่งพัฒนาหาสิ่งพลังงานทดแทนในรูปแบบต่างๆโครงการหนึ่งที่ฉันสนใจมากที่สุดคือการผันพลังงานแสงอาทิตย์มาทดแทนพลังงานน้ำมัน

ฉันคิดเสมอทำไมเราไม่ตักตวงพลังงานที่มีอยู่เหลือเฟือ พลังงานที่สะอาด ปลอดภัย บริสุทธิ์ แค่มีชุดอุปกรณ์แผงโซล่าเซลมาแปลงพลังงานแสงอาทิตย์ที่ได้รับให้เป็นพลังงานไฟฟ้าก็สามารถใช้งานได้ทันที ฉันจะเก็บแสงอาทิตย์สำรองไว้เอาไปใช้งานในภายหลัง ใช้แทนอุปกรณ์ไฟฟ้าอื่นๆ หลอดไฟเพื่อให้แสงสว่าง โทรทัศน์ พัดลม เครื่องเล่นดีวีดี เครื่องสูบน้ำ กาต้มน้ำ ชาร์จไฟ้ ชาร์จมือถือ

ฉันกำลังคิดถึงเครื่องพ่นละอองน้ำละอองหมอกพลังงานแสงอาทิตย์ สำหรับโรงเรือนเพาะชำ ของฉัน ฉันมองเห็นเรือนเพาะเห็ด และต้นกล้าไม้อื่นๆฉันคิดถึงท่อพ่นละอองน้ำไม้ ดอกไม้ผล ธัญญพืช เผือกมัน โครงการพันร้าน ฟักแฟงแตงกวา ไม้สารพัดเลื้อยไหวระยิบฝ่าเปลวแดดสีส้ม

ความคิดที่ปราดเข้ามาชั่ววาบ ฉันขับรถดิ่งไปโชว์รูมที่เคยผ่านตา
พนักงานปรายตามองแล้วไม่สนใจ ดี..ฉันรำคาญพวกตอแยจุกจิก
ปีนไปนั่งบนเจ้าตัวเล็กสุดขนาด 22 แรงม้า
..ลูกกุญแจคาไว้ที่เครื่องเสียด้วย..เดี๋ยวเถอะ ..จะเล่นกายกรรมให้ดู
พนักงานลุกผึง! คราวนี้รัวเรยย..ฉันจำได้ไม่หมดหรอก options เยอะแยะนั่น
ฉันอยากได้แค่ตัวช่วยไถ เกลี่ย ตัด ขุด กลบ ลาก ดัน ยก สำหรับพื้นที่เล็กๆของฉัน
พนักงานหอบเอาเอกสารแนะนำมาเพียบชี้ดูนั่น ดูนี่
แนะนำรุ่นที่ขายดีมาก ตั้งแต่ ธรณีนี่นี้ใครครอง ออนแอร์..(..)

ฉันถามหา 24 แรงม้าอย่างที่ได้รับคำแนะนำมา หมอนั่นเหวอกิน
บอกคนละบริษัท เวงเรย..ฉันมาผิดบริษัท..แต่ไม่เป็นไร ..เนียนได้..
ฉันนิ่งฟังข้อเปรียบเทียบคุณสมบัติรวมถึงบริการหลังขายที่เหนือกว่า
ฉันตั้งใจฟังอย่างลูกค้าที่ดี ..

ฟังธิบายเป็นคุ้งเป็นแควเหมือนจะเป็นเจ้าของไร่นาสักสักสามปิดแปดล้านไร่
ฉันคิดถึงไร่นาสวนประสมของฉัน โครงการพระราชดำริ
เศรษฐกิจพอเพียงที่อยู่ในใจเสมอมากำลังจะเป็นตัวตน
ฉันจะปั้นแสงอาทิตย์ให้เป็นเป็นตัว !
ถึงวันที่น้ำไม่ไหลไฟไม่ติด ฉันจะใฃ้พลังงานแสงอาทิตย์
พลังงานที่สามารถหาได้ง่ายทุกที่ ไม่ต้องพึ่งพาใคร
มีให้ใช้งานถึงบ้านฟรีโดยไม่ต้องรอขออนุญาตใคร ไม่ต้องจ่ายค่าไฟรายเดือน
ไม่ต้องปักเสาลากสายจ่ายค่าหม้อแปลง ไม่ต้องจ่ายค่าไฟฟ้าเดือนละแพงๆ
ทั้งยังได้ช่วยชาติเพื่อลดการใช้พลังงานไฟฟ้า ลดการทำลายป่าต้นไม้ลำธาร
การบุกรุกป่าทำลายระบบนิเวศน์เดือดร้อนทั้งป่า
ฉันจะเก็บเกี่ยวผลผลิตทำพาสเจอร์ไรซพลังงานแสงอาทิตย์
ไม่มีตลาดก็ไม่เป็นไร เก็บไว้แจกวันโลกลำบาก แค่คิดก็มีความสุขจริงเลย ..

บิดสวิทซ์สตาร์ทรถ พนักงานตาเหลือกละล่ำละลักชี้ตำแหน่งหยุดรถ
รถมันขับเคลื่อนติดดินทั้งสี่ล้อ ไม่ได้เหิรฟ้าสักหน่อย ปอดแหกไปได้
ฉันเหยียบคันเร่ง ก็อยากฟังเสียงว่ารถไม่ติดกระจกมันจะเสียงดังแค่ไหน
เจ้าหนุ่มตะโกนอะไรไม่รู้ไม่ได้ยิน ฉันดับเครื่องลงจากรถ
"ต้องปลูกข้าวกี่บิ้งหรอ ถึงจะพอใส่บาตรได้ตลอดทั้งปี?"ฉันถาม
หมอนั่นเกาหัว ฉันไม่รอคำตอบ เธอตอบได้ไหมเล่าคนดี..