ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
1 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
ความนัย(ใจ)

หลายวันที่เธอเดินดุ่มๆเข้ามานั่งเงียบๆในห้องทำงานของฉัน ไม่สนใจอะไรสักอย่าง
นอกจากดินน้ำมันสีเขียวก้อนเดิมที่เจนตา ไม่ดิ่งไปดูหนังเหมือนเคย
ตามองเขม็งที่กลุ่มควันจากน้ำตกจำลอง บางวันก็เก็บดอกไม้มาลอยให้เห็นกับตา
ไม่มักองทัพ ไม่มีอาวุธ บางวันเปิดการ์ตูนแต่ไม่ดู ค้นหนังสือพจนานุกรมภาพมาพลิกไปมา
อยากจะคิดว่าเธอฟังอย่างเดียว ก็สานต่อเรื่องราวได้ตลอด เธอแยกสัมผัสได้ เทวดาปันจิต..

วันนี้เธอสนใจปั้นเครื่องร่อน หรือ เธอกำลังจินตนาการไกลกว่าที่คิด เธอบินไกลถึงใหนกันหนอ..
จุดเล็กๆที่ยิ่งใหญ่นี้กำลังเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันกระโดดมาศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง
ฉันมองพัฒนาการของเธออยู่เงียบๆ มีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างระหว่างวัน..


วันนั้น..เธอไม่สามารถสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนในระดับที่เหมาะสมกับอายุ
ไม่แสดงความอยากเข้าร่วมสนุก ร่วมทำสิ่งที่สนใจ หรือร่วมงานให้เกิดความสำเร็จ
ไม่มีอารมณ์หรือสัมพันธภาพตอบสนองกับสังคม
วันนี้ฉันมองเห็นพัฒนาการในการพูด เธอพยายามจะสื่อสาร
แม้จะไม่แสดงออกว่าอยากใช้การสื่อสารวิธีอื่นมาทดแทน
การเล่นสมมติที่ไม่หลากหลาย แต่ก็คิดได้เองตามจินตนาการ

ฉันสัมผัสได้ว่าเธอพยายามพูดและสนทนาต่อเนื่องกับคนอื่น
แม้ว่าเธอจะไม่สนใจเข้ากลุ่ม หรือเล่นกับเด็กคนอื่น
แต่เธอมีพัฒนาการที่แสดงออกถึงความสนใจร่วมกับคนอื่นได้
อย่างน้อยก็กับฉัน(ในบางอารมณ์ ) เธอรู้ใช่มั้ยว่าคำพูดซ้ำๆภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ นั้น ฉันสื่อได้
เธอรู้ว่า ฉันกำลังติดตามจินตนาการของเธอ นะ..ฉันกำลังจินตนาการตามเธอ

คนเลี้ยงบอก หมอเปลี่ยนยาใหม่ ทำให้เธอซึมไปนิด
แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังปรับตัวกับอะไรสักอย่างวิชาที่เคยเรียนก็ไม่สนใจแล้ว
ในสมุดมีแต่คำศัพท์ภาษาอังกฤษลายมือโย้เย้ แต่อ่านได้ถูกต้องทุกคำ
โดยเฉพาะป้ายสัญลักษณ์จราจร ป้ายเตือนต่างๆ พิเศษที่สุดก็ธงนานาชาติสีสวย


ในเช้าวันที่เธอต้องเรียนวิชาอื่นเธอกลับนั่งจับจองเก้าอี่ของฉันเฉยไม่กระดุกกระดิก
ฉันบอกเธอต้องไปเรียนภาษาไทย เธอทวนคำ "เรียนภาษาไทย เรียนแน๊ว" ชัดเจน
ฉันบอกวันนี้ยังไม่ได้เรียน เธอต้องเรียนภาษาไทยสัปดาห์ละ 4 ชั่วโมง เธอทวนคำ "วันนี้..เรียน"
เมื่อฉันได้โปรแกรมเสริมทักษะตัวใหม่มาให้พี่ๆทดลองเรียนรู้ เธอเดินไปเกาะเก้าอี้มองแล้วพยักยิ้ม
เพียงช่วงเผลอเดียว เธอก็เข้าไปทำคะแนนในโปรแกรมนั้นไว้แล้ว ในชื่อของเธอเอง

การพัฒนาออทิสติกมีความหลากหลาย ฉันคิดว่าหาก ครอบครัวดูแลด้วยความรัก
โรงเรียนหรือเพื่อนร่วมชั้น คุณครู ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านร่วมมือกันพัฒนาด้วยความเข้าใจ
ก็จะไปสู่จุดหมายปลายทางของการทำให้เด็กมีการพัฒนาเต็มตามศักยภาพที่มีอยู่ได้ไม่ยาก
แต่สักกี่ครอบครัว กี่บริบทของเด็กกลุ่มนี้ที่จะเข้าใจและมีความพยายามอย่างต่อเนื่อง
ที่สำคัญไม่ทดท้อ ถอดใจไปเสียก่อน ฉันต้องทำอย่างไร ?

ฉันต้องทำอย่างไรให้หนึ่งชีวิตที่มาป้วนเปี้ยนอยู่กับฉันวันนี้เป็นภาพที่สวยงามตลอดไป
ฉันกำลังมองหาความสามารถพิเศษของเธอ ฉันค้นหาพลังแฝงของเธอ ฉันพบแล้วมั้ย ?
ประโยคยาวๆหลายประโยคที่พรั่งพรูออกมาให้ฉันอึ้ง ปรัชญาการศึกษาล้วนๆ

สวัสดีครับ "
"สอนนักเรียน"
"การทำงานคือชีวิต"
"สวยงามมีคุณค่า"
"การศึกษาเพื่อสร้างสังคมใหม่"
"การทำงานคือชีวิต"
"ความเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง"
"ให้เป็นบรรณาการ "
"ขอบคุณครับ "

ถ้อยคำยาวเหยียดเป็นช่วงๆ ไม่รู้ที่มาที่ไป
เสียงเนิบช้าเหมือนรำพึงกับตัวเองไม่มีซ้ำ ฉันยังจำได้ไม่หมด
หรือฉันเองกันแน่ที่วุฒิภาวะบกพร่อง ?
พัฒนาการทางภาษาของเธอกำลังก้าวกระโดด
หรือพัฒนาการเรียนรู้ของฉันถอยหลังเข้าคลอง ?
เรื่องของการสื่อสารเป็นทักษะที่ต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง และปฏิบัติในสถานการณ์จริง
ฉันมาลงพื้นที่ที่นี่นานจนสามารถเข้าใจภาษาถิ่นจากการสัมผัสทุกวัน แต่มาเริ่มพูดได้ก็สักสี่ห้าปี
ด้วยใจรัก มีความเห็นส่วนตัวว่าภาษาถิ่นมีความละเมียดละไม ละเอียด เสียงสูงต่ำน่าฟัง
คำสร้อยต่างๆสื่อภาพได้อย่างชัดเจน ฉันเรียนรู้อย่างคนช่างจำ เลือกจำเฉพาะสำนวนเท่ๆมาก่อน

ปะเลอะ - เยอะแยะ ปะเลอะป่ะเตอะ - เยอะแยะมากมาย
อะหยัง-อะไร อะหยังเกาะ-อะไรนะ อะหยังมั๋ยจั๋ย-อะไรกันนักกันหนา
ซุ่นซะซุ่นซ่าน คือ เกะกะระเนระนาด เพอะเวอะเพอะเจ้อ - กะเปิ๊บกะป๊าป
ซูซี้ซูแซง - ทู่ซี้พิรี้พิไร บางคำสวยงามไม่ได้เท่าใจฉันก็แอบครีเอทเอาเอง
ก็นะ ภาษามีเอกลักษณ์ ต้องอนุรักษ์ สืบสานและพัฒนา ฉันเก็บคำมาตุนไว้มากมาย
งาม-สวย งามจ้าด - สวยมาก อ้าดลาด - เปิดเผย นอนอ้าดลาด - นอนแผ่หลาผึ่งพุง
พะลาด- ล้ม มื่น-ลื่น มื่นพะลาด - ลื่นล้ม ฉันเลยแปลคำว่า จ้าดลาด - ประมาณว่าเทกระจาด

วันหนึ่งฉันชมงานอลังการชิ้นหนึ่งว่า งามจ้าด ลาด ในความหมายว่าสวยแบบระเบิดเถิดเทิง
พรรคพวกขำกันกลิ้ง แต่บรรยายไม่ได้ว่าจริงๆแล้วมันแปลว่าอะไร แล้วก็ไม่เฉลยเสียด้วย
ฉันก็หยิบฉวยมาใช้บ่อยจนติดปาก ก็แปลแบบสร้างสรรค์ สืบสานแล้วงัย

วันที่ประดิษฐ์ประดอยจัดดาหลาสีแดงสดในแจกันทรงกระบอกสีขาว
แซมด้วยป่านศรนารายณ์ใบเรียวให้มองดูสวยเก๋..แปลกตา..อย่างใจวาด..เล็งซ้ายเล็งขวา..
หนึ่งตัวเล็กมาเกาะประตูมอง " โอ้..งามจ้าดด..ลาดด เลยค่ะครู"..แป่ววววว...มันทะแม่งๆอยู่..
ฉันเลิกสืบสานสำนวนนี้แล้วจากวันนั้น .. ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร..
แต่มั่นใจว่าภาษาและการสื่อสาร ต้องมีนัยเดียวกันที่สื่อถึงกันได้

ฉันขบคิดปัญหาการไม่สามารถสื่อสารของเด็กวัยเรียนในปัจจุบัน
สมาธิสั้น ปัญหาใหญ่ที่กินอาณาเขตกว้างออกไปเป็นแผลเหวอะเรื้อรัง
วิธีไหนกันเล่าที่จะสมานแผลผุเปื่อยของเด็กไทย

บันทึกนี้สำหรับเจ้าชายน้อยยอดอัจฉริยะในดวงใจคนนั้นของฉัน..
ฉันกำลังค้นหาสุดยอดกระบวนการเรียนรู้ในความว่างเปล่า..
เธอเรียนรู้การสื่อสารจากความว่างเปล่าใช่ไหม..
ฉันจะเรียนรู้กระบวนการคิดจากความว่างเปล่า..




Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 22:56:31 น. 1 comments
Counter : 483 Pageviews.

 
บันทึกนี้สำหรับเจ้าชายน้อยยอดอัจฉริยะในดวงใจคนนั้นของฉัน..
ฉันกำลังค้นหาสุดยอดกระบวนการเรียนรู้ในความว่างเปล่า..
เธอเรียนรู้การสื่อสารจากความว่างเปล่าใช่ไหม..
ฉันจะเรียนรู้กระบวนการคิดจากความว่างเปล่า..


โดย: Peakroong วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:17:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.