นู๋จะตามรอยโอโต้จัง(พ่อ)...ตอน สมุดบัญทึกประจำตัวโรงเรียน

นู๋จะตามรอยโอโต้จัง(พ่อ)...ตอน สมุดบัญทึกประจำตัวโรงเรียน


แม่ไปรื้อๆเก็บของเก่าๆของบ้านเรา คัดเลือกทิ้งซะบ้างเลยไปเจอสมุดบัญทึกประจำตัวโรงเรียนของโอโต้จัง(พ่อ)ตอนเรียนอนุบาล 1และ 2 เปิดๆอ่านดู ทั้งหมด

แล้วเปิดอ่านหน้าที่มีบัญทึกน้ำหนัก ส่วนสูง สะดุดค่ะเออแหะภุณจังมีน้ำหนักและส่วนสูงเท่าๆกับโอโต้จังในช่วงอายุเท่ากันเลย ทั้งอนุบาล๑และ๒ แต่โดยปกติภุณจังก็เกินเกณท์มาตรฐานของเด็กผู้หญิงญี่ปุ่นอยู่แล้วค่ะ

อ่านๆ ดูๆมีหลายอย่างที่ สองพ่อลูกคล้ายๆกัน อ้อ สองพ่อลูกเรียนที่โรงเรียนเดียวกันค่ะ เหตุผลเพราะอยู่ใกล้บ้าน ระยะทางไม่เกิน 700 เมตรเป็นโรงเรียนกึ่งๆเนสเซอรี่ ของรัฐบาลค่าเล่าเรียนเดือนล่ะ สองหมื่นเยนยังไม่รวมค่าประกันและค่าหนังสือ ค่าอาหาร ทั้งหมดรวมเบ็ดเสร็จประมาณ 22,000 เยน ค่ะ(ตอนนี้ 100เยน ประมาณ 30บาท)ที่นี่ถือว่าถูกแล้วค่ะ

รูปเปรียบเทียบ...สมุดบัญทึกประจำตัวโรงเรียนสองพ่อลูก






หน้าปก










หน้าถัดมา หน้านี้เขียนข้อสัญญาที่เด็กนักเรียนต้องทำ ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนค่ะ

1 กินอาหารทุกอย่างไม่เลือกกิน ทำอะไรให้ก็กิน เด็กมักเลือกค่ะอันนั้นกินอันนี้ไม่กิน

2 เวลาเล่นกับเพื่อนๆ ต้องเล่นกันดีๆ คือไม่ทะเลาะกัน และไม่แย่งของเล่นต้องรอคิวค่ะ

3 ต้องใส่เสื้อผ้า แต่งตัวเอง

4 เล่นของเล่นหรือเอาอะไรออกมา ต้องเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย

5 ต้องล้างมือ บวนปากทุกครั้งก่อนเข้าห้องเรียน ส่วนที่บ้านกลับถึงบ้านต้องล้างมือบวนปาก

ทั้ง 5 ข้อ เหมือนกัน มีต่างกันอยู่ 1 ข้อ

6 ภุณจัง...ไม่วิ่งลงไปที่ถนนโดยไม่หยุดดูรถเสียก่อน
6 โอโต้จัง..ต้องนอนเร็วๆและตื่นนอนเช้าๆ

แต่โอโต้จังมีเพิ่มอีก 1ข้อ

7 เวลา ครูเรียกให้ขานรับดีๆทุกครั้งเช่น ไฮ ครับ ค่ะ










ในหนึ่งปีเดือนที่ห้า หยุดโรงเรียนมากที่สุดเหมือนกัน ภุณจังมีสติกเกอร์เก้าอี้ร้องไห้ตั้ง 8 วัน(ไม่สบายค่ะ) ส่วนโอโต้จังเป็นนักเรียนที่ดีค่ะคงไม่ค่อยเจ็บ ค่อยป่วยมีหยุดแค่วันเดียว ถือว่าหยุดมากที่สุดแล้วครูติดสติกเกอร์สีเงินให้ค่ะเดือนอื่นๆได้สติกเกอร์สีทอง










เดือนสี่ภุณจังไปโรงเรียนทุกวัน ไม่ลาไม่หยุดซึ่งมีแค่เดือนเดียวในรอบปี ส่วนโอโต้จังได้สติกเกอร์สีทองเกือบทั้งปี สมุดสวยเหลืองอร่ามเชียวเปิดเจอแต่ สติกเกอร์สีทอง ผิดกับภุณจังที่เจอเก้าอี้ร้องไห้ทุกเดือนยกเว้นเดือนสี่








หน้าบัญทึกน้ำหนัก ส่วนสูง ครูจะเช็คแล้วลงบัญทึกไว้ทุกเดือน บางเดือนน้ำหนัก ส่วนสูงเท่ากัน เฉลี่ยแล้าช่วงอายุเดียวกัน เท่ากันค่ะ

โชคดีนะที่โอบ้าจัง(คุณย่า)ของภุณจังก็ชอบเก็บๆ ของใช้หนังสือ งานประดิษที่ลูกๆทำไว้ ตอนนี้พอลูกๆมีครอบครัว มีลูกเองได้เอาออกมาให้ลูกดู พูดคุยถึงเรื่องเก่าๆเมื่อครั้งโอโต้จังยังเป็นเด็กให้ลูกฟัง ภุณจังรู้สึกภาคภูมิใจในตัวโอโต้จังมาก คงอยากดำเนินตามรอยพ่อล่ะค่ะ


.................................................

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA











Create Date : 24 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 16:42:09 น. 11 comments
Counter : 1822 Pageviews.

 
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket


++ อรุณสวัสดิ์ค่ะ ++

..มาชวนไปลอยกระทงกานค่ะ..

++ Happy Loy Kratong Day นะคะ ++



โดย: ฉันขอมีเธอในหัวใจ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:27:47 น.  

 
ดีจังเลยค่ะ มีสมุดบันทึกของโอโต้จังเก็บไว้ด้วย

สมุดทั้งของภุณจัง โอโต้จัง น่ารักดีค่ะ


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:46:51 น.  

 
ยังมีสมุดตอนเรียนเก็บไว้เหมือนพ่อบ้านที่บ้านดาวเลยค่า คนญี่ปุ่นนี่ช่างเก็บเนอะ แม่สามีดาวเก็บทุกอย่างเลยค่ะ เก็บจริง ๆ


โดย: hoshi_nao วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:02:02 น.  

 
So cute ka...It's my question long time, Why is everything in Japan so cute? I like japanese stuffs since I was young. They are so cute

Your song is so cute too, never heard before.


โดย: Imperfect Mom วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:33:56 น.  

 
ขยันเก็บนะคะ น่ารักดี อะไรเก่าๆเอามาดูแล้วก็อดนั่งอมยิ้มไม่ได้นะคะ รูปเก่าๆบางรูปหยิบจับขึ้นมาดูก็ย้อนนึกไปถึงอดีต เรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาเล่าเป็นวันๆได้ก็เพราะรูปถ่ายใบเดียวแหละคะ
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ


โดย: เจ้าเตี้ย วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:35:12 น.  

 
คนญี่ปุ่นรุ่นพ่อแม่ชอบเก็บสะสมของลูกๆไว้ ตอนแอนไปบ้านสามีก็ได้เจอของน่ารักๆ ของเขาที่พ่อแม่เขายังเก็บเอาไว้...


โดย: thattron วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:40:27 น.  

 
สมุดบันทึกน่ารักจังเลยค่ะ ของลูกป้าแป๋วเรียบ ๆ ไม่มีอะไรเลย

โอโต้จังต้องดีใจแน่ ๆ ที่ภุณจังอยากเดินตามรอยพ่อ

ขอให้คุณนาและครอบครัวมีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:01:35 น.  

 
สุขสันต์วันลอยกระทงคะ


โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:48:44 น.  

 
ต๊ายกรี๊ดดด
สมุดพกน่ารักซ้า..อยากให้นู๋มรรคได้งี้ม่าง


โดย: มรรคณิชา วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:54:10 น.  

 
โรงเรียนของภุณจังดีจังเลยบันทึกน้ำหนักส่วนสูงกันทุกเดือน ที่โรงเรียนของฮานึรเทอมละครั้งเองจ้ะพี่นา...


โดย: แม่ฮานึร วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:50:15 น.  

 
ชอบสมุดประจำตัวนักเรียนของญี่ปุ่นจัง น่ารักสุดๆ


โดย: princess gig วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:20:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

samelaa
Location :
กรุงเทพ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]












samelaa

บล๊อกนี้ต้องการเพื่อน

เปิดบล๊อกเพราะเหงา

โดดเดี่ยวในต่างแดน

ด้วยตระหนักว่ามนุษย์คือสัตว์สังคม

ย่อมมิอาจอยู่โดดเดี่ยวตามลำพัง

ขอบคุณโลกไซเบอร์และพันธุ์ทิพย์

************************
เริ่มบล๊อกแรกเมื่อวันที่ 04-06-2007













ซากุระและพันธ์ไม้คลิกดูได้ค่ะ




ก่อนบอกลาฤดูชมดอกซากุระ...กับซากุระอีกสองสายพันธุ์



พาไปชมซากุระสีชมพู...สายพันธุ์ ยะเอะ เบะนิ ชิดะเระ
八重紅枝垂桜



ซากุระเอะโดะ ฮิกาน...ต้นเก่าแก่ที่วัดชุกุเอ็น ทสึ



ดอกซากุระโซเมอิโยชิโนะ...ที่ปราสาทโอคาซากิ



ดอกไม้บาน...ฤดูใบไม้ผลิมาเยือนแล้วจ้า 春(はる)









cursor
New Comments
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
24 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add samelaa's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.