2011 Thailand ตอนที่ 4 3/09/11 กลับมาอัฟบล็อกเที่ยวไทยกันต่อ ห่างหายและหายห่างไปนาน กลับมาจากไทยตั้งแต่เมษา ป่านฉะนี้ กันยา เข้าให้แล้ว ไอ้ก้อยยังอัฟบล็อกเที่ยวไทยไม่หมดเลย เอิ้กกก มัวแต่เที่ยว, ทำงานและอัฟบล็อกอื่นๆอยู่ วันนี้ได้หยุดงานตั้ง 1 วัน จึงมาทำการอัฟบล็อกการกลับไปเที่ยวเมืองไทย ไปพบป่ะเพื่อนฝูง พี่น้อง ทั้งเก่าใหม่ พร้อมบ่นกับภาวะบางปะการที่สะสมมาเนิ่นนานจนมันมากมายเมื่อเราหุบปากเงียบเพราะคิดว่าเรากลับไทยแค่ปีละครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น แต่เมื่อมันมากและมันนาน มันก็มีเอือมและตูมตามกันตามมา ฮี่ๆๆๆ แต่วันนี้ขอเขียน(พิมพ์)บันทึกความสุข สนุกสนานในการกลับไทยและพบปะพี่น้องเพื่อนฝูงกันก่อนดีฝ่า(กว่า)นะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พิมพ์ไม่เคยทำการบันทึกไว้ แต่เขียนออกมาจากความทรงจำที่มีบันทึกไว้ในใจ ตามมาชมภาพบันทึกรักฉบับเพื่อนพ้องน้องพี่และสามีที่น่ารัก(บ้ายอมากไอ้ก้อย เอิ้ก)กันได้เลยค่ะ จากบล็อกเก่าๆ ก่อนๆ ที่บอกไว้ว่า ไอ้ก้อยได้กลับไทยก่อนตาแก่ 1 อาทิตย์ ด้วยความใจดีและเข้าใจของตาแก่เพื่อให้พื้นที่ส่วนตัวกับไอ้ก้อยได้มีเวลากับเพื่อนฝูงได้เต็มที่ก่อนการเดินทางท่องเที่ยวของเราสองคนจะมีต่อไป และวันที่ตาแก่เดินทางตามมาเมืองไทยก็มาถึง ตาแก่ถึงสุวรรณภูมิในเวลา 16.10 น. ของวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2011(2554) โดยมีไอ้ก้อยไปยืนรออยู่ก่อนแล้วครึ่งชั่วโมง ขณะที่รออยู่ก็มีหนุ่มไทยอายุราวๆ 38-45 ปี ท่าทางเกย์ กับหนุ่มใหญ่อายุราวๆ 40 ปี ท่าทางเป็นชาวออสซี่(ฟังจากสำเนียง) จากที่มองเค้าไม่น่าจะเป็นอะไร กึ๊บกึ๋ย ดึ๋ยๆกัน ฮ่าๆๆ ประมาณแบบว่าสอดรู้น่ะค่ะ แต่เพราะไม่ค่อยจะชอบพี่เกย์ไทยจากการพูดสักเท่าไหร่ ที่เอ่ยถึงสาวไทยที่ไปรอ ไม่ว่าจะเป็นแฟนต่างชาติ สามี หรือญาติ ตรงนั้น ประตู 3... พี่ท่านเล่นเอ่ยโดยรวมว่า "ผู้หญิงที่มารอตรงนี้จากที่ดูจากการแต่งตัวโลว์คลาสกันทั้งนั้นแต่พยายามอัฟเกรด ชั้นว่าพูดภาษาอังกฤษได้ไม่สักกี่คำหรอกและคงมารอฝรั่งแก่อ้วนๆ" ไอ้ก้อยได้ยินแล้วรู้สึกจั๊กจี้หัวใจชอบกลเลยหัวไปดูด้านหลัง นึกในใจถ้าอีกะเทยควายนี่มองมาที่ตรูแม่จะตอกให้รู้บ้างว่าผู้หญิงอย่างตรูปากก็ไม่แพ้เมิงนะ เพราะครูกรูสอนมาดี(เพื่อนสาวสวยกว่านังนั่นสอนไว้ดี อิอิ) พี่เกย์ไทยก็พล่ามต่อไป นังก้อยก็เริ่มเหล่แบบให้รู้ว่าเออกรูสนใจและมองเมิงอยู่(เจือกอีกแล้ว) แล้วตาแก่ก็ออกมา พี่เกย์มีมอง อยากบอกพี่เธอเหลือเกินว่า ถ้าพี่ดูเป็นผู้หญิงสักนิดแล้วปากเที่ยวว่าคนอื่นแบบนั้น ไอ้ก้อยจะไม่คิดอะไรมากนักเล้ย แต่นี่คุณพี่โครมโทรมมม หน้าแก่ๆๆๆ หัวเถิกกกก ดำเหนี่ยงงงงง(กว่าไอ้ก้อยอีก) แล้วยังทำปากดีว่าคนอื่นๆเค้าไม่ดูสภาพตัวเองเล้ยคุณพี่... เอา เข้าเรื่องเราดีกว่า ตาแก่มาแล้ว เราก็คุยทักทายกันและถามไถ่การเดินทาง หิวมั้ย? ดื่มน้ำมั้ย? เดี๋ยวรอเพื่อนที่นัดมาเจอกันที่นี่ก่อนนะ เค้าจะมารับไปส่งโรงแรม รอเพื่อนไม่ถึง 5 นาที เราก็เดินทางสู่โรงแรม แลกกาซี่ สุขุมวิทซอย 1 กันค่ะ ที่นี่ตาแก่ถามก้อยแล้วว่าดีมั้ย? เพราะก้อยกลับมาก่อนและพักที่นี่ ก็บอกไปว่าดีนะทุกอย่าง พนักงานน่ารักดี ห้องพักดี สะอาด สะดวกทุกด้าน ตาแก่จึงจองไว้ 3 คืน.. คืนแรกตาแก่เรียกร้องง....... ไม่มีอาราย ตาแก่เรียกร้องให้พาไปดูหนัง เอิ้กกก จึงไปดูหนังกันที่สยามพารากอนรอบ 2 ทุ่ม เรื่อง คิงส์ สปีช ระหว่างรอหนังฉาย สักแช๊ะ ฮ่าๆๆ ขณะดูหนังอยู่พี่สาวที่น่ารักก็โทรหา แต่มิสามารถรับโทรศัพท์ได้ ฮี่ๆๆ แต่ไอ้ก้อยไม่ได้เสียมารยาทนะ เพราะไอ้ก้อยไม่ได้เปิดเสียงเพียงแต่เปิดระบบสั่นเอาไว้ อิอิ วันที่ 11 กุมภาฯ เรามีนัดกันที่ร้านอาหาร วอเตอร์ฟร้อนท์ เป็นการเดินทางที่ทรหดมากกก ฮ่าๆๆ นัดกับไอ้น้องสาวคนสวยรีเซฟชั่นแห่ง โรงแรม Bally ที่สยามไว้ที่ท่าเรือตากสิน ไอ้น้องไปรออยู่ก่อนแล้วเมื่อไอ้ก้อยและตาแก่ไปถึง หุหุ และนั่งเรือจำชื่อท่าที่ลงไม่ได้ว่า ซังฮี้หรือเปล่า แต่ไปถึงก็มืดแล้วอ่ะค่า แต่พี่สาวขวัญจังได้เก็บภาพดีๆไว้ให้ค่ะ ตามาชมกันนะคะ กับการพบปะของเรา พี่น้องพ้องเพื่อนและสามี อิอิ ขอบคุณพี่ชายที่แสนดีกับสร้อยพระพร้อมของดีๆและสิ่งดีๆที่พี่มอบให้ ไอ้น้องตัวเล็กคนนี้นะคะ ขอบคุณพี่ๆทุกคนกับมิตรภาพที่แสนดีพร้อมความรู้สึกดีๆที่มีให้มาเสมอเหมือนญาติสนิทและพี่น้อง กำลังใจกับคำหมายที่สวยงามที่พี่ๆให้มา ความรู้สึกดีๆที่ไม่สามารถจะเขียนหรือแม้แต่พูดให้ออกมาเป็นประโยคที่มากกว่าคำว่า "ดีที่สุด" ได้ และขอบคุณตาแก่ที่รัก แสนดี เป็นกำลังใจ เข้าใจให้กับน้องก้อย(แหวะ)ตลอดมา แม้เวลาพบกันจะน้อยแต่ก็มีอยู่มากกับความทรงจำที่ดีๆ ขอบใจไอ้น้องรักแม้เราจะนานน้านนานเจอกันที คุยกันไม่บ่อย แต่เราก็ยังมีกัน ขอบคุณพี่ๆที่แสนดีและน่ารักต่อน้องมากมายและน้องก็ขออภัยหากน้องจะปากหมาไปบ้างแบบไม่มีแอ๊บ แต่ด้วยความเข้าใจกันว่าปากน้องเป็นเช่นนี้ไม่ได้มีพิษภัยใดๆจริงๆที่พูดไปเพราะรักดอก ชิมิ หากมันไปกระทบกระเทือนใจพี่ๆ ไอ้น้องคนนี้ก็ขออภัยมิใช่น้อย เจรงๆ แล้วเราก็จากลากันด้วยความสุข เฮฮา และจะกลับมาเจอกันอีกในเวลาไม่ช้านาน วันรุ่งขึ้น 12 กุมภาฯ ไอ้ก้อยพาตาแก่ไปเดินตลาดนัดชื่อดังที่มีคนเดินเยอะที่สุดในโลก จตุจักร แน่นอนอยู่แล้วคะรับท่าน ฮ่าๆๆ ร้อนสุดยอด ตาแก่ทนได้แต่ขอกาแฟเย็นสักแก้วก่อนเถอะแล้วจะไปต่อ กิกิ ตาแก่อาจจะเป็นฝรั่งแปลกนิดหนึ่ง คือชอบกินกาแฟเย็น ซึ่งไม่ค่อยจะเห็นฝรั่งอังกฤษดื่มกันนัก อิอิ หรือเพราะเราเจอแต่คนไม่ดื่มหว่า อากาศร้อนๆ กาแฟร้อนๆ ใส่ลงไปในน้ำแข็งอะไรจะเหลือ เหอ เหอ ชมกันแค่นั้นละกันเนาะ จตุจักร ฮี่ๆๆ วันที่ 13 กุมภาฯ เรากลับมายังเพชรบุรีกัน และนี่คือร้านประจำที่เราไปนั่งกันบ่อยๆค่ะ และเมื่อพี่น้องที่บ้านอยากกินข้าวขาหมู เอิ้กกก ไอ้ก้อยจัดให้ แจกจ่ายกันไปทั้งหมู่บ้าน กร๊ากกกก วันที่ 16 พากันไปชะอำเทศกาลปูชัก ไม่ได้กินปูแล้วชักเด้อค่า ไปดูเค้าชักปูแล้วเรากินปูนึ่งอ่ะ ฮี่ๆๆ วันที่ 17 กุมภาฯ ถึงเวลาไปเดินสายไหว้พระ อิอิ วันมหาธาตุกันก่อนเลยค่ะ เอาแต่พระปรางค์มาให้ดูนะ จากนั้นไปไหว้พระนอนกันพร้อมถวายสังฆทาน 18 กุมภาพันธ์ วันมาฆบูชา ตาแก่จะไปเวียนเทียนด้วยแต่ขอไปทะเลก่อนได้ไหม ทำไมจาไม่ได้มันไม่ได้ไกลบ้านนี่นา เราก็ไปชะอำกันเลย บิดมอไซต์กันไป ราวๆ 20-30 นาที เจ็บก้นชะมัด เอิ้กกก บริเวณหน้าวัดเนรัญชรา ไอ้ก้อยนั่งคุยโทรศัพท์กับพี่สาวคนดีบ้านอยู่หระรี หึหึ บอกว่าจะไปหาแต่ยังไม่รู้ว่าวันใหนใกล้ๆนี่แหละ พี่สาวคนงามบอกมาว่าวันนั้นวันนี้พี่เขยหยุด หลานๆหยุดด้วย พอวางสาย พี่สาวแท้ๆที่บ้านก้อโทรมาตาม อะไรกันละเนี่ยเพิ่งราวๆ 4 โมงเย็นเอง.....คุณเธอถามมาว่าจะกลับตอนใหน จะไปมั้ยเวียนเทียนน่ะ เย็นแล้วนะ รู้ก็รู้ว่าจะไปวัดกัน บลา บลา บลา.....ก็ตอบไปว่า ไป แต่นี่เพิ่งจะ 4 โมงเอง เวียนเทียน 2 ทุ่มไม่ใช่เหรอ?..พี่สาวบอกว่า ไปวัดกันก่อน เอาน้ำไปเลี้ยงพระกับคนที่ไปเวียนเทียน...ไอ้ก้อยก็ตอบไปว่า ก็ไปกันก่อนสิ เดี๋ยวตามไปทีหลัง....เธอก็ แล้วจะกลับมาตอนใหน 6 โมงหรือทุ่มก็ไม่มีใครอยู่บ้านแล้วนะและ บลา บลา บลา.....ไอ้ก้อย รู้แล้ว รู้แล้ว เดี๋ยวโทรกลับ.... คุยกะตาแก่ว่าเราไปเที่ยวหระรีกันพรุ่งนี้เถอะ เดี๋ยวโทรไปบอกพี่เค้าแล้วเราหาโรงแรมทางเนทเอาค่อยโทรไปคุยทีหลังคงไม่เต็มหรอก แล้วก็เดี๋ยวกลับกันเลย เดี๋ยวชั้นโทรไปบอกพี่ชั้นว่าพรุ่งนี้เช้าชั้นจะเอารถไปใช้ 7 วัน ไปหระรีแล้วเลยไประยองหาพี่มลด้วยเลย.... ตู๊ดดดด พี่สาวก้อยจะไปพรุ่งนี้เลยนะพี่...พี่สาวฝั่งหระรี เออๆๆๆ เดี๋ยวบอกพี่เอ็งให้ แล้วจะให้เตรียมไรมั่ง บลาๆๆ จบ... ตู๊ดดดด พี่..จะกลับแล้วแต่โทรมาบอกก่อนว่าจะไปหระรีพรุ่งนี้เช้า ไป 7 วัน จะเอารถไปใช้ แค่นี้นะเดี๋ยวเจอกัน ถึงบ้านก็ บลาๆๆๆๆๆ เฮ้อ ไปวัดกันเถอะ ตอนเวียนเทียนไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ชมกันแค่นี้ละกันนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนรูปเยอะแล้ว โหลดช้าขออภัย(วันนี้คำนี้เยอะจัง)นะคะ บล็อกหน้าจะรีบมาอัฟ เราจะไปหระรีและแค้มป์กันที่เขาใหญ่กันค่า วันนี้ขอตัวกับหัวไปนอนก่อนเด้อค่า พรุ่งนี้ทำงานตี 4 คะร๊าบบบบบบ บล็อกก่อนหน้านี้ ครั้งแรกกับการทำ Macarons   Create Date : 04 กันยายน 2554 4 comments Last Update : 28 ธันวาคม 2555 5:50:23 น. Counter : 1293 Pageviews. Share Tweet

อ้าว ยังไม่มีใครมาเหรอเนี่ย...บ้านนี้ ป้าอิ๋วเจิม เย้ๆๆๆๆ มาว่าต่อค่ะ เกย์ที่สนามบินคงใช้ภาษาอังกฤษนะคะ เพราะคิดว่าคนอื่นฟังไม่เข้าใจ ตลกจัง ที่คนไทยดูถูกกันเอง.... ฮ่า น้องก้อย ร้ายจัง แอบถ่ายรูปสามียังไม่พอ ยังเอามาลงบล๊อกอีก อิอิ ฮีมาเห็นแล้วยังคะ..... เขาน่ารักเนอะ ยอมให้มาก่อนอาทิตย์หนึง หายากๆๆๆๆ สาวๆ เฮฮาปาร์ตี้กันดีจัง คุณสามีดูสูงอายุแต่หล่อเข้มกว่าเดิม กร๊ากกกก โอ้ว ข้าวขาหมูหม้อนั้น เลี้ยงทั้งหมู่บ้านจริงๆ ค่ะ เทศกาลปูชัก อืม ไม่เคยได้ยินค่ะ น้องก้อย มันเป็นวิธีการให้ได้ปูมาหรือยังไงเนอะ คุณสามีเคยถามไม๊คะ ว่าทำสังฆทานน่ะ ทำเพื่ออะไร ป้าอิ๋วสังสัยจัง แอบเห็นมีทำมาการองด้วย เดี๋ยวต้องแวะไปดูหน่อยล่ะค่ะ   โดย: Sai Eeuu 4 กันยายน 2554 7:41:29 น.

ทานโรตี ด้วยกันไหมคะ   โดย: โสมรัศมี 4 กันยายน 2554 12:30:28 น.

เข้ามากิน และเที่ยวกับไอ้ก้อย เอ๊ย คุณก่อยด้วยคนค่ะ (คิๆ ล้อเล่นค่าา) คุณก้อยเขียนสนุกจังค่ะ อ่านเพลินเชียว คนข้างๆน่ะ ออกหล่อ ยังหนุ๊มหนุ่ม เรียกได้ไง ตาแก่ แฟนสาวสิคะ แก่ของจริงค่ะ ตอนนี้ วัยกำลังหัวเราะ( 55 ปี )เลยค่ะ วันนี้ว่าจะทำมาการองอีกค่ะคุณก้อย สบายดีนะคะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ ปล ดูหลายรูปๆแล้ว ทายไม่ถูกคนใหนคุณก้อย   โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด 6 กันยายน 2554 0:38:46 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ เอิ๊กๆๆๆ แบบว่าแอบติดใจอาหารน่ะ น่ากินไปโหม๊ดดดดด อยากขอขาหนู เอ๊ย ขาหมูมาบำรุงหน้าท้องซักขา คิคิ เอาเค็กกล้วยหอมมาฝากค๊า   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 8 กันยายน 2554 1:30:06 น.