หน้ากากกับความอดทน

เสียงเพลงเงียบไปแล้ว ฉันได้ยินเพียงลมหายใจ และเสียงกรนของเต้นรอบข้าง กับเสียงความคิดตัวเอง  วันนี้เป็นอีก 1 วันที่ฉันต้อง่านอะไรที่ชวนขุ่นใจและเบิกบานใจ ในวันเดียวกัน

ฉันได้เรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นอีกมากมายจากการทำงานในวันนี้ มีผู้หญิงคนนึง ทำให้ฉันได้รู้ว่า "น้ำใจ" หาไม่ได้ในตัวเธอ  และเพื่อนของเธอยังสอนให้ฉันรู้ว่า "ความอดทน" ที่มีอยู่ในตัวฉันมันมีมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมากมาย

เด็ก ๆ สอนให้ฉันรู้ว่า  เค้ายังไม่แกร่งพอที่ฉันจะปล่อยเค้าไปพ้นอก  เค้ายังไม่เข้าใจชีวิตและโลกภายนอกอีกเยอะ เพียงแค่เด็กได้เจอผู้หญิงที่ไม่มีน้ำใจและไม่มีมารยาท 2 คน มาทำให้กระทบกระเทือน

แต่ฉันก็ดีใจที่วันนี้  ฉันได้แสดงความอดทนให้เด็ก ๆ เห็น  ฉันได้สอนให้เด็ก ๆ "อดทน" โดยการไม่โต้ตอบ ฉันทำให้เด็ก ๆ รู้ว่า "น้ำใจ" ไม่สามารถหาได้ทั่ว ๆ ไป ถ้าการที่เคาจะออกไปสัมผัสโลกภายนอกเค้าต้อง "อดทน" มากกว่าที่เป็นอยู่ และอย่าคาดหวัง "น้ำใจ" จากคนรอบข้างว่าจะมีเหลือเฟือ

ฉันสอนให้เด็ก ๆ รู้จักให้อภัย กับคนที่ไม่มีน้ำใจและมารยาท  ความขุ่นใจของฉัน โดนแทนที่ด้วยความเบิกบานใจ  เมื่อฉันได้เห็นรอยยิ้มอันสดใสที่กลับมาอีกครั้งของเด็ก ๆ 

ขอบคุณทุกชีวิตที่ผานเข้ามาในชีวิตฉัน  ที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้และปรับปรุงในสิ่งที่ฉันเป็น  และในสิ่งที่ฉันทำ

คนเราทุกคนมีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง มีทั้งด้านดีและไม่มี ฉันก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน  วันนี้ฉันสร้างภาพตัวเองให้อยู่ในด้านสว่าง และเป็นคนดี  ขอบคุณวันนี้ ขอบคุณตัวเอง ที่ไม่แสดงด้านมืดออกไป 

-จบ-

เสียงโทรศัพท์ดัง

ญ.1   ช่วยพาเด็ก ๆมาตั้งเครื่องดนตรี และเช็คเสียงเลยได้มั้ยคะ

วรสุดา ค่ะเดี๋ยวจะพาไป

-จบ-

ยกโทรศัพท์โทรออก

วรสุดา  ตอนนี้คงยังพาไปไม่ได้นะคะ เพราะฝนมันตก

ญ.1   ถ้าไม่ได้ตั้งเครื่องเสียงตอนนี้จะไม่ทันนะคะ

วรสุดา(นึกในใจ)  อีเวรฝนตกอย่างนี้เด็กจะตากฝนไปได้ยังไง ไปถึงก็ตั้งเครื่องไม่ได้ยังจะให้กรูไปอีก

        (ตอบออกไป)  คงต้องรอให้ฝนหยุดก่อนนะคะ เพราะไปตอนนี้ก็ตั้งเครื่องไม่ได้  และไม่มีเตนท์ให้เด็กอยู่ด้วยเดี๋ยวเด็กไม่สบาย

ญ.1    คุณออกมากันเลยนะคะ มาแสตนด์บายข้างเวที  พอฝนหยุดจะได้ขึ้นเลยไม่ต้องเสียเวลา

วรสุดา    ถ้าฝนหยุดจะไปแล้วกันนะคะ ขอบคุณค่ะ (แล้วรีบวางหู)

-จบ-

สักพักนึง โทรศัพท์ดัง

ช.1   พี่ครับ พี่เอารถพาเด็กมาที่เวทีตอนนี้เลยได้มั้ยครับ

วรสุดา   ฝนตกแบบนี้เอารถพาเด็กไปแล้วจอดรถให้เด็กนั่งรอฝนหยุดในรถหรอ  ไม่ดีมั้ง

ช.1   งั้นพี่พาเด็กมากินข้าวก่อนแล้วกันนะครับพี่  เผื่อเด็กหิว

วรสุดา   อืม ๆ ถ้าฝนหยุดพี่จะพาเด็กไปนะ

ช.1  ครับพี่

-จบ-

ฝนซาฟ้าเปิด วรสุดาเรียกเด็ก ๆ ขึ้นรถ ขนเครื่องดนตรีขึ้นไปด้วยเพื่อพาไปกินข้าวก่อน

ญ.2 เพื่อน ญ1 พูดกับเด็ก ๆ ว่า น้องนั่งรอแถวนี้ก่อนยังไม่ให้กินข้าว  ยังกินไม่ได้

เด็ก ๆ เดินกลับมาที่รถ

ช.1  เดินมาที่รถ  เด็ก ๆ มากินข้าวกันลูก  เดี๋ยวพอฝนหยุดค่อยตั้งเครื่อง

ญ.2 ชักสีหน้าไม่พอใจ

วรสุดา  นั่งท่องนะโมในใจ

-จบ-

ระหว่างตั้งเครื่องดนตรี 

ญ.1 ญ.2 ญ.3 พูดกับเด็ก ๆ ด้วยวาจาของคนไม่มีน้ำใจ (วรสุดาไม่เห็นไม่ได้ยิน)

เด็ก ๆ เล่นดนตรี วรสุดาถ่ายรูป

ญ.2  เดี๋ยวเด็กร้องเสร็จแล้วเอาไมค์ลอยมาให้ด้วยนะ

วรสุดา  ค่ะ

ญ.2 หันมา ฟังเข้าใจมั้ย ฟังรู้เรื่องหรือเปล่า (ด้วยสีหน้าเหมือนคุยกับควายด้วยภาษาควาย ๆ )

วรสุดา  (คิดในใจ)  ถ้าเมิงพูดภาษาคนกับกรู กรูก็ฟังรู้เรื่อง กรูก็เข้าใจ

           (ตอบออกไป) ค่ะ

-จบ-

1 ทุ่ม เด็ก   เดี๋ยวพวกหนูขอกินยาแป๊บนึงแล้วมาสนุกกันต่อนะคะ

ญ.2  เอาไมค์มานี่

วรสุดา  เด็กยังแสดงไม่เสร็จ ยังเหลืออีก 1 เพลง

ญ.2 เสียเวลาจริง พิธีการจะเริ่มแล้ว

วรสุดา (นึกในใจ) เด็กกินยาไม่ถึง 1 นาที เพลงต่อไปประมาณ 3-4 นาที เด็กกรูไม่ได้ร้อง  
hotel callifornia  ถึงจะได้ยาวเป็น 10 นาที เมิงถึงต้องมาเร่งกรู แล้วพิธีการเมิงเนี่ยอะไร มาร์คมาเปิดหรอถึงต้องเป๊ะขนาดนั้น กรูก็ไม่ได้กินเวลาเมิงเยอะแยะมากมายอะไร อีเวร

        (ตอบออกไป) เดี๋ยวจบเพลงนี้ค่อยมาเอาแล้วกันนะคะ

        (หันไปพูดกับเด็ก) รีบ ๆ ร้องเข้าลูก  พี่เค้าจะรีบ!!!!

-จบ-

เด็ก ๆ ร้องเพลงจบ

เด็ก  ขอบคุณทุกท่านที่ให้โอกาสพวกหนูได้มาแสดงในวันนี้ พวกหนูไม่มีอะไรจะขอบคุณนอกจากเสียงเพลง

ขณะเดียวกันนั้นญ.2 มายืนข้างเวที เอาไมค์มานี่พิธีการจะเริ่มแล้ว

วรสุดา  (คิดในใจ) อีนี่เมิงจะรอก่อนไม่ได้เลยหรอ พิธีการเมิงสำคัญมากใช่มั้ย กรูก็ไม่ได้ทำอะไรเลยกำหนดการเมิงเลยนะ

            (ตอบออกไป)เอาไมค์ให้พี่เค้าไปลูก  เดี๋ยวกำหนดการพี่เค้าจะพัง

พิธีการเริ่ม (อีเวรเอ๊ย)  เล่นเกมส์

วรสุดา หงุดหงิดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกถึงมากที่สุด

เด็ก ๆ พี่ปอกลับบ้านเราเลยได้มั้ย  บลา ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ 

สรุป อีญ.1 ญ.2 ญ.3 ไปว่าเด็กตอนที่ตั้งเครื่องเสียงทั้งๆ ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเวทีเลย  พี่ที่คุมเครื่องเสียงพูดจาดีมาก  อี 3 ญ. นี่แย่สุด ๆ 

วรสุดาตอบเด็ก ๆ ไม่ได้หรอกลูก พี่ปอบอกเค้าไว้แล้วว่าเราจะค้าง  พรุ่งนี้ค่อยกลับ  เดี๋ยวพี่ปอพาเที่ยวนะ  อย่าไปสนใจลูก คนมีหลายประเภท  เหมือนเวลาพี่ปอใจดีกับพี่ปอดุแหล่ะ 

วรสุดา อยากวีนมากกกกกกกกกกก แต่งานบุญ เค้าเชิญมารับเงิน เค้าอยากให้เด็ก ๆ ได้แสดงออก แต่อย่าคิดว่าวรสุดาจะเป็นคนดีเสมอไปนะคะ

วรสุดาเดินไปหาพี่คนที่เชิญพวกเรามา  พี่คะ เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ยคะ วันนี้ขอบคุณมากนะคะที่ให้โอกาสเด็ก ๆ ได้มาแสดงออก ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ แล้วทำหน้ายิ้ม สุดริด แต่ถ้าพี่จะจัดงานอีกพี่เลิกใช้ออกาไนซ์บ.นี้นะคะพี่ มัน บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ  แต่พี่อย่าเชื่อหนูมากนะคะ  พี่ถามคนอื่นด้วย  ถ้าไม่มีใครเจอแบบหนู  แสดงว่าหนูเรื่องมากเอง แต่ถ้ามีคนเจอแบบหนู  พี่ควรพิจารณาบ.นี้ใหม่นะคะ  ขอบคุณค่ะ

-จบ-

ตัดภาพมาระหว่างทางที่จะเดินไปหาพี่ที่จัดงาน

ช.1 พี่ผมขอโทษนะที่อี 3 ญ. พูดกับพี่ไม่ดี (มันรู้ได้ไงฟระ)  

วรสุดา  อ้าวทำไมคะน้อง

ช.1 ก็ผมได้ยินที่อิพวกนั้นพูดกับเด็กตอนจะกินข้าว  แล้ววันนี้ผมก็โดนอีพวกนี้ทั้งวัน  นี่ผมจ้างมันมาทำงานนะ  ไม่ได้จ้างมาใช้ผมอีกที

วรสุดา  (คิดในใจ) 555555555555 เสร็จกรู

            (ตอบออกไป)  อืม ๆ ช่างมันเถอะค่ะ

ระหวางคุยกัน ช. 2 เดินมา

ช.2 เฮ๊ย ช.1 อีกพวกนี้มันกวนตรีนว่ะ กรูจะให้วงดนตรีที่จะเล่นต่อเค้าตั้งเครื่องเช็คเสียง มันบอกว่าไม่ได้มันจะเล่นเกมส์กัน  เดี๋ยวเสียงตีกัน กรูเลยบอกไปว่า แล้วจะให้กรูเช็คกันตอนไหน  กรูจ้างเค้ามาเล่น ถึงเวลาเค้าก็ต้องเล่น เล่นเสร็จเค้าก็ต้องไป 

วรสุดา ผสมโรงไปนิดหน่อย แต่ไม่มากมายอะไร แล้วเดินลั๊ลลาไปหาพี่ที่จัดงาน  แล้วก็ไปพูดอย่างตะกี้

-จบ-

โชคดีที่พกหน้ากาก  และความอดทนออกมาจากบ้านด้วย  ไม่อย่างนั้น  วรสุดาคงพาเด็กกลับตั้งแต่รับโทรศัพท์ตอนฝนตกแล้ว  โชคดีที่รอยยิ้ม  และความหวังที่จะได้แสดงออกของเด็ก ๆ ทำให้ความอดทนเพิ่มขึ้น  และหน้ากากหนาขึ้น  ขอบคุณจริง ๆ เด็ก ๆ 

ปิดท้าย  หน้ากากฉันก็มี แต่เวลาอยู่บ้านฉันไม่ต้องใช้  แล้วฉันจะใช้หน้ากากับมนุษย์หน้ากากด้วยกันเองเท่านั้น  คนไหนไม่ได้ใส่หน้ากากกับฉัน  คุณสบายใจได้  อ้ออีกอย่างนึง  ความอดทนของคนมีขีดจำกัดเหมือนกัน  แต่โชคดีที่ตอนนี้ขีดจำกัดความอดทนของฉันสูงขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ได้ต่ำเหมือนแต่ก่อน ก่อนออกจากบ้านอย่าลืมพกหน้ากาก และความอดทนไปด้วยนะคะ เผื่ออะไร ๆ จะได้ดีขึ้น

วรสุดาเสแสร้งไม่เก่ง แต่ก็พอเสแสร้งเป็นนะคะ อย่าลืม

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553		1 comments
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 22:55:25 น.
Counter : 595 Pageviews.
Share Tweet