ประสบการณ์ไม่มีขาย อยากได้ต้องเรียนรู้เอง

การ นั่งนิ่ง ๆ ของฉันวันนี้ เป็นการนั่งนิ่งเพื่อที่จะคิด แต่ไม่ได้คิดเรื่อยเปื่อย มันเป็นการคิดเพื่อหาคำตอบ หาในสิ่งที่แม้แต่ตัวฉันเองก็ยังไม่รู้ว่าตอนจบจะเป็นเช่นไร ฉันอาจใช้ความพยายามากเกินไป ที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ให้ออกมาดี(ตามความคิดตัวเอง)

บางครั้งบางอย่าง ฉันก็ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่มันเป็นสิ่งที่ฉันคิดว่าดีแล้ว แต่กลับกลายว่าพอปฏิบัติจริง ๆ กลายเป็นว่ามันไม่ดี

การ กระทำตามความคิดของฉันเหล่านั้น กลายเป็นว่า เป็นการทำให้เด็กไม่รู้จักยืนด้วยตัวเอง ต้องมีการขีดเส้น มีการบังคับ หรือบอกให้ทำอยู่ตลอดเวลา

การ ฝึกให้เด็กมีระเบียบวินัย ใช้ได้กับเด็กบางคน แต่กับเด็กอีกหลาย ๆ คน กลับใช้ไม่ได้ บางทีการเลี้ยงเด็ก มันก็เหมือนการลองผิดลองถูก แต่ไม่ได้เอาเด็กมาเป็นหนูทดลอง

เช้า ๆ พี่เลี้ยงต้องคอยปลุกเด็กตื่น คอยเรียกน้องรวมกินยา กินข้าวก็ต้องยกข้าวมาตักให้กิน เด็กก็ทำอะไรที่มันเหมือนอัตโนมัติ เป็นตารางชีวิต

ฉัน คิดว่ามันดูเป็นระเบียบ เด็กก็ทำ แต่ตอนหลังมานี้ มีคนทักฉันว่า แล้วอย่างนี้ถ้าเด็กไปอยู่ข้างนอก เด็กจะใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้มั้ย

ฉัน ต้องมานั่งปรับกลยุทธ์ใหม่ นั่งครุ่นคิดคนเดียวหัวแทบแตก คิดยังไงก็คิดไม่ออก เวลาที่ฉันทุกข์ฉันนึกมักถึงแม่ แล้วแม่ก็ช่วยฉันได้ แม่ฉันเป็นม่ายตอนอายุ 32 ต้องเลี้ยงลูก 2 คนด้วยตัวเอง แถมยังต้องอุ้มท้องน้องที่ยังไม่ลืมตาดูโลกอีก 1 คน แม่ฉันประสบกับมรสุมในชีวิตหลายอย่าง แม่ฉันยังผ่านมาได้เลย ณ วันนี้ ฉันอายุจะ 34 ฉันต้องพยายามทำให้ได้อย่างแม่

ฉันไม่ได้โทรหาแม่หรอกนะ ฉันไม่ได้ถามอะไรแม่ แต่ฉันใช้ความเป็นลูกของแม่ มาทำหน้าที่แม่

แม่ ฉันเลิกปลุกฉันไปโรงเรียนหลังจากที่ฉันขึ้นป.1 แต่แม่ฉันมีวิธีให้ฉันรักการไปโรงเรียน มีวิธีให้ฉันชอบเรียนหนังสือและรักการอ่าน แม่ฉันมักจะหาหนังสือ หาวรรณกรรมเยาวชนมาให้ฉันอ่านเสมอ ๆ ถึงแม้ฉันจะยังอ่านหนังสือไม่ออก แต่ภาพประกอบในหนังสือ มักจะทำให้ฉันอยากรู้เองว่าเนื้อเรื่องเป็นยังไง กลายเป็นว่าฉันมักมาหัดผสมคำกับแม่เสมอ ๆ แล้วถามว่าคำนั้นคำนี้มีความหมายอย่างไร

แม่ ไม่เคยบังคับให้ฉันแปรงฟันก่อนเข้านอน แต่แม่บอกว่าถ้าไม่แปรงฟัน ฟันจะเป็นแมงแล้วปวดฟัน ฉันไม่เคยเชื่อแม่เลย จนวันที่ฉันไปหาหมอฟัน หลังจากนั้นฉันแปรงฟันเองด้วยความเต็มใจ

แม่ไม่เคยบังคับให้กินยาเวลาฉันไม่สบาย แต่ฉันต้องรีบกินยาเพราะฉันรู้ว่า ถ้าไม่กินยาแล้วฉันต้องไปหาหมอฉีดยา แล้วฉันก็กลัวเข็มมาก

แม่ไม่เคยบอกว่า ถ้าไม่อาบน้ำก่อนนอนจะเป็นยังไง แต่ฉันก็รู้ว่า ฉันนอนไม่สบายตัว

แม่ไม่เคยบอกว่า ถ้ากินข้าวไม่เป็นเวลาจะเป็นยังไง เพราะถ้าถึงเวลาที่ทุกคนกินข้าวแล้วฉันไม่ไปกิน ฉันก็จะไม่มีอะไรกิน

แม่ ไม่เคยบอกว่าฉันต้องซักผ้าตอนไหน แต่แม่หัดให้ฉันซักผ้าเองตั้งแต่เด็ก ๆ แรก ๆ แม่จะซักไว้ให้ แล้วให้ฉันเอาไปตากเอง ต่อมาแม่ซักให้แล้วให้ฉันไปซักน้ำสะอาดเอง ฉันจำไม่ได้แล้วว่าตอนไหนที่ฉันเริ่มที่จะทำเองทุกอย่าง เพราะถ้าฉันไม่ทำเองฉันจะไม่มีเสื้อผ้าใส่

แม่ไม่เคยบอกว่ากินข้าวแล้วต้องล้างจานเอง แต่แม่ให้ลูกทุกคนมีจานประจำตัว ฉันเลยรู้ว่าถ้าไม่ล้างฉันก็ไม่มีจานใส่ข้าวกิน

แม่ ไม่เคยบอกว่าตักข้าวเท่าไหร่ถึงจะพอกิน แต่ฉันก็รู้ว่า ถ้าฉันตักเองฉันต้องกินให้หมด เหลือไม่ได้ ทำให้ต่อมาฉันรู้ได้เองว่าฉันควรตักข้าวเท่าไหร่

แม่ ไม่เคยบังคับให้ฉันเรียนหนังสือ แต่ฉันรู้ว่าการไปโรงเรียนคือวิธีการเดียวที่จะทำให้ฉันได้ออกจากบ้านและไป เจอเพื่อนฝูง และสุดท้ายการเรียนก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้ โลก เรียนรู้สังคม และทำให้ฉันมีงานทำ

แม่ไม่เคยบังคับให้ฉันหัดว่ายน้ำ แต่ถ้าฉันอยากเล่นน้ำฉันต้องว่ายน้ำให้เป็น

แม่ไม่เคยบอกว่าไฟมันร้อน แต่ฉันก็รู้ได้เองว่าไฟมันร้อนยังไง

หลาย ๆ เรื่องหลาย ๆ อย่าง ฉันรู้ว่าไม่ต้องให้ใครบอก ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง ฉันจะเอาสิ่งที่แม่ฉันปฏิบัติกับฉันมาเป็นแนวในการดูแลเด็ก แรก ๆ อาจเละเทะไปบ้าง แต่ฉันหวังว่าลึก ๆ แล้วมันน่าจะดี

ระหว่างที่ฉันเขียนบทความนี้ ฉันนึกถึงคำพูดที่ว่า "ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง" มันก็คงคล้าย ๆ กันกับ "ประสบการณ์ไม่มีขาย อยากได้ต้องเรียนรู้เอง"



Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2553 11:07:44 น. 5 comments
Counter : 2639 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกดี และมองเห็นภาพเป็นรูปธรรมได้เลยค่ะ บางครั้งเราก็หลงลืมเหมือนกันว่าชีวิตช่วงนั้น ๆ ผ่านมาได้อย่างไร


โดย: kimmy (kimmybangkok ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:56:02 น.  

 
เดี๋ยวต้องกลับไปสอนลูกบ้าง ลูกที่บ้านอยู่ ป 4 ต้องปลุกทุกวัน ไม่ล้างชาม ไม่ซักผ้า เพราะว่าลูกไม่มีเวลา แม่ทำให้หมด หรือว่าแม่กลัวลูกเหนื่อยกันแน่ อย่างงี้มันฆ่าลูกทางอ้อมชัด ชัด หึ


โดย: บ้านสามออ วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:23:01 น.  

 
แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ


โดย: **mp5** วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:36:20 น.  

 
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาเยี่ยม..อ่านแล้วได้ความรู้สึกดีๆกลับไปด้วย..


โดย: Loog_chin IP: 125.25.12.3 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:55:55 น.  

 
whenever you felt that your heart is going to breakdown
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!


โดย: กฟ IP: 203.144.144.165 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:04:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

noopau
Location :
ลพบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีกรรมผูกพันกับเอดส์

ShoutMix chat widget
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
6 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add noopau's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.