Bloggang.com : คุณย่า : ใครคิดว่าตัวเองแย่ ลองอ่านดู..

ใครคิดว่าตัวเองแย่ ลองอ่านดู..

เวลารู้สึกแย่ ๆ มักจะมี fwd เมล์จากเพื่อนแสนดี ส่งมาให้เป็นกำลังใจเสมอ อ่านแล้วรึสึกดี ก็เลยเอามาแบ่งกันอ่านตามเคย
ใช่เลย เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว ซึ่งหมายถึงมีเพียงโอกาสเดียว ในการทำสิ่งที่คุณอยากทำ

*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
คุณเคยรู้สึกไหม ว่าชีวิตช่างลำบาก
คุณไม่อยากอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างที่เป็นอยู่ คุณรู้สึกว่าชีวิตนั้น เป็นทุกข์
อาชีพการงานไม่ได้ดั่งใจ อะไร ๆ ก็ผิดพลาดไปหมด ? เรื่องราวต่อไปนี้
อาจจะเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่คุณมีต่อชีวิตคุณได้ ผมสนทนากับเพื่อนคนหนึ่ง
ถึงแม้ว่าเขาจะทำงานสองอย่าง
รายได้แต่ละเดือนหักลบรายจ่ายแล้วยังเหลือแค่พันกว่า แต่เขาก็มีความสุขมากแล้ว
ผมแปลกใจมากที่เขามีความสุขขนาดนั้นเพราะเขามีรายได้น้อย ต้องประหยัดมัธยัสถ์
จึงจะพอมีเหลือเลี้ยงดูคุณพ่อคุณแม่สูงอายุ พ่อตาแม่ยายภรรยาและลูกสาวอีกสองคน
ไหนจะค่าใช้จ่ายต่าง ๆ จุกจิกภายในครอบครัว

เขาอธิบายให้ฟังว่า
เป็นเพราะหลายปีก่อนเขาได้เห็นเหตุการณ์บางอย่างที่ประเทศอินเดีย
ขณะนั้นเขาประสบปัญหาที่สาหัสมากสภาพจิตใจตกต่ำ
จึงไปเที่ยวอินเดียเพื่อให้สบายใจขึ้น เขาได้เห็นกับตา
ผู้หญิงชาวอินเดียคนหนึ่ง ถือมีดอีโต้ตัดแขนขวาของลูกตัวเอง
สายตาที่หมดหวังของผู้หญิงคนนั้น
และเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของเด็กอายุสี่ขวบ
จนบัดนี้ยังวนเวียนอยู่ในใจเขามิรู้ลืม คุณอาจจะถามว่า
ทำไมแม่คนนั้นจึงต้องทำเช่นนี้ ? เป็นเพราะลูกของเธอซุกซนเกินไปหรือเปล่า?
หรือเป็นเพราะแขนของเด็กติดเชื้อ ?
ไม่ใช่ที่แท้ทำไปเพื่อให้เด็กสามารถไปขอทานตามถนน!
แม่ผู้สิ้นหวังคนนั้นจงใจทำให้ลูกตัวเองพิการ
เพื่อเขาสามารถออกขอทานตามท้องถนนได้ เพื่อนของผมคนนี้ตกใจแทบช๊อก
ขนมปังในมือของเขาที่เพิ่งกินได้ครึ่งก้อนตกหล่นลงพื้น ทันทีทันใดก็มีเด็ก ๆ
ห้าหกคนกรูกันเข้ามา แย่งชิงขนมปังที่เลอะทรายบนพื้น
เหมือนกับปฏิกิริยาอัตโนมัติเวลาผจญกับความหิวโหย

เขาตกใจกับเหตุการณ์ดังกล่าว
ไกด์ของเขาขับรถพาเขาไปยังร้านขนมปังที่ใกล้ที่สุด
เขาเข้าไปในสองร้านของละแวกนั้น
ขอซื้อขนมปังทั้งหมดในร้านเจ้าของร้านขนมปังแปลกใจมาก
แต่ก็ยินดีขายขนมปังทั้งหมดให้เขา เขาใช้เงินทั้งหมดไม่ถึงหนึ่งร้อยเหรียญ
ซื้อขนมปังมาประมาณสี่ร้อยกว่าก้อน (ตกก้อนละไม่ถึง 25 เซน)
แล้วใช้อีกหนึ่งร้อยเหรียญซื้อของใช้ประจำวันและแล้ว
เขาก็นั่งบนรถบรรทุกที่บรรทุกขนมปังไว้เต็มคันรถ ขับไปบนถนน
ขณะที่เขาแจกจ่ายขนมปังและของใช้ประจำวันให้กับเด็ก ๆ
ซึ่งพิการเป็นส่วนใหญ่นั้นพวกเขาล้วนโค้งคำนับให้ด้วยความดีใจนั่นเองเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาคิดได้ว่าทำไมคนเราจึงสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเองเพียงเพื่อชิ้นขนมปังราคาไม่ถึง
25 เซน

เขาเริ่มบอกตนเองว่าตนเองนั้นโชคดีแค่ไหนเขามีร่างกายครบสามสิบสอง
มีอาชีพการงานมีครอบครัว มีโอกาสบ่นว่าอาหารชิ้นไหนดี อาหารชิ้นไหนไม่อร่อย
มีโอกาสสวมใส่เสื้อผ้า มีโอกาสครอบครองสิ่งของมากมายที่คนเหล่านี้ไม่มี ตอนนี้
ผมเริ่มคิดได้และตระหนักได้ว่า ชีวิตของผมมันย่ำแย่จริงหรือ?
บางทีมันอาจไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้นก็ได้

คุณละ?บางทีเมื่อครั้งหน้าคุณรู้สึกว่าชีวิตของตนกำลังย่ำแย่
ลองคิดถึงเด็กคนที่ต้องเสียแขนเพื่อเป็นขอทานคนนั้นดูสิ !!! "ความรู้สึกพอ"
ไม่ใช่มาจากการเติมเต็มสิ่งที่คุณต้องการ
แต่มาจากการตระหนักว่าคุณมีมากมายและเพียงพอเมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง

ประตูอีกบานหนึ่งก็จะเปิดออก

แต่บ่อยครั้งเรามัวแต่จ้องบานประตูที่ปิดลงเท่านั้น
ไม่ได้สังเกตเห็นประตูอีกบานหนึ่งที่เปิดออกเพื่อเรา
จริงอยู่พวกเรามักจะรู้ว่าตนเองมี ก็ต่อเมื่อเราสูญเสียมัน
แต่พวกเราก็ต้องคอยจนกว่าของสิ่งนั้นมาถึง จึงจะรู้ตัวว่าเราไม่มีมัน

การมอบความรักทั้งหมดให้กับผู้อื่น
มิได้หมายความว่าเราจะได้รับความรักตอบกลับมาอย่างเท่าเทียมกัน
อย่าหวังว่ารักผู้อื่นแล้วผู้อื่นจะรักตอบ
จงสนใจแค่ให้ความรักนั้นเติบโตขึ้นในใจพวกเขา แต่ถ้าไม่เติบโตขึ้นเลย
ก็จงพอใจกับความรักที่เติบโตขึ้นในใจของคุณเอง หนึ่งนาทีจึงจะทำลายคน ๆ
หนึ่งได้ หนึ่งชั่วโมงจึงจะชอบคน ๆ หนึ่งได้ หนึ่งวันจึงจะรักคน ๆ หนึ่งได้
แต่ต้องใช้เวลาตลอดชั่วชีวิต จึงจะลืมคน ๆ หนึ่งได้ จงอย่ามองเพียงรูปภายนอก
เพราะสักวันมันจะหลอกคุณ

จงอย่ามองแค่ความร่ำรวย ทรัพย์สมบัติ เพราะสักวันมันจะซีดจางลง

หาใครสักคนที่ยิ้มให้คุณ เพราะเมื่อมีรอยยิ้ม จะทำให้อารมณ์ของคุณดีขึ้น

หาใครสักคนที่ทำให้คุณอมยิ้มได้จากใจจริง บางครั้งเมื่อคุณคิดถึงใครสักคน

ความคิดถึงนั้นอาจถึงขั้นให้คุณคว้าตัวเขาออกมาจากความฝัน โอบกอดตัวเขาเอาไว้
ไล่ตามความฝันของคุณเอง ไปยังที่ ๆ คุณอยากไป เป็นอย่างคนที่คุณอยากเป็น

เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว ซึ่งหมายถึงมีเพียงโอกาสเดียว
ในการทำสิ่งที่คุณอยากทำ

Create Date : 12 ตุลาคม 2548

Last Update : 12 ตุลาคม 2548 7:33:50 น.

11 comments

Counter : 619 Pageviews.

เป็นบทความที่ซาบซึ้งจริงๆ ค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะคะ

โดย: ฝนทราย

วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:8:09:29 น.

เป็นบทความที่ดีอีกบทความหนึ่งค่ะ

โดย: Tumble

วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:8:34:48 น.

เคยได้อ่านจากเมล์เหมือนกันค่ะ

เห็นด้วยว่า ในโลกเรา ยังมีคนที่ลำบากกว่าเรามากมาย

อ่าเนรื่องแบบนี้ทำให้ได้คิดขึ้นมาเยอะค่ะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:9:06:41 น.

เข้ามาอ่านข้อคิดดีดี

โดย: nut_cracker

วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:9:09:56 น.

พี่ก็เป็นอีกคนนึงจะที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองตกต่ำ เพราะพี่ว่าคนที่อยู่สูงจะทมีชีวิตที่ยากลำบากกว่าเราเยอะ บางคนอาจจะมองเป็นความสุขสบายสวยหรูก็ได้ สำหรับพี่ไม่ใช่เลย การที่เราจะไปไหนต่อไหนโดยต้องมีใครมากำหนดหรือไปตามตารางมันก็เป็นชีวิตที่มีระบบนะ แต่ไม่ใช่สไตล์พี่ ชีวิตพี่เลยค่อนข้างเรียบง่ายสบายๆไม่ต้องง้อใคร ชีวิตคนที่ไม่รู้จักพอคือชีวิตของคนที่ลำบากอะ แต่ว่านะคนเรามันก็มีความทะเยอทะยานไม่เหมือนกัน ทำอะไรที่เราสบายใจคนอื่นไม่เดือดร้อนก็พอ