Bloggang.com : คุณย่า : ทางที่ยังไม่ได้เดิน : วินทร์ เลียววาริณ

ทางที่ยังไม่ได้เดิน : วินทร์ เลียววาริณ

กำลังรู้สึกเบื่อ ๆ แล้วได้ fwd เมล์จากเพื่อน อ่านแล้วรู้สึกดี ๆ เลยเอามาแบ่งปัน

ทางที่ยังไม่ได้เดิน : วินทร์ เลียววาริณ
ความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นตั้งแต่เอ่ยคำว่าเป็นไปไม่ได้

ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยไม่ใช่ความล้มเหลว ความล้มเหลวคือความคิดที่ว่า

ตนเองไม่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิต หากไม่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย

โลกนี้ไม่มีงานสกปรก งานสกปรกคืองานของคนใจสกปรกเท่านั้น

โลกนี้ไม่มีงานต่ำต้อย งานต่ำต้อยคืองานของคนที่คิดว่าตนเองไม่มีค่าเท่านั้น

การศึกษาไม่ใช่โรงเรียน ไม่ใช่ตำรา ไม่ใช่มหาวิทยาลัยไม่ใช่ประกาศนียบัตร ไม่ใช่ปริญญาบัตร

หากคือความต้องการที่จะยกระดับของปัญญา และปัญญานั้นไม่ใช่เป็นเพียงความคิดเท่านั้น

หากคือความเมตตาด้วย ดังนั้นการศึกษาจึงไม่ใช่การพัฒนาสมองส่วนเดียว หากเป็นการยกระดับจิตใจและวิถีชีวิตด้วย

การใช้ชีวิตก็เหมือนการชักว่าวในสายลมแรง คุณไม่มีเวลามาเปิดตำราว่าต้องทำอย่างไร

ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่จากโชคไม่น่าภูมิใจเท่าความสำเร็จเล็กน้อยด้วยมือของเราเอง

เคยเห็นผึ้งฆ่าตัวตายไหม เคยได้ยินมดบ่นไหม เคยได้ยินแมงมุมนินทาชาวบ้านไหม

หรือว่าพวกมันรู้ว่ามีเวลาเหลือในโลกนี้เพียงเล็กน้อยจึงไม่ยอมเสียเวลาทำเรื่องที่ไร้ความหมาย

ทุก ๆ นาทีมีตัวตนของมันเพียงแวบเดียวและไม่หวนกลับมาอีก น่าเสียดายหากต้องเสียมันไปกับการบ่น

การก่นด่าโชคชะตาการคร่ำครวญ การนินทา

หนังสือก็เหมือนวิตามิน กินชนิดเดียวตลอดเวลาไม่ได้ช่วยทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น

คบเพื่อนไม่ดีก็เหมือนพบหนังสือที่ทุกหน้าว่างเปล่าและยังอ่านต่อไป

ระบบที่เลิกยากที่สุดในสังคมคือระบบทาส ไม่ว่ามองไปในทิศทางไหนก็เห็นแต่ทาสวัตถุ

ทาสเงินตราทาสรถยนต์ ทาสยี่ห้อสินค้า ทาสชื่อเสียง น่าขันที่บางคนเห็นโซ่ตรวนเป็นเครื่องประดับ

คนที่ไม่เคยหิว ย่อมไม่สามารถซาบซึ้งรสของความอิ่ม ความสำเร็จที่ผ่านความล้มเหลวย่อมหอมหวานกว่าเดิม

หัวใจของการเดินทางไม่ใช่อยู่ที่จุดหมาย หากที่ประสบการณ์สองข้างทาง

ไม่ต้องเก่งไปหมดทุกอย่าง แต่จงสนุกกับงานทุกชิ้นที่ทำ

สังคมของเราตอนนี้เต็มไปด้วยคนที่เป็นทุกข์ สังเกตจากคนที่ต้องพูดโทรศัพท์ในโรงหนัง
โดยไม่สามารถมีความสุขง่าย ๆ สักชั่วยามเดียว

การรีบร้อนหาแฟนก็เหมือนการเดินทางไกลโดยไม่ตรวจสภาพรถก่อน

ไม่มีอะไรเสียเวลามากไปกว่าการคิดที่จะย้อนกลับแก้อดีต

ไม่เคยมีอะไรช้าเกินไปที่จะทำในสิ่งที่ตนฝัน

โลกเรามีนักศึกษาที่เข้าโรงเรียนในวัย 60
เจ้าสาวที่แต่งงานในวัย 70
นักเขียนที่เริ่มงานเขียนตอนอายุ 80 ฯลฯ
ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า แม้แต่คนโง่ที่สุดก็ยังฉลาดในบางเรื่อง
และคนฉลาดที่สุดยังโง่ในหลายเรื่อง

จงพร้อมรับคำชมและคำตำหนิด้วยรอยยิ้มแบบเดียวกัน

วันใดที่คิดยอมแพ้ ลองนึกถึง
คนไร้แขนที่ว่ายน้ำได้
คนอัมพาตที่เขียนหนังสือโดยการกะพริบตา
คนตาบอดที่เล่นคอนเสิร์ต
คนพิการที่เล่นกีฬาได้ดีกว่าคนธรรมดา

วันใดที่รู้สึกเบื่อโลก ถามโลกด้วยว่าเบื่อเราไหม

การลงทุนที่ต่ำที่สุดและให้ผลตอบแทนสูงที่สุดคือการยิ้ม

รู้ว่าหลงทางแล้วกลับมาตั้งต้นใหม่ยังเสียเวลาน้อยกว่าเดินต่อไป

คนฉลาดผ่านวันไม่ดีด้วยดี

Create Date : 29 กันยายน 2548

Last Update : 29 กันยายน 2548 3:43:44 น.

15 comments

Counter : 715 Pageviews.

งั้นยิ้มให้คุณย่าแล้วกันคะ มอบดอกไม้ให้ด้วยละ

โดย: Angel Tanya

วันที่: 29 กันยายน 2548 เวลา:4:15:09 น.

น้องคุณย่าเบื่ออะไรจ้ะ มาทักทายจ้ะเบื่อๆก็มองกุหลาบป่านนี้บานเต็มแจกันแล้วสินะ
คนเรามีความเบื่อด้วยกันทุกคนจ้ะ ขอบคุณที่นำบทความดีๆมาให้อ่านอันนี้เพิ่งเคยเห็นอะจะถ้าเราทำใจได้ก็คงไม่เบื่อสินะ