4.บ้านนี้มีสุข

หลังจากค่ายเฟรชชี่เพียงไม่นาน ก็มีกิจกรรมรับน้องอีกครั้ง
คราวนี้ชื่อกิจกรรมว่า บ้านนี้มีสุข ฟังดูแล้วน่ารักดี แต่ก็รู้ว่าอาจารย์ตั้ง อิๆ
แอบอยากรู้เหมือนกัน ไม่รู้ว่าหน้าตาจะออกมาเป็นยังไง
แต่เดาได้จากการที่ประกาศให้ติดกระดุมคอให้เรียบร้อยก็พอจะเดาได้ว่า คงเป็นงานพิธีการอย่างแน่นอน
นอกจากการแต่งกายที่ต้องเรียบร้อยมากๆแล้ว
งานนี้ยังเป็นงานที่เค้าต้องการให้พ่อแม่มาพบอาจารย์ที่ปรึกษาด้วย เราละงง
เพราะพ่อเราไม่เห็นเคยต้องพบอาจารย์ที่ปรึกษาเลยตอนสมัยมัธยม แถมที่ห้องเราก็แทบไม่มีผู้ปกครองไปรับสมุดพกเลยด้วย
ผลก็คือพ่อเราขี้เกียจไป เราเลยเป็นผู้ปกครองตัวเอง ( ตามปกติ )
แต่กลายเป็นเรื่องไม่ปกติของที่นี่ เพราะพ่อแม่ผู้ปกครองมากันให้แน่นไปหมด งง รอบที่สอง
แปลกดีอ่ะ เราว่ามหาวิทยาลัยนี่ก็โตๆกันแล้วนะ ไม่น่าจะต้องมีผู้ปกครองมาคอยคุมอีก

นอกจากกิจกรรมพ่อแม่พบอาจารย์ที่ปรึกษาแล้ว ในช่วงเช้ายังมีงานรับขวัญ น้องใหม่จากท่านคณบดีและอาจารย์ด้วย
โดยทางคณะได้มอบติ้งเป็นตราคณะแพทย์ให้ แต่ไม่เห็นมีใครเอามาติดสักที สงสัยเอาขึ้นหิ้งกันเสียหมด
ที่จำได้แม่นคือในตอนเช้าระหว่างการเดินเข้าห้องประชุม จะมีรุ่นพี่มายืนเรียงรายอยู่สองข้างทางพร้อมกับร้องเพลงจามจุรีศรีจุฬาไปด้วย …… คือวันนั้นเราง่วงมากอ่ะ ออกมาแล้วจำได้แค่ “มิให้ตกชั้น รีไทร์” เหอๆ ยังไม่ทันจะเริ่มเรียนเลยนะ จะรีไทร์ซะแร้วเหรอฟะ






ความจริงเพลงนี้ถ้าฟังดีๆมันจะเป็นเพลงที่มีความหมายดีมากเลยนะ เรียกว่าสื่อภาพความเป็นเด็กจุฬาได้ชัดเจนทีเดียว

“ เมื่อต้นปีจามจุรีงามล้น เครื่องหมายของสิ่งมงคล
ทุกคนเริ่มต้นสนใจ เริ่มเวลารับชาวจุฬาฯ น้องใหม่
เบิกบานสำราญฤทัย น้องเรามาใหม่หลายคน
เห็นจามจุรีสีงาม ทุกยามช่างงามล้ำล้น
น้องเราเข้ามาทุกคน เบิกบานกมลเริ่มต้นด้วยดี
พร้อมกันในวันนี้เอง ร้องเพลงครื้นเครงเต็มที่
หมายเอาจามจุรีเป็นเกียรติเป็นศรีของชาวจุฬาฯ
เมื่อกลางปีจามจุรีฝักหล่น
ถึงเวลาหน้าฝนลำต้นก็ลื่นหนักหนา
ฝักหล่นไปทั้งยางก็ไหลลงมา ถ้าเดินพลั้งพลาดท่าจะล้มทันที
ฉันใดก็ดียางจามจุรีเตือนใจ ว่ายางที่ไหลนั้นคือยางอายเรานี้
พลาดการศึกษาแสนอายหนักหนาทั้งตาปี จำยางจามจุรีเตือนใจ
เมื่อปลายปีดอกจามจุรีร่วงหล่น
ทิ้งใบเกลื่อนถนนเหลือเพียงลำต้นยืนไว้
เหล่าจุฬาฯทิ้งความสุขาทันใดพ่อแม่น้องพี่ใกล้ไกลอยู่ไหนลืมพลัน
ที่กินถิ่นนอน มิได้อาวรณ์นำพา
มีความปรารถนาเหลือเพียงตำราเท่านั้น
เพื่อนเชือนชักทิ้งจนคนรักสารพัน หวังมิให้ตกชั้นรีไทร์ ”
เพียงแต่ว่า ถ้าเป็นคณะเรา ต้นจามจุรีคงต้องขยันออกดอกหน่อย เพราะว่าสอบบ่อยเหลือเกิน

Create Date : 02 สิงหาคม 2552		0 comments
Last Update : 3 สิงหาคม 2552 22:56:08 น.
Counter : 579 Pageviews.
Share Tweet