เอารูปมาลงแล้วอาจทำให้หลายคนงงว่าอะไรคือ... ชำมะเลียง ... ชำมะเลียงเป็นต้นไม้ชนิดหนึ่ง (หน้าตาเป็นยังงัยผมยังไม่เคยเห็น) แต่ถูกนำมาใช้แทนชื่อกลุ่ม ๆ หนึ่งในคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์...มีตำนาน (พี่แจ๊ครุ่น 1) เล่าว่า ตอนตั้งกลุ่มใหม่ ๆ เมื่อ 25 ปีที่แล้วโต๊ะกลุ่มตั้งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนี้ ... ตำนานยังเล่าอีกว่ามีชื่อหลายชื่อผ่านเข้ารอบ เช่น หมูหมึกกุ้ง (มาจากอะไรอันนี้คิดกันเอาเองนะครับ) ฯลฯ แต่สุดท้ายพี่ ๆ ก็เลือก ชำมะเลียง มาเป็นชื่อกลุ่ม ... รู้สึกดียังงัยไม่รู้ ... เกือบจะเป็นการจัดงาน 25 ปี กลุ่มหมูหมึกกุ้ง ซะแล้ว ... 555
 

     ย้อนไปเมื่อครั้งเยาว์วัย เมื่อได้เข้าเรียนที่คณะเศรษฐศาสตร์เป็นปีแรก (ปีอะไรไม่บอก...เดี๋ยวรู้อายุ)...ผมไม่รู้หรอกว่าโต๊ะกลุ่มคืออะไร มามอบตัวแล้วเขาให้จับฉลาก...มอง ๆ ไปก็คล้าย ๆ การให้หมวกคัดสรรเลือกเข้าบ้านในแฮร์รี่พ๊อตเตอร์นั่นแหละ...แล้วหมวกคัดสรรก็บอกว่า เจ้าต้องเข้าบ้าน "ชำมะเลียง" ... นั่นคือการเริ่มต้นของการเป็นชำมะเลียง...ก็งงงงอยู่เหมือนกัน ใครเป็นใครก็ไม่รู้...ชื่อเพื่อน ๆ ก็จำไม่ได้ จำได้อยู่ชื่อเดียว “G” เออ...ชื่อแปลกดี มารู้ตอนหลังอีกทีว่าจริง ๆ มันชื่อ “Golf”

     จำได้ว่าหลังจากนั้นมีการนัดไปเที่ยวชมธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิตด้วยกัน นั่งรถเข้าไปนี่หน้ามหาลัยฯ (ปัจจุบันเป็นโรงพยาบาลธรรมศาสตร์) ยังมีน้องควายเดินกันเป็นฝูงเลยทีเดียว (นานแค่ไหนลองเดากันดูนะครับ) เวลานั่งกินข้าวหรือนั่งคุยกันนี่พวกผมจะนั่งกันแบบแยกหญิง แยกชายเลยทีเดียว ... จนตอนนี้ก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าใครกลัวใครกันแน่ ... 555 

     แต่หลังจากนั้นพอได้ไปเรียนด้วยกันจริง ๆ ก็เริ่มที่จะสนิทกันมากขึ้น พูดกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น (ได้ค่าโฆษณาไหมเนี่ย) มีการปรับตัวตามทฤษฎีเศรษฐศาสตร์จุลภาคและมหภาค...ทำให้เกิดการ Shift ของเส้น S (Supply) บางคนที่มีชื่ออยู่ในกลุ่ม ก็เลยไม่อยู่ในกลุ่ม (หายไปอยู่กลุ่มอื่น) และเกิดการ Move a long the curve ของเส้น D (Demand) ทำให้บางคนมาที่โต๊ะทุกวัน ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมีชื่ออยู่ในกลุ่มเลย แต่เมื่อผสมรวม ๆ ปน ๆ กันไปก็เลยได้จุด E (Equilibrium) เป็นโต๊ะกลุ่มชำมะเลียงอย่างที่เห็นกัน

     รุ่นผมเป็นรุ่นที่ 10 ของกลุ่ม (ไม่น่าเชื่อว่านับจากวันนั้นจนถึงวันนี้เวลาจะผ่านไปแล้วถึง 15 ปี...ทำไมหน้าตาเรายังเหมือนเดิม... หุหุ) ปีนั้นเป็นปีที่จัดงานครบรอบ 10 ปีชำมะเลียงพอดีเช่นกัน ก็ได้เจอพี่ ๆ ตั้งแต่รุ่น 1 จำอะไรไม่ค่อยได้ จำได้แต่ว่าตัวเองต้องเดินแบบโดยใส่เสื้อกลุ่มของแต่ละรุ่น (แต่ละรุ่นจะมีการทำเสื้อกลุ่มสำหรับใช้ตอนรับน้อง) ถ้าจำไม่ผิด รุ่นแรกของกลุ่มจะไม่มีเสื้อกลุ่ม คนเดินก็เลยต้องถอดเสื้อเดินโดยมีเพลงประกอบการเดินซึ่งก็จะบอกอายุของรุ่นต่าง ๆ พอสมควร เช่น เพลงเจ้าสาวที่กลัวฝน (เป็นเพลงประจำรุ่นไหนต้องลองเดาครับ) ฯลฯ

     กลุ่มนี้มีเพลงกลุ่มด้วยนะครับ...ไม่ใช่เล่น ๆ นะเนี่ย ไม่รู้ว่าน้อง ๆ รุ่นหลัง ๆ ยังร้องเพลงกลุ่มหรือเคยได้ยินกันบ้างหรือเปล่า เพลงนี้แต่งโดยพี่ฟอสและพี่ ๆ รุ่นแรกของกลุ่ม ขอเอามาเขียนไว้ที่นี่เลยแล้วกัน อาจจะไม่ถูกต้อง 100 % แต่ก็น่าจะใช้ได้หละน่า...

จากต้นกล้าเติบโตขึ้นมา ... แตกกิ่งสาขาเป็นชำมะเลียง

ให้ร่มเงาแก่เราน้องพี่ ... ณ.ที่แห่งนี้ คู่เคียงแม่โดม

ชำมะเลียงเจ้าเอย ... เจ้าเคยอยู่แห่งไหน

แม้เจ้าอยู่แห่งใด ... เจ้าก็ยังเป็นชำมะเลียง

* มีเธอมีฉันมีพี่มีน้องร่วมกัน

ร่วมกันฝ่าฟันให้ถึงจุดหมาย...ปลายทาง

เราจะรักกัน...คงมั่น...มิรู้คลาย

ชำมะเลียงเจ้าเอย ... เจ้าไปอยู่แห่งไหน

แม้เจ้าอยู่แห่งใด ... เจ้าก็ยังเป็นชำมะเลียง (*)

     พอจบออกมาก็กระจัดกระจายกันออกไปทำงาน มีพูดคุยกันบ้าง เจอกันบ้างแต่ก็ในกลุ่มไม่ใหญ่นัก พอมีรุ่นน้องโทรมาบอกว่าจะจัดงาน 25 ปีชำมะเลียง เกิดอาการตกใจเล็กน้อยถึงปานกลาง (ไม่มีหมอกบางในตอนเช้า) ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ แต่ก็รู้สึกดีที่จะได้รวมกลุ่มกันอีกครั้ง ก็พยายามกระจายข่าวตามเพื่อน ๆ พี่ ๆ ให้มาร่วมงานกัน

     ในที่สุดงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี โดยครั้งนี้น่าจะถึอเป็นครั้งประวัติศาสตร์ที่มีการรวมกันได้ถึง 25 รุ่นกันเลยทีเดียว ถึงแม้บางรุ่นจะมากันไม่กี่คน ... ยังงัยก็ขอขอบคุณน้อง ๆ ทุก ๆ คนที่เป็นแม่งานทำให้เกิดงานวันนี้ขึ้นมา...ขอบคุณชำมะเลียง ที่ทำให้เราเป็น ชำมะเลียง จนถึงทุกวันนี้ และหวังว่าต้นชำมะเลียงต้นนี้จะเติบโตขึ้นแตกกิ่งก้านสาขาให้ความร่มเย็นและอยู่คู่กับเศรษฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ตลอดไป

ninenoname มกราคม 2010 แก้ไข ตุลาคม 2012

Create Date : 05 ตุลาคม 2555
Last Update : 5 ตุลาคม 2555 15:33:10 น.		0 comments
Counter : 2018 Pageviews.
Share Tweet