- จู่ๆ ความคิดถึงก็แล่นเข้ามาเต็มหัวใจ -
สองวันแล้ว ที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทั้งๆ ที่วันก่อนนี้ เพิ่งจะรู้สึกดีๆ ในใจแท้ๆ แต่แล้ววันต่อมา ตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด ไม่รู้สาเหตุ เป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีใครทำ ไม่มีอะไรให้ไม่สบายใจ แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมจะรับอะไรๆ ไม่พร้อมจะตีหน้ายิ้มให้กับใคร อยู่ๆ ก็รู้สึกแบบนี้ ไม่มีใครทำอะไรให้ ไม่ใช่รู้สึกแบบนี้เพราะใคร เพราะความรู้สึกดีๆ ก็ยังมีอยู่ในใจ มีให้เหมือนเดิม
เกริ่นขึ้นมาเหมือนแก้ตัว แต่อยากจะบอกไว้แค่นั้นเอง ว่าไม่มีอารมณ์อยากอัพอะไร ไม่อยากไปอ่านบล็อกใคร ไม่อยากอ่านกระทู้ ทั้งๆ ที่เป็นสิ่งที่เคยทำเหมือนเป็นกิจวัตร วันนี้ก็เหมือนกับเมื่อวาน ลืมตาตื่นขึ้นมา รู้สึกแห้งผากในหัวใจ ทำไม เป็นอะไร ก็ไม่รู้เหมือนกัน.... เหมือนอยู่ดีๆ ภูมิคุ้มกันหัวใจและความรู้สึกก็บกพร่องไปเฉยๆ เสียงั้น ไปหาหมอ หมอคงแปลกใจ ว่ายายนี่อยู่ดีๆ เป็นอะไร บทจะเป็นก็เป็น ไม่มีสาเหตุ ไม่รู้เรื่องราว ไม่เห็นมีใครทำอะไรให้ ไม่เห็นมีเรื่องกระทบใจ ก็ทำไมก็ยังรู้สึกแบบนี้ ตัวเองก็ไม่รู้ ตัวคนอื่นก็คงไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานไหม รู้แต่ว่า ไม่อยากเป็น ไม่อยากให้ความรู้สึกมันกัดกร่อนตัวเองแบบนี้ รู้สึกอะไร.... ไม่รู้อีกเหมือนกัน - -" ตกลงจะรู้อะไรสักอย่างไหมเนี่ยฉัน ....ก็ไม่รู้อีกอยู่ดี
รู้สึกอะไร? ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แค่รู้สึกว่ามันแปลกๆ หงุดหงิด ทั้งที่ไม่มีอะไร ยิ่งคิดก็ยิ่งแปลก หรือควรจะโยนเป็นความผิดของใครๆ เสียดีไหม (มีใครอยากเสนอตัวรับเป็นความผิดที่ทำให้ฉันรู้สึกประหลาดๆ ไหมเออ)
คงจะจริงเนอะ ที่ถ้าวันไหนเราเริ่มต้นด้วยอะไรดีๆ วันนั้นก็จะดีๆ ตามไป วันไหนเริ่มต้นด้วยความรู้สึกว่ามันแย่ โลกก็ดูเหมือนมันจะแย่ไปทั้งใบ
กระนั้น... วันของฉันก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียหมด ยังพอมีอะไรดีๆ ให้รู้สึกดีอยู่บ้าง วันนี้ได้รับพัสดุจากแดนโสม ไม่บอกก็รู้ว่าต้องเป็นของเพื่อนที่นั่น ของขวัญวันเกิดที่มาล่า ทั้งเครื่องสำอาง และเสื้อผ้า แต่อะไรก็ไม่จับใจเท่ากับแผ่นซีดีแผ่นเดียว รูปร้อยกว่าใบที่อัดแน่นในซีดีแผ่นนั้น ทำเอาน้ำตาแทบร่วง ในวันที่ตัวเองเป็นอะไรก็ไม่รู้แบบนี้ ความอ่อนไหวน่าถีบมันจะส่งผลรุนแรงกว่าที่เคย รูปของเพื่อนกับสามี สถานที่ต่างๆ บรรยากาศของเกาหลี นั่งกดดูรูปทีละใบ ค่อยๆ มอง ค่อยๆ ซึมซับ นั่นปะไร น้ำตาก็เริ่มซึมออกมาเหมือนกัน รู้สึกอะไรอีกล่ะทีนี้ ก็ความคิดถึงนะสิ อยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามาชนโครมที่หัวใจ คิดถึง วันดีๆ ที่เคยมีด้วยกัน คิดถึงเสียงหัวเราะรอยยิ้มที่เคยมี ไม่รู้ว่าอีกกี่ปี จะมีวันดีๆ แบบนี้ด้วยกันอีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหนจะมีโอกาสอีก โลกเรามันไม่ได้ร้ายไปเสียหมดทุกวันหรอกเนอะ วันนี้อย่างน้อยฉันก็ยังรู้สึกดีๆ กับใครคนนั้นเหมือนเดิม ถึงจะยังรู้สึกแย่เพราะอะไร แต่ฉันก็รู้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเท่าไหร่หรอกนะบนผืนแผ่นดินนี้
มิตรภาพดีๆ ที่ระยะทางไม่อาจจะกั้นกลาง ความรู้สึกดีๆ ที่ถึงอยู่ไกลกันก็ยังส่งถึง
ปล. ฉันอาจจะปากแข็ง แต่บางคราใจฉันก็ไม่แข็งเหมือนกับปากที่อยากจะบอกว่า "คิดถึง" นะ
Create Date : 08 กรกฎาคม 2549 |
|
20 comments |
Last Update : 8 กรกฎาคม 2549 20:56:20 น. |
Counter : 611 Pageviews. |
|
|
|