ทานมาก...... มันก็มักเป็นอย่างนี้ล่ะ.....จำไว้.......

สวัสดีเช้าวันศุกร์ครับ

     วันนี้มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังครับ อาจจะดูว่าน่าขยะแขยงนิสโหน่ยนะครับ.....

     คือเมื่อวานหลังเลิกงานครับ กลุ่มเพื่อนๆ พากันไปเลี้ยงส่งเพื่อนที่ลาออกจากบริษัทครับ เพื่อจะไปเรียนต่อโท ก็พากันไปทานกันที่ เซ็นฯ ลาดพร้าวครับ (อุแม่เจ้า......ไปทานซะไกลเชียวนะมรึง) ไปถึงที่นั้นก็เกือบๆ จะทุ่มแล้วครับ ก็แวะไปหาเพื่อนที่เปิดร้านขายเสื้อผ้าแถวนั้นก่อน

     กำ.......เพื่อนซื้อซูชิไว้ ......ไม่มีใครทาน.... ตรูทานเองก็ได้ฟร่ะ........ และแล้วตัวกระป๋มก็ทานเข้าไปประมาณ 3-4 ชิ้นเห็นจะได้ ยังครับ เพื่อนที่ไปด้วยกันมันทำเซอร์ไพรส์เพื่อนด้วยการซื้อเค้กมา คองเกรสเพื่อนครับ....... อุแหม........ ตรู ทานไปอีกชิ้น....... เฮ้อ.....จากที่หิวๆ อยู่ เป็นไม่หิวแล้วล่ะครับ

     สักพัก เดินออกไปเอารูปที่ให้ร้านเค้าอัดให้ แล้วโทรตามเพื่อนที่ไปด้วยกันไปหาอะไรทานกัน เพราะดูเหมือนว่าพยาธิจะหิวอีกแล้วล่ะ

     ก็เดินเข้ามาที่เซ็นฯลาดพร้าวกันครับ ตกลงปลงใจกันที่ บาร์ บี คิว พลาซ่า....... 5555555555++++++

     ก่อนหน้านั้นคงยังไม่ลืมนะครับว่าผมทานอะไรเข้าไปบ้าง หลังจากเข้าไปนั่งในร้านก็สั่งชุดครอบครัวหมูมา 1 ชุด และชุดประหยัดหมูอีก 1 ชุด (อ้อ...ลืมบอกไปครับ ภารกิจครั้งนี้ไปด้วยกัน 7 ชีวิตครับ) แล้วก็สั่งอะไรต่อมิอะไรอีก แล้วแต่คนไหนจะทานอ่ะ ส่วนตัวกระป๋มเหรอ...... คริ คริ สั่งข้าวกระเทียม 1 ที่ ข้าวห่อไข่อีก 1 จาน (คงคิดสิท่าว่ามันน้อยนะสำหรับการมาทานแบบนี้)

     ช่วงที่ปิ้งๆ ย่างๆ กันอยู่ อุอุ ....... ป๋มทานไปเยอะเลยทีเดียวครับ ประมาณว่าร้องเพลงของดังได้อ่ะครับ....... (ท้องไม่รับ)

     ช่วงกลับยังมีความรู้สึกว่าน่าจะทานอะไรได้อีก เลยเดินเฉียดไปยังร้านโออิชิราเมน.....ที่เดินไปเพราะเห็นป้ายว่าลด 50% ครับ แต่ก็มิได้นำพาอะไร เพราะของที่อยากทานดันไม่มี เลยกละบดีกว่าครับ

     ขากลับขึ้นรถเมลล์ผิดสายอีก......(ตรู...สงสัยท้องยังไม่อิ่มตาเลยลายดูรถเมลล์ผิดสายซะงั้น) กะว่าจะมาขึ้น BTS ที่หมอชิต แต่กลับได้มาขึ้น BTS ที่อนุสาวรีย์ฯ ซะงั้น......... ช่วงนั้นฝนเริ่มตกหนัก หนัก และหนัก (แต่มิทราบว่าหนักเท่าไร เพราะไม่ได้พกตาชั่งไปด้วย) เดินมาขึ้น BTS กลับบ้าน เฮ่อ.....ไม่ไหวครับ ปวดหัวมากมายก่ายกองเลยอ่ะ

     มันปวดจีสสสสสสสสสสสสด์ขึ้นสมองเลยครับ ปวดตุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยังครับ ตามมาด้วยอาการคลื่นไส้ด้วย (เอ๋.......รึว่าตรูท้องฟร่ะ) ช่วงนั้นมันไม่ไหวครับ นั่งหลับตาพริ้มเลยล่ะ ขืนลืมตาสิ หาทางกลับบ้านไม่ถูกแน่....... ก๊ากกกกกกก ยังขำได้อีกนะมรึง

มาถึงห้อง.....สิ่งแรกที่ทำคือ......

วิ่งเข้าห้องน้ำครับ (คงคิดสิว่าปวดฉี่ หรือขี้แตก)

ใช่ครับ........ วิ่งไปล้วงคอเอาอาหารที่ทานเข้าไปออกครับ

ใจหนึ่งก็เสียดายที่ทานเข้าไป อีกใจก็นะ

ถ้าเก็บเอาไว้มรึงไม่ได้นอนแน่.........

ก็เล่นทานเข้าไปซะขนาดนั้น.......

ตอนนี้เลยรู้เลยครับว่าการทานอาหารควรทานแต่พอดี

อย่าทานเกินความจำเป็น

แต่เมื่อคืน......ยังแอบล้วงออกมาไม่หมดครับ เพราะเสียดาย

เด่วดึกๆ หิว ทำงัยอ่ะ เก็บไว้หน่อยล่ะกันเน๊อะ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

อย่าทานมาก เพราะถ้าทานมาก คุณอาจจะหิวได้อีกในเวลาต่อมา

คำคมประจำวัน...... (ทานได้อีกนะมรึง)

Create Date : 23 พฤษภาคม 2551		6 comments
Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 8:36:37 น.
Counter : 479 Pageviews.
Share Tweet