เค้ายังเด็ฏอยู่ หัวะๆๆๆๆ

สงสัยว่าเราก็แก่เกินไปแฮะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ มม

พึ่งรู้จักนาร์เนีย
ไม่กี่วันมานี้เอง
ไม่ค่อยได้อ่านวรรณกรรมเยาวชน
อยากอ่าน "เมืองในตู้เสื้อผ้า"
มากกว่า "ตู้พิศวง"

ยินดีที่ได้รู้จักคุณ แม่มดพันปี ค้า

อิจฉารคุณ มม. ที่ได้อ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็กๆ อ้ะ อิอิ


ข้าพเจ้าได้ยินแต่ชื่อหนังสือมานาน (ก็สมัยก่อนอยู่ที่ที่ไม่สามารถหาร้านหนังสือได้เลย อยู่บ้านนอกมากๆ น่ะค่ะ) ในห้องสมุดก็มัวแต่ไปอ่านหนังสืออื่นๆ ซะมาก ไม่ได้สนใจวรรณกรรมเยาวชนเท่าไรเลย


พอได้ดูหนังเรื่องนี้นะ ก็เลยรีบไปหาซื้อหนังสือฉบับแปล มาอ่านก่อน เพราะหาง่ายกว่าฉบับภาษาอังกฤษอ้ะ แหะๆ เลือกซื้อแบบปกอ่อนด้วย เพราะมีคนซื้อให้เป็นของขวัญ ไม่อยากให้เขาจ่ายเงินเยอะเกินไป แต่ก็ได้มาครบเจ็ดเล่มแล้ว และก็ตะลุยอ่านจนจบด้วย อิอิ


แอบๆ คิดว่า ทำไมเราโชคร้ายจังนะ มาได้อ่านเรื่องนี้ตอนที่ความเป็นเด็กมันหายไปเยอะมากแล้ว แต่ก็ยังอดตื่นเต้น สนุกสนาน และสร้างจินตนาการตามผู้เขียนไปเรื่อยๆ ไม่ได้

เห็นด้วยกับคุณ grappa ว่าอยากอ่านเมืองในตู้เสื้อผ้า มากกว่าตู้พิศวง แต่คิดอีกที ตู้พิศวง ก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินไปค่ะ ผู้แปลก็แปลได้ดีทีเดียว (บางทีก็แอบรำคาญ อักขระที่นิยม ของ สนพ. ที่พิมพ์บ้าง หรือการใช้คำพูดของเด็กๆ ที่จับเอาคำว่า "ผม" มาคู่กับ "เธอ" ทั้งๆ นี่น่าจะ "ฉัน" กับ "เธอ" หรือ "ผม" กับ "คุณ" (ตอนที่ทัมนัสคุยกับลูซี่) แล้วก็อื่นๆ อีกนิดหน่อย เอิ๊ก ข้าพเจ้าขี้บ่นเป็นผู้ใหญ่เลยวุ้ย) ก็คือ รู้สึกดีๆ ที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ค่ะ


สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่าน และจะอ่าน แนะนำให้อ่านตามลำดับที่ผู้เขียนเขียนนะคะ ไม่ต้องอ่านเรียง หนึ่งถึงเจ็ด ตาม สนพ. จะได้จินตนาการมากกว่าค่ะ

สำหรับใครที่ดูหนังหรืออ่านแล้วไม่รู้เรื่อง ก็ได้แต่หวังเหมือนผู้เขียนว่า เมื่อถึงวันหนึ่ง...

But someday you will be old enough to start reading fairy tales again.

วันนั้นทุกคนจะได้กลับสู่โลกแห่งจินตนาการได้อีกครั้งค่ะ

โอว..ทูน่าเพิ่งทราบว่า The Lion, the witch and the Wardrobe มีชื่อภาษาไทยว่า เมืองในตู้เสื้อผ้า และเคยมีเล่มภาษาไทยด้วยๆๆ
เมื่อคืนทูน่าก้อเพิ่งเขียน blog เรื่อง The Chronicles of Narnia เหมือนกันค่ะ ไม่รู้จะตั้งชื่อ blog ว่าอะไรก้อเอาชื่อเมืองในตู้เสื้อผ้าเหมือนกันค่ะ ดีใจจังที่บังเอิญอย่างนี้ๆ
ทูน่าเคยทาน Turkish Delight ตอนไปตุรกีด้วยค่ะ หวานอร่อยจริงๆ มีไส้เป็น Pitachio แต่ทานมากๆ จะเลี่ยนค่ะ เหนียวด้วย

อ่านคำอุทิศแล้วมันรู้สึกสุขๆ เศร้าๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ T__T

สนพ. ผีเสื้อ เค้าออก อีก เวอร์ชั่นมาด้วยอะพี่ เป็นแบบ Boxset 7 เล่ม อยู่ในกล่องหน้า อัสลาน เท่ห์มั่ก ๆ อย่าลืมไปซื้อเน้ XD

รู้สึกเหมือน พต. เลยหล่ะค่ะ อ่านคำอุทิศ แล้ว มันซึม ๆ เศร้า ๆ -"-

ชุดบ๊อกเซ็ต ไปดูมาแล้ว ของจริงไม่ค่อยสวยอย่างที่คิดอ่ะ ..

ปกเป็นรูปเหมือนชุดปกแข็งเลย แต่ สีจะออกทึมๆ กว่า ดูไม่สดใส แถมสันปกยังทำเป็นรอยยับๆ กะจะให้เป็นรูปสิงโต 3 มิติ (แต่ไม่ค่อยเวิร์คในสายตา มม) ..

หันไปดูปกแข็ง .. เพิ่มเงินอีก 5-6 ร้อย แต่สวยมากกกกกก .. ว่าแล้วก็เลยกัดฟันซื้อชุดปกแข็งซะ T-T

ยังขาดอีก 3 เล่ม (ของหมด) .. ตู้พิศวง กำเนิดนาร์เนีย อาชากับเด็กชาย .. ใครเห็น 3 เล่มนี้ที่ไหน กระซิบบอก มม ด้วยนะ

อ่านblogจบ ลืมบนๆหมดเลย
เกิดอิจฉาเด็ก


ชอบอ่านหนังสือตั้งกะเด็กๆเหมือนกัน
แต่ได้เงินค่าขนมเป็นเดือน ตั้งแต่ป.2
พ่อโหดจริงๆ ฮ่าๆๆ

แต่ดีนะ พอได้เงินปุ๊บ สามารถซื้อหนังสือได้ปั๊บเลย
แล้วจัดสรรที่เหลือเอาเอง
เดือนไหนซื้อหนังสือเยอะ อดกินขนมอ่า

รักหนังสือชุดนี้ค่ะ

อ่านจบแล้วจะมารีวิวนะคะ

คุณ มม. ลองไปดูที่โอเดียนสโตร์ สาขาสยามสแควร์ นะคะ
รู้สึกจะยังมีค่ะ ฉบับปกแข็งน่ะค่ะ



ร้านอยู่ซอยเดียวกับโรงหนังสกาล่า ฝั่งเดียวกับร้านหูฉลามนะคะ



ของมอฯ เกรงใจคนซื้อให้ค่ะ เลยได้มาแค่ปกอ่อนอย่างเดียว แง้วๆ

วันนี้ ได้มาเพิ่มอีก 2 เล่ม ตกลง ขาด กำเนิดนาร์เนีย เล่มเดียวแล้ว

สงสัยพรุ่งนี้ต้องไปสยามวุ้ย

คุณ มม ยังโชคดีนะคะ
ที่ตอนเด็กๆ มีโอกาสได้อ่านวรรณกรรมเยาวชน
และได้รื่นรมย์กับจินตนาการในวัยเยาว์

สมัยป้าติ๋วเด็กๆ หาหนังสือเด็กอ่านยากมาก
ตอนประถมเลยต้องข้ามรุ่นไปอ่านหนังสือผู้ใหญ่
โตขึ้นก็ต้องไปอ่านวรรณกรรมในหลักสูตรมาเรื่อยๆ
จนในที่สุดก็รู้สึกว่าโตเกินกว่าจะกลับไปอ่าน
วรรณกรรมเด็กเสียแล้ว
ถือเป็นการพลาดโอกาสที่สำคัญยิ่งในชีวิตเลยนะคะ

มม.ยังไม่แก่ร๊อกกกก 5 5 5

ดีจัง ได้มีโอกาสอ่านหนังสืออย่างนี้ตั้งแต่เด็กๆ

หนังสือชุดนี้ เห็นผ่านตามาหลายรอบแล้ว ยังไม่ได้ซื้อมาอ่านซักที

เอาไว้งานหนังสือคราวหน้าก็แล้วกันเนอะ ^^

TOT
อยากให้แม่ใจดีแบบนี้บ้างจัง
จะได้ไม่ต้องเก็บตังค์ซื้อหนังสือที่อยากอ่านเอาเอง

ไม่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้มาก่อน แต่ดูหนังแล้วก็สนุกตื่นเต้นดีนะคะ และอยากให้คุณมมลองฟังเพลง "พื้นที่เล็กๆ" ของคุณบอย-ไตร อาจจะช่วยปลุกความเป็นเด็กในใจได้อีกครั้ง

เชื่อหรือไม่ว่า
ตู้พิศวง (ผีเสื้อ) และเมืองในตู้เสื้อผ้า (ทวพ. 2524) อยู่ในบ้านเรามาร่วมสามร่วมสี่ปี โดยเราไม่เคยหยิบมาอ่านเลย
เพราะมีเล่มอื่น ๆ เล่มอื่น ๆ และเล่มอื่น ๆ อีกมากมายให้อ่าน (ชุดนี้น้องเป็นคนซื้อ)

เมื่อวานหยิบมาอ่าน เพราะเดือนก่อนเพื่อนรายงานเรื่องนี้
วันนี้เราเริ่มอ่านอาชากับเด็กชายเป็นเล่มที่สาม...ไปได้ครึ่งเล่มแล้ว

ที่อยากจะบอกคือ

ขอยืมอีกสี่เล่มหน่อยสิคะ นะ นะ
(พร้อมวางแมวเป็นมัดจำ!)

ดีใจจังครับที่เจอเพื่อน

ผมอ่านเมืองในตู้เสื้อผ้าเป็นเล่มแรก ตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่ขวบแล้วครับสัก สิบกว่าๆได้มั๊ง

จนเมื่อตอนมีหนังเรื่องนาร์เนียเข้าถึงเพิ่งรู้ว่าเมืองในตู้เสื้อผ้าก็คือตอนนึงของนาร์เนีย ก็รีบไปหาเช่ามาอ่านก่อนครับ

แต่ปรากฏว่ามันไม่รู้สึกสนุก ตื่นเต้น ผจญภัยไปกับตัวละครในเรื่องเหมือนเก่าอะ ความสนุกลดลงอย่างมาก

เป็นเพราะเราแก่ขึ้น จินตนาการลดลงหรือป่าวครับนั่น

แวะมาอ่านค่า อิอิ

ผ่านมาอ่านเจอ....ถึงจะช้าแต่ก็... ดีใจจังค่ะที่เจอเพื่อนๆที่เคยอ่าน เมืองในตู้เสื้อผ้า วรรณกรรมเยาวชนเหมือนกัน (บ่งบอกอายุ อิอิ)

เคยอ่านตั้งแต่ตอนอยู่ ป.4 ป.5 ประมาณนี้มั้ง ที่ห้องสมุดของโรงเรียน รู้สึกสนุกมาก ว่างเมื่อไหร่ต้องเข้าไปอ่านหนังสือจนจบ และเมืองในตู้เสื้อผ้าก็เป็นอีกเรื่อง1 ที่ชอบฝังใจมานาน พอเห็นมาสร้างเป็นหนัง ก็ดีใจและตื่นเต้นมาก ไม่พลาดดูแน่นอน และพอได้ดูแล้ว ก็อยากติดตามหาหนังสือมาอ่านอีกครั้ง ถึงได้รู้ว่ามีภาคอื่นๆอีก เพิ่งสะสมอ่านได้ 3 ภาคเอง ไว้จะต้องหาเวลา อ่านภาคที่เหลือ

เข้าใจที่อัสลานพูดเลย พอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว จะไม่สามารถกลับมานาเนียร์ ได้อีก

แต่สำหรับเรา พอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีเวลาไม่มาก ในการกลับไปอยู่ในโลกแห่งจิตนาการ ที่จะได้อ่านเหมือนตอนเป็นเด็กอีกแล้ว

ดีใจที่เจอ เพื่อนๆ ...ใครมีภาคไหนที่อ่านจบแแล้ว ไม่อยากเก็บรกบ้าน ก็ส่งมาทางนี้ได้นะคะ อิอิ

เคยอ่านตอนเด็กๆ ยังติดใจมาจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ วันนี้ลองหาดูมีคนแก่ๆ เหมือนเราด้วย 😬😬