Bloggang.com : saranan : Marley & Me / จอมป่วนหน้าซื่อ

Mooton

<<

มกราคม 2555

>>

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

24 มกราคม 2555

Marley & Me / จอมป่วนหน้าซื่อ

Marley & Me / จอมป่วนหน้าซื่อ

img src='//upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/1/1d/Marley_%26_Me_book_cover.jpg/200px-Marley_%26_Me_book_cover.jpg'>//www.iso-dvd.com/images/1323352066.jpg

ห่างหายจากการเขียน blog ไปนาน เพิ่งกลับมาจาก business trip ที่ Hong Kong ก็ทำ presentation กับเคลียร์งานก็แทบตาย วันนี้เลยแอบขโมยเวลาทำงานมานั่งปั่น blog ซักแวบนึง สักครึ่งชั่วโมงนายคงไม่ว่ากันนะคะ

เล่มนี้อ่านตั้งกะอยู่ที่อินเดียละ ด้วยใจที่รักหมาเป็นทุนเดิมและเห็นโปรโมทว่าจะทำเป็นหนัง เลยสอยมาก่อนเลย กว่าหนังจะมาถึงอินเดียคงได้รอถึงชาติหน้า แถมค่าตั๋วก็แพงซะแบบไม่น่าเชื่อ หนังสือดีกว่า ถูกกว่า ได้จินตนาการมากกว่า และก็เป็นอย่างที่คิด สนุกมากๆ ค่ะ ถึงแม้ฉันจะงงกับศัพท์ตอนช่วงต้นๆ เพราะมันเกี่ยวกับร่างกายสัตว์ทั้งนั้น อุ้งเท้าหมางี้ เหงือกอย่างงี้ แถมพฤติกรรมมันอีก แต่ก็นะ อ่านๆ ไปก็เอาอยู่จนได้

เรื่องนี้เขียนจากชีวิตจริงและสุนัขในชีวิตจริงของเขาด้วย คนเขียน จอห์น โกรแกน นักหนังสือพิมพ์ชาวอเมริกันที่เขียนคอลัมนิสต์ประจำฉบับ เขาได้เขียนเกี่ยวกับชีวิตแต่งาน ครอบครัวและที่สำคัญ สุนัขของเขาที่ชื่อ Marley หลังจากชีวิตแต่งงานกับผู้หญิงที่เขารัก Jenny และเพื่อเติมชีวิตให้เต็มเป็นครอบครัว ระหว่างทียังไม่มีลูก เพื่อนร่มงานที่สนิทของเขาได้แนะนำให้หาสุนัขมาเลี้ยง จนได้ลาบาดอร์เพศผู้มาหนึ่งตัว โดยไม่คิดว่าเจ้าตัวเล็กน่ารักและขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในสุนัขที่ฉลาดที่สุดในโลกจะสร้างเรื่องวุ่นวายปวดหัวตั้งแต่เข้ามาในบ้านวันแรกยันใกล้ตาย พฤติกรรมแสบๆ ไม่ว่าจะเป็น เห่าหอนเมื่อได้ยินเสียงฟ้าร้องพร้อมกระโดดไปด้วย หรือกัดแทะทำลายข้าวของ ดื้อรั้น เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยอยู่ในโอวาทแม้กระทั่งพาไปโรงเรียนฝึกสุนัขก็ไม่ได้ผล ป่วนกองถ่ายภาพยนตร์ที่ตัวเองได้เล่นเป็นตัวเอกจนต้องตัดบทที่เหลือออกกลางคัน เพราะไม่มีใครสามารถ control Marley ได้แม้แต่เจ้าของก็ตาม ดื่มน้ำจากชักโครก ฯลฯ เรื่องยิ่งหนักหนาสาหัสเมื่อ Jenny มีลูกเล็กๆ ถึง 3 คน และ Marley ก็โตขึ้นๆ (แต่ตัว) นิสัยสร้างเรื่องวุ่นวายยังคงเหมือนเดิมจนทำให้ Jenny แทบจะไล่มันออกจากบ้าน (อันนี้เจ้าหมูตอนของฉันเพิ่งโดนแม่ออกปากไล่ออกจากบ้านเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง) และทะเลาะกับจอห์นหลายต่อหลายครั้ง แต่สุดท้ายด้วยความน่ารักของ Marley ก็ได้อยู่บ้านหลังนั้นจนป่วยตายไปอย่างสงบ

จอห์นประทับใจและรัก Merley มากจนถึงกับเขียนเป็นคอลัมน์ลงในหนังสือพิมพ์และได้รับความนิยมขึ้นเรื่อยๆ จนรวมเล่มเป็นหนังสือ แสดงให้เห็นว่าคนอเมริกันก็นิยมเลี้ยงสุนัขและมีความรักใคร่ผูกพันกับเจ้าสัตว์ 4 เท้านี้ไม่น้อย ฉันไม่รู้ว่ามีฉบับแปลภาษาไทยไหม แต่ต้นฉบับอ่านไปหัวเราะไป น้ำตาซึมไป ทำให้ฉันอดคิดถึงเจ้าโบ้ หมาแก่แสนฉลาดที่อยู่กับฉันมา 14 ปี เหมือนกับเจ้า Marley นี่แหละ สุดท้ายมันก็จากโลกนี้ไปก่อนที่ฉันจะกลับไปดูใจมันเสียอีก ฉันถึงอินกับเรื่องนี้เป็นพิเศษ แต่ตอนนั้นก็มีเจ้าหมูตอนนี่แหละ นิสัยและพฤติกรรมตามนั้นเป๊ะ ทุกคนที่อินเดียยืนยันเป็นเสียงเดียวกัน แบบว่าเห็น Marley เหมือนเห็นอีหมูตอนยังไงยังงั้น ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ตอนดูหนังก็กอดเจ้าหมูตอนตลอดเลย เป็นหนังที่ทำให้ฉันหัวเราะและน้ำตาซึมได้ไม่แพ้หนังสือเลยค่ะ

ถ้าใครรักสุนัข เรื่องนี้ก็ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง ลองหามาอ่านกันดูนะคะ ในเล่มมีรูปเจ้า Marley ตั้งแต่ยังเล็กและก่อนป่วยตายด้วยค่ะ อ่านแล้วรับรู้ได้เลยว่าคนเขียนรักและผูกพันกับเจ้าสัตว์สี่เท้าของเขาขนาดไหน และคุณเองก็จะรักเจ้าตัวนี้รวมถึงเจ้าตัวเล้กตัวใหญ่ที่บ้านคุณมากขึ้น เพราะไม่ว่าจะอย่างไร สุนัขก็เป็นเพื่อนแท้ของมนุษย์อยู่ดี ขอตัวไปกอด 3 ตัวเล็กที่บ้านก่อนนะคะ

Create Date : 24 มกราคม 2555

Last Update : 24 มกราคม 2555 18:09:10 น.

2 comments

Counter : 1186 Pageviews.

Marley น่ารักมาก ๆ เลยนะคะ

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 26 มกราคม 2555 เวลา:17:15:38 น.

ช่ายค่าาาาา

โดย: saranan

วันที่: 20 สิงหาคม 2556 เวลา:22:28:21 น.

saranan

Location :

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

ดูดวงเป็นอาชีพหลัก งานประจำเป็นงานอดิเรก

ID Line : mooton.banana

Webmaster - BlogGang

[Add saranan's blog to your web]

Bloggang.com