ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ

Hi Kwang,

I have read you book. Orrr lend it to me when he come back from Thailand. I really like it. i have to admire you that you can write a book.

Cool, second print. I can get some for my friends when we r in Bangkok.

Have a nice trip na ka

ได้หนังสือมาจากคนรักอ่านแบบวางไม่ลงเลยค่ะ

ชอบมากเลยแวะมาเยือนที่นี่ค่ะ ขอให้หนังสือขายดีนะคะ

ขอให้คุณกวางและครอบครัวมีสุขภาพดีตลอดไปค่ะ

ขอซื่นซม

(กลอนตลาด)
อ่านแล้ววางไม่ลง
เสริมส่งสาระที่สงสัย
ความรอบรู้ที่ได้คือกำไร
คือดอกผลแห่งโรคร้ายที่ให้กัน
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งสอง
ผ่านครรลองหลุดพ้นด้วยมุ่งมั่น
สำหรับ ฉัน หากเป็นคงเสร็จกัน
รอคอยคืนวันนิทรารมย์
คือ นักสู้ ที่ไม่ใช่ ทั้งเหลือง และแดง
ยิ้มแฉ่งกะโรคร้าย ไม่เสแสร้ง
คืนวันผ่านพ้นได้สำแดง
ประกาศแจ้งความจริงได้รู้กัน
จึงเป็นความรู้อันประเสริฐ
ก่อเกิดมรรคผลเสกสันต์
คุณค่าจึงมากมายอนันต์
คือกำลังใจให้กันช่างงดงาม
อ่านแล้ววางไม่ลง
เสริมส่งศรัทธากล้าสอบถาม
วันนี้คือคุณค่าความดีงาม
ชื่นชมทุกยามขอชมเชย

(ขับทุ้มหลวงพะบาง)
โอ้ว่าเจ้าเอยเจ้าดอกบานเย็น
เคยวิ่งเร็วเช้าเย็นในบางกอก
ภารกิจมากมายได้วิ่งรอก
นั่งกรอกนั่งคิดหมดทั้งวัน
ถึงวันนี้หยุดวิ่งมาเดินช้า
ปรารถนาวันเวลาสุขสันต์
มีชีวิตต่อไปเพื่อใครกัน
สุขสันต์ทุกข์ตรมได้เข้าใจ
เจ้าดอกเอย เจ้าดอก กระดังงา
วันนี้เจ้าดอกมีนา คงมีเวลา เดินช้าลง
เจ้าดอกเอย เจ้าดอกมะไฟ
อ้ายนี้เป็นคนบ้านไกล
อ้ายขออวยชัยให้เจ้าสบาย

(ผะหยาคำอวยพรของเก่า)
ขอให้เจ้าสุขีมั่น เสมอมันเครือเก่า
ประสงค์เล่าสิ่งใดให้ลุหมาย
มีพลังต่อสู้ทั้งใจกาย
สุขสบายต่อเนื่องให้อ้วยมา
ความทุกข์อย่าให้ใกล้
ความใข้อย่าให้มี
ปรารถนาสุขศรีสมฤทัยประสงค์ฮู้
เป็นที่ฮักแพงของพี่น้องผองหมู่
กับผู้อยู่เคียงข้างตลอดไป
เด้อนางเอย
สาธุ


อิศรา ประชาไท
eiddy101@hotmail.com

อ้ายอิศรา,

ขอขอบใจหลาย สำหรับกลอนตลาด ขับทุ้มหลวงพระบาง และผะหยาคำอวยพร...

อ่านแล้วซึ้งใจมากๆ ที่อุตสาห์แต่งขึ้นมาให้...

"ข้อยถึงกับน้ำตาออก ย้อนว่าถืกใจ"

จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า..ลงบ้าง
Posted in amm's story on Feb 23, 2009 at 7:53 AM


สมดุลย์ของชีวิต..

ชอบคำนี้นะแม้จะฟังแล้วต้องคิดต่ออีกหน่อย

ก้อดี..รอยหยักในสมองจะได้ทำงานบ้าง.. อิอิ


อ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อ “จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า”ของคุณมีนา จบลงด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย

แต่ด้วยความที่ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัวเอง..มาตั้งแต่ไหนแต่ไร

ก้อเลยเวลาอ่านหนังสือ ท่องเน็ต แล้วจะย้อนดูตัวเอง..มาทุกครั้งเช่นกัน



หลายเรื่องทำให้คิดย้อนไปสมัยยังทำงานประจำหาเลี้ยงปากท้องงกๆ

งานด้านMarketing ทำให้เครียดและกินนอนไม่เป็นเวล่ำเวลา

(คงเพราะด้วยความบ้างานไฟแรงเกินขนาด)

สักแต่กิน(อาหารขยะ)ให้จบไปแต่ละมื้อ ดื่มกาแฟดำแทนน้ำ นอนน้อย

และ...ยังชอบอ้างว่าไม่มีเวลาออกกะลังกาย

(ดีที่ยังได้ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ตามต่างจังหวัดบ้างเพราะชอบเที่ยว)


พอวันนึงเปลี่ยนอาชีพมาเป็นงานด้าน IT

ก้อกลายมาหมกตัวอยู่แต่ในห้องแอร์เย็นจัด

กะนั่งสบตาหน้าจอสี่เหลี่ยมแสงจ้าทะลวงสายตาทะลุท้ายทอย

แทบจะกินนอนอยู่ในห้องเป็นสามีภรรยากะสารพัดอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ 55555

เฮ้อออออ


นอกจากจะเสียสุขภาพสะสมมาแล้วยังต้องสังเวยสายตาเพิ่มไปอีกอย่าง


สรุปว่าหลายปีที่ผ่านมาใช้ชีวิตผิดไปอย่างมหันต์

เลยเหมือนตั้งใจเปิดทางให้วายร้ายที่รอเวลาเข้ามาเยือนผู้หญิง(โสด)เช่นเราๆ

(ช็อคโกแลตซีส เป็นโรคภัยไข้เจ็บที่ผู้ชายบางคนอาจจะไม่เข้าใจ

ก้อมันเป็นโรคภายในอวัยวะ..ที่ผู้ชายไม่มีง่ะ)

เอิ๊กก^_____^””


โชคดีที่ยังดูแลตัวเองอยู่บ้าง..แม้จะเป็นโรคขี้เกียจไปหาหมออย่างแรง

(โชคดีที่คุณหมอประจำผู้อารีย์โทรให้ไปตามนัด..ต่างหากเนอะ)


แต่มันก้อทำให้หดหู่ทุกครั้งที่นึกถึงโรงพยาบาลและห้องผ่าตัด

แล้วฉันก้อไม่ชอบเข็มฉีดยากะสายน้ำเกลืออย่างแรง...อ่ะแง


หลังปลดแอกตัวเองจากงานประจำจึงเป็นเหมือนอีก Part หนึ่งของชีวิต

ทำงานหนักบ้าง..แต่ก้อไม่ลืมที่จะหาสมดุลย์ให้ชีวิต

สรรหาเมนูสุขภาพและสิ่งที่มีประโยชน์ให้ทั้งตัวเองและคนที่รักรอบข้าง

ซึ่งจริงๆแล้ว..คนเราควรจะเสพอาหารที่มีประโยชน์ทั้งกายและใจ

ฉันเชื่อว่าเมื่อใจสุข..กายก้อต้องสุข

หัวใจ..ก้อต้องการอาหารทั้งจากภายนอกและภายในเหมือนกัน

(หรือปล่าวววววววว..)


เมื่อได้อ่านหนังสือของเธอจึงเหมือนการได้ย้อนมามองตัวเองอีกครั้ง

จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า(ลงมาบ้าง)..มันทำให้เราได้มีเวลาคิดและหันไปมอง

ไม่ว่าจะเป็นผู้คนและสิ่งสวยงามอื่นๆระหว่างสองข้างทาง



ดีจัง..ที่ยังได้มีลมหายใจอยู่เก็บเกี่ยวอะไรๆอีกตั้งหลายอย่าง

ในโลกที่แสนจะอัศจรรย์ใบนี้..ว้าวววววว


อีกอย่าง..คงต้องหาวันว่างไปอยู่หลวงพระบางหลายๆวันให้ได้ซะทีแร้วววววว

อยากไปยืนอิงแอบแนบชิด(ทำมิวสิค)มองสายน้ำโขงบรรจบสายน้ำคาน...

ท่ามกลางสายหมอกบางเบา..กะใครซักคนจังเร้ยยยย

คริคริ..^_____^””



lovelovelovelovelovelovelovelovelovelove

ขอบคุณ...พี่กวาง..คุณ มีนา เปรื่องวิริยะ
เจ้าของหนังสือ “จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า ที่หลวงพระบาง”
ขอบคุณที่เป็นแรงบับดาลใจให้หันมาใส่ใจสุขภาพมากขึ้นไปอีก
ขอบคุณเป็นพิเศษ..
ที่ทำให้มีแรงบันดาลใจ”อยาก”เขียนหนังสืออีกครั้งค่ะ..แหะๆ

ขออนุญาตนำมาเผยแพร่ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ..
ขออานิสงค์นี้จงดลบันดาลให้พี่กวางมีสุขภาพที่แข็งแรงและมีความสุขตลอดไปค่ะ

lovelovelovelovelovelovelovelovelovelove

หลังจากอ่านหนังสือจบจึงตามมาอ่านblog ต่อค่ะ..^__^""
ความหวังที่จะได้ไปฝึกโยคะกับคุณกวางที่หลวงพระบาง
เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วค่ะ..อิอิ

อยากให้ฤดูหนาวมาถึงเร็วๆจัง..จะได้ไม่ต้องรอนาน
ขอบคุณที่ทำอะไรดีดีเผื่อแผ่ผู้คนรอบข้างด้วยนะคะ
ขอให้มีสุขภาพกายใจเป็นเลิศตลอดไปทั้งครอบครัวค่ะ
มีความสุขให้ทุกวันนะคะ..^___^

amm
momentinthistime@hotmail.com

สนใจเรียน Reiki ค่ะ จะมีเปิดสอนในไทยบ้างมั๊ยค่ะ คุณกวาง ..ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงเพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ตลอดไปนะคะ

ขอบคุณคุณ amm ที่มาโพสต์เรื่อง สมดุลย์ของชีวิต
แต่ละคนก็มีทางเดินที่ต่างๆ กันไป มองดู และปรับเปลี่ยนไปตามที่ควรเนอะ...

มีโอกาสก็มาฝึกโยคะกันค่ะ ช่วงนี้ ก็อยู่หลวงพระบาง
เช้านี้ อยู่ๆ ก็อากาศเย็นลง หมอกเยอะ หายใจออกมาเป็นควัน...ทั้งๆ ที่ร้อนมาสองสามสัปดาห์แล้วก่อนหน้านี้

น้องกวางสบายดีนะคะ

พี่ไก่เห็นข่าวกวางในทีวี.. เพิ่งเข้ามาอ่านใน Blog ยินดีด้วยกับความสำเร็จ และสุขภาพที่ดีขึ้น เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปหาซื้อหนังสือ ไม่รู้ที่เชียงรายจะมีเหลือหรือเปล่า? จะเอาไว้อ่านตอนเดินทางไปทำงานที่กัมพูชาช่วงอาทิยต์หน้า

ขอให้สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขมาก ๆ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ : )

พี่ไก่ Acc-Ba CMU
katesanee@csloxinfo.com

เย้ๆๆๆ หวัดดีพี่ไก่,

กึดเติงหาเน้อเจ้า สบายดีใจ่ก่อ
ขอบคุณตี่จะอุดหนุนหนังสือเน้อ
จะไดได้อ่านแล้ว เขียนมาวิจารณ์แหมกำเน่อ
ถ้าหาซื้อบ่ได้ โทรไปสำนักพิมพ์สั่งฮื้อส่งทางไปรษณีย์ก่อได้ โทร 02 948 1718 เจ้า

อ่านหนังสือพิมพ์มติชน เห็นข่าวกวางเขียนหนังสือ "จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า" ก็เลยเข้าไปใน Blog ได้อ่านสำนวนเพื่อนเราเขียนเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง พร้อมมีรูปประกอบ (ถ่ายรูปได้สวยมาก) ได้อ่านแล้วคิดถึงจังเลย เห็นรูปที่กวางพาอาแม่ไปหลวงพระบางทางเรือช้าด้วยละ ฝากความคิดถึง "แม่" ด้วยนะ พรุ่งนี้จะไปหาซื้อหนังสือของกวางมาอ่าน ไม่รู้จะมีเปล่า เคยไปหามารอบแล้วไม่ได้(หมด)

ว่าง ว่าง เจอกันนะ (คิดถึงจ้า)

Jim+

aranyapoomsup@yahoo.com

สวัสดีค่ะ จิ๋ม,

คิดถึงเช่นกันน๊า..

แวะมาบ่อยๆล่ะ มีเรื่องราวเขียนให้อ่าน สไตล์ Health & Travel เที่ยวไปดูแลสุขภาพไป ประมาณนั้น บางทีก็เที่ยวไปตามที่ต่างๆ บางครั้งก็เที่ยวเข้าไปข้างใน...ไปสร้างวัดในใจกัน

เดี๋ยวจะเมล์ไปหาจ้า

เธ•เธญเธ™เนเธฃเธเธ—เธตเนˆเน€เธซเน‡เธ™เธซเธ™เน‰เธฒเธ›เธเธซเธ™เธฑเธ‡เธชเธทเธญ เน„เธกเนˆเนเธ™เนˆเนƒเธˆเธงเนˆเธฒเนƒเธŠเนˆเธเธงเธฒเธ‡เธชเธกเธฑเธขเธ—เธตเนˆเน€เธฃเธตเธขเธ™ เธกเธญ เธŠเธญ
เธซเธฃเธทเธญเน€เธ›เธฅเนˆเธฒ เนเธ•เนˆเธžเธญเน€เธ›เธดเธ”เธญเนˆเธฒเธ™เน„เธ›เน€เธฃเธทเนˆเธญเธขเน† เธเน‡เนเธ™เนˆเนƒเธˆเธงเนˆเธฒเนƒเธŠเนˆ เธ‚เธญเน€เธ›เน‡เธ™เธเธณเธฅเธฑเธ‡เนƒเธˆเนƒเธซเน‰เธ™เธฐเธ„เธฐ
เธเธงเธฒเธ‡เน€เธเนˆเธ‡เธกเธฒเธเน† เธ–เน‰เธฒเน€เธ›เน‡เธ™เน€เธฃเธฒเธ„เธ‡เธซเธกเธ”เน€เธฃเธตเนˆเธขเธงเนเธฃเธ‡ เธ—เธณเธญเธฐเน„เธฃเน„เธกเนˆเธ–เธนเธเธ•เธฑเน‰เธ‡เนเธ•เนˆเธฃเธนเน‰เธ•เธฑเธงเนเธฅเน‰เธง

เธ”เธตเน‰ (เน€เธ”เน‡เธเธกเธ™เธธเธฉเธขเนŒ เธฅเธณเธ›เธฒเธ‡)

พี่ไก่สบายดีเจ้า ... คึดเติงหาน้องเหมือนกั๋น ถ้าน้องมาเจียงฮายเมื่อใดบ่ดีลืมโทรหาเน้อ 081-7242383

ได้อ่านหนังสือที่น้องกวางเขียนแล้ว เขียนได้ดีทีเดียว อ่านม่วน ชวนติดตาม จนเกือบวางไม่ลง เอาไปอ่านโตยตอนไปประชุมที่พนมเปญ เช้าวันหนึ่งมัวแต่อ่านหนังสือจนเกือบไปประชุมสาย เสียดายที่รูปประกอบเป็นขาว-ดำ ถ้าเป็นรูปสีจะสวยมาก ๆ เลยจ้า น้องกวางเอาดีทางการเป็นนักเขียนได้นะ หวังว่าคงมีเล่มต่อ ๆ ไป จะรออ่าน แล้วก็แนะนำคนอื่นให้อ่านด้วยจ้า

อ่านจบแล้วก็คิดทบทวนตัวเอง .. ว่าเคยใช้ชีวิตสุดโต่งเหมือนกัน เมื่อก่อนดื่มเบียร์บ่อยมาก ทำงานหนัก ไม่ค่อยพัก .. แต่ตอนนี้ไม่ค่อยแล้ว โชคดีมาทำงานอยุ่เจียงฮาย ก็สงบ สบาย ไม่ต้องยุ่งว่นวายกับรถติด อากาศเป็นพิษ อาหาร ผักพื้นบ้าน ก็พอมี พอหาได้ เพียงแต่ยังเอาชนะตัวเองเรืองการออกกำลังกายไม่ได้ ขนาดบ้านอยู่ใกล้สนามกีฬานะ ...เคยไปฝึกโยคะอยู่เกือบเดือน แต่ตอนนี้ฝึกจากวีซีดีเองที่บ้าน ซึ่งก็ไม่ค่อยก้าวหน้าซักเท่าไหร่ แบบว่าคอยหาข้ออ้างให้ตัวเองอยู่เรื่อย...

หลวงพระบาง.. อยากไปแอ่วเมินแล้ว แต่ก็ยังบ่ได้ไปซักเตื้อ... ต้องหาโอกาสไปผ่อ น้องกวางโชคดีได้ไปอยู่

ขอหื้อน้องมีสุขภาพดีตลอดไปเน้อเจ้า

สวัสดีค่ะพี่กวาง

เพิ่งเริ่มเปิดหนังสือเล่มนี้อ่านค่ะ
เลยถือเป็นโอกาสดี
ขอแวะมาเยี่ยมเยียนพี่กวางก่อนจะอ่านต่อนะค่ะ

และอีกขอ .. จะขอแวะมาอ่านบล็อกบ่อยนะค่ะ

คุณสะพานไม้,

ยินดีต้อนรับค่ะ แวะมาบ่อยๆ ทักทายกันด้วยนะคะ
พักนี้ งานเข้า...
เลยยังไม่ได้จัดเวลา อัพเดทบล็อกเรื่องท่องเที่ยว
กับกิจกรรมต่างๆ
ไว้ช่วงสงกรานต์คงจะได้ขึ้นบล็อกใหม่ๆ เพียบ