....หวัดเมลเบิร์ล....
....ฮะ ฮะ บ้านเฉยพ่วงโดนหวัดเมลเบิร์นกินซะแล้ว...ได้ข่าวว่า Generation ข้าพเจ้าโดนกันหมดเลย...เหอะๆ ใครหว่ามาจากเมลเบิร์น...แถมตอนนี้กลับไปแล้วด้วยๆ เหอะๆ คราวหลังของฝากแบบนี้ไม่ต้องนะคุณพี่ชาย...ถ้าเป็น strawberry cheese cake ของcrownละก็ โอเค..อยากกินเว้ย...เอาหล่ะกลับมาที่หวัดเมลเบิร์นต่อ เรามาดูอาการของมันเมื่อเข้ามาถึงประเทศไทยบ้าง....เริ่มแรกหวัดเมลเบิร์นจะเริ่มแพร่เชื้อเหมือนหวัดทั่วไป....โดนเริ่มจากการติดต่อผู้ใกล้ชิด...โดยเฉพาะกลุ่มญาติพี่น้องที่ไปเที่ยวด้วยกัน...สันนิฐานได้ว่า หวัดเมลเบิร์นนี้จะแพร่เชื้อได้ดีเมื่อได้ยินเพลงประเภท70th Bar และจะกระจายตัวมากขึ้นเมื่อผู้ได้รับเชื้อดื่มalcohol ตามด้วยข้าวมันไก่หลังร้านปิด....จากการสุ่มตรวจยังพบด้วยว่า ตากีล่าเพียงคนละช็อตยังมีส่วนช่วยให้อาการหวัดแสดงอาการเร็วขึ้น....มาพูดถึงอาการโดยร่วม เมื่อมาถึงเมืองไทย หวัดเมลเบิร์นจะแสดงอาการได้หลายรูปแบบ เช่น อาจออกมาในรูปของกลุ่มอาการแพ้อากาศ ซึ่งจะมีอาการคล้ายการแพ้อากาศแบบทั่วไป แต่จะมีอาการไอแห้ง ระคายคอร่วมอยู่ด้วยหรืออาจเป็นอาการหวัดร่วมกับการเป็นคออักเสษที่ค่อนข้างรุนแรง จนทำให้เสียค่ายาไปเกือบ 1000 บาท ที่โรงพยาบาลย่านเลียบทางด่วนรามอินทรา (ซึ่งสามารถเบิกได้ 75 บาท... คุณพระ เพื่ออะไรเนี๊ยหรือกลุ่มอาการที่ 3 เชื้อหวัดเมลเบิร์ลอาจทำให้เกิดการติดเชื้อ จนไปทำลายเม็ดเลือดขาว ทำให้เป็นหวัดโลหิตจางได้...นอกจากนี้ จากการสำรวจยังพบว่า ผู้ที่กลับจากเมลเบิร์นไม่ถึงปี ยังสามารถมีภูมิต้านทานต่อหวัดเมลเบิร์น จนอาจเป็นพาหะไม่แสดงอาการได้ หรืออาจทนต่อหวัดเมลเบิร์นได้ถึง 2 อาทิตย์โดยไม่แสดงอาการจบการรายงานเพียงเท่านี้......สวัสดี......อันตรายจริงๆเลย หวัดเมลเบิร์น....ทิพย์จังติดมาก็เห่าในออฟฟิททั้งวันเลย ดีนะ ไม่เสียงแหบแบบตอนที่ไปดูคอน...ไม่งั้นคงพูดไม่รู้เรื่องอีกแน่ๆเลย...วันนี้ส่งใบลาออกแล้ว...ตอนให้RMเซ็นต์ นึกว่าจะตายซะแล้ว น่ากลัวจริงๆ แต่คนอื่นบอกว่า ทำไมง่ายจัง...เหอะๆ ไม่รู้เฟ้ย เรามาทำแค่ไม่นานจะให้รั้ง ให้ดึงไว้ทำไม เอาเหอะ ยังไงก็ก้าวอีกขั้นหนึ่งแล้ว....พยายามต่อไปแล้วกันนะ ก้าวไปให้ถึงที่สุด ต่อไปคงต้องทั้งวิ่ง ทั้งปีน ทั้งกระโดด แถมทางยังขรุขระที่สุดด้วย...เอานะ ต้องทำให้ได้ซินา
..อยากกินเว้ย...
คุณพระ เพื่ออะไรเนี๊ย
แต่คนอื่นบอกว่า ทำไมง่ายจัง...เหอะๆ ไม่รู้เฟ้ย เรามาทำแค่ไม่นานจะให้รั้ง ให้ดึงไว้ทำไม เอาเหอะ ยังไงก็ก้าวอีกขั้นหนึ่งแล้ว....พยายามต่อไปแล้วกันนะ ก้าวไปให้ถึงที่สุด ต่อไปคงต้องทั้งวิ่ง ทั้งปีน ทั้งกระโดด แถมทางยังขรุขระที่สุดด้วย...เอานะ ต้องทำให้ได้ซินา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [