...ท่าพระจันทร์...วังหลัง...หน้าพระลาน...
อืม โปรแกรมที่ผ่านมาเมื่อวันพฤหัส ไปคืนชุดครุย
นัดกับอลลย์ตอนบ่าย 2 เพราะงั้น บ่าง 1 ออกจากบ้านคงทัน...ปรากฏว่าทิพย์ขึ้นรถปุบ ออลย์ยิงมาทันที..เลิกเรียนแล้ว....
อ่าวอิบหาย เพิ่งออกจากบ้าน..งั้นรอไปก่อนนะ สรุปนั่ง 44 ทั้งร้อนทั้งอ้อมโลก ถึงบ่าย2ครึ่งค่ะ ลงผิดป้านหรือเปล่าไม่รู้ ต้องข้ามสนามหลวงด้วย..กระโปรงจะเปิดเอา..พอถึงออยล์บอกว่าชุดนี้เรียบร้อยกว่าตอนไปซ้อมรับปริญญาอีก 55+ ก็นะมันมีเสื้อเชิร์ตขาวคลุมอีกทีแค่นั้นเอง...
แล้วก็ไปวังหลังกัน แต่ก่อนออกไปดูรูปที่แกลลอรี่แป็บนึง ชอบรูป แม่ลูกจัง ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเลย
เอาหล่ะวังหลัง ออลย์จะซื้อแว่นมือสอง ขำมาก เจออยู่ร้านหนึ่งแต่ก็เอ๊ะคะ ใช่หรือเปล่า ก็เดินๆ ไม่มีร้านอื่นนี่น่า.. โทรไปหาพี่ปัด(คนที่แนะนำมา) ก็ไม่ติด เลยไปเดินก่อนแล้วกัน สรุปว่า ลองรองเท้ามือ 2 ไปหลายคู่ น่ารักดี แต่ขอโทษ 300 (บ้านแกเหรอ) ทิพย์เลยเอารองเท้ามือหนึ่งเอี่ยวอ๋องมา 1 คู่ 99 บาท ไอ่รองเท้าหุ้มส้นพลาสติกใสๆนั้นแหละ...แล้วก็เสื้อมือ 2 1 ตัว 80 บาท ต่อจาก 85 แล้วทิพย์สุดาก็ให้แบ็งค์ร้อย แล้วเดินออกมาเลย..55+ พี่เค้าต้องเรียกเอาตังค์ทอน...ออลย์หันมามองแบบเหนื่อยใจ..เฮ้อ เพื่อนกู...อุตสาห์ต่อราคาเค้าทำไมเนี๊ย....
มีกระเป๋าใบนึงอยากได้จังเลย...แต่เป็นใบใหญ่ๆ แบบที่ชอบ(แล้วก็มีแล้วหลายใบ)...เลยต้องตัดใจไป..
แล้วก็อยากได้เข็มขัดสีน้ำตาลที่"เขาว่า"ใส่กับยีนต์แล้วสวยนะ..แต่ทิพย์สุดาไม่มีซักเส้น มีแต่สีดำ..แล้วคราวนี้ออลย์ไปจับเข็มขัดถักๆมา 1 อัน...(เอาเป็นว่า"อัน"แล้วกันนะ ถือซะว่ามันมีสรรพนามเป็นอันไปก่อนแล้วกัน..) ซึ่งเข็มขัดอันนั้นเป็ฯ....สีดำ... อีกแล้วครับท่านผู้ชม...แต่มันไม่เอาทิพย์จังเลยจับ(และ)จ่ายไป 50 บาท...เหอะๆ..ถูกใจ แล้วก็ตุ้มหู 1 ข้าง 2 บาท ที่ตอนนี้ไปไหนแล้วไม่รู้...เศร้าจริง...
แล้วก็..หมดแล้วนี่หว่า ออลย์วนกลับไปหาร้านแว่นอีกครั้ง สรุปว่าไอ้ร้านเดิมนั้นแหละ พอถามคุณซิ้มที่ขาย..เธอก็บอกว่า ไม่มีแว่นมือสองนะ มีแต่แว่นโบราณ...เอ่อ พูดไม่ออกเลย..แต่ออลย์บอกว่าลันมุนก็แล่นวุ่นมือลองสูงนั้นแหละ เซนลุ่นมันเล็นปุ่นซอยรุย ก็นะ สรุปว่าได้แว่ยแบบเดิมเลย ไอ้ที่เลนส์ใหญ่ กรอบบางๆ แบบแว่นเสือใหญ่ อะไรประมาณนั้น แล้วก็ยังอุตสาห์ยุให้ทิพย์ซื้อด้วยแบบเดียวกัน แต่ว่าทิพย์ใส่แล้วรู้สึกว่าหางตาตก...ประหลาดมั้ย
ต่อไปข้ามกลับมาที่หน้าพระลาน...เหอะๆ เม้าท์ค่ะ เม้าท์เยอะมาก เรื่องโน้นเรื่องนี้ เยื่ยงไม่ได้เจอกันมาชาติเศษ...สั่งข้าวไปคนละจาน...แล้วก็เกี้ยวซ่า...อร่อยมากกกกกอยากกินอีกจัง..(ได้ข่าวว่าก่อนหน้านั้น กินไอติมไปอีกคนละถ้วย...อ้วนแน่ๆ) ยังค่ะ ยังไม่หมดแค่นั้น เรายังพยายามจะสั่งกันต่อ...แต่ ทิพย์สุดาทำมือผิดหรือไร ทำไม่เค้าหันมามองแล้วก็เดินลงไปข้างล่างเลย..
พี่เดี๋ยวอย่าเพิ่งเก็บตังค์ดิ ยังไม่อิ่มเลย... เคืองมาก...
แล้วในที่สุดเราก็ได้สั่ง วาซาบิบอล...หมดค่ะเงจริง เลยต้องสั่ง ยำทูน่าเหมือนเดิม...กับเบียร์ 1 เหยือก..ที่ร้านเค้ามีเบียร์แบบกดเองด้วยอะ น่ากินมากๆ เป็นหลอด...มันเป็นหลอดจริงๆอะ แล้วก็มีที่กดให้กดเอง..อยากมากๆ แต่ไปกัน 2 คน เกรงใจอะ...
กินอิ่มหนัมกำลังจะกลับคุณพระฝนตก หนักด้วย ตอนแรกว่าจะกลับ ทุ่มนึง...พอสั่งเบียร์ก็เปลี่ยนเป็น 2 ทุ่ม สรุปว่ากลับ 3 ทุ่มค่ะ กลับแท๊กซี่ แถมขากลับมีมอร์ไซหมุนมาชนอีก แต่คุณแท็กซี่ไม่เอาเรื่อง...โชคดีจริงๆ กำลังอยากกลับบ้าน....
สุดท้ายทิพย์จังยังไม่เลิกค่ะ ลืมถุงของที่ซื้อไว้ในแท็กซี่ โชคดีที่เอารายงานออลย์มาฝากไว้ด้วย นึกถึงรายงานออลย์ได้ เลยหันไปเอาได้พอดี..โชคดีจริงๆเลยโชคดีจริงๆ
Create Date : 21 สิงหาคม 2548 |
|
1 comments |
Last Update : 21 สิงหาคม 2548 22:48:06 น. |
Counter : 583 Pageviews. |
|
|
|