เรื่องมันเริ่มจากคำว่า..ผมรักคุณ 2
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
อันข้างล่างนี้เป็นความคิด ที่รู้สึกว่า.. มันก็ดีอ่ะนะ แบบว่า คิดได้เองไง แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ แต่ก็เขียนไว้ เผื่อว่าจะมีใครทำได้^_^
แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราจะต้องฟันฝ่าให้ผ่านพ้นไป เราไม่รู้เลยว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่อนาคตที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า จะเป็นไป อย่างที่เรากำหนด ออกมาในรูปแบบของการกระทำ ดังนั้น จงมีสติ เพื่อให้สิ่งที่จะเป็นไปในอนาคต ไม่ใช่สิ่งที่เราจะมามัวนั่งเสียใจ หรือเสียน้ำตากับมัน เรื่องราวของความเป็นไปของคนเรา มันซับซ้อน ยิ่งเราต้องรู้จักคบค้าสมาคมกับใครๆ ด้วยแล้ว ยิ่งเกิดความซับซ้อนมากกว่า ก็ในเมื่อชีวิตของเรายังต้องขึ้นอยู่กับใครต่อใครอีกหลายคน ไม่ใช่เราอยู่ลำพังคนเดียว บางครั้งใช่ว่าอยากให้บางสิ่งเกิดขึ้น แต่บางครั้ง สิ่งที่ถูกกำหนดมาแล้ว อย่างที่เรียนกว่า ชะตากรรม ก็อาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้คนเราไม่สามารถหลีกเลี่ยง บางสิ่งบางอย่างได้ แต่ก็มีบางคนที่พร้อมจะสู้ในชะตากรรมนั้น ไม่ยอมเป็นฝ่ายเดินตามเกม แต่จะต้องสู้และเป็นผู้ถือดวงชะตาของตนเอง ในขณะที่หลายคน ยอมรับในชะตากรรม และอยู่กับมันให้ดีที่สุด หากยังมีอีกหลายคน ที่ยอมแพ้กับชะตากรรมนั้น โดยไม่คิดจะสู้หรืออยู่ร่วมกัน
..วิถีทาง มีหลายทางเลือก แล้วแต่ว่าใครจะเลือกอย่างไหน ที่แน่ๆ เมื่อเลือกแล้ว อย่าโอดครวญกับสิ่งที่เป็นไป เพราะเจ้าตัวเป็นคนเลือกเอง แม้รู้ว่าพลาดก็ต้องยืนหยัด เพียงแต่คิดให้ได้ว่าจะไปทางไหน ลุยต่อ หรือยอมทิ้งศักดิ์ศรีเล็กๆ น้อยๆ เพื่อความสบายใจของตัวเอง
คนเรามีทางเลือก ทางออกมีหลายทาง อย่าเสียใจกับทางที่เลือก จงยอมรับ..เมื่อคุณคือผู้เลือก อ่ะนะ....
Create Date : 14 มกราคม 2549 |
|
2 comments |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2549 20:51:59 น. |
Counter : 589 Pageviews. |
|
|
|
คำว่ารักอ่ะนะ ถ้าจะถามในทัศนะของเรา เราสามารถพูดคำว่ารักได้ตลอดเวลา เพราะเราคิดว่า ยิ่งพูดคำว่ารัก ยิ่งทำให้เรารู้สึกดี ยิ่งทำให้เรามีความสุข แต่ก็นั่นแหละ แต่ก็เฉพาะกับ มิตรภาพเท่านั้น ที่ยิ่งพูดก็ยิ่งดี เราเองก็บอกรักเพื่อนๆ พี่ๆ ออกจะบ่อย จนบางคนบอกว่า เราพูดคำว่ารักพร่ำเพรื่อ แต่ในความเป็นจริงคือ ไม่ใช่เลย ไม่ใช่เลย เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้บอกรักใคร แต่เฉพาะกับคนบางคนเท่านั้น เรารู้สึกดีที่ได้บอกรักพี่เก่ง บอกรักเจี๊ยบ บอกรักไอ้อ้วนหรือแม้แต่เพื่อนๆ สนิทคนอื่น การที่เราบอกรัก ก็เป็นการแสดงถึงการอ้อนอย่างหนึ่ง เรารู้ว่าพี่เก่งไม่รำคาญหรอกที่เราอ้อนบ่อยๆ เพราะเรารู้ว่าพี่เก่งรู้ว่าความรักนี้.. เป็นอย่างไร แม้ไม่ใช่พ่อแม่เดียวกัน แต่ความเป็นพี่น้องของเราก็ไม่ด้อยกว่า ใช่แล้วพี่..นู๋รักพี่ชายทุกคนเลย^_^ (เจ้าน้องชายทั้งหลายด้วย)
<b>ในทางกลับกัน คำว่ารัก ถ้าจะพูดกับคนรักนั้น ยิ่งพูดมาก ค่าของมันก็จะลดลง
ผู้ชาย...ผู้หญิง
ความรักของผู้ชายมักจะเริ่มจาก100 แล้วค่อยลดลงเรื่อยๆ ในขณะที่ความรักของผู้หญิง จะเริ่มจากศูนย์ และนับวัน ความรักนั้นยิ่งเพิ่มขึ้น อย่าถามหาความพอดีเมื่อระดับความรักของทั้งคู่มาถึงระดับเดียวกัน แม้จะมีวันนั้น แต่สิ่งที่เป็นไปหลังจากนั้นคือ ผู้ชายจะมีความรักที่ลดลง ส่วนผู้หญิงก็เพิ่มขึ้น แล้วคนที่จะทุกข์ก็คือผู้หญิง คนที่จะมีน้ำตาก็คือผู้หญิง.. มันยุติธรรมแล้วหรือไง...(อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวนะ)
(หลังจากนี้ รู้สึกอารมณ์จะเปลี่ยนไป แบบว่ารุนแรงนนี๊ดส์นึง)
เพราะอะไร ทำไมระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงต้องมีแต่ความรักแบบนี้ด้วย ทำไมคำว่าเพื่อนนี่มันเป็นไม่ได้หรือไง แค่ผู้หญิงผู้ชายสนิทกัน ทำไมต้องมองว่าเป็นแฟนกันด้วยฟะ มันอยู่ที่ความรู้สึกด้วย แล้วไอ้ผู้หญิงที่หึงจนไม่ลืมหูลืมตาก็เหมือนกัน ไรฟะ ไม่รู้จักกันสักหน่อย แล้วทำไมไม่ไว้ใจแฟนตัวเองบ้างวะ โอ๊ย เครียดโว๊ย..
อ้อ! แล้วไอ้พวกที่คบกันเป็นเพื่อนดีๆ แล้วเกิดอยากเปลี่ยนใจ ขอเป็นอย่างอื่นนี่ก็น่าเตะเหมือนกัน เป็นพี่เป็นน้องดีๆ ความสัมพันธ์อย่างนี้แหละ ยั่งยืนมากกว่าอีก อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจที่สุด
คนเรานะ.. ชีวิตเป็นของเราทำไมต้องเอาความหวัง เอาทุกสิ่งทุกอย่างไปฝากไว้ที่คนอื่นด้วยล่ะ พอผิดหวังก็เหมือนกับว่าชีวิตไม่เหลืออะไร
เรื่องความรักก็เหมือนกัน ทำไมต้องให้ความรักไปแบบหมดใจ ทำไมไม่นึกถึงความรักบริสุทธ์ อย่างความรักและความหวังดีของพ่อแม่บ้าง ทำไมต้องไปเสียน้ำตาและเสียเวลากับผู้ชายเลวๆ คนหนึ่งด้วย โว๊ย! เห็นแล้วสังเวชแทน ชีวิตเป็นของเรานะโว๊ย.. ลิขิตเองดิวะ