๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑
เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ วลีเด็ดของเรื่องนี้ที่เป็นที่จดจำมาจนถึงทุกวันนี้ เท่าที่จำได้ดูเรื่อง ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ เมื่อเกือบสิบปีที่แล้วเห็นจะได้ ตอนนั้นมีคนส่งแผ่นหนังเรื่องนี้มาให้ดู บอกว่าดูแล้วน้ำตาไหล เราดูเรื่องนี้ไม่ต่ำกว่าสองครั้ง รวมครั้งนี้ก็น่าจะเป็นครั้งที่สาม ก็ยังไม่เสียน้ำตาสักที ไม่ใช่ไม่ชอบนะ แต่มันไม่อินเท่าไหร่ หลายคนที่เป็นเพื่อนผู้ชายดูเรื่องเดียวกันก็บอกว่านน้ำตาไหลเช่นกัน เอ...ทำไมเราไม่ยักกะไหลแฮะ ทั้งที่เราเป็นคนที่น้ำตาไหลง่ายดายที่สุดแล้ว
ครั้งนี้ตั้งใจดูเป็นพิเศษ ก็พอจะเข้าใจเจตนาของหนังมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะฟังภาษาอีสานออกมากขึ้นด้วยกระมัง ทำให้ดูเรื่องนี้สนุกเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังขัดใจกับส่วนที่เป็นความเชื่อของคนไทยที่ใส่มาเยอะไปหน่อย
ถึงแม้จะไม่มีน้ำตารินหรือซึมเลยก็ตาม แต่ก็ทำให้รักหนังเรื่องนี้กว่าเก่า เพราะเห็นความตั้งใจของคนทำหนังอย่างพี่เก้ง จิระ มะลิกุล และที่ชอบเป็นพิเศษคือนักแสดงอย่างหลวงพ่อ สมชาย ศักดิกุล และโอ อนุชิต ที่เล่นเป็นธรรมชาติดี รวมทั้งการถ่ายภาพ ที่สวยงามทั้งมุมกล้อง และสีของหนัง อ้อ ชอบเพลงประกอบภาพยนตร์ ผู้ชนะ ตอนท้ายเรื่องด้วยค่ะ
อยากให้มีหนังไทยที่พูดถึงคนไทยกลุ่มอื่นๆ เยอะกว่านี้ เบื่อเรื่องของคนเมืองแล้วล่ะ
Create Date : 05 มิถุนายน 2555 |
|
1 comments |
Last Update : 5 มิถุนายน 2555 21:31:55 น. |
Counter : 1549 Pageviews. |
|
|
เป็นหนังไทยที่ผมรักที่สุดเลยครับ
นับแต่เรื่องนี้ มีชื่อพี่เก้งที่ไหน ดูที่นั่น