บอกเล่า เก้าสิบ หนึ่งอาทิตย์ ที่ผ่านมา
หลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความสุข.. วันเกิด ไปเที่ยว เสม็ด ที่ใครได้เห็นรูป ก็บอกเป็นเสียงเดียวว่า น่าสนุกเนอะ มันก็สนุกจริงๆ ต้องชมผู้ชายใจดี ที่ถ่ายรุปได้สวยด้วย อีกต่างหาก...
และต่อมาก็ได้รับ เรื่องเศร้า..พ่อของ จีจี้ เสีย พ่อของพี่พจน์เสีย แถมจิตเราก็ตก วันเว้น วัน อันเกิดจากความไม่แน่ใจ ไม่แน่ใจ จากสิ่งที่เห็น ไม่แน่ใจในสิ่งที่ได้ยิน ไม่แน่ใจในสิ่งที่ทำลงไป กับผลที่จะได้รับกลับมา ทำให้จิตตกไปพักใหญ่
และเมื่อวานก็ได้ทราบข่าวคราวของน้องคนนึง น้องเล่าว่า ช่วงนี้ไม่สบาย ขับรถชนเสาไฟฟ้า คนที่นั่งไปด้วย เสียชีวิต และกำลังคบหาดูใจกันอยู่ ตอนนี้ น้องเค้ายังทำใจไม่ได้ ทำไมเวลาแห่งความสุข มันช่างผ่านไปเร็วนัก ยังไม่ทันจะได้ฟูมฟักอะไรเลย
ย้อนกลับมาคิดถึงตัวเรา ในเมื่อเรายังมีอยู่ เราจะไปสนใจทำไม ว่าทำไปแล้วจะได้อะไร รู้แต่ว่าทำแล้วสบายใจ ทำแล้ว ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และ รักษา มิตรภาพ และสิ่งดีดีรอบๆ ตัว ที่ทกุคนพร้อมจะหยิบยื่นให้เรา ไม่ดีกว่าหรือ..
ชีวิตคนเรา..สั้นนัก รีบตักตวงความสุขไว้จะดีกว่า รักทุกคนนะ และแสดงออกด้วย....
-'- 24-06-2549 17:00 -'-
Create Date : 24 มิถุนายน 2549 |
|
64 comments |
Last Update : 5 กรกฎาคม 2549 9:44:51 น. |
Counter : 633 Pageviews. |
|
|
|
เพราะฉะนั้น ควรทำทุกๆ วันให้มีความสุข
ให้เหมือนว่าทุกๆ วันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต
แต่บางทีเราก็ลืมไป ..
การจมกับความเศร้าของตัวเอง มันทำร้ายตัวเอง
แต่เราเป็นคนแปลก
เวลาเศร้าก็จะเศร้าให้ถึงที่สุด ไม่เก็บไม่กั๊ก
ไอ้วิธีคิดที่ดีๆ ที่ฉลาดๆ ที่เคยบอกเคยสอนใครๆ อ่ะ
วันนี้ ลืมหมด ฉั น ไ ม่ ส น โ ล ก
แต่เชื่อเถอะ เมื่อเวลาผ่านไป
เมื่อเรื่องร้ายคลี่คลาย
เราจะหัวเราะกับความไร้เดียงสาของตัวเอง
..วันนี้ เราเริ่มหัวเราะแล้วนะ
แล้วเราจะหัวเราะไปพร้อมๆ กันจ้ะ