|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ค่ำคืนแห่งสายฝนกับเรื่องราวในร้านกาแฟ
ค่ำคืนแห่งสายฝนกับเรื่องราวในร้านกาแฟ
ลุงรัน
หัวค่ำของคืนหนึ่งในฤดูฝน ขณะเม็ดฝนร่วงลงมาเป็นสาย มีแสงไฟแปลบปลาบพาดผ่านบนฟ้ามืดเป็นบางช่วง บรรยากาศซึมเซาเหงาพิกล ทันใดนั้น รถยนต์คันหนึ่งได้แล่นเข้ามาจอดที่หน้าร้านกาแฟเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของเมืองที่ตกแต่งอย่างง่ายดายหากแต่งดงาม จากกระจกใสที่กั้นอยู่ที่ด้านหน้าร้าน แลเห็นแสงเทียนวับแวมอยู่ตามโต๊ะต่าง ๆ ท่ามกลางความสลัวภายในร้านกาแฟแห่งนั้น นอกจากนี้ เหนือประตูของร้าน มีกระดิ่งเล็กๆแขวนไว้ คราใดที่มีแขกเข้าร้าน มันจะส่งเสียงดังกรุ๊งกริ๊งขึ้นทุกครั้งไป
สักพักนึง ชายหนุ่มลูกค้าประจำของร้านจึงก้าวลงมาจากรถคันนั้น พร้อมกับวิ่งฝ่าม่านฝนหนาเข้าสู่ใต้ชายคาของร้านรวง พลางมองสำรวจร่างเปื้อนฝนของตัวเองอย่างเงอะงะ ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยเช็ดไปตามร่างที่พราวไปด้วยหยดน้ำ และอีกชั่วประเดี๋ยว ชายคนที่ว่าก็ได้ก้าวเข้ามาในร้านที่ตอนนี้มีลูกค้าอยู่บางตา
หญิงสาวเจ้าของร้านส่งรอยยิ้มอบอุ่นแหวกอากาศหนาวเย็นและเสียงไวโอลินที่บรรเลงเพลงไพเราะอยู่ตรงมุมหนึ่งของร้านไปให้เขา แต่เขากลับนิ่งเงียบ เฉยชา เธอสังเกตเห็นว่าใบหน้าของเขาดูหมองหม่นผิดไปจากทุกวัน รู้สึกใจหายเมื่อระลึกได้ถึงรอยยิ้มและคำตอบรับคำทักทายอันสดใสของเขาในวันคืนที่ล่วงมา
เขาเดินหงอยๆไปที่โต๊ะตัวน้อยตรงมุมสุดของร้านใกล้กับเคาเตอร์เก็บเงินอันเป็นที่ประจำของเขาแต่ไหนแต่ไรมา ครั้งนี้ก็เหมือนเช่นทุกครั้ง เขาร้องสั่งกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลและครีมเทียม หลังจากเธอชงเสร็จแล้ว ขณะยกมันมาเสิร์ฟให้ที่โต๊ะของชายหนุ่ม แม้ในใจจะกริ่งเกรงอยู่บ้างว่า เขาอาจจะไม่พอใจกับการที่เธอจะก้าวล้ำเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของเขา เพราะอันที่จริง เส้นทางชีวิตของเขาและเธอที่มาบรรจบกันก็แต่เพียงภายในร้านกาแฟแห่งนี้เท่านั้น เธอเป็นเจ้าของร้าน เขาเป็นลูกค้าประจำ ...ก็เท่านั้นจริงๆ
ทว่าด้วยสำนึกแห่งความห่วงใยอันบริสุทธิ์ เธอตัดความกังวลที่ว่านี้ออกไป ตัดสินใจเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้นว่า เกิดอะไรขึ้นกับเขาและมีสิ่งใดบ้างที่เธอพอจะช่วยเหลือแบ่งเบามันได้ ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มเศร้าพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย ในระหว่างที่ยกถ้วยกาแฟที่มีไอร้อนลอยคลุ้งอยู่ขึ้นจิบ จากนั้นจึงเบือนหน้าทอดสายตาเหม่อลอยออกไปยังท้องถนนที่มีสายฝนโปรยปรายอยู่ที่นอกร้าน
เวลาผ่านไปพร้อมๆกับความเงียบงำจนได้ยินเสียงฝนพรำ ไม่มีคำพูดใด ๆ เล็ดลอดออกมาจากปากของเขาเลย ทั้งที่ ตามปกติแล้ว ในห้วงเวลาเช่นนี้ ขณะละเลียดกาแฟถ้วยโปรด เขามักจะส่งเสียงชวนเธอคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปพลางๆอยู่เสมอ ทั้งเรื่องที่ทำให้สุขและเศร้า เงียบเหงาและเบิกบาน จนดูราวกับว่า ในยามที่ทั้งสองได้พูดคุยกัน ขอบฟ้าของการสนทนาได้แผ่ขยาย กว้างไกลออกไปทุกที ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เวลาผ่านไป ฝนหยุดตกแล้ว กาแฟพร่องไปเพียงเล็กน้อย เขาวางเงินเท่ากับราคากาแฟไว้ที่บนโต๊ะข้างถ้วยกาแฟว่างเปล่า ลุกขึ้นยืนและหันกายไปที่ประตู ทำท่าคล้ายจะจากไปโดยปราศจากคำล่ำลา
หญิงสาวรีบคว้าถุงกระดาษสีน้ำตาลอ่อนบนเคาเตอร์ที่เธอได้ตระเตรียมไว้ก่อนหน้า มาถือไว้ในมือ และเดินตรงไปที่เขา พร้อมกับยื่นถุงใบนั้นให้แก่ชายหนุ่ม เขารับมันไปอย่างงง ๆ จากนั้นจึงเปิดมันออกดู แล้วเขาก็พบว่า ภายในถุงใบนั้น มีขนมเค้กรสชาติที่เขาโปรดปราน บรรจุอยู่ในกล่องพลาสติกใส สีม่วงเข้มของบลูเบอร์รี่ที่ราดอยู่เหนือครีมสีขาวละมุน มองดูสะดุดตา เขามักจะสั่งมันติดมือกลับไปทานที่บ้านด้วยทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ ชายหนุ่มจำได้แม่นยำว่าเขาไม่ได้สั่งเลย เพราะในช่วงเวลาอันย่ำแย่เช่นนี้ เขาไม่มีแก่จิตแก่ใจที่จะทานมันหรอก
หญิงสาวเอ่ยปากขึ้น เมื่อเห็นชายหนุ่มทำสีหน้าฉงน ฉันให้ค่ะ ไม่คิดเงินหรอก เออ..และไม่ว่าจะมีเรื่องราวเลวร้ายใด ๆที่เกิดขึ้นกับคุณอยู่ในขณะนี้ ฉันขอภาวนาให้ทุกอย่างดีขึ้นในเร็ววันนะคะ เขาพยักหน้ารับคำบอกนั้นอย่างตื้นตัน ก่อนจะหันกายเพื่อเตรียมจากไป เดียวก่อนค่ะ หญิงสาวร้องเรียกเขา มือเรียวสวยของเธอคว้าร่มที่มีชื่อร้านที่แขวนอยู่ที่ผนังข้างหนึ่งของร้าน ยื่นส่งไปให้เขา เขารับมันมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะผลักประตูเดินออกจากร้านมา และตรงไปยังรถยนต์ของเขา ท่ามกลางแสงดาวพร่างพรายเต็มฟ้าใสหลังฝนซา
ค่ำคืนถัดมา... ฝนยังคงตกหนักอยู่ที่นอกร้านเหมือนเช่นคืนวาน ภายในร้านกาแฟของหญิงสาวที่ เวลานี้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมายที่มาหลบฝน บรรดาลูกค้าต่างพากันสั่งเครื่องดื่มร้อน ๆ มาดื่มแก้หนาวกัน เสียงพูดคุยจอแจดังเคล้าไปกับเสียงไวโอลิน ท่ามกลางกลิ่นหอมจาง ๆ ของกาแฟหลากหลายชนิดลอยกรุ่นไปทั่วร้าน และแล้ว อย่างไม่คาดฝัน ทันใดนั้น ชายหนุ่มหน้าเหงาคนเมื่อคืนวานก็ผลักประตูร้านเข้ามา ในมือของเขามีร่มของร้านที่เปียกปอนไปด้วยเม็ดฝน และในหน้ามีรอยยิ้มระบายอยู่ เขาเดินผ่านผู้คนในร้านตรงมาที่หญิงสาวเจ้าของร้านที่กำลังวุ่นวายกับการบดเมล็ดกาแฟและชงกาแฟถ้วยแล้วถ้วยเล่าอยู่ที่เคาเตอร์
ชั่วอึดใจ เขาก็มายืนอยู่ที่ตรงหน้าเธอ แต่แทนที่จะสั่งอะไรมาดื่มแก้หนาวเหมือนเช่นลูกค้าคนอื่นๆ เขาเอ่ยเรียกเธอเสียงแผ่ว คุณเจ้าของร้านครับ และยื่นดอกกุหลาบสีชมพูดอกหนึ่ง พร้อมกับกระดาษชิ้นเล็ก ๆ แผ่นหนึ่งมาให้กับเธอ จากนั้นจึงเดินตัวปลิวออกจากร้านไปพร้อมกับรอยยิ้มตรงไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่ที่หน้าร้านอย่างร่าเริง แตกต่างจากอาการเศร้าซึมเมื่อค่ำคืนวานอย่างหน้ามือเป็นหลังมือ ปล่อยให้เธอและคนในร้านได้แต่ตะลึงกับท่าทีแปลก ๆ ของเขา
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ฝนเริ่มซา คนในร้านต่างพากันทยอยออกจากร้านไปจนเหลือเพียงไม่กี่โต๊ะ หญิงสาวนั่งลงบนม้านั่งตัวน้อยหลังเคาเตอร์ เปิดอ่านข้อความบนกระดาษแผ่นนั้น ในจดหมายที่เขียนมาถึงเธอ เขาเขียนข้อความเอาไว้ว่า ถึงคุณเจ้าของร้าน ทุกวันนี้ บนโลกที่ร่ำรวยวัตถุแต่ยากจนเวลา มีคนไม่มากนักหรอกที่จะยอมเสียเวลามาสนใจใยดีกับความทุกข์ของคนอื่น แม้มันอาจจะดูช่างเป็นสิ่งเล็กน้อยเสียเหลือเกินกับสิ่งที่คุณได้กระทำไปเพื่อผม แต่คุณจะเชื่อหรือไม่ว่า เพราะน้ำใจที่คุณมีให้กับผมเมื่อค่ำวานนี้ มันทำให้ผมตื่นจากฝันร้าย และมีกำลังใจที่จะลุกขึ้นมาจัดการ กับปัญหาที่รุมเร้าอยู่ในขณะนั้นได้อย่างประหลาด และถึงแม้ว่าในเวลานี้ ปัญหาของผมมันจะยังไม่ได้รับการแก้ไขให้ลุล่วงไปก็ตามที แต่ผมเชื่อว่าผมจะผ่านมันไปได้อย่างแน่นอนในอีกไม่นานครับ
ผมเขียนจดหมายฉบับนี้มาถึงคุณ ก็เพียงเพื่อที่จะบอกว่า ผมรู้สึกดีใจที่ในห้วงเวลาที่ไม่พบใคร อย่างน้อย ผมก็ยังพบคนเช่นคุณ -คนที่อบอุ่นจริงใจที่พร้อมจะหยิบยื่นน้ำใจให้แก่เพื่อนร่วมโลก ... ขอบคุณนะครับ...สำหรับความใจดีของคุณ อืม
ไม่ทราบว่า ผมจะขอมากเกินไปไหม ? หากผมจะขอให้คุณเป็นเช่นนี้ตลอดไป จาก ลูกค้าประจำของคุณ
ถึงตรงนี้... หญิงสาวอมยิ้มให้กับตัวเอง มีเสียงกรุ๊งกริ๊งที่ประตูร้านดังขึ้น หญิงสาวเดินไปต้อนรับลูกค้ารายใหม่ที่กำลังเพิ่งก้าวเท้าเข้ามาภายในร้านกาแฟของเธอด้วยหัวใจที่แสนเบิกบานและเป็นสุข ...
Create Date : 11 ตุลาคม 2549 |
|
18 comments |
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 9:36:41 น. |
Counter : 3228 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ภาพถ่ายทางอากาศ ของจังหวัดสุโขทัย (1) (Link_conner55 ) 11 ตุลาคม 2549 15:19:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาญวิทย์ IP: 58.9.112.199 11 ตุลาคม 2549 16:34:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 11 ตุลาคม 2549 17:08:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: A IP: 58.8.22.246 11 ตุลาคม 2549 19:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนธรรมดา IP: 58.9.97.158 11 ตุลาคม 2549 23:45:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 12 ตุลาคม 2549 2:25:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาญวิทย์ IP: 58.9.112.50 12 ตุลาคม 2549 19:45:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: GuZy IP: 222.123.38.169 12 ตุลาคม 2549 21:53:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัน IP: 124.121.188.174 12 ตุลาคม 2549 21:57:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 12 ตุลาคม 2549 22:09:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนบ้านนอก IP: 222.123.117.64 13 ตุลาคม 2549 12:46:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Wind IP: 124.157.168.55 14 ตุลาคม 2549 20:10:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: นิสิต IP: 58.9.112.37 16 ตุลาคม 2549 3:45:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัน IP: 124.121.186.171 17 ตุลาคม 2549 9:56:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว IP: 83.199.121.32 11 พฤศจิกายน 2549 23:52:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนตัวดำๆ ผมหยิก IP: 125.24.99.131 1 สิงหาคม 2550 12:00:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: รุ่งฤทธิ์ IP: 58.8.171.71 4 กรกฎาคม 2551 13:31:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: rubino IP: 125.25.39.7 20 มิถุนายน 2552 15:27:10 น. |
|
|
|
| |
|
|