ครู-มิตร-ศรัทธา insieme... ตั้งใจจะอัพบล็อกให้ตรงวันครูค่ะ แต่ติดปัญหาหลายๆ เรื่อง ตั้งแต่การย้ายบ้าน..ที่ใช้เวลาเป็นเดือน ปัญหาการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต ปัญหาอื่นๆ ทั้งภายนอก ภายใน เลยกลายเป็นข้ออ้างให้คนเฉื่อยหายหน้าไปนานๆ ได้ พอดิบ พอดี บล็อกนี้ขอพูดคุยเรื่อง "ครู" เป็นหลัก ให้เข้ากับบรรยากาศวันครูที่เพิ่งผ่านไป จะว่าไปแล้วตัวเองครั้งหนึ่งก็เกือบจะได้เป็น "ครู" แล้วหล่ะ ติดว่า..มีภาระเรื่องลูก เรื่องงานที่ทำ เลยจำเป็นต้องทิ้งฝันที่อยากทำไป ก็อย่างว่านะคะ บางทีเราก็ต้องเลือกที่จะทำในสิ่งที่จำเป็นกับชีวิตเรา มากกว่าที่จะทำตามฝันที่อยากเป็น..ปากท้องมักมาก่อนความรื่นภิรมย์เสมอ ตัวเองมีครูมาตลอดค่ะ..ตั้งแต่ครูที่บ้านคือ คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ๆ ที่โตกว่า ส่วนครูที่สถานศึกษาก็มีมาเป็นรุ่นๆ ตามระดับการศึกษา แต่ที่จำท่านได้แม่น และรู้สึกผูกพันมากๆ จะเป็นสองรุ่นแรกคือ ระดับประถม กับระดับมัธยม ที่จำได้แม่นทั้งชื่อ และความดุ พอกลายเป็นผู้ใหญ่ บางครั้งเราก็ทำตัวเป็นครูเสียเอง บางครั้งเราก็เป็นลูกศิษย์สลับกันไปมา คำนิยามของคำว่า "ครู" เริ่มเปลี่ยนไป คำว่าครูไม่ได้หมายถึงผู้ที่มีวุฒิการศึกษาทางคุรุศาสตร์เท่านั้น สำหรับตัวเองแล้วทุกท่าน ทุกผู้ ทุกนาม ที่ให้ความรู้ ให้คำแนะนำในเรื่องดีๆ ที่มีประโยชน์ ก็จะให้ความยอมรับ นับถือท่านเหล่านั้นเป็นครู..ในมหาวิทยาลัยชีวิตทุกท่าน และเนื่องในโอกาส "วันครู" 16 มกราคมที่ผ่านมาไม่กี่วันนี้ ลูกศิษย์โข่งๆ ขอกราบขอบพระคุณ คุณครูผู้สอนสั่ง ผู้เป็นดั่งเรือจ้าง ผู้ที่เคี่ยวเข็ญ ผู้เป็นแม่พิมพ์ประทับตรา ให้ได้มีวิชาหาเลี้ยงตัวและครอบครัวให้มีกิน มีใช้ ขอกราบขอบพระคุณ คุณครูทุกท่านค่ะ ---------------------------------------------------------------------- รอยยิ้มของคุณครูแบบนี้ที่ทำให้ศิษย์คนไกลบ้านไม่รู้สึกถึงช่องว่างระหว่างเชื้อชาติ เป็นส่วนหนึ่งของเพื่อนๆ ค่ะ มากันไม่ครบทั้งหมดยังขาดอีกเยอะ อายุบางคนก็ไล่เลี่ยกับเรา ส่วนใหญ่มาจากประเทศมาร็อคโคและทวีปแอฟริกา คุณครูใจดี ใจเย็น...และเป็นผู้เสียสละมากค่ะ ตอนนี้อากาศทางนี้หนาวจัด บางวันอุณหภูมิติดลบ น้ำแข็งเกาะยอดหญ้าเป็นแม่คะนิ้งสวยเชียว ถึงแม้จะรู้สึกได้ถึงความสดชื่น แต่ก็ขยาดความหนาวเย็นมากกว่าเลยเลือกจะอยู่ในบ้านแทนการตะลอนถ่ายรูป ล่วงปีใหม่มาพอควร ขอสวัสดีปีใหม่อีกครั้งผ่านบล็อกคงยังไม่สายไปนะคะ มาช้า..แต่ก็มาแล้วค่ะ พรใดประเสริฐ พรใดล้ำเลิศ ขอจงเกิดแก่สมาชิกทุกท่านค่ะ สวัสดีปีเสือเชื่องนะคะ   Create Date : 19 มกราคม 2553 11 comments Last Update : 19 มกราคม 2553 3:25:55 น. Counter : 1179 Pageviews. Share Tweet

ดูภาพและอ่านเรื่องราวแล้วทำให้คิดถึงครูฝรั่ง ที่เมื่อก่อนไปอยู่ไกลบ้านแล้วก็ได้มีโอกาสไปเรียนภาษา ของเค้าก็ได้ครูต่างชาตินี่ล่ะคะที่คอยสอนสั่ง ให้เราได้รู้ภาษาที่สาม ... ว่าไปแล้วประทับใจกับการสอนและการเป็นกันเอง คาดว่าเรื่องราวคงไม่ต่างจากบล็อกวันนี้เลยคะ อ่านแล้วรู้สึกได้เลย   โดย: JewNid 19 มกราคม 2553 5:37:21 น.

อ่านคอมเม้นต์กลอนในบล็อกแล้ว อืม..จริงนะ ถ้ามองในภาพรวม แต่ก็อีกนั่นแหละ คนชนบทกับความผูกพันกับที่ดินนี่ มันเป็นอะไรที่ลึกซึ้งรุนแรงกว่าคนเมืองเยอะ... เพราะที่ดิน เป็นอะไรที่มากกว่า "บ้าน" และ "ที่ทำกิน" มันมีวิญญาณ มีประวัติศาสตร์ มีภูมิหลังทั้งหมดของเขา การไร้ที่ดิน จึงทำให้คนเหล่านี้ เหมือนกับคนไร้ราก ลอยเคว้งคว้าง ขาดที่มาและไม่รู้ที่ไป... เป็นอะไรที่น่าเห็นใจมากกว่าคนเมืองที่ไร้รากเยอะ คุณกุ้งว่ามั้ย? บ้านเมืองจะพัฒนาก็พัฒนากันไป แต่หลุมพรางที่สังคมสร้างขึ้น ให้คนเหล่านั้นตกลงไป และชะตากรรมของผู้คนที่ตกลงไปในหลุมพรางเหล่านั้น ก็ยังเป็นสิ่งที่สังคมควรพูดถึงไม่ใช่หรือ? ........ เรื่องครูบาอาจารย์นี่ ผมเองก็เพิ่งพลาดงานสำคัญไปหยก ๆ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เพื่อนฝูงชักชวนกันจัดงานเลี้ยงให้ครูประจำชั้นมัธยมปลายท่านหนึ่ง ตอนนี้ท่านอายุได้ 90 กว่าแล้ว แต่เพื่อนฝูงก็ไปมาหาสู่ท่านไม่ได้ขาด มาปีนี้ ผมติดที่ต้องไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ในโรงพยาบาล ทำให้ไปร่วมไม่ได้ เสียดายอยู่เหมือนกัน ก็ได้แต่ฝากกราบงาม ๆ ผ่านเพื่อนไปให้ท่านเท่านั้น.... เท่าที่หนูกุ้งเล่ามา อากาศที่นั่นคงจะหนาวเหน็บทรมานใจคนเมืองร้อนใช่ย่อย ผมเสียอีก อยู่เมืองไทย หน้าหนาวไม่ยักหนาว บ่นอยู่ทุกวันว่าอยากหนาว คนหนาวอยากร้อน คนร้อนอยากหนาว คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า... โลกก็เป็นเช่นนี้เสียร่ำไป...   โดย: ลุงแว่น 19 มกราคม 2553 6:26:20 น.

วันครูเราก็นึกถึงคุณครูไพศาล หาระศาลทุกทีเลยล่ะ ที่เราเก่งภาษาไทย สังคมศึกษา ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ก็เพราะท่านนี้เลยล่ะ   โดย: อุ้มสี 19 มกราคม 2553 10:00:42 น.

แวะเข้ามาทักทาย ที่หายไป เพราะภารกิจ ยุ่งเหยิงเหลือเกิน งานล้นมือ มือล้นงาน พาลให้เหนื่อย และที่เข้ามาอีก ก็น่าจะเป็นเพราะเหงา เพราะอยากระบาย (มั้ง) แย่จังนะ ! บางทียุ่งจนไม่อยากทำไร แต่บางทีก็ยุ่งจนอยากจะระบายไปทุกอย่าง ...เนื่องในวันครู อย่างที่บอกว่าผมก็มีครูที่คอยสั่งสอนช่วยเหลือมาตลอด และยังคงระลึกถึงท่านมาถึงวันนี้ แล้วว่างๆ จะเล่าให้ฟัง ว่าแต่จะพยายามอัพ เรื่องราวของคุณ เพราะตอนนี้ยังตามไม่ทันเลย สวัสดีปีเสือ (ดุ) ครับ   โดย: jj (junesany ) 19 มกราคม 2553 10:10:06 น.

สวัสดีครับคุณกุ้ง ขอบคุณนะครับที่แวะไปคอมเม้นต์ คุณกุ้งสบายดีนะครับ วัยเด็กเป็นวัยที่จำบุคลิกภาพของครูได้ติดตา สมัยผมเริ่มมีชั้นอนุบาล เรียนปีเดียวแล้วขึ้น ป. 1 เลย ยังจำได้ว่ามีครูสูงอายุท่านหนึ่งมาสอนแทนครูประจำชั้น เพียงไม่กี่ครั้ง ท่านพูดเพราะแบบชาวกรุงเทพ พูดดีกับเด็กๆทุกครั้ง ทำให้เด็กบ้านนอกอย่างผมจำได้ถึงความอบอุ่น ความใจดีมาจนทุกวันนี้ ท่านชื่อคุณครูสะอาดครับ กับครูอีกท่านที่สอนชั้น ป. 4 และ ป. 5 อยู่กับท่านมาสองปีซ้อน ผมต้องใช้เวลานึกชื่อของท่านนานมาก   โดย: Insignia_Museum 19 มกราคม 2553 20:31:05 น.

สวัสดีครับพี่ ผมเองก็ทิ้งการวาดรูปไปนานเลยครับ ความจริงเมื่อก่อนผมชอบวาดภาพแนวนี้มากเลยครับ แต่หลังๆเน้นวาดการ์ตูนวะมากกว่าครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 มกราคม 2553 20:33:39 น.

คุณกุ้งสบายดีนะคะ อากาศเมืองไทยโดยเฉพาะทางใต้ฝนเสียส่วนใหญ่ค่ะ ตอนนี้ฝนหยุดแล้วอากาศกำลังสบายไม่ร้อนและไม่หนาวค่ะ ดูรูปถ่ายนทายไม่ถูกว่าคนไหนคือคุณกุ้ง คือแม่จะเก็บภาพเพื่อนในบล๊อกไว้ในไฟล์ค่ะ ถ้าคุณก้งอนุญาตินะคะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 19 มกราคม 2553 21:58:01 น.

มาช้าแต่ก็มา...ดีเสมอจ้ะกุ้ง   โดย: แม่อ้วนคนสวย 19 มกราคม 2553 23:02:55 น.

ขอบคุณมากๆ สำหรับคอมเม้นท์นะค่ะ อ่านแล้วเขิลล์เลยเหมือนกันเพราะบอกว่าเรา เป็นคนอารมณ์โรแมนติก ละเมียด ละไม อาจจะเป็นบางอารมณ์จริงค่ะแต่คาดว่านานๆ ที อารมณ์นี้จะแวะมาหาเราน่ะค่ะ เลยต้อง รักษาเอาไว้สักหน่อยน่ะค่ะ ฮี่ๆ เดี๋ยวบล็อกจะ ออกแนวฮาร์ดคอร์ไป ขอบคุณมากๆ นะค่ะ   โดย: JewNid 20 มกราคม 2553 20:07:29 น.

ปล.บล็อกนี้ของแม่อ้วนผิดสังเกตุค่ะ สระอิหายไปเยอะนะคะ.. ช่างสังเกตจรงเลย^^คียบอรดเสียหลายปุ่มจะต้องเปลี่ยนใหม่จ้ะ   โดย: แม่อ้วนคนสวย 21 มกราคม 2553 8:06:36 น.

แวะมาอ่านบล๊อคค่ะ ชื่อ ติว นะคะว่างๆแวะไปblogเราบ้างนะ   โดย: CIA (tewtor ) 13 เมษายน 2554 14:20:16 น.