จั่วหัวเอาไว้ด้วยความขอบคุณยิ่งค่ะ
เป็นธรรมดานะคะที่เมื่อเรามีเรื่องเดือดร้อน และได้รับการช่วยเหลือ
จากคนที่ไม่รู้จักมักคุ้น หรือไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นญาติ พี่น้องเลยสักนิด
แต่พอทราบเรื่องราวของเราแล้ว ก็พยายามช่วยเท่าที่จะสามารถทำได้
ทั้งๆ ที่ จะทำเฉยเสีย เพราะไม่ใช่เรื่อง ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
น้ำใจจากคนไทยด้วยกัน...ไม่เคยเหือดแห้งเลยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า..ด้วยความที่เราไม่ได้เฉลียวใจ ไม่ทราบมาก่อนว่า
จะต้องสำเนาเอกสารสำคัญของตัวเอง และของลูก ที่แปลเป็นภาษาอิตาลี
และประทับตรารับรองคำแปลโดยทางสถานทูตเก็บไว้เพื่อนำมาเป็นหลักฐาน
บางเรื่องในอิตาลี...
เมื่อยื่นเรื่องแต่งงาน และย้ายตามสามีมาอยู่อิตาลี โดยนำลูกมาอยู่ด้วย
ผ่านแผนกกงศุล ได้วีซ่าติดตามครอบครัว เราก็ทิ้งเอกสารบางส่วนของลูก
ที่แปลแล้วไว้กับทางสถานทูตเลย

ผ่านมาหลายเดือน..ลูกก็เข้าเรียนแล้ว บัตรอะไรต่างๆก็มีหมดแล้ว
วีซ่าติดตามครอบครัว 1 ปี ตอนนี้ก็ได้เปลี่ยนเป็นใบอนุญาตอยู่อาศัย 5 ปี
วันหนึ่ง ก็มีจดหมายจากทางหน่วยงานของจังหวัดแจ้งว่า
เนื่องจากเอกสารการแสดงตัวตนของเรากับของลูกไม่มีส่วนไหนที่บอกว่า
เจ้ากัตจัง เป็นลูกแม่กุ้งเลย...เพราะฉนั้น
ทางรัฐบาลจึงไม่จ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรให้คุณนะ..บลา บลา

ตอนแรกก็จะเลยตามเลยค่ะ..แต่คิดไปคิดมาอ่ะ..ไม่ได้สิ
สามีทำงานก็เสียภาษีให้รัฐบาลไม่ขาด...เป็นสวัสดิการขั้นพื้นฐานที่เราสมควรได้
และเงินส่วนนี้รัฐบาลเขาก็จ่ายให้กับเด็กทุกคนจนกว่าจะอายุครบ 18 ปี
ก็เลยทำเฉยไม่ได้ซะแล้วเรา อาจจะมีอาการงกติดมาด้วยนิดนุงอ่ะนะ

เขาต้องการใบเกิดของน้องกัต..ที่แปลเป็นภาษาอิตาลี และรับรองคำแปล
โดยสถานทูตอิตาลีให้เรียบร้อย ตายหล่ะหว่า ทำไงดี
ตอนนี้ที่มีในมือคือ เอกสารต้นฉบับ ที่มีแต่ภาษาไทยทั้งแผ่น
ก็โทรไปปรึกษาเจ้าหน้าที่ที่สถานทูตไทยในอิตาลี ณ กรุงโรม ด้วยความหวัง
เล็กๆ ว่าเราพูดภาษาเดียวกัน อยู่ต่างถิ่น..คงจะให้คำปรึกษา คำแนะนำ
หรือพอจะช่วยเหลืออะไรได้บ้าง!!

มีคุณผู้ชายมารับสาย..เราก็เล่าความจำเป็นให้ฟัง
ก็บอกเขาว่าจะเอาเอกสารต้นฉบับที่มี แปลเป็นอิตาลี
และไปให้ทางสถานทูตไทยรับรองให้ได้หรือไม่คะ??

คำตอบคือ..รับรองให้ไม่ได้ และแนะให้กลับไปทำเอกสารใหม่ที่เมืองไทย
อะฮ้า..เหมือนไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่ายเลยนะท่าน
หุ หุ ท่านคงคิดว่า แค่กรุงเทพฯ ไปดอนเมืองกระมังคะ

แต่ก็ขอกราบขอบคุณสถานทูตไทยในกรุงโรมเป็นอย่างมากเลย
ที่แนะนำให้บินกลับเมืองไทยไปทำเอกสารใหม่นะคะ..แหม๊ ดูจริงใจจังเลยค่ะ

คิดๆ ก็นึกได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ยื่นเอกสารของลูกไป คือแผนกวีซ่าของสถานทูตอิตาลีในไทย
เลยตัดสินใจโทร.กลับเมืองไทยเพื่อลองคุยดู
โทร.อยู่ 2-3 ครั้ง โอนไป โอนมา ก็ได้คุยกับ น้องคนนั้น
เราก็เล่าเรื่องให้น้องเค้าฟัง..ใจก็เผื่อไว้แล้วว่าอาจจะไม่ได้อะไรคืบหน้านัก
เพราะหลังจากโดนปฏิเสธมาจากที่อื่นแล้วก็เลยทำใจได้

น้องถามชื่อเรา ชื่อลูก แล้วบอกว่า

เราขอบคุณน้องเค้าไปยกใหญ่ ด้วยเหตุผล

- ดีใจที่ปัญหาคลายไปเปลาะหนึ่ง
- ที่ดีใจไปยิ่งกว่านั้นคือ..การได้เห็นน้ำใจดีๆ จากคนที่เห็นความเดือดร้อน
ของเพื่อนร่วมโลก...

ขอบคุณ คุณโอเปอเรเตอร์ที่พอเห็นว่าเป็นสายทางไกลก็กุลีกุจอต่อสายให้
แถมมีเตือนแกมดุด้วยว่า..เอกสารแบบนี้ต้องทำสำเนาและเก็บไว้อย่างดี
เพราะเมื่อเราอยู่ไกลบ้านอะไรก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด

และที่สำคัญ เจ้าหน้าที่คนนั้น..สาวสวย ผมยาว ผิวขาวผ่อง
เธอช่วยทั้งๆ ที่ไม่ใช่ธุระ..เธอช่วยทั้งๆ ที่ไม่มีความจำเป็นต้องช่วย
เธอไม่จิกด้วยคำพูดที่ว่า..สถานทูตไม่ใช่ที่เก็บเอกสารของคุณ
เหมือนบางแผนกที่พูดกระแทกใส่หน้า..เรา
เธอช่วยเพราะรู้ว่า คนที่เดือดร้อนกำลังต้องการความช่วยเหลือ
เธอคือนางฟ้าของเรา..ค่ะ

ขอขอบคุณด้วยความจริงใจ
และต้องขออภัยที่กล่าวพาดพิงนะคะ

ขอลงท้ายบล็อกด้วยรูปของขวัญเล็กน้อยวันครบรอบแต่งงานปีแรกค่ะ
เป็นตุ้มหูเล็กๆ รูปดาว กับแว่นสายตาอันใหม่ แดง-ดำ ถูกใจมากมาย
มีเรื่องตลกๆ กับความเปิ่นในภัตตาคารอิตาเลี่ยนวันครบรอบมาเล่าบล็อกหน้าค่ะ..

สบายดี มีความสุข สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2551 0:07:19 น.		15 comments
Counter : 1307 Pageviews.
Share Tweet