หลังจากร้อน..ร้อน..และก็ร้อน มาหลายวัน ฮ่า..เหมือนเทวดาท่านจะใจดี อากาศหม่นมัวตั้งแต่เช้ามืด แล้วสายฝนก็โปรยปรายในตอนสายๆ คลายร้อนลงได้เยอะเลยเช้าวันเสาร์เป็นหนึ่งในวันที่เราชอบ ทั้งๆที่ไม่ได้มีอิทธิพล หรือสลัก สำคัญอะไรในชีวิตช่วงนี้เลย แต่ก็รู้สึกดีทุกครั้งที่เช้าวันเสาร์มาถึง รู้สึกผ่อนคลาย สบาย..สบาย ไม่เร่งรีบ ( แต่ก็ไม่เห็นจะเร่ง จะรีบสักวันเลยนิ)กาแฟ 1 ถ้วย..แล้วก็ฉวยกล้องไปแชะ แชะ ต้นไม้แสนรักแข่งกันเริงร่ากับสายฝน อูยยย แต่ละต้นดูกระดี๊ กระด๊า..หน้าบาน อิ่มน้ำ ชุ่มฉ่ำ กันซะ แต่ที่แน่ๆ วันนี้ไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ ประหยัดค่าน้ำไปได้อีก 1 วันสักพักก็กางร่ม ออกไปแอบถ่ายต้นไม้ ดอกไม้ ชาวบ้าน เห็นเพื่อนบ้านออกมามองๆ ยิ้มๆ สงสัยจะนึกว่าเราเพี้ยน..ฮ่าๆ ทำไงได้อ่ะ อากาศดี ดี แบบนี้ในหน้าร้อน หาไม่ได้บ่อยๆนะ อิ อิ ว่าแล้วฟ้าก็แล่บ แปล๊บ..แปล๊บ..เข้าบ้านก่อนดีกว่า ไม่รู้เคยสาบานกะใครไว้บ้าง...กลัวกรรมตามสนองอ่ะ (ฮ่า..)
ทุกครั้งที่มองสายฝน..นอกจากความฉ่ำเย็นแล้ว ยังมีอีกหลากหลายเหตุผลที่ทำให้ชอบ..ความหม่นครึ้ม..เวลาที่เรานิ่งที่สุดคือตอนนั่งมองฝนพรำ บ่อน้ำตาตื้นเหลือเกิน..เหมือนเด็กๆ คนใกล้ตัว ญาติ เพื่อนฝูง กำลังเป็นห่วงว่าเราจะกลายเป็นโรคซึมเศร้า...เออนะ..! บางที อาการเก็บตัว อยู่บ้าน ไม่ชอบสังคม ใช้ชีวิตเรียบง่าย อยู่แบบครอบครัวเดี่ยวเล็กๆ ทำตัวลีบเล็กในสังคม กลับกลายเป็น "คนป่วย" ไปซะได้ อยากบอกให้รู้เหลือเกิน..เราสบายดี แค่เบื่อการใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ทำไมจะต้องมองเราแปลกไป เมื่อเราเปลี่ยนไปเป็นในสิ่งที่เราชอบ..แต่ก็อ่ะนะ..ยังไงก็ขอบคุณคำทักท้วงที่เป็นห่วง..ฮ่า ฮ่า กลัวเราเป็นบ้า..ยังชอบดูหนัง ยังฟังเพลงเหมือนเดิม ยังไปกินข้าวนอกบ้าน(บ้าง) ยังเช่า VCD ประจำ ยังแต่งหน้าเป็นบางครั้ง ยังมีความรักฟุ่มเฟือย(ร๊ากไปหมด)แค่ทำตัวง่ายขึ้น..ดิ้นรนน้อยลง...พอเพียงและเพียงพอ สำหรับชีวิต"ใครบางคน" ส่ง sms มาอวยพรวันแต่งงานย้อนหลัง (แบบไม่ได้คาดคิด)ด้วยข้อความสั้นๆ แต่กินใจว่า...LIFE IS BEAUTIFUL...ใครคนนั้นที่ทำให้มีน้ำตาทุกครั้งที่ฝนตก..ห่างไกลเหลือเกิน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ให้อารมณ์เย็นมากนี่ครับ
รูปดอกคูณของผมเลยดูร้อนแรงไปเลย