หนังสือดีๆ ที่เห็นในภาพ เป็นน้ำใจงามๆ ที่พี่สาว "kangsadal"เพื่อนชาวบล็อก ได้กรุณาจัดส่งมาให้ถึงอิตาลีขอขอบพระคุณอีกครั้งผ่านทางหน้าบล็อกนี้นะคะหนึ่งในนั้นเป็นผลงานหนังสือทำมือของพี่สาวเอง "โลกของผมทั้งกลมทั้งแบน"เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของหนุ่มน้อยวัยกำลังโต ผ่านมุมมองของคุณแม่ได้อย่างน่ารัก น่าชัง เชียวค่ะเป็นหนังสือเล่มโปรดของลูกด้วย อาจเป็นเพราะวัยที่ใกล้เคียงกับตัวละครในเรื่องเล่มล่าสุดเป็นหนังสือธรรมะ "ยั้งคิด ย้ำธรรม" ของพระไพศาล วิสาโลกับกำลังใจข้ามขอบฟ้า และประโยค "มีความสุขกับชีวิตปัจจุบัน"น้ำใจงาม กับความแบ่งปัน ขอน้อมรับด้วยความซาบซึ้งใจค่ะ
ขอเล่าความเปิ่นฮา ในภัตตาคารอิตาเลี่ยนให้ฟังปิดท้ายบล็อกเอาไว้เป็นแนวประสบการณ์ฝากกันไว้ค่ะวันที่ 10 พฤศจิกายน ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบแต่งงานปีแรกก็ไปทานอาหารกันที่ภัตตาคารในเมือง พอบริกรส่งเมนูให้อ่าน ก็งงเลยค่ะอาหารจะมีแบบทานเล่นก่อน แล้วตามด้วยจานแรก จานสอง และของหวานเราสองคนแม่ลูกก็ได้แต่มองตากันเลิ่กลั่ก เพราะสั่งไม่ถูก สามีก็พยักหน้าว่า ยูสั่งๆ ไปเถอะ จิ้มๆ ไป ลองผิด ลองถูกได้ไม่แปลกเราสองแม่ลูกก็เลยสนุกใหญ่..ได้ขนมปัง กับมันฝรั่งทอดมาทานก่อน..อันนี้ก็โอเคพอได้ สามีได้แป้งปิ้งกรอบๆ เป็นแผ่นๆ เหมือนข้าวพองบ้านเรา จานแรกกัตได้พาสต้ากับเบคอนผัดใส่ไข่คนๆ อ้าวกินไป 555เราได้สปาเก็ตตี้ผัดกะหอย..อิ อิ ลุ้นตั้งนาน ว่าจะได้อะไรจานสองกัตได้เนื้อไก่บด ชิ้นใหญ่ ชุบแป้งทอด ทานกับมายองเนสกัตบอกเหมือนกินที่บ้านเลย..เริ่มทำหน้าเบื่อๆเราได้สเต็กหมูติดกระดูกชิ้นบิ๊กเบิ้มแบบไม่สุก เนื้อบางส่วนยังสีชมพูจัดอยู่เราสองคนเริ่มเขี่ยซ้าย เขี่ยขวา แต่สองหนุ่มอิตาเลี่ยนกำลังเอ็นจอยอิตติ้ง กันแบบปากมันแผล่บแถมทำหน้าตาเยาะเย้ย ขำเราด้วย..ไม่ช่วยแล้วยังซ้ำเติมจานสองเลยทานได้นิดหน่อย..ทั้งๆ ที่จานใหญ่มั๊กในระหว่างที่นั่งเขี่ยสเต็กไป-มา สลัดก็เสริฟค่ะ แม่เจ้าวุ้ยเป็นชามเลยค่ะ...ชามจริงๆ ขนาดความกว้าง 8 นิ้ว แล้วเยอะมากได้มาคนละชาม..แตกต่างกันไปตามชนิดที่สั่ง แต่ที่แน่ๆ เป็น bowl เลยอ่ะตอนแรกนึกว่าจะได้ถ้วยเล็กๆ เหมือนที่เราทานที่เมืองไทยมาเจอเป็นชามที่นี่ ทานไม่ลงเลยค่ะ นั่งขำกันกับลูก คุณสามีกับลูกเลี้ยงก็ทานกันไปบริกรก็คอยมาถามว่า tutto bene! ไอ้เราก็ตอบ si si ..graziaตบท้ายด้วยของหวาน ไม่รู้จะทานอะไร จิ้มๆ ไป ก็ได้เจลลี่ฟรุตสลัดมาสรุปแล้วมื้อนี้ คุณแม่กับลูกต้องมาต่อด้วยข้าวไข่เจียวกันที่บ้านก็อ่ะนะ..เราคนไทยทานอะไรก็ไม่อิ่มท้องเหมือนทานข้าวสามีก็ปลอบใจค่ะ ว่าดีแล้วแบบนี้เธอจะได้หัดเรียนรู้ไวๆ ให้ฉันช่วยตลอดเมื่อไหร่เธอจะเข้าใจทุกๆ เรื่องหล่ะก็ถูกของเขานะ..กลับไปทานอาหารไทยเมื่อไหร่ ยูก็สั่งเองหล่ะกันเน๊อ ตัวใครตัวมันนิแต่ที่บ้านเราส่วนใหญ่ก็จะอำนวยความสะดวกด้วยการพิมพ์ภาพสี่สีสวยงามของอาหารแต่ละประเภทให้ได้เลือกจิ้มกันตามความหิวอยู่แล้วนะคะคิดๆ แล้วเมืองไทยบ้านเราเนี่ยแหล่ะน่าอยู่ที่สุดเนาะ มีความสุขกันทั่วหน้าค่ะ
ภาพสวยค่ะ.... 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ยินดีที่ได้รู้จักทั้งสองคนเลยค่ะ
น่าาารักทั้งคู่