[AAA] Arpeggio of Blue Steel (เรือรบสยบโลก)- Spoil + วิเคราะห์ตอนที่ 2 ใครยังไม่เคยอ่านตอนแรกไปดูกระทู้เก่าหรือใน Blog ได้นะครับ อนึ่งในกระทู้นี้จะพูดถึงระดับชั้น (Class) ของเรือรบต่างๆเยอะแนะนำให้ลองอ่านใน blog เรื่องเรือรบแต่ละประเภทในสมัยสงครามโลกครั้งที่2 ใน Blog ดูสักนิดเพราะจะรู้ถึงความสำคัญและภารกิจของเรือรบที่ถูกอ้างถึงในอนิเม มาเข้าเรื่องกันเลยเถอะตอนนี้ฉากพะบู๊ล้วนๆ เริ่มมาบนชายฝั่งคุมาโนะ  (ทางตะวันออกของแหลมฮอนชูครับ)   มีพายุจัดเชียว พุ่งมาแว้บๆคือห่าฝนจรวดต่อต้านเรือดำน้ำครับ Note: จริงอาวุธแบบนี้จัดเป็นอาวุธจรวดต่อต้านเรือดำน้ำระยะไกล (ยิงจากเรือใหญ่ระดับเรือพิฆาตขึ้นไป) เช่น ขีปนาวุธแอสร็อค (Asroc) แต่การทำงานจริงๆจะไม่ใช้จรวดนะ เพราะส่วนที่เป็นจรวดคือยิงเร็ว+ไกลไปใกล้ๆที่หมายแล้วทิ้งดิ่งปักหัวปล่อยหัวรบที่เป็นตอร์ปิโดแยกมาอีกชุดนึงไปไล่ล่าเรือดำน้ำต่อ (ตัวอย่างการยิง) .....ถ้าถามว่าทำไมไม่ยิงเป็นตอร์ปิโดมาแต่แรกเลย(ถูกกว่า+นน.บรรทุกเบากว่า) ก็เป็นเพราะถ้าเจอเรือดำน้ำระยะไกลมากๆแล้วยิงตอร์ปิโดจากเรือแม่มันช้าไปครับ (วิ่งใต้น้ำความเร็วราวๆ80-100 km/hr แต่จรวดมันวิ่งระดับ6-700 km/hr) และสามารถกำหนดตำแหน่งดักหน้าแบบไม่ให้เรือดำน้ำรู้ตัวได้ด้วย (ถ้าตอร์ปิโดจะวิ่งเป็นเส้นตรงมาเรื่อยๆ เรือดำน้ำจะรู้ตัวตลอดว่าระยะเท่าไหร่ ทิศทางไหน) หัวรบตอร์ปิโดเข้าเป้าอย่างจังเลย  401 จมแล้ว ....Bad...Ending Note เสียงเอฟเฟคตรงนี้ผมชอบมากเลย  ถ้าคุณดำน้ำอยู่แล้วได้ยินเสียง sfx ลักษณะนี้จะเห็นว่าคล้ายๆกับการยุบตัวของโครงสร้างโลหะและมีของเหลวไหลเข้าสู่ที่ว่าง คนยิงก็ไม่พ้นนี่แหละ  เรือลาดตระเวณหนัก "ทาคาโอะ" ที่ปรากฎตัวตอนที่แล้ว เฮฟวี่ครุยเซอร์สาวผมฟ้า หางม้ายูคานะพากย์~! (ต้องมีเด็สสึหวา ด้วยสิ!) Note: อันนี้เพื่อทราบครับแฟนซับหลายเจ้าใช้คำว่าเหยื่อ เหยื่อล่อ ตัวหลอก  ซึ่งความหมายก็คล้ายๆกันแหละแต่ในทางการจริงๆเราจะใช้คำว่า "เป้าลวง" (Decoy) ครับ  บางทีในกุ้งดำหลายภาคก็ใช้ผิดเหมือนกัน (จำได้รู้สึกว่ากุ้งดำ-OO มั้งใช้คำว่าลูกลวง ฟังดูงงๆ) Welcome สู่ "เรือรบสยบโลก" ~ Ars Nova ตอนที่2 ครับ ตอนที่2 มุ่งหน้าใจกลางพายุ~ Note: ลองสังเกตรูปภาพเปิดตอนนี้ดีๆครับ  เส้นทางไปฝั่งตะวันตกของอเมริกาจากโยโกสุกะ - ซานดิเอโก้  ทีมงานอนิเมใส่ภาพมาใบ้ให้เราเห็นๆเส้นทางกันแล้ว (โคตรไกล) กลับมาอนิเม  ตอนนี้ I-401 เกาะพื้นสมุทรเลยครับ  เรือดำน้ำโดยปกติจะไม่เข้าสู้ตรงๆอยู่แล้ว (ไม่ใช่สายบู๊กระทิงขวิดแบบเรือลาดตระเวณ) ดังนั้นจึงซุ่มซ่อนหาจังหวะกันก่อน  ซึ่งทำเลของน่านน้ำใกล้ญี่ปุ่นนี่จัดว่าเป็นพื้นที่ปฎิบัติการด้วยเรือดำน้ำที่ยอดเยี่ยมมากครับ พื้นที่ปฎิบัติการที่ดีคืออะไร? - ภูมิประเทศน้ำลึกสลับน้ำตื้น   ....มีระดับชั้นความลึกหลายระดับให้เลือกใช้ - มีกระแสคลื่นพัดเข้าออกหลายทิศทาง... สามารถใช้กระแสน้ำลอย/พาตัวเองได้โดยไม่ต้องเดินเครื่องให้เกิดเสียง - มีภูมิประเทศใต้ทะเลซับซ้อน  เช่นหินโสโครก ภูเขาใต้ทะเล คอยกำบังทิศทางของโซนาร์ภาคส่ง (Active Sonar) ไม่ให้สัญญาณเสียงตรวจจับโดนตัวเรือโดยตรง - เป็นหมู่เกาะภูเขาไฟ  มีสภาพกรด/เบส และอุณหภูมิที่สูงสลับต่ำตามพื้นที่เพื่อคอยกวนเซนเซอร์ด้านต่างๆ (ความร้อน/แม่เหล็ก) (ทาคาโอะก็อยู่กลางพายุตอนนี้ จริงๆจะควรตรวจจับได้ลำบาก) ตัวอย่างประเทศที่มีทำเลแบบนี้คือ ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซียครับ  (ไม่ใช่ว่าประเทศพวกนี้ได้เปรียบอย่างเดียวนะ...แต่เรือดำน้ำข้าศึกก็เข้ามาใช้ประโยชน์ได้เหมือนกัน เรียกว่าเป็นดาบสองคมครับ) หนูอิโอน่ารายงาน  เป้าลวงพังอีกอันแล้ว  (รายละเอียดบางอันเขียนในซับแล้วไม่พิมพ์ซ้ำละกัน~~) อิโอริ(ช่างเครื่องทวินเทล) บอกว่านี่ก็ปลาใหญ่เหมือนกัน ปกติ i-401 ที่เคยลุยๆมา(ก่อนเนื้อเรื่องอนิเมจะเริ่ม) มักเป็นพวกเรือพิฆาต เรือลาดตระเวณเบามากกว่า  เพราะเรือขนาดใหญ่ๆมันเสี่ยงเกินจะไปบวกด้วย จุดน่าสนใจครับ  เรือดำน้ำจะชอบมากเวลามีพายุ  ขณะที่เรือผิวน้ำ(โดยเฉพาะเรือบรรทุกเครื่องบิน) จะตรงข้าม  เพราะเรือใต้น้ำแทบไม่ได้รับผลกระทบเลยเวลาดำลึกๆ โซนาร์ passive ใต้น้ำทำงานได้ดีมาก ขณะที่ผิวน้ำจะใช้ passive บ้างสัญญาณก็จะแปรปรวณไปหมด วัดระยะไม่ค่อยได้  ขนาดยิง active ไปบางทีเจอคลื่นผิวน้ำซัดหายต๋อมไปจับสัญญาณกลับยังไม่เจอเลย  + ดีไม่ดีต้องเร่งเครื่องยนต์สู้พายุลมแรงให้โดนตรวจจับง่ายเข้าไปอีก แต่ตอนนี้กุนโซเรากำลังงงว่า  ทั้งที่ทาคาโอะอยู่กลางพายุกลับสายตา+หูดีผิดปกติ ยิงก็แม่น เป้าลวงที่ย่องเงียบๆหาทางแหวกออกสู่น่านน้ำเปิดยังหาเจอซะเร็วเลย ทีนี้ลองเสียงโซนาร์เล่นๆดูละกัน ลองฟังดูนะครับว่าสัญญาณปิง (Ping) ที่ฟังได้กำลัง "เข้าใกล้" หรือ "ออกห่าง" พลโซนาร์จะถูกฝึกให้แยกแยะเสียงพวกนี้ครับ (งานเฉพาะทางมากๆ) พออิโอน่าซ้อนภาพ (ระยะทำลาย) vs (ระยะตรวจับ)  จะเห็นเลยว่าเรียงกันเป๊ะมาก  ความหมายก็คือ  "ทาคาโอะตรวจจับเป้าลวงได้ที่ระยะไกลสุด...และยิงทำลายเป้าลวงทุกชุดจากระยะหวังผลสูงสุด" เรียกว่าเจอปุ้บยิงปั้บจมปุ้บ... . . หมายความว่าระยะตรวจการณ์ (ระยะรู้ตัว)+ระยะพิสูจน์ทราบ(ระยะพิสูจน์ฝ่าย) + ระยะหวังผล(ระยะเล็งทำลายเป้าหมายแน่นอน) ทั้งหมดของทาคาโอะไม่ได้รับผลกระทบจากพายุไต้ฝุ่นที่รุนแรงบนผิวน้ำเลย น้องแว่นพลโซนาร์เลยเสนอไอเดียมั้ง ลองทำเป็นมองข้ามทาคาโอะแล้วซิ่งไปรับของที่โยโกสุกะเลยได้ไหม Note:  วิธีการของน้องแว่นน่าจะเป็น ส่งเป้าลวงไประยะตรวจการณ์ของทาคาโอะ....แต่ไม่เข้าระยะยิง....แล้วให้เป้าลวงเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆจนทาคาโอะต้องไล่ตาม(ให้เข้าระยะหวังผล)  ซึ่งจะเปิดโอกาศให้ 401 กระดื้บๆไปน่านน้ำเปิดได้  แต่รองกัปตันก็เถียงว่าทาคาโอะย้ายไปคุมน่านน้ำใหม่ก็ได้เหมือนกัน  เป็นแค่การเลี่ยงปัญหาชั่วคราว (กว่าจะไปถึงซานดิเอโก้ยังอีกโคตรไกล) กุนโซเลยสรุปแผนการให้เห็นว่า A) ใช้พายุเป็นกำบังหลบการตรวจจับทาคาโอะ ไปโยโกสุกะ B) ออกนอกพายุ ทิ้งทาคาโอะไว้แถวนี้แล้ววิ่งอ้อมไปโยโกสุกะ แต่ปัญหาหลักคือคำสั่งของกองเรือหมอก  ทาคาโอะน่าจะไล่ตามมาติดๆ แล้วจะทำยังไงต่อตอนถึงท่าเรือ อิโอน่าก็บอกว่าตามคำสั่งบัญชาการ (AC code)กองเรือหมอกไม่โจมตีเป้าบนพื้นดินเด็ดขาดยกเว้นมีเหตผลที่ดีพอ อย่างเช่นเรือที่พยายามตีฝ่าวงล้อมออกไป  ถ้าเข้าเทียบท่าเมื่อไหร่เรือหมอกอาจจะไม่หยุดโจมตีเพราะมีเจตนาแน่ชัด ซึ่งส่งผลต่อพลเรือนรอบฐานทัพโยโกสุกะแน่ๆ แล้วกว่าจะถึงตอนนั้นพายุไต้ฝุ่นคงหายไปแล้ว  เรือทุกลำของหมอกจะกลับมาตรวจการณ์ได้แม่นยำเหมือนเดิมด้วย ยิ่งทำให้โอกาศฝ่าวงล้อมลดลงไปอีก ดังนั้นเลยเป็นที่มาของแผน C โดยกุนโซ  . . "จมทาคาโอะแm่งที่นี้เลย!" แน่นอนแต่ละคนก็ตกใจกันใหญ่  เพราะทาคาโอะใหญ่กว่า401 เกิน 2 เท่า แถมมีอาวุธที่หนักกว่ากันเยอะ ถึงแม้จะเป็นไปได้แต่เรือดำน้ำไม่เหมือนเรือผิวน้ำที่ออกแบบมาให้แลกหมัด  ถึง Str ทั้งสองฝ่ายจะหนักทั้งคู่แต่ค่า Def + Vit ของ 401 จัดว่าคนละชั้นกับทาคาโอะ แต่คำสั่งกัปตันถือว่าเป็นเด็ดขาด  กุนโซเริ่มเช็คความพร้อม แผนการคือลอยลำขึ้นผิวน้ำพร้อมกับเป้าลวงทุกยูนิต เพื่ออาศัยคลื่นแปรปรวณผิวน้ำกำบัง + จำนวนเป้าลวงหลอกให้ทาคาโอะสับสนว่าลำไหนคือ 401 ตัวจริง แล้วระดมยิงจากหลายทิศทางให้ป้องกันยาก  แต่ในทางปฎิบัติจริงก็ถือว่าเสี่ยงเพราะเท่ากับเปิดโอกาศให้ทาคาโอะใช้อาวุธ "ผิวน้ำ" เช่นปืนเรือระดมยิงอย่างเต็มที่ (แทนที่จะใช้แต่ระเบิดน้ำลึก+ตอร์ปิโด) ว่าแผนการพร้อมแล้วก็ไปบวกมันเลย!! 401 เตรียมรบ  Note:  ตรงนี้มีพูดถึงเรื่องการปรับแต่งทริมเรือครับ - การปรับแต่งทริมเรือจะเป็นลักษณะการระบายน้ำเข้าห้องอับเฉาด้านใดด้านนึงเพื่อเอียงซ้ายขวาหน้าหลังจะได้ลอยตัวง่ายๆเพื่อรักษาสมดุล (สังเกตตอนวินาที 6.47 ก็ได้ เรือจะค่อยๆเอียงลาดลง) - เรือดำน้ำของจริงๆไม่เปิดไฟสว่างไสวใต้ทะเลอย่างกับไฟคริสมาสแบบนี้นะครับ ^^" (ไม่รู้ทะเลลึกจะมีใครดู) 401 ปิดไฟประจำสถานีรบ  Note: ศุนย์ยุทธการ (CIC) ของเรือดำน้ำ+เรือรบส่วนใหญ่เวลาประจัญบานกันจริงๆจะปิดไฟครับ เพื่อให้แสงจากมอนิเตอร์ชัดที่สุดโดยไม่มีสิ่งรบกวน  อีกด้านทาคาโอะก็รู้ตัวเหมือนกัน (เพราะ401 เดินเครื่องแล้ว) และกุนโซลอยลำขึ้นมาเรื่อยๆเลย  สังเกตว่าตัว Decoy ก็ไม่ได้อยู่ห่างกันเท่าไหร่ อิโอน่าบอกเหมือนกันว่าทาคาโอะไม่น่าจะรู้แผนการณ์นี้  เพราะสเปค(ด้านการตรวจการณ์) ของเรือลาดตระเวณหนักที่ออกแบบมาเพื่อรบมากกว่าสำรวจ/สอดแนม ระบบเซนเซอร์ไม่น่าจะทำได้ แต่ว่าทาคาโอะเองก็รู้ตัวแน่ๆว่า 401 อยู่แถวนี้  เพราะระบบวิเคราะห์ (AI) ของเรือแต่ละลำสัมผัสกันได้  (นี่มันริวจิตสัมผัสชัดๆ!!)  แต่ยังดีตรงที่ว่าไม่รู้ระยะทิศทางแน่นอน Note: ว่าไปอิโอน่าพูดมากจริงๆนะ แต่ถ้าหล่อนไม่อธิบายคนดูคงไม่รู้เรื่องหรอก ข้ามมาดูฝั่งทาคาโอะ ....เห็นตัวจริง 401 ชัดแจ้งแดงแจ๋เหมือนแมวขาวติดไฟฉายเดินกรุยกรายในความมืด....เลยเตรียมตอบโต้ อีกด้านพลโซนาร์ก็ได้ยินเสียงทาคาโอะขยับตัว (เดินเครื่อง)  Note:  ตรงนี้น่าจะเริ่มเฉลียวใจแล้วครับ  เพราะ 401 ยังไม่ทันเข้าระยะตรวจการณ์เลย ทำไมทาคาโอะรู้ตัวเร็วนัก? แต่กุนโซยังไม่เปลี่ยนแผนการ ลอยลำขึ้นไปหาเรื่อยๆ Note: ตรงนี้จะว่าไปก็ต้องเรียกว่านิ่งครับ  อาจเป็นแผนของกุนโซที่จะพิสูจน์ "ระยะตรวจการณ์" ที่แท้จริงของทาคาโอะ  ดังนั้นถ้ารีบกลับไปซุ่มเงียบใต้ทะเลตอนนี้ปลอดภัยก็จริง แต่สถานการณ์ก็ไม่ดีขึ้นแถมอาจแหวกหญ้าให้งูตื่น ชอบเสียงทาคาโอะจัง "เอ็นเกจ!" (เข้าปะทะ) Note:  ศัพท์นี้ทางทหารจะใช้บ่อยๆครับ Engage (เข้าปะทะ/เข้าตี)  เช่น  ยูนิตxx-เข้าปะทะศัตรู  ทุกหน่วยจะรายงานสถานการณ์นี้ทางวิทยุหมดเพื่อให้ผู้บัญชาการทราบว่า "หน่วยนี้เข้าปะทะแล้วจริงๆ" เพื่อจะได้วางแผนยุทธวิธีได้ถูกว่าจะให้ใครบุกใครถอย (และเป็นการรบแบบเจตนาเข้าพัวพันด้วย...ไม่ใช่ฉาบฉวย) และแล้วเรือลาดตระเวณหนักทาคาโอะก็แปลงร่างเป็นออพติมัส~  เอ้ย  เรียกปืนใหญ่แรงโน้มถ่วงประจำเรือที่เป็นท่าไม้ตายออกมาเตรียม Note: เจตนาของทาคาโอะคือทำลายสนามพลังป้องกัน 'ไคลน์' ที่เรือหมอกทุกลำมีให้เละก่อน  ซึ่งอาวุธอย่างหัวรบกร่อนอนุภาคนั้นทำลายสนามพลังได้ดีที่สุด แต่ว่าสามารถถูกยิงสกัดได้ (ไงๆตอร์ปิโดก็วิ่งไม่เร็วกว่ากระสุน/ลำแสงปืนใหญ่)  ดังน้นใช้ปืนใหญ่ทำลายเกราะให้เรียบก่อนแล้ว 401 ก็จะเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือที่ใช้ระเบิดน้ำลึกลูกเล็กๆก็พังได้สบาย . . . หรือถ้าโดนเต็มๆ 401 ก็อาจะเละไปพร้อมกับสนามพลังเลย (อารมณ์ Eva ในเกม SRW มั้ง...มี AT-Field ที่หนาอย่างเทพแต่ทะลุเมื่อไหร่ก็ไปเกิดใหม่ได้เลย) ฝั่ง 401 ก็เซ็ตอาวุธตัวเองเหมือนกัน  ทั้งตอร์ปิโดคลื่นความถี่ต่ำ (สร้างสัญญาณเสียงลวง) + ตอร์ปิโดกร่อนอนุภาค  พี่มืดเองก็เซ็ตโปรแกรม+เปิดประตูรอ Note: การรบใต้น้ำขั้นตอนการยิงหลักคือ - โหลดตอร์ปิโดเข้าท่อยิง - เติมน้ำเข้าท่อยิง (ไม่งั้นใบพัดครูดท่อหมด) - เปิดประตูยิง (ฝาท่อ)  ซึ่งขั้นตอนพวกนี้มีเสียงดังครับ  เรือศัตรูถ้ามีพลโซนาร์หูดีๆจะแยกแยะเสียงโลหะ+การไหลของน้ำได้เสมอ  ดังนั้นกุนโซจึงให้ทำไว้ล่วงหน้าทั้งหมดก่อนเลย พอถึงผิวน้ำแล้วก็กดหมดแม็ก ส่วนน้องโซนาร์ได้ยินเสียงแปลกๆอีกแล้ว  เพราะทาคาโอะไม่ได้ทำเสียงเหมือนยิงจรวด/ตอร์ปิโดแบบที่ใช้กับเป้าลวงครั้งก่อนๆ (กำลังเตรียมปืนใหญ่ไม้ตายกัน)  พึ่งได้ยินครั้งแรกด้วย ฝั่งทาคาโอะนี่เล็งปืนจ่อเลย.... ขึ้นถึงความลึก 10 (เมตร) แล้วระยะนี้จัดว่าผิวน้ำครับ  กล้องโพริสโคปส่องถึง และถ้าสภาพอากาศดีจะมองเห็นเรือดำน้ำได้ด้วยตาเปล่าจากผิวน้ำ  (จากตำแหน่งนี้ยังอยู่นอกระยะ "พิสูจน์ทราบ" ของทาคาโอะ) วินาทีสุดท้ายก่อนถึงผิวน้ำ  สั่งเปลี่ยนทิศทางฉุกเฉิน "ซ้ายฉกาจ" (Sidekick เป็นแสลงแบบนึงครับ) พร้อมกันทาคาโอะยิง  (อลังการดีแท้)  สังเกตแนวคลื่นก็ได้ครับ  ห่างตัวเรือ401 ไปเมตรเดียวเอง แรงสะเทือนทำอิโอน่าเด้งดึ๋งเป็นตุ๊กตาดารุมะเลย คราวนี้สั่งการรัวๆเลยครับ   การที่ถูกเปิดเผยตำแหน่งแน่นอนเรือดำน้ำจัดเป็นอันตรายมาก - ดำฉุกเฉิน (Cash Dive) เรียกว่าดำรวดเดียวให้ถึงก้นทะเลแบบเอาหัวมุดโคลนเลย (ดำเร็วมากๆ วินาทีนึงหลายสิบเมตรได้) - และยิงสวนกลับไปด้วยอาวุธทุกชุดเลย เพื่อบังคับให้ทาคาโอะไปป้องกันตัวเองก่อน จะได้มีเวลาทำอย่างอื่น จำนวนอาวุธของ 401 ก็ไม่น้อยนะ รัว ASM (Anti-ship Missile) เป็นแผงเหมือนกัน  ตรงนี้จะบังคับให้ทาคาโอะเบนความสนใจไปบนน่านฟ้าครับ (ป้องกันขีปนาวุธลอยมา) ฝั่งทาคาโอะก็มีไคลน์ฟิลด์ไว้ป้องกันเหมือนกัน  แถมอย่างหนาอีกต่างหาก (ยืนรับชิวๆ)  แต่ดูแม่ย่านางหัวฟ้านี่จะแปลกใจตรงที่ "ทำไมตูยิงพลาด??" กะจังหวะพ้นน้ำเป๊ะๆแล้วนิน่า  (ก็กุนโซเล่นเปลี่ยนใจวินาทีสุดท้ายเลย) แล้วก็ไม่ปล่อยให้ยิงฟรี  ทาคาโอะสาดจรวดต่อต้านเรือดำน้ำสวนกลับไปเหมือนกัน ตรงนี้ก็ได้เวลาใช้อาวุธใต้น้ำมั่งแล้ว  เข้าโหมดป้องกันหมด  ตอร์ปิโดสร้างความถี่เสียงยิงไปหลอกล่ออาวุธของทาคาโอะมั่ง ตั้งจุดระเบิดให้ทำลายอาวุธของทาคาโอะให้มากเข้าไว้ (ตั้งเวลา 7 วินาที) และอาศัยเสียงตอร์ปิโด + เสียงระเบิดเป็นฉากกำบังการตรวจการณ์ด้วยโซนาร์ ตอร์ปิโดของทาคาโอะก็ล็อคเป้า 401 ได้แล้วเหมือนกัน  อิโอน่าเลยเรียกเป้าเลวงอีก 3 ลำมาเป็นโล่ห์กันตายแทน  (จังหวะนี้ตอร์ปิโดคลื่นเสียงยังไม่ทำงาน) สั่งโซนาร์ปิดหูฟัง  เพราะตอร์ปิโดคลื่นเสียงอันตรายมาก ยิ่งโซนาร์ใช้หูฟังความไวสูงยิงมีสิทธิแก้วหูแตก ดับเครื่องยนต์กลับไปซุ่มเงียบเหมือนเดิม  ตอนนี้ทาคาโอะกลับไปตาบอดอีกรอบนึง แต่เป้าลวง 401 โดนพังหมดแล้วงานหน้าเหลือแต่ตัวจริง กลับมา 401 ตัวเรือเสียหายเล็กน้อย  เครื่องยนต์ + ระบบอาวุธไม่มีปัญหา ยกเว้นแต่สนามพลังไคลน์ที่เล่นซะเกือบถึงจุดวิกฤติ ถ้าโดนยิงอีกคงแย่ Note: สงสารปลาดาว ตรงนี้เราจะได้รู้หลักการของสนามพลังไคลน์กันอีกหน่อยครับ  ว่าเป็นการ "สลายการโจมตีที่เข้าปะทะเป็นพลังงานและดูดซับเอาไว้"  เพียงแต่ขีดจำกัดแต่ละลำไม่เท่ากันแล้วต้องคอยระบายพลังงานส่วนเกินออกเป็นระยะไม่งั้นพัง...แต่การทำอย่างงั้นเท่ากับเปิดเผยตำแหน่งตัวเองเหมือนกัน ให้ชิสุกะ บันทึกเสียงปืนใหญ่แรงโน้มถ่วงของทาคาโอะไว้ก่อน Note: คลังข้อมูลสัญญาณเสียง (Sonar Database) ถือเป็นของสำคัญและความลับมากครับ  อาทิเช่น เสียงฝีจักรเรือแต่ละลำ เสียงใบพัดหางเสือ  เสียงเครื่องยนต์  ของเรือดำน้ำแต่ละลำจะมีความเฉพาะตัวสูงเหมือนลายนิ้วมือเลย ดังนั้นหากบันทึกไว้ได้ ครั้งต่อไปเวลาเทียบสัญญาณจะช่วยให้พลโซนาร์ทำงานแยกแยะได้เร็วขึ้น พูดถึงทาคาโอะ  โชคดีที่กุนโซเดาใจถูกว่าจะโดนยิงจังหวะที่เป๊ะที่สุด เพราะถ้าโดนยิงก่อนหน้า อาจโดนแบบเกือบเต็มลำ(ยังไม่หลบ) -หรือยิงหลังจากนี้(ทาคาโอะมีเวลาเล็งใหม่)  อาจเสียหายหนักได้ ที่นี้อิโอริก็สงสัยปัญหาใหญ่ "ทาคาโอะรู้ตำแหน่งแน่นอนได้ยังไง?" พอซ้อนภาพแล้วรัศมีหวังผลแม่นยำกว่าเรือระดับประจัญบาญอีก  (ผิดเสปคมาก) แถมอิโอน่ายังมีลางสังหรณ์ (อิโอน่า' จิตสัมผัส!!)  ว่าทาคาโอะรู้ตัวตลอดเวลาอีกต่างหาก กุนโซฟันธง! "หมอกไม่มีเรื่องบังเอิญ"  .....มีเรืออีก 1 ลำชัวร์! Note: สมมติฐานของเกุนโซคือ ทาคาโอะขยับตัวน้อยกว่าที่ควรจะเป็นมาก....ซึ่งสาเหตคือต้องมีเรือดำน้ำที่ซ่อนพรางตัวเองเจ๋งๆเกาะติดอยู่แถวนั้น  และเรือดำน้ำด้วยกันเท่านั้นแหละที่จะตรวจจับเรือดำน้ำด้วยกันได้อย่างแม่นยำ (แถมใช้เสียงทาคาโอะกำบังตัวเองอีก) พี่มืดเราสงสัยว่าจะจริงหรือ  แต่อย่างว่ากุนโซเราเป็นนักพนัน เลยเตรียมของ "สิ่งนั้น" จากฮิวงะ (เรือหมอกลำนึงที่เคยเอาชนะมาได้) ไว้ก่อน ถึงอิโอริจะโวยวายก็เถอะว่าไม่เคยลองใช้จริงนะ  เดี๋ยวเรือพังจะซวย  แต่อิโอน่าบอกว่าตัวเองน่าจะทำได้ ดังนั้นไปลุย!  401เริ่มยกที่สอง เดินเครื่องเต็มที่พุ่งใส่จากใต้น้ำ (ไม่ค่อยๆลอยลำแล้ว)  เพราะไม่มีเป้าลวงเหลือแล้ว   อันนี้กะโชว์ให้ทาคาโอะเห็นว่าจะเปิดหน้าแลกเลย เริ่มเซ็ตอาวุธกันอีกรอบ   (เรือรบจะต่างจากรถถัง/เครื่องบิน  เพราะอาวุธมีการโปรแกรมที่ซับซ้อนกว่า ดังนั้นจะสู้แต่ละที่ต้องตั้งหลักกันเยอะ) ชุดแรก: หมายเลข 1-6 ตอร์ปิโดนำวิถี (กำหนดเส้นทางแปลกๆล่อหลอกได้) ชุดสอง: ประตู 7-8 ตอร์ปิโดกร่อนอนุภาค (อันนี้ไว้จมทาคาโอะ) แต่ศัตรูจะไม่รู้หรอกว่าชุดไหนเป็นตอร์ปิโดกร่อนอนุภาค  ดังนั้นถ้าจะทำลายก็ต้องทำลายให้หมด เพิ่มเติมข้อมูลระยะทางตรวจจับให้ตอร์ปิโดชุดสองด้วย  เพื่อจะได้รู้จังหวะเปลี่ยนทิศทางเพิ่มความแม่นยำ (จะได้กำหนดโหมดนำวิถีชุดสองให้ซับซ้อน...เล็ดลอดรัศมีเล็งยิงได้ดีกว่าเดิม) เซ็ตเสร็จก็รัว 1-6 ได้เลย!! ตอนนี้ไม่ขึ้นผิวน้ำ  บังคับให้ทาคาโอะใช้แต่ตอร์ปิโดเหมือนกัน ทาคาโอะสั่งการไป 501  ซึ่งพึ่งงเผยตัวให้เราเห็นกัน Note: ตามประวัติศาสตร์ I-501 เดิมเป็นเรือดำน้ำขนาดเล็กของเยอรมันรหัส U-181 ที่ออกโจมตีรังควานเรือสินค้าของอังกฤษในมหาสมุทรอินเดีย แต่ภายหลังเยอรมันยอมจำนนจึงโอนสังกัดมาประจำการกับทัพเรือญี่ปุ่นจนสิ้นสุดสงคราม (มาเกาะฐานทัพสิงคโปร์ ที่เดียวกับที่ทาคาโอะประจำการ) เรือลำนี้มีประวัติน่าสนใจครับ วันหลังอาจมาเล่าสู่กันฟัง โซนาร์รายงาน ทาคาโอะเปลี่ยนทิศทาง แต่ช้ามาก...ตรงตามข้อสงสัยของกุนโซเลยว่ามีอะไรซ่อนอยู่เลยเคลื่อนที่เร็วไม่ได้ ชุดที่ 2 ยิงต่อ ฝั่งทาคาโอะก็ไม่ได้ปล่อยยิงฟรีครับ   แท่นยิง VLS เต็มไปหมด Note: แท่นยิงแนวตั้ง (VLS:Verticle Launching System) รูปแบบระบบยิงจรวดแนวดิ่งอเนกประสงค์ ในที่นี้ทาคาโอะใช้ยิงจรวด(ติดหัวรบ)ต่อต้านเรือดำน้ำ โดยเรือรบยุคใหม่นิยมใช้ VLS กันแทนที่แท่นยิงปรับมุมตามปกติ เพราะใช้พื้นที่ได้มากกว่าและไม่ถูกจำกัดมุมยิงตามโครงสร้างของเรือ แต่จะเสียเวลาประมาณ 1-2 วินาทีเพื่อให้จรวดปรับมุม ถ้าแท่นยิงแบบปกติ ยิงได้เลยแต่ถ้าศัตรูมามุมอื่นๆจะต้องเสียเวลาหันเรือทั้งลำ 6 ลูกแรกต้องผลาญระบบป้องกันให้มากที่สุดครับ Note: ทานาโธเนี่ยม, สัญญาญเฉพาะตัวในอนิเมเรื่องนี้ครับ (ไม่มีจริงในโลก,  แต่ในเกม warhammer40,000 มีนะ) ทาคาโอะบอกไม่ตกหลุมพรางหรอก เพราะแยกแยะออกว่าตอร์ปิโดไหนอันตรายกว่ากัน (คิดในกรณีว่าทาคาโอะขี้เกียจเล็งยิงตอร์ปิโดกรอ่นอนุภาคแล้วกางสนามพลังไคลน์รับเท่ากับติดกับเลย...จะเสียสนามพลังส่วนมากรวดเดียวหมด) โปรย VLS ไปดักสกัดเพียบเลย สังเกตว่าตอร์ปิโดชุด 2 นี่เข้าไปเกือบถึงตัวได้เหมือนกัน ทาคาโอะเตรียมสวนกลับแบบจริงจังแล้ว แม้ว่า 401 ไม่ได้โผล่ผิวน้ำจึงใช้ปืนใหญ่ไม่ได้ก็จริง  แต่ VLS ของทาคาโอะมีเหลือเฟือมาก ในการยิงหว่านไปทั้งทะเลเลยก็ยังได้  เพราะตอนนี้ 401 เปิดเผยตัวชัดแจ้งแล้ว   แต่ 401 ยังไม่หมดท่าไม้ตาย Note: 401 แปลงร่างเป็นเมกกะตรอน! ไม่ดำไปกบดาน..ลอยลำต่อไปเรื่อยๆ เพราะตรวจสอบสัญญาณเสียงในฐานข้อมูล(ที่ให้น้องแว่นบันทึกไว้) ว่าทาคาโอะไม่ได้เตรียมปืนแรงโน้มถ่วงอยู่ ดังนั้นทางสะดวกบนผิวน้ำ ทาคาโอะกำลังจะยิงกรอกปากระยะเผาขนตา  ปรากฎเจอของเซอร์ไพรซ์กว่า กาลครั้งนึงโมเสคเคยพาชาวอิสราเอลข้ามน้ำแหวกทะเลไป......เอ้ยไม่ใช่!! 401 ปรากฎตัวพร้อมปืนใหญ่หลักจากเรือฮิวงะ (คลาส BB:เรือประจัญบาน) ซึ่งเป็นเรือรบใหญ่กว่าทาคาโอะเท่าตัว   Note: ระยะยิง VLS ของทาคาโอะเรียกว่าเผาขนตาจริง  แต่ 401 เอาปืนใหญ่ของเรือระดับประจัญบาน (ขนาด 36000 ตัน) มาติด แล้วลอยลำแหวกทะเลเล็งจ่อๆ  ผมคุยกับเพื่อนแล้วเรียกว่าระยะ "เผาขนตรูด" ครับ(ฮา) ขนาดทาคาโอะยังตาเหลือก  ลนลานสั่ง 501 ให้เผ่นแน๊บ ฉากนี้อนิเมทำได้เว่อร์สะใจมากครับ  สมกับอาวุธหลักของเรือประจัญบานที่ว่าเป็นชั้นเรือรบที่แข็งแกร่งที่สุดของยุคเลย - แหวกทะเลจะระยะเป็นกิโลๆ จากสุดขอบฟ้า (แต่ปืนเรือขนาดนี้ถือว่าเผาขนมาก) - สนามแรงโน้มถ่วงงัดเรือทาคาโอะทั้งลำพร้อมกับ 501 ขึ้นมาลอยเท้งเต้ง เผยให้เห็น 501 ที่เกาะอยู่ใต้ท้องเลย  เป็นสาเหตว่าทำไมโซนาร์ของ 401 ดูยังไงก็เห็นแค่ลำเดียว  (ก็ 501 ไม่ได้เดินเครื่องสักแอะ  หน้าที่ฟัง/ตรวจการณ์ล้วนๆ) อิโอน่าล็อคเป้า  เอาสนามพลังงัดทาคาโอะทั้งลำให้เห็นเลย Note: VLS ทุกแท่นของทาคาโอะติดหัวรบต้านเรือดำน้ำ แต่ 401 อยู่ผิวน้ำแล้วจึงไร้ประโยชน์ ป้อมปืนหลัก/รองก็ยังไม่ได้หันมาเล็งยิง ดังนั้นตอนนี้เป็นเป้านิ่งเหมือนพินโบวลิ่งสัก 4-5 วินาทีได้เลย แต่พระเอกแอบมองเห็นตัวประกอบกิติมศักดิ์เสียก่อน สั่งลดมุมยิงลง ทำลายแค่ 501 ก็พอ แน่นอนว่าถูกคัดค้านแต่พระเอกเราไม่ฟังแฮะ เปลี่ยนใจจากทำลายทาคาโอะเป็นแค่ยิงเรือดำน้ำข้างล่าง  มีอิโอริเร่งบอกจะทำไรก็รีบหน่อย  401 รับพลังของปืนระดับเรือประจัญบานได้ไม่นานนัก   ฉากยิงอลังการงานสร้าง สหนงสนามพลังไคลน์อะไรก็ไม่รู้หละ  รู้แต่ว่าเปรี้ยงเดียวทะลุเลย  (โคตรสงสาร 501) เลเซอร์ใหญ่กว่ารอบที่ทาคาโอะยิงหลายเท่าเฉียดพุงตัวเองไปแค่เมตรเดียว (เหมือนตอนยิงอัดใส่ 401 เป๊ะๆ)  ส่วนทาคาโอะงงสิครัฟ  (ยิงพลาด?) ฝั่งบนบก เหล่าสปอนเซอร์ก็ร่วมยินดีที่ฝ่าวงล้อมของหมอกได้สำเร็จ ตรงนี้ฉากใหม่นะเนี่ย  ทำสะสวยเชียว  ตัดบทกระทันหันมาตอนทาคาโอะมาสนทนากับคองโก โดนสอนมวยไปหลายดอกเชียว ซึนเดเระครุยเซอร์ของผม อ้างว่าแค่โดนล็อคอาวุธไป 24 ชม.  แถมแพ้เพราะ 401 ซ่อนปืนใหญ่ไว้นิน่า ไม่แฟร์ๆ(แหม...ทีตัวเองซ่อน 501 ไว้ทั้งลำยังไม่บ่นเลยนะ) คองโกบอกสงสัยได้มาจากฮิวงะ ที่แพ้ให้401 มาก่อน ทาคาโอะทำเป็นสงสารฮิวงะนะเนี่ย  ตกไปอยู่ในมือมนุษย์ แต่เธอนั่นแหละแพ้เละเทะกว่าฮิวงะอีก โดนสั่งล็อค+เฉดหัวไปนอกน่านน้ำ  ดีกว่าฮิวงะตรงไหน? (ชอบประโยคนี้คองโกจริงๆ) สุดท้ายมาลอยลำนอกอ่าวนั่งคิด  ทำไมพระเอกเราไม่จมฉันหว่า?? 401 เดิมก็เป็นเรือหมอก  แต่แค่มียูนิตมนุษย์มาอยู่กับเก่งขนาดนี้เชียวเรอะเนี่ย (จมฮิวงะ จมนาการะ ไล่บี้ทาคาโอะ  ประวัติโชกโชนไม่เบา) และแล้วนางรองฯ เราก็เดเระแตก!!! Note: ในมังกะจะมีอธิบายเพิ่มเติมครับ ว่ากุนโซใช้วิธี 'ขู่' ทาคาโอะว่าตัวเองยิงปืนใหญ่ได้อีกนัดนึงแต่ยอมไว้ชีวิตให้ (อันที่จริงระยะประชิดแค่นี้ 401 รัวตอร์ปิโดใส่ทาคาโอะก็เสร็จคาที่เหมือนกัน) จบตอน ประโยคทิ้งท้ายของเหล่ากองเรือแห่งสายหมอก - เรามาจากแห่งหนไหน?- - เราคืออะไร?- - เรากำลังไปที่ใด?- สรุปท้ายตอน ตอนที่ 2 ส่วนตัวผมว่าสนุกเลยครับ  ตัดช่วงเกริ่นเรื่องยาวๆออกไปแล้วตัดเข้าสู่ฉากที่คนอยากจะดูกันที่สุดเหมือนรู้ใจระหว่างเรือดำน้ำหน้าตาย vs ซึนเดเระครุยเซอร์   ซึ่งถ้าเป็นอนิเมฮาเร็มก็ต้องเรียกว่านี่มันฉากปักธงกันชัดๆ ...ถึงจะบอกว่าตัวจริงๆพวกเธอแต่ละคนคือ "เรือรบ" แต่ยังไงคาแรกเตอร์ที่มันโมเอะ~~มันก็โมเอะจริงมะ(?) สิ่งที่ชอบที่สุดตอนนี้เลยของผมคือการประสานงานครับ  การรบระหว่างเรือผิวน้ำ-เรือดำน้ำจะต่างจาก Girl und Panzer ที่เป็นยานเกราะกระแทกกันตรงๆเยอะมาก  เพราะ GuP นั้นจะเน้นความรวดเร็วและการควบคุมที่แม่นยำพร้อมทั้งตอบสนองการต่อสู้อย่างรวดเร็ว  ขณะที่ AoB นี้จะโฟกัสลงที่แผนการที่ต้องวางล่วงหน้าเป็นฉากๆและการเดาใจกันระหว่างสองฝ่ายเหมือนเล่นหมากรุก ซึ่งการรบทั้งสองแบบนี้ต่างสนุกกันไปคนละแบบ จุดประเด็นเลยคือช่วงกลางของเรื่องที่เป็นการรบของเรือดำน้ำ การวางแผนซ้อนกันทั้งสองฝ่ายที่เราจะเห็นชัดถึงประสิทธิภาพอันแม่นยำของกองเรือหมอกอย่างทาคาโอะที่แอบซ่อน 501 มาเพื่อตรวจการณ์โดยเฉพาะ จนกุนโซอาจจะแพ้เอาง่ายๆถ้าตั้งสมมุติฐานผิดเรื่องนี้ (จะไม่มีวันหนีพ้นเลย ต่อให้กระดื้บไปถึงฐานโยโกสุกะได้ก็เถอะ) ขณะที่ทาคาโอะเองก็ผิดพลาดตรงไม่รู้จักการซ้อนแผน...แสดงฝีมือตัวเองเยอะเกินไปจนถูกคาดเดาได้ แต่ก็เป็นลักษณะที่ถูกต้องจริงๆ เหมือนเกมวางแผน (RTS) ในปัจจุบันเลย ที่ AI ในเกมมีทักษะและประสิทธิภาพความเสียเปล่าสูงมาก แต่เมื่อเล่นกับมนุษย์ด้วยกันเราจะเจอการรบแบบสร้างสรรค์และคาดไม่ถึงอยู่ตลอด ซึ่งอย่างหลังจัดว่าน่ากลัวกว่าเยอะ เหมือนกลศึกบทนึงของซุนวูว่าไว้ "จงทำสิ่งที่ศัตรูคาดไม่ถึง" [บทที่ 9] และการรบที่เกิดขึ้นในอนิเมตอนที่ 2 นี้เป็นยุทธวิธีต่อสู้ระหว่างเรือรบ/เรือดำน้ำจริงๆครับ  อาวุธทุกอย่างและเทคนิคมีการใช้จริงหมด ยกเว้นก็แต่เรื่องสนามพลังไคลน์+ปืนใหญ่แรงโน้มถ่วงนี่แหละที่โอเวอร์เทคโนโลยีไปหน่อย  แต่การโปรแกรมตอร์ปิโดและการล่อหลอกระหว่างกันถือเป็นศาสตร์/ศิลป์ที่ผบ.เรือดำน้ำต้องฝึกฝนทีเดียว สุดท้ายทาคาโอะตอนคุยกับคองโก เดเระแตกได้น่ารักสุดๆ (ฮา)  ส่วนอิโอน่าผมว่าสงสารคุณปลาดาวจังเลย   Create Date : 13 ตุลาคม 2556 2 comments Last Update : 21 ตุลาคม 2556 0:15:38 น. Counter : 4112 Pageviews. Share Tweet

เอ่อ คนพากษ์ทาคาโอะเนี่ย นุมามุระ มานามิพากษ์นะครับ = =   โดย: CODE EMPRESS IP: 27.130.225.46 21 ตุลาคม 2556 22:01:42 น.

ขอบคุณครับ ขออภัยจำสับกับคองโก   โดย: Kross_ISC 28 ตุลาคม 2556 21:31:16 น.