|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ไม่เคยรู้ค่าภาษารัก
ยังไม่เคยรู้ค่าภาษารัก แจ้งประจักษ์แต่ค่าภาษาร้าว จึงฝากใจไว้ในห้วงแห่งดวงดาว ทนเหน็บหนาวมานานนับชั่วกัปกัลป์
เฝ้าโหยหาความรักสักครั้งหนึ่ง มิต้องซึ้งมากเกินไปดังใฝ่ฝัน มิต้องหวานเกินไปใจผูกพัน เท่านี้นั้นที่ขอต่อธารใจ
แม้ความจริงจะเจ็บร้าวเฝ้าหลอกหลอน รักครั้งก่อนยังตอกย้ำลึกล้ำไฉน ขอความหวังว่ายังคงมีใคร ทอดสายใยด้วยสายตามาพบกัน
อาจเป็นเพียงสายใยในความเหงา ก็จะเฝ้าเก็บเอาไว้ไปนอนฝัน ยอมเดียวดายไปตามกาลผ่านคืนวัน ใครคนนั้นสักคนหนึ่งก็ซึ้งใจ
ไม่มุ่งหวังครอบครองดอกนะเจ้า เพียงรับรู้ในความเหงาเฝ้าฝันใฝ่ เป็นตัวแทนความเหงาแนบเนาใน ดุจดอกไม้บานเสมอแม้เธอลา
เป็นเพียงคนเฝ้ามองต้องยอมรับ กอดกระชับความว่างเปล่าเฝ้าโหยหา เป็นเช่นนี้เรื่อยไปใจชินชา เฝ้ามองเธอผ่านมาแล้วผ่านไป.
เกรียงไกร หัวบุญศาล ๒ มีนาคม ๒๕๕๒
Create Date : 05 มีนาคม 2552 |
Last Update : 5 มีนาคม 2552 14:00:44 น. |
|
4 comments
|
Counter : 359 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เกรียงไกร IP: 58.64.56.242 วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:20:37:00 น. |
|
|
|
โดย: เกรียงไกร IP: 58.8.99.165 วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:11:09:39 น. |
|
|
|
|
|
|
.....มีความฝันเป็นเรือ
ล่องลอยไปในทะเล
แห่งกาลเวลา............
|
|
|
|
|
|
|
อันความรักซ่อนเร้นเช้าเย็นหมาย
สบสายตาอบอุ่นจิตมิคลาย
ชีวาวายหากเจ้านี้มีใครครอง
เพราะไม่เคยรู้ค่าภาษารัก
เฝ้าฟูมฟักหวังแนบจิตไม่คิดสอง
กลับพานพบจิตช้ำน้ำตานอง
กายใจน้องมีชายอื่นหมายแทน
จึงกลับมาตริตรองเรื่องของรัก
แปลกใจนักรักใครไม่สมหวัง
รักคือให้เหมือนเป็นเช่นพลัง
เป็นความหวังหาต้องครอบครองเอย