เครดิตภาพเฮดบล็อก ญามี่


คะมะอิตะชิ (ญี่ปุ่น: 鎌鼬 โรมาจิ: Kama-itachi) เป็นภูตลมในตำนานความเชื่อญี่ปุ่น ชื่อของคะมะอิตะชินั้น คะมะ แปลว่า เคียว,อิตะชิ แปลว่า ตัววีเซิล เนื่องจากว่าคะมะอิตะชิเป็นภูตลม จึงเคลื่อนไหวได้รวดเร็วเหมือนสายลม เรื่องเล่าเกี่ยวกับคะมะอิตะชิมีอยู่ว่าผู้คนที่ขึ้นไปบนภูเขา บางครั้งจะพบกับลมหมุน เมื่อลมหมุนผ่านไป เขาก็พบว่าตัวเองมีบาดแผลแต่ไม่รู้สึกเจ็บ คะมะอิตะชิอาศัยอยู่ในลมหมุน มีอยู่ด้วยกัน 3 ตัว มีพฤติกรรมคือ ตัวแรกจะชนเหยื่อให้ล้ม ตัวที่สองจะฟันเหยื่อให้เป็นแผล ส่วนตัวที่สุดท้ายจะทายาให้เพื่อห้ามเลือดและระงับอาการเจ็บปวด แต่การจู่โจมบางครั้งก็สร้างบาดแผลร้ายแรง และเจ็บปวดกว่าที่คิด ไม่เป็นที่แน่ชัดว่าทำไมคะมะอิตะชิจึงมีพฤติกรรมเช่นนั้น



เครดิต วิกิพีเดีย

คะมะอิตะชิจัดว่าเป็นอันตรายกับมนุษย์ เพราะมีบางเรื่องเล่ากล่าวว่า ผู้ที่พบปรากฏการณ์คะมะอิตะชิ บางครั้งไม่ได้ถูกฟันครั้งเดียว แต่จะถูกฟันแล้วทายา แล้วถูกฟันซ้ำๆอีก ซึ่งนับว่าน่ากลัว เพราะว่าคะมะอิตะชิมีนิสัยชอบต่อสู้อยู่เหมือนกัน





Kamai Tachi เป็นยูไคที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับญี่ปุ่นหรือเป็นเรื่องลึกลับที่น่าจะเป็นสาเหตุ ปรากฏในพายุหมุนและตัดผู้คน ผู้ที่พบเจอสิ่งนี้ต้องทนทุกข์ทรมานจากบาดแผลที่คมเหมือนมีด แต่ไม่มีความเจ็บปวดและไม่มีเลือดจากบาดแผล

แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน แต่ก็สมกับสภาพของจีนในสมัยเอโดะเพราะถูกลมพัดผ่าน






เครดิต วิกิพีเดีย

นอกจากนี้คำว่า "คาไมทาจิ" ยังถือเป็นสำเนียงของ "คะมะเอะทาจิ" อีกด้วย หลังจากช่วงกลางของยุคเอโดะคำว่า "พังพอน" ก็ถูกนำมาใช้ในภาพวาดเช่นยูไคในรูปร่างของวีเซิลที่มีกรงเล็บคล้ายเคียวตามที่เห็นใน "Illustrated Hyakki Yayoi" ของ Toriyama Ishiwaki   ได้กลายเป็นที่ยอมรับในปัจจุบัน






คติชนของแต่ละสถานที่

ลมซึ่งคิดว่าจะตัดและทำร้ายผู้คนนั้นแพร่กระจายไปทั่วประเทศเช่นภูมิภาคชูบุและคินกิและมักกล่าวกันว่าบริเวณนั้นมีหิมะอยู่ลึก คาไมไทที่ตกทอดไปยังสถานที่ต่าง ๆ มีปรากฏการณ์เดียวกัน แต่คำอธิบายไม่เหมือนกัน  และมีหลายพื้นที่ที่ลมกรดเรียกตัวเองว่า "คาไมไท"  ในภูมิภาคโทโฮคุเมื่อมันได้รับบาดเจ็บจากเต่ามีการกล่าวกันว่าปฏิทินเก่าได้รับการรักษาโดยการเผาไหม้เป็นสีดำบนบาดแผล



ในจังหวัดวาคายามะเมื่อมีคนตกลงมาบนถนนโดยบังเอิญและได้รับบาดเจ็บและบาดแผลมีรูปร่างคล้ายเคียวว่ากันว่าเป็นฝีมือของปีศาจ   ในพื้นที่ Yoshino-gun ของจังหวัด Nara เมื่อถูกเต่ากัดคนคนหนึ่งล้มลงและแผลจะเปิด แต่ไม่มีเลือดออกมา กล่าวกันว่าเต่านั้นมองไม่เห็นด้วยตามนุษย์และรูปร่างของมันก็ไม่แน่นอน






ปีศาจร้าย
ในย่าน Shin-Etsu กล่าวกันว่าปีศาจเป็นฝีมือของเทพเจ้าที่ชั่วร้ายและมีความเชื่อที่นิยมกันว่าหากคุณเหยียบปฏิทิน (Koyomi) คุณจะต้องพบกับหายนะนี้   ปีศาจของเอจิโกะ ถูกนับเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของเอจิโกะ (นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างและอาจไม่รวมอยู่ในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์) นอกจากนี้ยังถือได้ว่าเป็นเทพเจ้าในอ่าง Nyugawa ของ Hida เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายมาพร้อมกับสามคนเทพเจ้าองค์แรกเอาชนะบุคคลนั้นเทพเจ้าองค์ต่อไปถูกตัดด้วยมีดเทพเจ้าองค์ที่สามใช้ยา ว่ากันว่าไม่มีเลือดออกและไม่เจ็บอีกเลย





ขนมของ Imaizuna
เรียกอีกอย่างว่า อิซึนะ ทางตะวันออกของจังหวัดไอจิการทำธุระของอิซึนะไม่ได้สอนให้ลูกศิษย์รู้วิธีผนึกอิซึนะดังนั้นอิซึนะที่หลบหนีจึงโจมตีคนด้วย ลมบ้าหมู เพื่อดูดเลือด  .. ความจริงที่ว่าไม่มีเลือดออกเนื่องจากบาดแผลของเต่ายังเป็นเพราะเลือดถูกดูด





โนกามะ
ในจังหวัดโคจิปรากฏการณ์ของเต่าถูกเรียกว่า "ตัดโดยโนกามะ" โนกามะกล่าวกันว่าเป็นยูไคที่กลายเป็นเคียวเคียวที่ถูกทิ้งไว้ในสุสานระหว่างงานศพ ในภูมิภาค Iya ของจังหวัด Tokushima มีการกล่าวว่าเคียวและจอบที่ใช้ในการขุดศพ ฯลฯ จะเปลี่ยนเป็น Nokama เว้นแต่จะถูกนำกลับไปที่สุสานเป็นเวลา 7 วัน "กลายเป็นตอเห็ดสีดำใต้ท่อนแขนข้างใต้ไม่เจ็บไม่เจ็บ แต่มันโต"



เครดิภาพ ญามี่


ในคาตาไกโชมิชิมะกันจังหวัดนีงาตะมีคำกล่าวกันว่าถ้าคุณตกลงไปบนทางลาดชันที่เรียกว่าคามากิริซากะ (หรือที่เรียกว่าคามิบาริซากะ) คุณจะมีบาดแผลคล้ายเคียวและเลือดสีดำจะไหลและคุณจะต้องทนทุกข์ทรมาน มีรายงานว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นตั้งแต่ตั๊กแตนตำข้าวขนาดใหญ่ที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นถูกหิมะตกหนัก

ที่มาของเอกสารคืออักษร Toyokuni ซึ่งเป็นเอกสารปลอมที่เรียกว่า "Wetsufumi" Ugaya Fukia Eze รุ่นที่ 38 ในยุคยาโยอิชาวรัสเซียบุกยึดจังหวัดนีงาตะรอบ ๆ ปราสาทและพ่ายแพ้โดยกองทัพฮิวงะ ฉันโทร. ปรากฏการณ์ลึกลับนี้คือเคียวและสิ่งที่คล้ายดาบที่พุ่งออกมาจากพื้นดินหลังจากแผ่นดินไหวฆ่ากองทัพรัสเซียจำนวนมาก จากนั้นยังไม่ทราบสาเหตุเนื่องจากเป็น "ขอบคุณ Ogami" แต่ไม่พบผู้เสียชีวิตในกองทัพ Hyuga หลังจากปรากฏการณ์ลึกลับนี้เรียกว่า "Kijoki (เพราะชาวรัสเซียถูกตัดศีรษะ)" ("ด้านบน" Munakata เล่ม 31 ตอนที่ 25 บท)

เรียกว่า Kamakaze ในจังหวัด Kanagawa และ Akzenji no Kaze ในจังหวัด Shizuoka

ในประเทศตะวันตกมีการกล่าวกันว่าคาซาคามะ (Kazakama) ซึ่งเป็นการบาดผิวหนังของผู้คนมันไม่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดเมื่อถูกตัดออก แต่หลังจากนั้นไม่นานก็จะมีอาการปวดและเลือดออกมากจนทนไม่ได้และเมื่อนำปฏิทินเก่าใส่กระเป๋า สามารถป้องกันสิ่งนี้ได้

นอกจากนี้ยังมีประสบการณ์ในร่มมากกว่ากลางแจ้งและยังมีเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามจะเข้าห้องน้ำในโยสึยะเอโดะและผู้ชายที่พยายามสวมเกตะที่อุชิโกเมะ  ในโอเมะเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งปล้นคนรักของเธอไปหาผู้หญิงคนอื่นและตัดผมด้วยความไม่พอใจผมของเธอก็ยุ่งเหยิงและเธอก็ตัดศัตรูที่รักของเธอออกไป



เครดิตภาพ ญามี่


คำอธิบายในวรรณกรรมสมัยเอโดะ

"ชื่อเสียงเก่าแก่และปัจจุบัน Hyakumonogatari" กล่าวว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องเสียหายสำหรับคนที่อาศัยอยู่ในเมืองหรือซามูไรที่มีนามสกุล" ถ้าคุณอยู่ในคามาเมะมีเภสัชกรที่คุ้นเคยกับสิ่งนี้ดังนั้นหากคุณสมัครยาก็จะรักษาและคุณจะไม่ตาย ทางเหนือมีร่มเงาและหนาวเย็นจึงทำให้สิ่งต่างๆอ่อนแอลง เนื่องจากประเทศทางตอนเหนือมีอากาศหนาวการเร่งรีบที่จะฆ่าพวกเขาจึงรวมตัวกันและลมก็รุนแรงและหนาวเหน็บ ว่ากันว่านี่เป็นผลงานที่สร้างขึ้นจากเสน่ห์ของซานย่า เป็นเรื่องสมเหตุสมผลที่ผู้คนในเมืองจะไม่ได้รับบาดเจ็บจากความชั่วร้ายนี้เพราะพวกเขาไม่สามารถเอาชนะจิตใจของพวกเขาได้

ใน Negishi Shin'Emibukuro '(เล่ม 7, "The Whirlwind Monsters") เด็กคนหนึ่งมีบาดแผลเหมือนพังพอนที่ด้านหลังในสนามซึ่งเคยเป็นคฤหาสน์ Kaga ในเอโดะ มีคำอธิบายที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

ตามบทความเรียงความของนักวิชาการตระกูล Owari Miyoshi Souzan "Souzan Shoumonkishu" บาดแผลที่ทำจากเต่าในตอนแรกไม่มีความเจ็บปวดหรือเลือดออก แต่ต่อมามีอาการปวดอย่างรุนแรงและมีเลือดออกมากและสามารถมองเห็นกระดูกได้จากบาดแผล แม้กระทั่งความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต กล่าวกันว่าบาดแผลสามารถกระโดดได้ประมาณ 1 ชาคุ (ประมาณ 30 เซนติเมตร) เนื่องจากบาดแผลมักอยู่ที่ร่างกายส่วนล่าง นอกจากนี้ตามที่ Miyoshisozan เต่าอาศัยอยู่ในแอ่งน้ำหลังฝนตกและผู้ที่เล่นในแอ่งน้ำและผู้ที่ข้ามแม่น้ำก็พบกับคามิ

ในคอลเลกชันเรื่องราวแปลก ๆ ของภูมิภาคโฮคุริคุ "โฮเก็ตสึคิดัน" ว่ากันว่าเทพเจ้าเป็นบาดแผลที่เกิดจากการสัมผัสดาบของปีศาจ

เรียงความของอามาโนะโนบุคาเงะ "ชิโอจิริ" ฉบับที่ 52 ระบุว่าคำภาษาจีนสำหรับ "ชิจิริ" คือโครงกระดูก




เครดิตภาพ  ญามี่


คำฤดูกาล
"คะมะอิมะทาจิ" เป็นคำตามฤดูกาลคือคำตามฤดูกาลในฤดูหนาว (คำสามฤดูในฤดูหนาว)   การจัดหมวดหมู่คือดาราศาสตร์ มันหมายถึงปรากฏการณ์ที่ผิวหนังได้รับความเสียหายจากที่โล่งราวกับถูกตัดด้วยมีดอันแหลมคม   ในสมัยก่อน (ก่อนสมัยเอโดะ) ถือว่าเป็นพังพอนหรือสัตว์ประหลาดลึกลับคล้ายกับอิทาจิหรือผลงานของเทพแห่งลม  . มีเคียวลมเป็นคำฤดูเด็ก [* 1] . "Kamakaze" เป็นคำที่ครอบคลุมซึ่งไม่เพียง แต่หมายถึงปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้อง แต่ยังรวมถึงการมีอยู่ของต้นกำเนิดที่ไม่ปรากฏชื่อในขณะที่ "Kamakaze" เป็นคำที่ให้ความสนใจกับปรากฏการณ์นี้มากกว่า



เครดิตภาพ ญามี่

การตีความปรากฏการณ์ทางวิทยาศาสตร์


ในยุคเมจิมีการอธิบายว่าปรากฏการณ์ "คาไม - ทาจิ" เป็นปรากฏการณ์ที่ผิวหนังหรือเนื้อฉีกขาดเนื่องจากสูญญากาศหรือความดันต่ำมากที่สร้างขึ้นที่ใจกลางพายุหมุนและเอนริโออิโนะอุเอะและคนอื่น ๆ ก็แนะนำทฤษฎีนี้เช่นกัน 1]. เนื่องจากความรู้นี้ดูเหมือนเป็นวิทยาศาสตร์จึงแพร่กระจายอย่างกว้างขวางผ่านนิตยสารสำหรับเด็กและบทความทางวิทยาศาสตร์ตั้งแต่ยุคปัจจุบันและในนิยายญี่ปุ่นเช่นการ์ตูนและแอนิเมชั่นมักพบว่าวัตถุนั้นถูกตัดเหมือนมีดตัดด้วยลมบ้าหมู เรื่องราวยังอิงตามทฤษฎีนี้ในตอนที่ 16 "Kamai Tachi" ผลิตโดย Tsuburaya Production, "Kaiki Daisakusen"

อย่างไรก็ตามในความเป็นจริงผิวหนังเป็นเนื้อเยื่อที่ค่อนข้างแข็งและร่างกายคิดไม่ถึงว่าความแตกต่างของแรงกดที่ทำให้ร่างกายมนุษย์เสียหายนั้นเกิดจากลมบ้าหมู ไม่มีรายงานการตัด (เสื้อผ้าหรือสิ่งของรอบข้าง)

ด้วยเหตุผลเหล่านี้ปัจจุบันถือว่าไม่ใช่ปัจจัยเชิงกล แต่เป็นปรากฏการณ์ทางสรีรวิทยา (รอยแตก) เช่นการเสื่อมสภาพของเนื้อเยื่อและการฉีกขาดเนื่องจากผิวของผิวหนังถูกทำให้เย็นลงอย่างรวดเร็วโดยความร้อนของการกลายเป็นไอ มี. ทฤษฎีนี้ยังได้รับการสนับสนุนจากข้อเท็จจริงที่ว่ามีประเพณีของ maimai มากมายในประเทศที่มีหิมะตก นอกจากนี้หาก จำกัด เฉพาะปรากฏการณ์ของการตัดก็ถือว่าเป็นเพราะก้อนกรวดแหลมคมและใบไม้ที่คดเคี้ยว

ในรายงานการวิจัยของรายการทีวี "Tokumei Research 200X" เราได้ตั้งสมมติฐานว่าทรายหรือก้อนกรวดที่ถูกพายุทรายพัดจนปลิวไปแล้วเป็นสาเหตุ (ผู้ทดลองพบกับปีศาจเมื่อกว่า 30 ปีก่อน) ว่ากันว่า). ตามที่ Kenji Sasaki จากแผนกศัลยกรรมตกแต่งโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยการแพทย์สตรีโตเกียวซึ่งได้รับคำขอการสำรวจการตรวจด้วยเสียงสะท้อนพบว่าความลึกของแผลประมาณ 3 มม. และใช้เวลาในการรักษาทั้งหมด 3 สัปดาห์ อันที่จริงมันหายขาดในหนึ่งสัปดาห์ แต่เขาแสดงความคิดเห็นว่าทางการแพทย์จะคิดไม่ถึงว่าจะรักษาได้เร็วขนาดนี้ นอกจากนี้ซาโตรุโทคุโดเมะแห่งหน่วยตรวจการแพทย์โตเกียวยังเห็นบาดแผลแบบเดียวกันและระบุว่าใกล้เคียงกับบาดแผลที่แหลมคม ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่เหมือนจริงที่สุดคือปรากฏการณ์การชนกันของทรายและหิน (สามารถเห็นรอยขีดข่วนเดียวกันบนตัวรถ) ประการแรกผู้คนจำนวนมากที่ได้สัมผัสมันกระจุกตัวอยู่ในภูมิภาคที่หนาวเย็น (ภูมิภาคโทโฮคุ) ประการที่สองลมพัดแรงและประการที่สามสิ่งที่เกิดขึ้นในวันที่อากาศแห้ง เขาสรุปว่าความรู้สึกของเขาเป็นอัมพาตไม่เจ็บปวดและการเสียเลือดมีน้อย อย่างไรก็ตามว่ากันว่าลมหนาวและแรงเพียงอย่างเดียวไม่สามารถอธิบายการหายของแผลได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลาสั้น ๆ หนึ่งสัปดาห์



เครดิตภาพ ญามี่


ชาวบ้าน Youkai เกี่ยวกับลม

ยูไคและวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับสายลมหลายคนกล่าวกันว่าป่วยเมื่อถูกโจมตีและอีกไม่กี่คนที่ได้รับบาดเจ็บโดยตรง

Yamamisaki ในเมือง Toyoura-gun จังหวัด Yamaguchi เป็นสัตว์ประหลาดที่ปรากฏในภูเขาลึกและเป็นลมวิเศษที่มีรูปร่างเป็นลำคอของคนและบินข้ามใบไม้ที่ร่วงหล่นเหมือนรถยนต์ ว่ากันว่าเมื่อคนพบกับสายลมจะทำให้เป็นไข้อย่างหนักและในเมือง Aijima เมือง Hagi ตัวตนที่แท้จริงคือผีที่เร่ร่อนไปตามสายลมโดยไม่มีที่ไปหลังจากความตาย ในเกาะ Roshima Abu-gun จังหวัด Yamaguchi (ปัจจุบันคือเมือง Hagi) ผู้คนและผู้ทำลายที่เสียชีวิตบนหน้าผากล่าวกันว่า Yamasaki จนถึงวันที่ 8 หลังจากเสียชีวิต   ใน Showa-mura, Hata-gun (ปัจจุบันคือ Shimanto-cho) ใน Kochi ยามาซากินี้เรียกว่า "ryouge"  และถือเป็นวิญญาณของผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด ออกจาก

ในหมู่บ้านคุโรอิวะอำเภอทาคาโอกะจังหวัดโคจิ (ปัจจุบันคือเมืองโอจิ) ลมวิเศษที่คล้ายกับโนกามะที่กล่าวถึงข้างต้นเรียกว่าแส้   ซึ่งหมายความว่าลมแส้พัดผ่านทุ่งนา โอเคฉันจะป่วยถ้าโดน  นี้ ในโทซายามะโทะสะกัน (ปัจจุบันคือเมืองโคจิ) แส้กล่าวกันว่าจะฆ่าวัวและม้าที่มาพร้อมกับคนที่เดินถนนกลางคืนและผ้าปิดตาวัวและม้าจะป้องกัน

ในอามามิโอชิมะสายลมอันอบอุ่นรอบ ๆ สุสานใกล้โอบ้งทำให้หนาวสั่นเมื่อฉันกลับบ้านและถอดชุดกิโมโนมีคนบอกว่ามีจุดบนร่างกาย ว่ากันว่าอีกไม่นานจะมีไข้สูงและยูทาห์จะต้องไปนมัสการพระองค์



เครดิตภาพ  ญามี่

คำอธิบายประกอบ

     ^ คำฤดูกาลที่อยู่ในตำแหน่งเป็นนิพจน์ที่แตกต่างกันสำหรับคำในฤดูกาลหลักบางคำเรียกว่า "คำฤดูกาลลูก" ตามคำของฤดูกาลแม่ในบริบทของความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูก แม้ว่าจะเรียกอีกอย่างว่า "การให้สิทธิ์" แต่ก็เป็นคำตรงข้ามของ "ชื่อฤดูกาล" ฤดูกาลและการจัดประเภทของคำในฤดูกาลเด็กจะขึ้นอยู่กับคำในฤดูกาลหลัก





เครดิต บทความ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี