มกราคม 2551

 
 
1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
“เช้าของปีเก่าในวันใหม่”
เช้าของปีเก่าในวันใหม่ๆ” หลายสิ่งหมุนผ่านไปตามกาลเวลา ไม่ได้แตกต่างจากปีเก่าอย่างไรเลย สิ่งเล็กๆได้เกิดความเคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติ ก่อเกิดเรื่องราวในมุมต่างๆ การเดินทางของผมจึงเริ่มขึ้นกับสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหว ไปอย่างช้าๆ แต่เต็มไปด้วยความรัก และความเป็นอัตลักษ์ ที่ถ่ายทอดผ่าน วัฒธนธรรม

“มหกรรมเยาวชนปกาเก่อญอรักษ์วัฒนธรรม” ครั้งที่ 4 บ้านป่าตึงงาม ต.ปิงโค้ง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ระหว่างวันที่ 4-6 มกราคม 2550 ป้ายผ้าพื้นสีขาว เปื้อนสี ตัวหนังสือถูกเขียนโดยไม่ต้องเน้นความสวยงาม ไม้ต้องจ้างคนเขียนให้เสียตังค์ “คงเป็นฝีมือเยาวชน” ผมนึกขึ้นในใจเมื่อเหลียวมองผ่านตัวหนังสือไปอย่างช้าๆ จนสุดสายตา

ผมได้รับคำบอกเชิญจาก พงเพชร เยาวชนบ้านป่าตึงงาม เมื่อปีก่อน(29 ธ.ค. 50) ผมจึงได้ตั้งเป้าหมายไว้ว่าต้องไปงานนี้แน่นอนในปีหน้า (5 ม.ค.51) และแล้ววันนี้ก็มาถึง ผมได้จัดเตรียมเต็นท์ ถุงนอน กับเป้คู่กาย ไปด้วย ยิ่งได้ฟังการพยากรณ์อากาศจากกรมอุตุนิยมวิทยา ว่าอุณหภูมิจะลดลงประมาณ 2-3 องศา ยิ่งทำให้ต้องเตรียมใจเพื่อไปเจอกับความหนาวเย็นในดงดอยแห่งนี้

“ป่าตึงงาม” หลายคนถ้าได้ยินชื่อนี้ (รวมทั้งคุณด้วย) คนนึกถึงความสวยงาม เป็นอันดับแรกเป็นแน่แท้ นั่นและครับคุณคิดถูกแล้ว ความงดงามของผืนป่า โดยเฉพาะไม้ตึง ที่เป็นเอกลักษ์ของหมู่บ้านนี้ แลดูโดดเด่น สวยงามยิ่งนัก ซึ่งผืนป่าบริเวณนี้เป็นป่าที่ชาวบ้านร่วมกันปกป้องรักษาไว้ โดยผ่านการสืบทอดมาหลายอายุคน โดยใช้จารีต ประเพณี วัฒนธรรม ของปกาเก่อญอ

เมื่อผมได้เดินผ่านถนนกลางหมู่บ้านไปตามตรอกซอยเล็กๆ ตามป้ายบอกทาง เพื่อที่จะไปงานเยาวชนฯ เมื่อมองเหลียวดูรอบๆ หมู่บ้าน เห็นรอยยิ้มของคนเฒ่าคนแก่ ที่กำลังนั่งดื่มน้ำชา อยู่ใต้ถุนบ้าน มองแววตาของเด็กตัวน้อย หน้าตามมอมแมม หมูตัวผู้ถูกมัดไว้ใต้ต้นมะขามหน้าบ้าน บ่งบอกถึงความเรียบง่าย ความเป็นมิตรอย่างเต็มหัวใจ

ลูกศรป้ายบอกทางชี้ไปทางทุ่งนาข้างๆหมู่บ้าน ผมต้องหันย้อมมามองป้ายอีกครั้งหนึ่งเพื่อความมั่นใจ พร้อมๆกับมองไปตามลูกศรอีกครั้ง ก่อนเดินไปตามทางลดเลาะลงไปยังท้องทุ่ง ภาพของท้องทุ่งนาเบื้องหน้าดูว่างเปล่า ไกลสุดสายตา เห็นคันนาเป็นคันเรียงแถวไปตามความยาวของพื้นที่ เบื้องหลังของเวทีกลางแจ้ง เป็นดอยภูสูงทะมึน ตั้งเป็นฉากหลังอย่างน่าเกรงขาม มีเงาดอยปกคลุมผืนป่าไว้

ผู้ดำเนินรายการเป็นหญิงสาว สวมชุดสีขาวประจำเผ่า เอื้อนเอ่ยด้วยภาษาของตนเอง หยอกล้อกันบนเวที อย่างสนุกสนาน มีการแลกของขวัญโดยใช้ของขวัญที่เป็นของประจำเผ่า เช่นเสื้อ หมวก เตหน่า ครก เครื่องมือการเกษตร เครื่องมือจับปลา ฯลฯ โดยรอบๆงานมีซุ้มต่างๆให้ได้เดินเที่ยวชม เช่นซุ้มสมุนไพร ซุ้มภูมิปัญญา ซุ้มหัตถกรรม ฯลฯ และมีลานกิจกรรมกลางแจ้ง ไม้โกงเกง หน้าไม้ ปีนเสาน้ำมัน และการละเล่นพื้นบ้านต่างๆ โดยมีเยาวชนปกาเก่อญอได้ร่วมกันสืบทอด

ตกแลงตะวันเริ่มอ่อนแสงลง ค่อยเคลื่อนตัวลงอย่างช้าๆอยู่หลังดอย สายลมพัดพาเอาความเย็นของท้องทุ่ง ปลิวมากับกลิ่นโคลนสาบควาย ที่อยู่ใกล้คอก นานแล้วที่ไม่ได้สัมผัสกลิ่นนี้ ผมแอบนึกในใจ เลยทำให้ย้อนนึกไปตอนสมัยเด็กๆชั่วครู่หนึ่ง “แลเอาะแม” (ไปกินข้าว) เสียงของเยาวชนตะโกนเรียก พร้อมกับกวักมือ อยู่ไกลๆ ผมยกมือตอบแล้วเดินตามหลังเขาไป ทิ้งเรื่องของอดีตตอนเด็กๆไว้ก่อน

เสียงเตหน่า ดังขึ้นทั่วท้องทุ่ง ในบรรยากาศของความหนาวเย็น มีกองไฟหลายกองถูกก่อขึ้น ข้างๆเวที ผู้คนล้อมวงยืน-นั่งผิงไฟ ภายใต้แสงดาวเดือนในค่ำคืนนี้ พร้อมกับการขับกล่อมบทเพลงของศิลปินปกาเก่อญอ การอึทา การแสดงศิลปะป้องกันตัว รำดาบ กระบอง รำมวย และการแสดงละครสะท้อนสังคม

ท่ามกลางความมืดดำและพื้นท้องนาที่เต็มไปด้วยรอยเท้าของวัวควาย ที่ทิ้งรอยเท้าไว้เป็นร่อง ผมกางเต็นท์นอนอยู่กลางท้องทุ่ง ก่อนนอนได้แหงนมองดวงดาวที่ส่องประกายประปรายอยู่บนท้องฟ้า ก่อนมุดเข้าไปนอนด้วยความง่วงที่มาชวนผมให้หลับใหล เพื่อการตื่นขึ้นมาพร้อมกับเรื่องราวเล็กๆของผู้ชายคนหนึ่งใน “เช้าของปีเก่าในวันใหม่ๆ” ต่าบลึ



ภาพบรรยากาศ

“มหกรรมเยาวชนปกาเก่อญอรักษ์วัฒนธรรม” ครั้งที่ 4
บ้านป่าตึงงาม ต.ปิงโค้ง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
ระหว่างวันที่ 4-6 มกราคม 2550









































"เอาะที เก่อตอที เอาะก่อ เก่อตอก่อ"
กินน้ำต้องรักษาน้ำ ใช้ประโยชน์จากแผ่นดิน ต้องรักษาแผ่นดิน



ต่าบลึ ( ขอบคุณ)






Create Date : 06 มกราคม 2551
Last Update : 8 มกราคม 2551 17:08:09 น.
Counter : 1139 Pageviews.

12 comments
  
ขอชวนบริจาคผ้าห่ม เสื้อกันหนาวให้เด็กและพี่น้องชนเผ่าบนดอยสูงครับ

แวะไปชมเรื่องเรื่องราวได้ที่

pu_chiangdao

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=puchiangdao
.

โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:0:25:48 น.
  
ตะบรึ๊ๆ

เสียดายไม่ได้ไปน่อ...เอาไว้โอกาสหน้าคงได้ร่วมแลกเปลี่ยนกันอย่างจริงๆ จังๆ อีกครั้งครับ
มีรายงาน : ‘เชวาตัวสุดท้าย’ ความขมขื่นอันรื่นรมย์ในความเปลี่ยนแปลงที่เป็นจริง

ใน //www.prachatai.com ตวยเน้อ...

ลองไปอ่านดูที่...
//www.prachatai.com/05web/th/home/10795







โดย: pu_chiangdao วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:10:46:41 น.
  
สวัสดีเจ้า...

มาอ่าน มาผ่อฮูป...แล้วฮู้สึกดี ๆ เจ้า...

แถว ๆ ใกล้บ้านแม่ไก่ก็มีชนเผ่าเหมือนกั๋นเจ้า เป็นชาวลื้อกับชาวยอง...หลายครั้งตี้เกยได้มีโอกาสไปกอยวัฒนธรรมเปิ้นก็ประทับใจ๋ดีเจ้า
โดย: แม่ไก่ วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:12:56:08 น.
  
พี่เข้ามาเยี่ยมชมแบบหนาว ๆ
สวัสดีค่ะ
โดย: แพรจารุ วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:1:06:40 น.
  
สวัสดีครับ ภู เชียงดาว

"เชวาตัวสุดท้าย"

ผมยังไม่ได้อ่านเลยครับ

คงต้องรบกวนหาให้หน่อยน่ะครับ


สวัสดีครับ แม่ไก่

วัฒนธรรมของแต่ละชนเผ่ามีความงดงามอยู่ในตัวจริงๆครับ ยิ่งได้สัมผัสกับมัน


สวัสดีครับ คุณยาย

อากาศหนาวๆแบบนี้ รักษาสุขภาพด้วยน่ะครับผม



โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:9:25:15 น.
  


คุณดอกเสี้ยวขาวคะ..

ทางเหนือเนี่ยจะมีเอกลักษณ์ที่บ่งบอกถึงความเป็นชาวเหนือเลยนะคะ มีชนเผ่าต่างๆ ที่มีจารีต ประเพณี ที่น่าสนใจ น่าศึกษา มีความงดงามในตัวเอง ..น่าไปเที่ยวค่ะ..

ที่ระยองอากาศเย็นลง เฉพาะช่วงกลางคืนค่ะ กลางวันก็ยังร้อนมากช่นเดิม

คุณสบายดีนะคะ

โดย: Nok_Noah วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:15:36:39 น.
  
มาดู มาซึมซับเรื่องราวดีๆ ของคนหัวจิตหัวใจงาม
มาขอบคุณแทนคนอีกจำนวนมากที่อยากขอบคุณ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงมีกำลังใจทำกิจกรรมดีๆ ต่อไป
คิดถึงอยู่เสมอ
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:16:37:11 น.
  
สวัสดีครับ คุณนก Nok_Noah

ถ้ามีโอกาสลองขึ้นมาสัมผัสกับวัฒนธรรมทางเหนือบ้างก็ได้น่ะครับ
สัมผัสความงดงาม ที่สัมผัสได้

สวัสดีครับ คุณ โมกสีเงิน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันครับ


โดย: ดอกเสี้ยวขาว วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:17:13:52 น.
  
คิดถึงบ้านจัง เห็นรูปแล้วเห็นทั้งพ่อ แม่และคนที่บ้าน อยากกลับไปหานะครับ ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพด้วย อากาศคงหนาวมากนะ ไม่เหมือนในบางกอก ร้อนมาก อีกสองเดือนก็เรียนจบแล้ว
แล้วจะกลับไปหาพ่อและแม่นะ
โดย: พาเส่ทู(เสาร์) IP: 203.158.215.80 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:16:27:31 น.
  
สวัสดีค่ะ

ช่วงนี้ยุ้งๆ แต่แอบแว๊บๆๆเข้ามาดูพี่เกื้อก่อน
เลยไถล่มาที่นี้
กิจกรรมดูน่าสนใจค่ะ ดูท่าว่าจะสนุกนะเนีย
เหมือนจัดงานใหญ่ๆให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชมวิถีชีวิตเลย
หรือว่าเป็นการจัดกันเพื่อความสนุกสนานในชุมชนค่ะ?
ว้าว สาวๆสวยๆเต็มไปหมดเลย
ชุดสวยดีค่ะ อยากลองใส่บ้างจัง
หนูเคยลองใส่ชุดรายอของชาวมุสลิม
จากเพื่อนที่มาอยู่ที่นี้ ชุดเขาสวยดี แต่ตัวโตไปหน่อย
เลยถามเขาว่าทำไม ไม่ตัดให้เข้ารูปละ
ถ้าตัดเข้ารูปน่าจะสวยกว่านี้ เวลาใส่จะได้ไม่ลุ่มล่าม
เพื่อนบอกว่าเขามีแบบนี้ แต่แบบที่หนู่ว่าก็มีเป็นอีกแบบหนึ่ง แต่ส่วนใหญ่จะใสแบบนี้

ความจริงว่าจะแวบมาดูเฉยๆนะค่ะ
แต่พอเห็นรูปสุดท้ายแล้วอดไม่ไหว ลูกใครค่ะเนี้ย
น้องในภาพสุดท้ายน่าตานารักค่ะ
โตมาท่าจะมีสาวๆรุมจีบนะนี้ 555

ไปละค่ะ ไม่ป่วนแล้ว
อยู่นานๆ จะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ทางสายตา
โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:16:57:25 น.
  
สนุกจัง
โดย: ฟาร่า IP: 202.29.32.119 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:13:52:11 น.
  
ไม่เคยเห็นเขาเลยอยากไปบาง
โดย: รีสซี IP: 202.29.32.119 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:13:54:03 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดอกเสี้ยวขาว
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



.....ร้อยพันคำ แฝงฝัง.....

.....อยู่ในความเงียบ.....

.....บนหน้าผา ผาสูงชัน.....

.....ใต้แสงตะวัน.....

.....มีเงาตะวัน.....

.....ความฝันของเธอ ....

.....เหมือนใจของเธอ.....

.......................................................
เพลงดอกเสี้ยวบนไหล่ดอยหลวงเชียงดาว
โดย คุณสุวิชานนท์ รัตนภิมล
อัลบั้มเพลงรักเชียงดาว
โค๊ดเพลง โดย คุณแพรจารุ