나는 오직 당신을 영원히 사랑합니다. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ©
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
24 ธันวาคม 2556
 
All Blogs
 
you're my girl

ลึกๆของหัวใจจินารู้ดี ว่าเพราะอะไรเธอถึงเลือกที่จะอยู่บ้านน้อยหลังนั้น แทนที่จะเป็นบ้านใหญ่ เธอซึมซับทุกเรื่องราวของคุณพ่อเธอ ผ่านการบอกเล่าของคุณแม่ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจกลับมาเกาหลี ประเทศที่พ่อของเธอไม่อยากให้เธอกลับมาเหยียบอีกเลย พ่อของเธอเป็นเด็กที่ถูกอุปการะ จากครอบครัว ชเว ซึ่งภายหลังต่อมา ครอบครัว ชเวก็ได้ให้กำเนิด บุตรชายอีกคน คือ ชเว จอง ซอค ต่อมาภายหลัง คุณนายของบ้านได้เสียชีวิตลง ในตอนนั้น คุณพ่อเองที่ถูกส่งไปเรียนอยู่ต่างประเทศจึงถูกเรียกตัวกลับ ด้วยปัญหาทรัพย์สิน สมบัติที่คุณนายของบ้าน ทิ้งไว้ให้พร้อมกับ การดูแล ชเว จอง ซอคด้วยไปพร้อมกัน คุณอา ในตอนนั้นไม่เคยรู้เรื่องที่คุณพ่อเป็นเด็กที่ถูกรับมาเลี้ยงไว้เลย การตายของ คุณนาย เองก็ยังคงมีเงื่อนงำและทิ้งปริศนาไว้ให้กับ จอง วุค และ จองซอค ในเวลาต่อมา ไม่นานนัก คุณปู่หรือพ่อบุญธรรมของบิดาเธอ ก็ มีผู้หญิงใหม่ และพาเธอเข้ามาอยู่ด้วยในบ้าน คุณพ่อเอง ในตอนนั้นมีอายุ ราวๆ 18 19 ก็พอจะรู้เรื่องและเข้าใจความรู้สึกของคุณปู่อยู่บ้าง แต่ คุณอาเธอไม่เเหมือนกับพ่อของเธอ

เห้อย...จินนานั่งนึกถึงเรื่องราวที่ได้รับฟังจากคุณแม่เธอ พ่อเธอไม่เห็นด้วยที่จินนาเลือกที่จะมาเรียนต่อที่เกาหลี เรื่องนั้นทำให้คุณพ่อ ยังโกรธเธออยู่ การกลับมาของเธอครั้งนี้ พ่อกลัวว่าอาจจะเป็นชนวนให้เกินเรื่องขึ้นอีก ตราบใดที่เธอยังใช้ นามสกุล ชเวอยู่ 

หลายวันต่อมา จินนาเริ่มออกสำรวจไปรอบๆพื้นที่ใกล้เคียงของบ้านเธอ ทำไม ละแวกนี้มันเงียบจังหล่ะ เธอมองดูถนนที่ผ่านหน้าบ้านเธอ นานๆจะมีรถวิ่งผ่าน จินนายังคงมีปัญหาเกี่ยวกับภาษาเกาหลีอยู่บ้าง จึงถ่ายรูปป้ายบอกทางต่างๆแล้วส่งไปถาม หรือโพสในบล็อคไปถามคนที่อยู่อังกฤษ เรื่องพูดกับฟังภาษาเกาหลีไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอเพราะเธอใช้พูดกับพ่อของเธออยู่ แต่เรื่องอ่านกับเขียนจินนายังไม่เข้าใจ และเข้าใจน้อยมาก เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่พ่อเธอเป็นห่วง อ้อ... เธออ่านข้อความที่ถูกส่งมา นี่ตรงที่ๆเธอพักอยู่มันเป็นถนนส่วนบุคคล จะมีรถแท๊กซี่โดยสาร วิ่งผ่านได้ยังไงกัน อ้าวงั้นหรอ ว้า... เธอเดินมาจนถึงปากทางก็เจอกับหญิงสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ กำลังเดินผ่านเธอไป คุณคะ ขอโทษทีค่ะ หญิงสาว ผมดัดลอน สวมแว่นหยุด หันมองมาทางเธอ คะ มีอะไรกับฉันหรอ แล้วสองสาวก็เดินสนทนากันมาตลอดทาง เรียนที่เดียวกันด้วย ดีจริง ฉันชื่อ จอง ชอน ฮี เรียน ชอน ฮี ก็ได้ นะ อ้อจ้า เรียกฉัน จินนา นะ เธอเพิ่งย้ายมาอยู่แถวนี้หรอ จินนา พยักหน้า จ้าใช่ งั้น ก็ดีสิ จะได้มีเพื่อนไปมหาลัยพร้อมกัน ฉันเพิ่งย้าย มาจากปูซานหน่ะ พักอยู่กับคุณลูง แล้วเธอหล่ะ เอ่อ...ฉันก็เพิ่งย้ายมาหน่ะ ชอนฮี สังเกต เพื่อนสาว ดูจากการแต่งตัวที่เรียบง่ายแต่ดูมีสไตล์ แต่ทำไม พูดจาสำเนียงแปลกๆ เธอไม่ใช่คนโซลหรอ ทำไมสำเนียงเธอแปลกกว่าสำเนียงปูซานของฉันซะอีกหล่ะ หรอ..จินนาทำหน้าเหวอ อย่าไปบอกใครนะ อืมม เธอก็เหมือนกันนะ อย่าไปบอกใครหล่ะว่าฉันมาจากปูซาน ฉันพยายามจะปรับตัวให้เป็นคนเมืองอยู่ ทั้งคู่เลยหัวเราะพร้อมกัน อ้อ ก็ได้จ้า เป็นความลับของเราสองคนเลยนะ ฉันจะเก็บเอาไว้ให้ดี

เย็นวันนั้นเอง เตชิน นั่งรถผ่าน จินนาที่กำลังเดินกลับเข้าบ้านระหว่างทาง เอ๊ะ นั่น ผู้หญิงคนนั้น เพื่อนในชั้นเรียนนี่ นายน้อยรู้จักเธอหรือครับ คนขับรถเอ่ยถาม ขับช้าๆนะ ฉันอยากรู้ว่าเธอมาทำอะไรแถวนี้ คนขับรถพยายามชลอความเร็วรถ เธอพักอยู่บ้านใหนกันนะ แถวนี้ถนนส่วนบุคคล บ้านก็มีไม่ถึง 10 หลังครับ นายน้อย จังหวะเดียวกัน กับรถของ จอง กึนที่ ขับสวนมา ทำให้ เต ชิน คลาดสายตากับ จินนา โธ่ เธอหายไปไหนแล้ว และแน่นอน จองกึน เองก็จับจ้องสายตาไปที่ จินนาเหมือนกัน แต่เนื่องด้วยรถที่ตามหลังมาเป็นรถ คันของพ่อ คันที่เขานั่งจึงไม่สามารถชลอ ความเร็วลงได้ เขาได้แต่หันมองเธอ อยู่ภายในรถ เธอมาเดินทำอะไรอยู่แถวนี้กันนะ



Create Date : 24 ธันวาคม 2556
Last Update : 24 ธันวาคม 2556 21:05:44 น. 1 comments
Counter : 625 Pageviews.

 
จินนา นั่งรอเพื่อนอยู่ที่ร้านขายกาแฟและเครื่องดื่ม รอฉันก่อนนะ จ้าไปเถอะลูกค้ารอเธออยู่นะ แล้วจินนาก็ หยิบพ็อคเก็ตบุ๊ค ขึ้นมาอ่านฆ่าเวลารอเพื่อนสาว แต่มีเหตุที่ทำให้จินนาต้องเข้าไปช่วย ในเรื่องการสื่อสารกับชาวต่างชาติ ซึ่ง ชอนฮี เองไม่สามารถใช้ภาษาต่างประเทศได้ดีเท่าที่ควร คุณลุงของ ชอน ฮี ก็ต้องช่วยลุ้นชอน ฮี ไปกับภาษามือของเขาจน เหนื่อย โอ้ยย ... ทำไมวันนี้ลูกค้าชาวต่างชาติถึงได้เยอะจังหล่ะคะ คุณลุง นั่นสินะ มีลูกค้าเล่าให้คุณลุงของ ชอน ฮี ฟังว่า มี บริษัทของคนต่างชาติ มาเช่าตึกใหม่ที่อยู่ตรงข้ามกับร้านของเขา คุณลุงนี่โชคดีจังนะคะ ร้านคุณลุงอยู่ใกล้ที่สุด แล้วคนต่างชาตินี่ก็ไม่ค่อยเรื่องมากด้วย เห้ออ..โชคดีหรือโชคร้ายกันนะ จะพึ่งหลานสาวก็เหมือนจะไม่ได้เรื่อง เขาเหล่มองหลานสาว แหมม คุณลุง ถ้าหนูรู้ว่า จะต้องมาเจอกับชาวต่างชาติเยอะอย่างนี้ หนูคงเลือกเรียน สาขาเดียวกับ จินนาไปแล้วหล่ะ เออ ใช่ เพื่อนสาวเหมือนคิดได้ ว่า จินนา เรียนหลักสูตรภาษาต่างประเทศ

ค่ำวันนั้นที่บ้านน้อยของ จินนา พร้อมกับ อา จอง ซอค เธอคิดจะทำมันจริงๆหรอ จินนาอ่า ค่ะคุณอา อนุญาติ ให้ จินนาไปทำงานที่ร้าน ชอน ฮี ด้วยนะคะ แค่เรียนอย่างเดียวมันก็หนักแล้วนะ เธอไม่รู้หรอ จินนา อยากช่วย เพื่อนด้วยค่ะ แล้วก็จะได้ไม่ลืมภาษา เออ ดีเนอะ อาว่า ใช้ภาษาเกาหลีเธอให้ดีและถูกต้องก่อนจะดีไหม โธ่ อาก็ จินนาก็ใช้พูดอยู่กับอานี่ไงหล่ะ นั่น มีย้อนด้วย นะคะ คุณแม่บอกต้องให้คุณอา อนุญาติ แล้วคุณพ่อเธอหล่ะ ท่านยังโกรธจินนาอยู่ค่ะ เอาไว้อาขอไปคุยกับ เจ้าของร้านดูก่อนดีไหม อุ๊ย ไม่ได้ๆนะคะ ทำไมหล่ะ ก็...เรื่องนั้น อ้อ อาก็เกือบลืม ตกลง อา อนุญาติ แต่อาจะแวะไปร้าน นั่นบ้างก็แล้วกัน ทำงานวันละ 3 4 ชั่วโมง ไม่น่าจะกระทบกับการเรียนเธอเท่าไหร่ ขอบคุณ คุณอามากค่ะ คุณพ่อเธอโกรธที่เธอกลับมาเกาหลี คงเป็นห่วงเธอมากสินะ จินนาอ่า


โดย: primmavista วันที่: 24 ธันวาคม 2556 เวลา:21:31:15 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

fanrongjaing
Location :
Taiwan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






blogger analyzer
New Comments
Friends' blogs
[Add fanrongjaing's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.