you're my girl

หลังจากเลิกเรียน จินนา เก็บข้าวของเพื่อจะเดินไปยังคณะ ของชอนฮี นี่เธอ...เสียงหนึ่งดังขึ้น เป็นเสียงของเพื่อ นศ หญิงที่นั่งโต๊ะถัดจากเธอ เธอเพิ่งมาอยู่โซล เหรอ หญิงสาวอีก 2 3 คนเริ่มหันมาให้ความสนใจ ฉันถามนี่เธอไม่ได้ยินหรือไง จินนา ดึงสายเสียบหูฟังจากหูเธอออก เธอว่าอะไรนะ จินนาเอ่ย ดูสิพูดแค่นี้สำเนียงยังเพี้ยน OK I'll don't under stand what your saying. จินนาเผลอ หลุดพูด ออกมา ทำเอาเพื่อนๆในห้อง ถึงกับอึ้ง เตชิน เดินผ่านวงล้อมเข้าม แล้วเอ่ยขึ้น กลับด้วยกันไหม วิชาต่อไป อ.ไม่มาสอนนี่ อ้อ ไม่หล่ะขอบคุณ จินนาพยายามพูดเกาหลีไม่ให้เพี้ยนอีก หญิงสาวรีบออกจากห้องทันที

จินนามารอชอนฮี อยู่หน้าคณะ เธอมองเห็น อ.ฝรั่งที่กำลังหลงทาง หญิงสาวจึงเดินเข้าไปช่วย บอกทางให้ อ.ฝรั่งคนนั้นถึงกับแปลกใจ ที่รู้ว่าจินนาเป็นลูกครึ่ง เดินตามทางเดินนี้ไปนะคะแล้วเลี้ยวขวาตรงหัวมุม อาคารนั้นค่ะ ชอนฮี เดินมาพร้อมกลุ่มเพื่อนของเธอ 3 4 คน ชอนฮี แนะนำให้เพื่อนทุกคนรู้จักกับ จินนา นี่วันนี้ฉันมีทำรายงานกลุ่มหล่ะ หรอแล้ว ที่ร้านหล่ะ จินนาเธอเข้าร้านไปก่อนนะ ฉันจะรีบปั่นรายงานแล้วจะตามไป งั้นก็ได้ ไปเจอกันที่ร้านนะ หลังจากแยกกันแล้ว เพื่อนๆชอนฮีก็เอ่ยถามหญิงสาว เพื่อนเธอคนนี้มาจากไหนกันนะ พูดสำเนียงแปลกๆ นายว่าเธอเป็นคน ต่างจังหวัดงั้นหรอ หญิงสาวอีกคนเอ่ย ไม่น่าจะใช่ เห...หรือว่าเป็นพวกสายลับจากทางเกาหลีเหนือกัน จะบ้าหรอ ชอนฮีแผดเสียงดัง เพื่อนฉันไม่ใช่คนเกาหลีเหนือหรอกน่า ทำเอาเพื่อนๆตกใจกับเสียงของชอนฮี เธอพยายามปกปิดเรื่องที่เธอไม่ใช่คนเมือง

นี่จินนา หนังสือที่ฉันให้เธอไปอ่านบ้างรึเปล่า อ๋อ เรียนภาษาเกาหลีง่ายๆ หน่ะหรอ อื้มใช่ จินนาหยิบออกจากกระเป๋าให้เพื่อนสาวดู ฉันอ่านไปถึงตรงนี้แล้วหล่ะ ไหนๆ ลองออกเสียงพูดให้ฉันฟังสิ ทั้งคู่เดินพูดคุยตลอดทางจนมาถึงบ้าน ชอนฮีแยกไปก่อน จินนายังคงเดินเอาหูฟังเสียบที่หู พร้อมกับอ่านออกเสียงภาษาเกาหลีไปด้วย โดยไม่ทันรู้ตัว ว่ามีใครบางคนเดินตามหลังเธอมาอยู่ไม่ห่าง ในตอนนั้นเอง จินนาไม่ได้สนใจกับพื้นถนน ที่มันเป็นพื้นต่างระดับ เท้าเธอเหยียบพลาด จังหวะเกือบทำให้เธอล้มลง อุ๊ยย... มีมือใหญ่ๆ มาประคองเธอไว้ไม่ให้ล้มลง หญิงสาว ตกใจและยังคงอยู่ในวงแขนของชายหนุ่ม เขาดึงสายเสียบหูฟังของเธอออก ผมบอกคุณให้ระวัง คงเป็นเพราะไอเจ้านี่ จินนายังคงจ้องมองชายหนุ่มอยู่ มันเลยทำให้คุณไม่ได้ยินสิ่งที่ผมบอก ชายหนุ่มผละเธอออกจากวงแขน เอ่อ.. ขอบคุณค่ะ ฉันว่าฉันจำคุณได้ จองกึน อมยิ้ม ไม่เห็นคุณที่คลาสซะหลายวัน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม บ้านคุณอยู่แถวนี้หรอ จินนา ไม่เข้าใจว่าชายคนนี้ เดินตามหลังเธอมานานแค่ไหนแล้ว ค่ะบ้านฉันอยู่ข้างหน้า แล้วคุณหล่ะ จองกึน ชี้ส่งๆไป ผมมาหาเพื่อนแถวๆนี้ แท้ที่จริงแล้ว จองกึน ตามจินนามาตั้งแต่เธอ ออกจากมหาลัย จินนาหยุด แล้วใช้กุญแจไขเข้าบ้าน ทำให้ จองกึนเองต้องหยุดตาม ชายหนุ่มมองสำรวจบ้าน มีบ้านแบบนี้อยู่ในย่านนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ชายหนุ่มแกล้งทำเป็นเดินเลยบ้านหญิงสาวไป วันนี้ หลังจากหาหมอ จองกึน รู้สึกดีขึ้น โดยที่ไม่ต้องกินยา เขาหันมองกลับไปอีกครั้ง ก่อนที่จะขึ้นรถยนต์ที่จอดรอเขาอยู่อีกฟากถนน เมื่อขึ้นนั่งที่เบาะหลัง จองกึน คว้าเอาผ้าพันคอ แบบเดียวกับของ จินฮา ขึ้นมา พันไว้รอบคอของเขา เพราะเจ้าของสิ่งนี้ กับเหตุการณ์วันนี้ ทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

Create Date : 29 ธันวาคม 2556		1 comments
Last Update : 29 ธันวาคม 2556 22:04:46 น.
Counter : 632 Pageviews.
Share Tweet