สบายดีนะครับ

บ้านนี้ดีจัง

ไม่ล็อกกลอนประตู

ขอต้อนรับกับอีกโลกหนึ่ง

แล้วหัวเจ้าตัวข้างบนหายไปไหนอ่ะ ล....ุ...ง

มาทักทายค่ะ

Mr.Chanpanakrit : ล๊อคไว้ห้องนึงครับ ห้องหัวจายย กร้ากก แง่บๆ

ชิโยจัง : สวัสดีครับมิตรรักต่างโลก แง่บๆ

แนนนี่ : ดูดีๆ บักแนน เนี่ยมันพยูนหันมันแบบนั้น แง่บๆ

ป้าแว่นพ่นไฟ: ตอบรับคำทายทักครับผ้ม แง่บๆ

สวัสดีครับ

ตามมาอ่านครับ

ไอควายเอ้ยยยย

หนูเล็กนิดเดียว : ว่างๆตามไปอ่านใหม่ครับ แง่บๆ

ควาย: อิอ...ครับ เอิ๊กๆ
(ไม้โทหายความหมายก็เปลี่ยน แง่บๆ)

แหม รูปได้ใจ ปรับไฟสักนิดได้มะคะ

อะนะ

"เราสามารถพูดคุยกันได้อย่างมีไมตรีเสมอๆ" - - อื้ม...

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

ตามมาเยี่ยมหน้าห้องค่ะ
ชอบอ่านที่เขียนนคะ
แลกเปลี่ยนความคิดดี
ได้เห็นมุมมองใหม่ๆ
และมุมมองที่ตรงกัน ^ ^

Jakaey : แหะๆ เค้าทำมาแบบนี้ แต่ฮาดีผมชอบครับ

กลิ่นดอย : แง่บๆ

เขี้ยวอสูร : ฮืมมมม... เอิ๊กๆ

ย่าชอบเล่า : ยินดีที่ได้ทักทายครับ ว่าแต่คุณย่าชอบเหล้าอะไรเหรอครับ แง่บๆ

aoika : ครับทุกคนก็มีจุดยืนและมุมมองแตกต่างกัน แลกๆกันจะได้เห็นกว้างๆ เนาะๆ แง่บๆ

ใช่ครับ ผมเป็นลูกช่างพยักหน้าอีกอย่างหนึ่ง
แต่เห็นจะต่างกับคุณตรงที่ ผมพยักหน้าและฟังอย่างตั้งใจครับ
การพยักหน้ารับนั้น ไม่ใช่สิ่งไม่ดีหรอกนะครับ การพยักหน้ารับเป็นมารยาททางสังคมรูปแบบหนึ่งซึ่งถือเป็นการให้เกียรติผู้อื่นครับ เพราะสิทธิในการพูดหรือการเขียน เป็นของผู้กระทำ ดังนั้นผู้รับฟังหรือผู้อ่าน ก็ควรเคารพสิทธิของผู้อื่นด้วยครับ นี่เป็นจิตวิทยาขั้นพื้นฐานที่เราควรเรียนรู้ไว้

แต่แน่นอน การไม่เห็นด้วยกับความคิดของผู้อื่นในฐานะของผู้อ่านหรือผู้ฟัง ก็มีสิทธิพึงกระทำได้ แต่ไม่ใช่การเห็นด้วย โดยคิดว่า ผู้อื่นผิด คุณถูกอยู่ฝ่ายเดียว อันนั้นเขาเรียกว่า คนเห็นแก่ตัว และ ไม่รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นครับ

ผมก็มีสิ่งที่ไม่เห็นด้วยกับคนอื่นมากมายครับ เพราะทัศนะคติที่ไม่ตรงกัน แต่ผมก็ไม่ได้คิดว่าคนนั้นผิดครับ เพราะสิ่งใดในโลกนี้ล้วนเป็นสิ่งที่คนสมมุติขึ้นมา ไม่มีถูกหรือผิด และทุกความคิดเห็นที่แตกต่าง ย่อมมีสิ่งดีในตัวมันครับ

คุณก็มีความคิดเห็นแตกต่างกับผู้อื่นและแม้แต่กับผมได้ครับ เพราะมันเป็นสิทธิของคุณ แต่ก็ช่วยมองแต่แง่ดีของความคิดผู้อื่นไว้เสมอนะครับ เพราะทั้งคุณและอีกฝ่ายจะได้มีความสุข คิดแบบ Win-Win ครับ ไม่ใช่ Win-Lose หรือ Lose - Win และที่สำคัญความคิดที่แตกต่างนั้นควรเป็นความคิดที่สร้างสรร ไม่ใช่ มุ่งทำลายหัวใจผู้อื่นครับ

สุขจะมาเยือนเมื่อคิด Win- Win ครับ

กลิ่นดอย : ไอ้ลูกช่างพยักกับมารยาทไทยๆ
เนี่ยแหละครับปัญหาหนึ่งของคนไทย
เคยทำงานกับฝรั่งนายอธิบายงาน
พวกม้านนก็ YESๆๆ พยักกันหมด
พอออกจากห้องประชุมมันมาถามผมว่า
"พี่ๆ นายเค้าว่าไรอ่ะ"
อีกเคส ฝรั่งเพิ่งมาไทย ไม่คุ้นกับวัตณธรรมแบบนี้
มานั่งหัวเสียบ่นบอกคนไทยเป็นอะไรกันนี่
ผมถาม ทำไมเหรอ
เค้าก็ว่า ตอนอธิบายพยักหน้ากันหมด ก็แสดงว่าเข้าใจ
พอไออธิบายงานจบ มันก็ย้อนกลับไปถามเรื่องเดิม
วนไปวนมาอยุ่นั่นแหละ รึไม่ก็"ปทำไม่ตามที่ไอบอก
ตกลงคนไทย พยักหน้าแสดงว่าไม่เข้าใจ (ชิมิ แง่บๆ)
ผมก็ต้องไปอธิบายตะแกว่า การพยักหน้าแสดงว่ากำลังรับฟัง
แต่ไม่ได้บอกว่า เข้าใจรึไม่ แค่รับฟังว้อยยย เอิ๊กๆ
เคยมีลูกพี่เก่าคนนึงถึงกับบอกว่า
คนไทยเนี่ย เยสสสแม่งงงง
ผมถามอ่าวไหงพี่ว่างั้น แกบอกก็ดูซิ พยักกันหมด
พอเอาจริง รู้เรื่องจริงกี่คนกัน
อย่างคุณก็ดีไปครับ แต่อีกหลายๆคน เอิ๊กๆ
เวลาผมสั่งงานเนี่ยผมจะจี้คนที่พยักหน้าก่อนคนมึนๆซะอีก
ไม่ใช่เพราะคิดว่าเค้ารู้เรื่องกว่านะครับ
แต่เพราะ.... มันเข้าใจที่ตรุสั่งจริงรึเปล่าหว่า แง่บๆ
ลองไปสังเกตุดูครับ แบบคุณจะมีน้อย
แต่ไอ้อื้อไม่รุ้เรื่องเนี่ยไม่ใช่น้อย เอิ๊กๆ

ส่วนเรื่อง วินๆ เนี่ย ค่อนข้างเห็นด้วยเคยครับ
เพียงแต่พูดง่ายทำยากอ๊ะ
เพราะความพอใจคนมันไม่มีเขตจำกัด
ลื้อได้ อั๊วได้ก็น่าจะพอใจรึก็ไม่
มักจะมีคำถามว่า เอ๊ะแล้วทำไมอั๊วได้น้อย
ไปๆมาๆไอ้คนที่ไม่ได้คิดไว้ก็อยากมาวินด้วย
กลายเป็นป่วนซะอีก
เดี๊ยวนี้ชักอยากไปขุดแนวคิดโบราณของไทยๆ
ธรรมาธิปไตย กลับมาใช้ เพราะถ้าสอนมาเป็นพันปี
อยู่ได้เป็นพันปี คงน่าจะมีอะไรดี อย่างน้อยก็ลดความขัดแย้ง

ความเห็นต่างนะดีแล้วครับ
ไม่งั้นเราก็ไม่มีอะไรคุยกันซิจริงม๊ะ
สนุกดีซะออกด้วย
เพราะคนเราไม่ได้ยืนที่จุดเดียวกันกำเนอดเหมือนกัน
คนเราเกิดมาไม่มีใครเหมือนใคร
เราถึงต้องแลกเปลี่ยนกันไง เนาะๆ แง่บๆ

ก็เห็นด้วยนะครับ ที่คนไทยส่วนใหญ่มักจะพยักหน้าทั้งๆที่ไม่เข้าใจซึ่งก็ทำให้เกิดผลเสียหลายครั้งโดยเฉพาะกับธุรกิจหรือการทำงาน นั่นคือเหตุผลที่เวลาประชุมทำไมต้องทำรายงานการประชุมตามหลังและให้ทุกคนเซ็นรับทราบอีกครั้ง แต่จะโทษ "ความเป็นไทยหรือ คนไทย" อย่างเดียวเห็นทีผมจะไม่เห็นด้วยครับ เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่มีระบบการสอนให้เรารู้จักคิด รู้จักรับผิดชอบต่อการปฏิบัติของตนเอง ในที่นี้ผมหมายถึงผลเสียที่เกิดจากการกระทำของเรา รวมถึงการเห็นด้วยแบบส่งๆ หรือ อะไรก็ตาม ครับ (ถ้าเป็นประเทศญี่ปุ่นจิตสำนึกเรื่องแบบนี้ เขาสอนกันตั้งแต่ในครอบครัวยันที่ทำงานครับ)
ต้องบอกว่าเราจะไปเกลียดหรือไม่พอใจกับสิ่งเหล่านี้แล้วทำให้ตัวเองรู้สึกแย่ อันนั้นก็ไม่มีประโยชน์ครับ

อย่างหัวหน้างานถ้าสั่งงานลูกน้องแล้วลูกน้องไม่เข้าใจ เห็นทีจะโทษลูกน้องคงไม่ได้ครับ ต้องโทษตัวเองครับ เพราะหัวหน้ามีวุฒิภาวะ ได้รับการอบรมมามากกว่าลูกน้อง ได้รับเงินเดือนมากกว่า ดังนั้นถ้าลูกน้องไม่เข้าใจ ก็ต้องหาวิธีอื่นนอกเหนือจากการสั่งงานโดยปากเปล่า อาจต้องใช้เอกสารเพิ่มเติม ส่งเมลล์เพื่อตรวจสอบความเข้าใจ และการแก้ไขระยะยาวก็คือการอบรมลูกน้องครับ ออกแบบการอบรมให้เหมาะกับพนักงานคนนั้น สอนให้เขารู้จักการรับผิดชอบ การแสดงความคิดเห็นที่ถูกต้อง เพราะเรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง เพราะคนเกิดมาไม่เหมือนกัน IQ และ EQ ก็ต่างกัน หากคุณมี IQ เหนือกว่าผู้อื่นก็ต้องใช้ IQ นั้นอบรมผู้ที่ด้อยกว่าครับ การต่อว่าสังคม ต่อว่าคนไทย ต่อว่าความเป็นไทย ที่ไม่ดีในความรู้สึกคุณนั้น ก็ไม่ได้ช่วยให้คนไทยที่คุณพูดถึงพัฒนาได้หรอกครับ นอกจากคุณจะเริ่มต้นพัฒนาความคิดจากคนใกล้ตัวคุณครับ

การคิดแบบ win-win เห็นทีจะมีแต่คนรอบตัวผมที่คิดละมั๊งครับ โชคดีที่เราไม่ได้อยู่ใน สังคมเดียวกันครับ ผมอยู่ในสังคมที่ทุกคนคิดถึงใจเขาใจเรา ก็ไม่แปลกครับถ้าผมจะมองโลกในแง่ดีเพราะคนรอบข้างคิดดีต่อผู้อื่นครับ อันนี้ต้องขอบคุณ พ่อแม่ครับจนครูบาอาจารย์ทุกท่านที่สั่งสอนมา

ถ้าคุณไม่คิดจะทำก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าคุณมีความสุขกับการคิด win-lose ก็คิดต่อไปครับ เพราะอย่างไรผมกับคุณก็คงไม่ได้มาพบกันแน่นอน สังคมเราต่างกัน เราถูกอบรมมาต่างกันครับ ดังนั้นเราจึงมีความคิดแตกต่างกัน

แต่จะดีมากถ้าใช้ความต่างนั้นมาพัฒนาชาติอย่างสร้างสรรค์

กลิ่นดอย : ถูกต้องครับ ความรับผิดชอบนั่นแหละครับปัญหาใหญ่
แต่ถ้ามองให้ลึกเพราะคนไทยมักกลัวการโดนชี้ผิด
หลวงวิจิตวาทะการถึงกับเคยเขียนว่า คนไทยติดระบบทาศ
เรามักถูกสอนให้กลัวว่าถ้าผิดแล้วโดนลงโทษ
ซึ่งตรงนี้จะต่างจากแนวคิดผมว่า ความพลาดก็มีทางแก้ไขเสมอๆ
คนไทยสอนลูกว่า ทำผิดตำรวจจับ ทำจานแตกแม่ตี นั่นเป็นแง่หนึ่งของคนไทย
ซึ่งถามว่าแง่นี้ให้มองแบบ ตัดสินว่าดีรึเลว แค่ถูกผิด
ผมก็บอกว่า ผมไม่ได้ตัดสินตามแบบวิสัยทัศณ์เส้นตรง
ผมมองแบบกลมๆ รอบๆ ขำๆ และแค่ยอมรับว่ามีจริง
หลังจากนั้นค่อยหาความเหมาะสมที่จะวาง ซึ่งนั่นแหละปัญหา
ว่าควรวางพวกช่างพยักไว้ตรงไหน
คนนะพระพุทธเจ้าแบ่งไว้สี่พวก ฮิตเลอร์ก็แบ่งสี่แบบ
แต่วิธีการต่างกัน ฮิตเลอร์ฆ่าทิ้ง แต่พระพุทธเจ้าสอนได้หมด
ยกเว้นพวกเดียว ผมถึงเน้นวิธีการแบบหลังมากกว่า
อย่างเช่นกรณีตัวอย่างของคุณ เรื่องการดูแลผู้ใต้บังคับปัญชา
ก็ต้องถามว่า คนเป็นลูกพี่ ก็มีนายอีกที อ้าวแล้วนายของลูกพี่ละ
IQ EQ อบรมมาดีกว่า ดูแลเขาอย่างไร
ทำไมเขาควบคุมลูกน้องได้ไม่ดีพอ
ถ้าเขาบอกว่าทั้งหมดที่คุณว่าเขาทำแล้ว
คุณจะตัดสินอย่างไรรึว่า อ้อ แสดงว่าสอนไม่ได้ ฆ่าทิ้งเสีย
ฉันยังถูกเสมอๆ เธอนั่นแหละผิดที่ไม่ตามนโยบายไม่เห็นใจใคร
ชี้จุดบกพร่องสักจุดในสายงานมันก็ไล่ไปได้ยันหัวนั่นแหละครับ
แสดงว่านายของหัวหน้าก็กระจอกกว่าละซิ?
ดังนั้นไม่ว่าระบบ TQM KPI รึอะไรต่างๆที่รังสรรค์กันขึ้น
สุดท้ายมักมาตกที่ "คน" ก็ถ้าแค่นั้นแล้วจะไปสร้างอะไรนักหนา
หันมาแก้ที่ง่ายๆไม่ดีกว่าหรือ? สร้างมากก็รุงรังเปล่าๆ
ระบบไทยๆนะเราอยู่กันเป็นครอบครัวนะครับ ง่ายกว่าเยอะ

ส่วน win-win แบบที่คุณบอกว่า ผมคิดแบบ win-lose
ก็ไม่แปลกครับ(จะเฉลยตอนท้าย)อาจจะเพราะคุณมองว่า
มีเค๊กก้อนหนึ่งทำไงให้ ได้ทั้งคู่
แต่ผมมองว่า เค๊กไม่ได้ลอยมาฟรีๆ
ทำอย่างไรให้พอใจและเป็นธรรม
ผมจึงหันมามองแนวคิดแบบ ธรรมาธิปไตย
ซึ่งแนวคิดผมจึงไม่จำเป็นต้องหาผู้ชนะหรือแพ้
คงอาจจะเพราะผมต่างการเติบโตอบรม
และสภาพแวดล้อมดีๆเช่นคุณ
เพราะผมต้องอยู่ให้ได้กับคนทุกรูปแบบ
ผมจึงไม่มองแง่ดีซะด้านเดียว แต่ผมพยายามมองทุกแง่
ดีก็มา ด้อยก็เลี้ยง และหาจุดที่เหมาะสมที่สุด
เพราะไอ้เจ้าด้อยเนี่ยบางทีก็ใช้งานได้อีกแบบ
เสียทิ้งเสียขว้างซะบ้างจะเป็นไรไป เอาคนไว้ก่อน

สังคมคุณมีแต่คนดี แนวคิดเดียวกัน ซึ่งต่างจากผมที่หลากหลาย ผมจึงต้องมองให้ได้ว่าทุกคนมีดีของตัวเอง ใช้ให้เหมาะก็แล้วกัน
ผมจึงนิยมคำว่าระบบคัดสรรค์ในแบบสังคมเปิดมากกว่า
เพราะอะไรนะหรือ... สังคมไทยเราอยู่กันเป็นครอบครัวไงครับ
ผมถึงยืนยันจะคงความคิดสังคมเปิดไว้
ใจเขาใจเรา ก็จึงไม่ใช่แค่การเอาตัวเราไปใส่ในเขา
น้องผมไม่ดีก็ต้องว่าไม่ดี ต้องลงโทษตามสมควร
ไม่คิดแทนไปซะหมด และก็ตัดกันไม่ขาด
เพราะมันไม่ใช่มีแค่เขาและเรา ยังมีเขาคนอื่นๆ รอบๆ อีก
มุมมองการพัฒนาของผมจึงอาจจะต่างกับคุณรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ
ผมหวังให้เมืองไทย ไม่จำเป็นต้องดีเด่นอย่างใคร
แต่คนไทยเป็นครอบครัวเดียวกันหมด

ส่วนเรื่องประสพการณ์ชีวิตผมที่เขียนในนี้
คุณอาจจะมองว่า ผมต่อว่าสังคมรึอะไรก็ตามที
แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่ผมเจอผ่านมุมมอง
และบางเรื่องผมก็รู้สึกว่ามันเกินเลยขอบเขตไป
มันถึงจุดที่ต้องพูดว่า เกินไปแล้วนะ เอิ๊กๆ
รึคุณว่าหลายๆเรื่องในนั้นไม่จริง? แง่บๆ

ส่วนว่าอาจจะเจอกันในโลกข้างนอกจริงๆรึไม่
เอิ๊ฏๆ ไม่ขอตอบ เพราะ ความแน่นอนบนโลกไม่มีจริง
แต่แน่ๆ คุณไม่ได้อ่านที่ผมแปะไว้แต่แรกแน่ๆ เอิ๊กๆ
กลับไปอ่านหัวข้อกระดานได้ครับ แง่บๆ
คนเราได้แต่คาดการณ์ แต่หวังเลยเนี่ยคงไม่มีอะไรเต็มร้อย
แน่นอน ชิมิ แง่บๆ

ด้วยความสงสัย ขณะที่ผมเล่าเรื่อง
"Yes แม่น" ผมหัวเราะ คิดว่าเออนะจริงของมัน
นั่นแหละ นิสัยไทยๆ แขวะๆ ขำๆ ชอบเอาเรื่องจริงมาล้อเล่น
แล้วคุณล่ะ?

ผมไม่ได้รูสึกอะไรเลยครับ เพราะผมไม่เคยมองว่าใครไม่ดี ผมรู้แต่ว่าโลกแต่ละคนมันต่างกัน คุณเข้ามาเม้นท์ ให้ผมเพิ่มลูกช่างพยัก อีกอย่าง ผมก็เลยจะบอกว่า ผมนั่นแหละลูกช่าง พยัก เพราะผมเป็น Yes Man แต่แน่นอน Yes Man อย่างผมก็ไม่ได้ทำไปส่งๆ เพราะผมมีความสุขที่จะทำ คนเราก็มองต่างมุม ถ้าคุณมีความสุขในสิ่งที่คุณคิด คุณเขียน คุณเสนอก็ดีแล้วครับ ก็ขอให้พบความสุขมากๆ ในแต่ละวันทั้งในการทำงานและชีวิตส่วนตัว

เพราะผมเคยทุกข์จากการคิด Win-Lose ครับดังนั้นเห็นว่าอะไรดีกว่า (มันก็แค่ความคิดของผม) จึงแนะนำ แต่ถ้าคุณไม่เห็นว่าดีก็ไม่เป็นไรครับ ความสุขของแต่ละคนมันต่างกันครับ ผมอาจจะสุขจาก Positive Thinking ในขณะที่คนอื่นอาจจะสุขจากสิ่งที่แตกต่างกันครับ
ก็แล้วแต่คน

ยังไงก็ขอให้มีความสุขตลอดเวลานะครับผม
ส่วนผมผมเวลามีเหลือน้อยมาก ทุกวินาทีผมจะขอให้ตัวเองพบแต่ความสุขครับ และก็อยากให้คนที่อยู่รอบข้างผมพบความสุขด้วยเช่นกันและคิดว่าจะกระจายความสุขให้คนอื่นได้อย่างไรบ้าง จึงได้เริ่มเขียนบล๊อก ซึ่งก็อาจสื่อได้หรือไม่ได้ไม่รู้ แล้วแต่ดินที่รับเมล็ดความสุขของผมไป

ยังไงก็ฝันดีครับ ส่วนผมคืนนี้สงสัยจะไม่ได้นอนเพราะมัวแต่อ่านหนังสือเตรียมสอบวันรุ่งขึ้น

เหอะๆๆ....
เอิ๊กๆๆ...
ตรูว่าแระ
แหง็มๆ

กลิ่นดอย : กร้ากกก ว่าแระ
นิสัยไทยๆเนี่ยจริงๆมีอีกหลายลูกครับ ลองนึกกันขำๆซิ
เช่น ลูกช่างไปไหน... เดินออกจากห้องน้ำชัดๆ
ม้านนนก็ถามได้ "ไปไหนมา" รึพอบอกจะกลับแล้วนะ
ม้านนน ก็ถามอีก "ไปไหนละ" แง่บๆ
ที่คุณเขียนผมเลยคิดต่อแบบขำๆ นิสัยตลกๆของคนไทยมีอีกเยอะ
แต่คุณจะคิดว่าผมว่าใคร รึรังเกียจคนไทยเลยอันนี้ก็ เอิ๊กๆ
แสดงว่าลืมพื้นฐานไทยๆไปข้อ คนไทยร่ำรวยอารมณ์ขันครับ แง่บๆ

แนวคิด win-win แบบสมัยนิยมผมก็ผ่านมานานมากแล้ว
จากฉันคือผุ้ชนะ จนมาเราต้องชนะ
สุดท้ายผมก็พบว่า จะชนะไปทำไม
ผมถึงเริ่มหันมามองในศาสนา แล้วก็พบว่า
ธรรมาธิปไตย ก็เป็นแนวทางที่ดีอันหนึ่ง
ออกจะดีกว่า win-win ที่คุณว่าเสียอีก
ใช้แล้วไม่เกิดการแพ้ชนะ มีแต่แบ่งปัน
แล้ววันนึงเมื่อถึงเวลาคุณจะเข้าใจ ถ้าคุณคิด

ขอบคุณที่แบ่งปันความสุขครับ เอิ๊กๆ
ขอให้สอบได้สมกับที่พยายามแล้วกัน แง่บๆ

นู๋เว : กร้ากกก ว่าอยู่ แง่บๆ

รูปตัวอะไรเนี่ยอย่างกับมนุษย์พยูนเลยอะ

อิอิ ตัวเขียวอี๋เลยอ่ะคุณ

ถูกต้องเจ้าคะ ต้องยิ้มมมมม เข้าไว้
รู้สึกยังไงก็ยิ้ม
เรียนรู้ที่จะให้อภัยทุกคน

โลกสวยงามขึ้นมาเลยเจ้าค่า ^___^

** * ★โชคดีมีสุข★* 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ • •
。★happy new year 2010 ★ 。* 。° 。 ° ˛
˚˛❤ ｡◕‿◕｡ขอให้ทุกคนมีโอกาสได้ทำความดีกันมากๆๆนะคะ✿

แวะมาสวัสดีปีใหม่คะ

เป็นที่ระบายได้อย่างดีเลยครับที่นี่

น้องผิง, นักเคมี : แหะๆ ฮับ แง่บๆ

onedermore : แต่สมัยนี้ให้มากก็ไม่ไหวนะครับ
คนต้องตัดก็ต้องตัดเลยง่ะ แง่บๆ

iam_saaikaew, แสนดีคนในพื้นที่: สวัสดีปีใหม่ครับ สุขสันต์ๆ

1O8C : แหะๆ จุดประสงค์หลักของที่นี่เรยย ครับ แง่บๆ

สวัสดีปีใหม่ 2553

ขอบคุณสำกลอนที่แต่งที่บล็อกผมนะครับ

จะดื่มยังไงก็ระมัดระวังตัวด้วยนะครับ

โอ้วแม่เจ้า...วันนี้เข้ามาอ่านบล๊อคนี้เอาได้ฮาอีกแล้ว...

อิอิ..คืออย่างว่าแหละนะ..ว่าคนที่อยู่ในโลกไซเบอร์เราไม่มีวัน

รู้ตัวตนที่แท้จริงของแต่ลละคนว่าเป็นยังไง....จริงมั้ย

นอกจากจะเปิดเผยออกมาเอง..อิอิ

toor36 : แหะๆ ตัวไม่เท่าไหร่ ตำรวจซิน่ากลัวกว่าครับคุณต่อ
นิดส์หน่อยพ่อดจับหมด พอหนักๆท่านไม่ยุ่ง
ท่านว่า ท่านก็มีครอบครัวต้องเลี้ยงดูไม่อยากเสี่ยงชีวิตเกินจำเป็น แง่บๆ

ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา : ในโลกจริงเราก็ไม่มีทางรู้หรอกครับ
ที่เปิดก็อาจจะปิด ที่ปิดก็อาจจะเปิด แต่ที่กึ่งปิดกึ่งเปิด วับๆแวมๆเนี่ยซิ
ซี๊ดดดด... ชอบดู แง่บๆ

วันนี้ทำงานเหนื่อยจัง...

อยากดูวับๆแวมๆก็ต้องดูแบบลับๆล่อๆด้วยนะ..หุหุ

5555++

แหงล่ะค่า...เคยทำเองยังมะกล้ากินเล๊ยยยย ^^
ส่วนข้าวต้มที่ต้องผัดก่อนอ่ะ..ทั้งหวานทั้งมัน...
แต่เด็จแม่บอกว่า...อ้วนแระ..กินไรมากมาย 555++

ยัยเป๋อ : หงะ... เค้าผู้ชายนะตะเอง แง่บๆ

star_paradise : ก็บอกแม่ซิครับ เพราะอ้วนไงถึงต้องกิน
มิงั้นก็มิอ้วนซิ แง่บๆ

ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับผม แวะมาทักทายน่ะครับ

เห็นข้อความที่พิมพ์ไว้ว่า ...

"อยู่สบาย ตายสงบ จากไปไม่คิดค้างใคร แง่บๆ"

สุดยอดเลยครับ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ เพราะว่า ที่คนเราเป็นทุกข์อยู่ในทุกวันนี้ก็อาจจะเพราะคิดค้างใครเค้าไปทั่วด้วยหรือเปล่าน่ะครับ ทำให้การทำอะไรให้ก็ไม่มีการให้อภัยกันก็คงอาจจะตรงนี้มั้งน่ะ ฮ่าๆ เลยทำให้เป็นทุกข์กันและมีแต่ความเครียดทั้งกับตัวเขาเอง และ ตัวผู้อื่นที่อยู่รอบข้างด้วยนั่นเอง แต่ตรงนี้ถ้าเห็นว่าใครทำอะไรไม่ในสิ่งที่ไม่ดี เราก็ควรที่่หาทางเมตตาและได้โปรดกรุณาชี้แนะเขาด้วยมุทิตาจิตด้วยน่ะครับผม เพราะอย่างน้อยก็จะได้ช่วยทำให้เขาได้สติขึ้นมาบ้างแล้วจะไม่ไปหลงผิดทางจนพาตัวเขาเดินหลงเหวไปกับเขาด้วยนั่นเองอ่ะครับ แต่เราก็ต้องดูกำลังของเราด้วยเช่นกัน เพื่อไม่ให้กลายเป็นว่าเราหวังดีกับเขาแต่เขากับจะดึงเราลงเหวไปกับเขาด้วยนั่นเอง ดุจที่พระท่านว่าไว้ เอ็นดูเขา แต่เอ็นเราขาด อันนี้ก็ไม่ได้เช่นกัน :D สุดท้าย เมื่อเราพยายามช่วยเหลือเขาเต็มที่แล้ว เขาได้เลือกสำหรับเขาเองแล้ว เราก็คงได้แต่วางอุเบกขา คือ บ้านที่พักใจของเราต่อไปตราบใดที่เราเองยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในกามภพเห่งนี้นั่นเองครับ

ผมว่าคุณ itoursab ก็ไม่เบาเหมือนกันน่ะครับเนี้ย ฮ่าๆ

สู้ตาย85 : ครับ กว่าจะสำนึกคำนี้ เอิ๊กๆ
อยู่สบายๆ โดยไม่โดนครอบงำ
ตายให้สงบ ไมได้กลัวสิ่วที่เราหนีไม่ได้
แต่จากไปแล้ว ต้องไม่ติดค้างใครเนี่ยยากสุด เนาะ แง่บๆ

หกจุดก็ไหนจะปล๊กไฟ ไหนจะสวิทช์
แถมยังปล๊ก ทีวีกีละครับ
ฝังทิ้งไว้ก่อนแหละดีครับ
ใส่แบลงค์ปิดได้ ราคาเพิ่มมาไม่เท่าไหร่
แต่หากไปทำภายหลังยุ่งยาก และราคาสูง แง่บๆ



โดย: itoursab วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:23:59:32 น.

ขอบคุณนะจ๊ะ เออ พี่ม๊ะค่อยมีฟามรู้เรื่องนี้เท่าไหร่
พอคิดไปคิดมา คงจริง มีปลั๊กหลายอัน มันดีเยี่ยงนี้เองห่ะ



จริง คุยๆ กันใน blog เนี่ยพี่ก็ชอบนะมัน รู้สึกดีๆ แม้จะไม่รู้จักกันก็ตามที อย่างน้อยก็มีกำลังใจ ให้กันแหล่ะจ๊า

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านค่า

นั่นสิเนอะ..ไม่เห็นเกี่ยว..
แม่อ้วน..มักจะโยงสิ่งต่างๆ
เข้าหาของกินได้เสมอล่ะค่ะ..แง่บๆ

แวะมาตอบค่ะ ที่ถามหมายถึงรูปน้องหมาใช่มั้ยค่ะ
เขาชื่อ บาร์บี้ค่ะ

PaoTMTF: มิตรภาพมีที่ไหนก็ดีทั้งนั้นแหละครับเนาะ แง่บๆ

beebeetoon: อิอิ วะมาบ้านผมบ่อยๆนะครับ

star_paradise: เอิ๊กๆ ก็กินแล้วมันอร่อยอ่ะเนาะ
เนี่ยอยากกินเมี่ยงนกมากกก แต่หาสูตรมิได้ หงิมๆ แต่อยากกินอ่ะ

milky_lim: บาร์บี้? ตัวผู้ตัวเมียอ่ะครับ ชอบนะชิสุอ่ะ
เสียอย่างเดียว กลัว บรรรดาเหมียวๆที่บ้าน
ตะกายหน้าเลยมิกล้าเลี้ยง แง่บๆ

ไม่ได้เห็นท่านอัพบล็อกมาเนินนานแล้ว

สำรวจทุกห้องแล้ว

ล้วนยังอยู่ในช่วงธันวาคม ปีที่แล้ว

สงเคราะห์ให้ด้วยเถอะขอรับ

อยากร่วมแชร์ประเด็นใจจะขาด

ไม่ได้อัพบล๊อคมั่งเรยเหรอค๊าคุณเพ่

หยากไย่ขึ้นแล้น น น น

หรือว่าสมองไม่ทำงานแล้วล่ะค๊า

หรือว่าช่วงนี้มัวไปช่วงเฮติอยู่

ถึงหายเงียบไปเยย.....

Mr.Chanpanakrit : แหงะ ... ก็มีอัพบ้างนะครับ
ในไดอะรี่(รู้แย้อ่ะ) แต่เรื่องจิณตภาพแหะๆ
พักนี้ฉะหมองมิแล่น แง่บๆ

ยัยเป๋อ: กำลังไปตามดุข่าว
ลูกสาวหึงโหด ฟาดปากป๋ากลางห้างดังขณะควงเด็กอ่ะ
หึหึ... ข่าวนิคุ้นๆม๊ะ แง่บๆ

ช่างในเขตโคราชแหละจ้า ...
มาจากอำเภอขามสะแกแสง ..
จะสร้างบ้านเหรอคะ อิอิ

555+...ฟาดปากป๋า...คุงน้องไม่โหดขนาดนั้นเจ้าค่ะ

แหมๆคุงพี่ก็ว่าปายอ่ะนะ

star_paradise : อะนะไว้จะสร้างจะตามช่างมาทำ แง่บๆ

ยัยเป๋อ : ไม่ฟาดแต่ยิงแทน ชิมิ แง่บๆ

tuk-tuk@korat : :)

แวะมาเที่ยวบ้านคร้า..

ปล. ไม่ทันแหละ วันเกิดแฟง วันที่ 15 อีกอย่างแฟงไม่ชอบทานเค้กก เลยไม่เป่า

พี่คะ...

ฝันดีค่ะ

สวัสดียามเช้าค่ะ

Have a nice day นะค๊ะ

สวัสดีครับ เข้ามาทักทาย อาจจะช้าไปหน่อยคงไม่ว่ากันนะ

สวัสดีครับ มาทักทายครับ

d_regen : เอาน่าช้าไปก็ยังดีกว่าไม่ไป ชิมิ แง่บๆ

เปิ้ล : น้องขรา....... ฝันดี แง่บๆ

นาฬิกาสีชมพู : ยูทู้ ... แง่บๆ

mindset : แวะมาก็ดีใจแล้วครับ แง่บๆ

บุรี : ทายทักครับ :)

สวัสดีตอนดึก ๆ ค่ะ

สวัสดียามเช้าค่ะ

วันนี้สดชื่นจัง

มันเป็นอารมณ์แบบว่าอยากทำอะไรให้มีสาระให้ได้
ตามหน้าที่และบทบาทที่ต้องมีในสังคม
จะได้เป็นคนที่สู้อยู่กับโลกนี้ได้

แต่จริงๆของความรู้สึก อยากว่างเปล่า มากว่า

คุณผู้ชายเข้าใจไรยากจัง

เกิดเป็นผู้ชายก็ดีนะ ไม่ต้องอ่อนไหวมากมาย
สับสนเหมือนผู้หญิง โชคดีจริงๆ

นุ่ม ณอ่อนนุช : อรุณสวัสดิ์ครับ

คุณ ย่า : สวัสดีตอนหัวค่ำครับ

นาฬิกา สีชมพู: สวัสดียามเย็นครับ วันนี้อากาศสดชื่นเช่นกัน

nawunny : อือครับฟังแล้วก็ยังยากจะเข้าใจ
ทำไมผู้หญิงเนี่ยทำให้เข้าใจอะไรยากจัง
ผู้ชายก็ออ่นไหวแบบผู้ชายที่ ผุ้หญิงไม่เข้าใจเช่นกันครับ แง่บๆ

รูปนี้อาดีคร่า
ชอบ
เข้าใจหารูปมาประกอบนะคร่า

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อคค่ะ
จะให้บอกว่าเป็นนางซินเวอร์ชั่นไหน ....

น่านสิ ยังแบบงงๆตัวเองอยู่เลย คือตอนนั้นโดนบังคับขู่เข็ญให้เป็นนางเอกอะค่ะ อิอิ

อาการคนอ่อนแอเจ้าค่ะ...

เหอๆ....

สงสัยต้องกินเหล้า...ถึงจะหาย..เนอะ

น่าสนใจดีครับ ขอบคุณมากครับ