|
28 พฤศจิกายน 2548
|
|
|
|
ปล่อยวาง
วันนี้ผมตื่นเช้าอีกแล้ว ซึ่งผิดปกติวิสัยคนเข้างานสายอย่างผมเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อคืนนี้เป็นคืนแรกในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาที่ผมได้หลับสนิทเป็นเวลานานถึง 5 ชั่วโมงแล้วก็มาสะดุ้งตื่นเอาตอนเจ็ดโมงเช้า อาจจะเป็นเพราะความอ่อนเพลียที่สะสมมาหลายวัน
พอตื่นขึ้นมาพยายามอยากจะนอนต่อ แต่ก็หลับไม่ลงอีกแล้วครับ
ผมจึงลองต่อสายไปคุยกับคนที่ผมอยากจะคุยด้วยมากที่สุดในเวลานั้นเพื่อที่จะขอโอกาสในการอธิบายในสิ่งที่ผมไม่ได้เจตนาสื่อ ผมพูดและกล่าวทุกอย่างอีกครั้ง ด้วยความรู้สึกที่หดหู่และแย่มากๆ โดยมีเพียงความหวังว่าจะได้รับความรู้สึกดีดี กลับมาอีกครั้ง...
ผมวางสายไปพร้อมกับคำพูดปลอบใจตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายว่า ... มึงทำดีที่สุดแล้ว ไอ้หนุ่ม
ผมอาบน้ำและออกจากห้องเช้าเป็นพิเศษ พี่ยามทักอย่างประหลาดใจ ว่าวันนี้ทำไมผมออกไปทำงานเร็วจัง
ผมขับรถออกมาโดยพยายามจะทิ้งเรื่องทุกอย่างเอาไว้ข้างถนน แต่มันก็สลัดไม่ออกสักที
ไม่รู้ว่าผมเหม่อ หรือหลอนอะไร เกือบจะชนคนเดินข้างถนนเข้า แต่ผมกลับสบถหยาบคายออกมาอย่างลืมตัว กล่าวโทษไปกับคนๆอื่น ทั้งๆที่ผมเองนั่นแหละที่ผิด ...
ผมควรจะหยุด และ ปล่อยวางได้แล้ว
วันก่อนผมคุยกับน้องคนนึง เค้าบอกผมว่า พี่หนุ่มลองถอยออกมาสักก้าวนึงแล้วอยู่เฉยๆ ปล่อยให้เวลามันพิสูจน์ และเจือจางความเข้มข้นของเหตุการณ์ แล้วสิ่งต่างๆมันจะกระจ่างออกมาเอง...
กลับมาใช้ชีวิตที่เป็นของเราและปล่อยให้จิตใจได้พักผ่อน มีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่
ส่วนชีวิตต่อไปจะเป็นยังไงก็ให้มันดำเนินไป ...
หนุ่ม
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2548 |
|
15 comments |
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2548 15:05:08 น. |
Counter : 772 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 28 พฤศจิกายน 2548 12:41:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bee1st 28 พฤศจิกายน 2548 14:56:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 28 พฤศจิกายน 2548 17:46:16 น. |
|
|
|
| |
|
|
infonoom |
|
|
|
|
มีความสุขมากๆทุกๆวันน๊ะครับ