เย้ คนแรก

หลายครั้งเหมือนกัน
ที่ฉันนึกสนุกกับสายฝนตรงหน้า
มากกว่าอาการป่วยไข้ที่จะตามมา

ถึงจะรู้... ว่าอาจต้องสั่งน้ำมูกฟืดฟาด
แต่ก็ยังดึงดัน
และยินดีที่จะเปียก

หน้าฝนไม่ได้มีหนเดียว มาฆบูชาก็ไม่ได้มีหนเดียว

สวัสดีวันมาฆบูชา

เธอรู้ดี ว่าน้ำฝนอาจนำอาการป่วยไข้มาเยี่ยม
รู้แก่ใจ ว่าจะต้องหนาวจัดจนหน้าซีด ปากสั่น ฟันกระทบกันกึกๆๆ

แต่เธอก็เลือกที่จะตากผ้าอยู่ดี
แม้ว่าอาจจะต้องเจ็บมากกว่าที่เคยรู้สึก

ทำตามใจตนเองเถิดนะ ดีที่สุดแล้ว

ฮิ้วววววววววววววว

เจ้าหมีน้อย
สายฝนของเธอช่างอุ่นหวาน

ฝนตกสองวันนี้ทำให้ฉันคิดถึงพี่ฝนขึ้นมาอีกครั้ง
อาจเพราะ ใครหยิบฝนตกตลอดเวลามาอ่านอีกครั้งหนึ่งป็นแน่เลยอ่ะ

โห...ชอบที่น้องนุ่นเขียนมากๆ เลยนะ
โดนๆๆๆๆๆๆ

โห
เปรียบเทียบได้สุดยอดดดด
หมอนทำถูกแล้ว
มันคือคำตอบของคนที่มีความรักในหัวใจ ฮิ้ว...
ดีใจด้วยนะ
ที่คิดหาคำตอบให้ตัวเองเลิกสับสนได้
ปล่อยไปตามหัวใจ....เย้

ฝนนั้นเป็นทั้งความฉ่ำเย็น และเหน็บหนาว

ในวันที่ต้องการ เราก็อาจกลับกลายเป็นเด็กวิ่งตากฝนกัน..

คงน่ารักดี

แต่จะให้ดีอย่าเล่นนาน เดี๋ยวกะหม่อมบาง เป็นหวัด แม่จะดุเอา เฮาไม่รู้ด้วยเน้อ...

แวะมาสวัสดีตอนเช๊า เช้า น่ะ

วิ่งเข้าไปเล่นกับสายฝนเลย แม้ฝนจะหยุดตกลง เราจะยังสนุกต่อได้ในหลุมโคลน กับหยดน้ำบนเสี้ยวหญ้านะ

หมีน้อยไม่กลัวฝนแล้ว ฉันดีใจ...ฮิ้ว

มีเมนูเด็ดๆ ก็มาแลกกันนะจ๊ะ

ตอนนี้อ้วนขึ้นแล้วอะจ้า ฮ่าๆ