ของป้าๆของผมอีกแหละ นับๆดูแล้วนี่ป้านอนกันคนละไม่ถึงหกชั่วโมง

เลย ตื่นมาเตรียมตัวไปเที่ยวต่อกันเสียแล้ว

หลังจากล้างหน้าล้างตาเสร็จประมาณตีห้า รถสองแถวก็มารับ

คณะทัวร์ของเราออกไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ ดอยหัวหมด

ดอยหัวหมดนี่เป็นจุดชมวิพระอาทิตย์ขึ้นครับ ก็เหมือนๆกับจุดชมวิว

พระอาทิตย์ขึ้นปกติทั่วไป ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แถมเช้าวันนั้น อากาศ

ไม่หนาวเย็นอย่างที่คาดหมายเอาไว้ ทะเลหมอกจึงไม่ค่อยมีให้ชมมาก

เท่าไหร่ เราจึงรอเพียงแค่ให้พระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าแล้วก้เดินทางกลับ

ไปยังที่พักเพื่อกินข้าวเช้า

แต่เมื่อมาถึงที่รีสอร์ตตอนราวๆเจ็ดโมงนิดๆ สิ่งที่ทำให้ผม

ประทับใจมากนับตั้งแต่เดินทางมาถึงที่อุ้มผางแห่งนี้

คือภาพที่อยู่เบื้องหน้าในตอนนี้ แต่เป้นที่หลังที่พักของคณะเราเอง

ไม่ต้องไปหาทีไหนไกลภาพที่เห็นคือ

บริเวณลำธารหลังรีสอร์ตที่เป็นไร่ข้าวโพดร้าง

ลำธารใสๆ ไหลเอื่อยๆ มีหมอกลงจางๆ สะท้อนกับเงาแดดยามเช้า

แสงเงาของต้นไม้ล้อไปกับแสงแดด ซึ่งส่องผ่านลงมาตามเงาไม้

เป็นเสมือนม่านพระอาทิตย์เป็นเส้นๆสีทองมัวๆดูราวกับว่า

ผมมายืนอยู่ท่ามกลางภาพเขียนแบบจีน ผมรีบกางขาตั้งกล้องออก

เก็บภาพอันแสนน่าประทับใจของเช้าวันนั้นไว้อย่างเต็มหัวใจและไม่ลืม

ที่จะเก็บความสวยงามนั้นไว้ด้วยกล้องถ่ายภาพ ที่เก็บบันทึกไว้

เป็นสิบเป็นร้อยรูป

...................................................................................................................

ติดตามต่อได้ที่ 

สวรรค์ชั้นนิมมานนรดีที่ทีลอซู (3)