คิดถึงจุฬา

เมื่อหัวค่ำที่ผ่านมา นั่งดูรายการตลาดสดสนามเป้าด้วยกันกับพี่อ้อ

ซึ่งวันนี้มีช่วงนึงของรายการ ไปชมตลาดนัดจุฬา

ซึ่งพี่อ้อบอกว่าดูแล้วคิดถึงความหลังเก่า ๆ

ไม่ว่าจะเป็นอุโมงค์เชื่อมระหว่างสามย่านกะจุฬา

ศาลาพระเกี้ยว ศูนย์หนังสือจุฬา

ตอนแรกเราก็งง ๆ แหม ๆ พี่อ้อไม่ใช่นิสิตเก่าจุฬาสักหน่อย

เอ๊ หรือว่าแฟนเก่า ๆ เคยเรียนจุฬาหน๊อออ

พี่อ้อ คงชักจะรำคาญยัยคนนี้เป็นที่สุด เลยเฉลยในบัดดล

ว่าเราจำไม่ได้หรือไง ที่เคยตะลอน ๆ พาเราไปสมัครงาน สัมภาษณ์งาน

ในจุฬา ยังไงล่ะ โอ๊ย ความทรงจำชัดแจ๋วขึ้นมาเลยคะ

เราเคยสมัครงานที่คณะทันตะ และ คณะรัฐศาสตร์ ของจุฬาคะ

เคยเดินตะลอน ๆ ข้ามอุโมงค์ด้วยกันมา

เคยเดินจากศาลาพระเกี้ยวไปคณะทันตะ ด้วยกันสองคน

ขำ ๆ ดีคะ แม้พี่อ้อจะอยู่ กทม มาก่อนเราเป็นสิบปี

แต่ก็ไม่ค่อยได้ย่างกรายเข้าไปในจุฬาเท่าไร

ตอนเราไปสมัครงานที่ทันตะ จุฬานั่น เลยเหมือนบ้านนอกเข้ากรุงกัน

เพราะไม่รู้ว่าทันตะจุฬาอยู่ตรงไหน ต้องเดินหากัน คิดแล้วขำๆ

เราเคยสมัครงานที่ทันตะ กับที่รัฐศาสตร์ จุฬา แต่ไปสอบที่รัฐศาสตร์

ไม่ได้ไปสอบที่ทันตะ เนื่องจากวันสอบเกิดป่วย ฮ่วย!!

แต่ตอนสอบที่รัฐศาสตร์นั้นไม่พลาดคะ เป็นการสอบสัมภาษณ์อย่างเดียว

และพิจารณาจากประสบการณ์ การทำงาน จำได้ว่าตอนนั้นคนสัมภาษณ์

คือท่านคณบดี ซึ่งเป็นผู้หญิง เราจำชื่อท่านไม่ได้แล้ว

จำได้ดีว่าท่านดูดี สง่าน่าเกรงขามมาก แต่ตอนคุยท่านเป็นกันเองน่ารักมาก

แต่ตอนนั้นก็ไม่ผ่านนะคะ ไม่ได้เข้าทำงานที่นั่น เสียดายจัง อิอิ

ที่จุฬานั่น เรากับพี่อ้อ มีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน

คิดขึ้นมาแล้วอดยิ้มไม่ได้คะ เพราะว่าทั้งวันสมัครและวันสอบ

พี่อ้อ ตะลอนๆ พาเราไปทุกครั้ง และก็ให้กำลังใจกับเราเสมอ

น่าสงสารพี่อ้อเหมือนกันนะคะ ตะลอนๆ จูงมือเราไปโน่นไปนี่ในจุฬา

อย่างไม่รู้สึกอายใคร ๆเลย แหม ก็สาวจุฬาสวย ๆ น่ารักทั้งนั้น

แต่เราซึ่งเดินข้าง ๆ พี่อ้อนั้น อวบอ้วนหาความสวยไม่เจอเลย

ต้องขอบคุณพี่อ้อมากมายนะคะ สำหรับการอยู่ข้าง ๆกันอย่างอดทน อิอิ

วนกลับเข้ามาในชีวิตปัจจุบันกันดีกว่านะคะ

พรุ่งนี้ทำงาน เฮ้อ ๆ บอกตรง ๆ ว่าเบื่อเหลือเกินกับบรรยากาศที่คุกรุ่น

มันไม่สนุก ไม่ดีเหมือนก่อนแล้วล่ะคะ ทำตัวลำบากเหมือนกัน

แต่อย่างไรก็ตาม คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามทิศทางของมัน

เราก็คงอยู่เฉย ๆ ของเรา มันเสียความรู้สึกไปแล้ว

ให้เรียกกลับมาเหมือนเดิม คงต้องใช้เวลาซึ่งไม่รู้นานแค่ไหน

เราเองก็พยายามคิดซะว่า ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแค่นั้นดีกว่า

ดีไม่ดี ชอบไม่ชอบ ก็คงต้องเก็บไว้ในใจเงียบ ๆ

คิดซะว่า วันนึง แป็บเดียว เด๊ยวก็หมดไปอีกวันแล้ว

หยุดสองวัน ก็ชาร์ตพลังกายและพลังใจให้ตัวเองไปเยอะแล้วเหมือนกัน

เจออะไรร้าย ๆ มาก็เยอะ กับเรื่องแค่นี้ เราต้องผ่านให้ได้คะ

บอกตัวเองเสมอว่าต้องอดทน แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี

สู้ ๆๆ

Create Date : 23 สิงหาคม 2552		1 comments
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 22:31:34 น.
Counter : 368 Pageviews.
Share Tweet