--แม่ช่อ ลูกสาวคนใหม่ กับ การจากไปของฮัสกี้--
วันนี้ไปรับพัสดุที่ไปรษณีย์ กล่องค่อนข้างใหญ่ แต่น้ำหนักไม่มาก พอแกะออกมา ก็เป็นห่อๆแบบนี้
แล้วพอแกะต่อ ก็ออกมาเป็นสาวน้อยคนนี้ค่ะ เธอไม่ได้สวมอะไรติดตัวมาด้วยยกเว้นกำไลข้อมือสีดำและตุ้มหูห่วงสีม่วง ก็เลยต้องเอาผ้ามาห่มตัวไว่ก่อนค่ะ
ดัดแปลงผ้าที่ห่อมาเป็นชุดกูตูก่อนละกันนะ หุหุ ไว้จะเย็บชุดสวยๆให้อีกทีนะจ๊ะ อ่อ แล้วเธอก็มาพร้อมกับโปสการ์ดเจ้าหมีตัวนี้ค่ะ
ดูหน้าเธอใกล้ๆอีกนิดนึง หน้าจะออกหวานๆๆ โทนออกจะม่วงๆๆ ผลสีดำทำไฮไลท์สีออกมะฮอกกานีค่ะ (พักนี้ได้อะไรแต่สีม่วงๆๆ เพราะบังเอิญว่ากำลังชอบสีนี้อยู่หรือเปล่าไม่รู้สินะ) และก็เป็นเพราะอะไรม่วงๆนี่แหละ ก็เลยตั้งชื่อสาวน้อยคนนี้ว่า แม่ช่อ(ม่วง) ชื่อไทยๆๆดีนะ ชื่อเป็นขนมเข้ากับโปรเจคซะด้วยสิ
จะว่าเธอเป็นซินเดอเรลล่าก็ได้ เพราะว่า รองเท้าคู่จิ๋วๆๆที่สะสมไว้ชาตินึงแล้ว มีคนที่ใส่ได้สักที เลยเลือกคู่สีม่วงๆมาให้แม่ช่อลองดู ก็เข้ากันดีอย่างน่าเหลือเชื่อแฮะ
ขอบคุณมากๆๆนะคะ พี่ยุ้ย ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีงามค่ะ ตุ๊กตาตัวนี้จะเป็นลูกสาวคนใหม่ของที่บ้านค่ะ แม่ช่อ คงจะไม่เหงา เพราะเด๋วจะพาไปรู้จักกับอลิซาเบลล่าค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆนะคะ
---------------------------------------------------------
เรื่องดีใจผ่านไปแล้ว มาที่เรื่องต้องเสียน้ำตาเสียใจกันบ้าง เมื่อวันที่ 13 ฮัสกี้ กระต่ายตัวพ่อที่เลี้ยงมาเกือบๆ สี่ปี ก็จากไปค่ะ หลังจากนอนรักษาตัวที่ รพ มานานเกือบจะครบเดือน และต้องต่อสู้กับโรครากฟันเป็นหนอง กัดกินไปทั่วโพรงกระดูกในช่องปาก ตอนแรก นึกว่าจะได้กลับมาที่บ้านในช่วงชีวิตสุดท้าย แต่ ก็ไม่สามารถ เพราะ ฮัสกี้ พยายามสุดๆแล้วพยายามจนชักเพราะหายใจไม่ได้
เช้าวันที่ 13 หมอโทรมาว่า ให้เข้ามาดูใจฮัสกี้หน่อย เพราะอาการแย่มาก เราก็รีบไปเลย และไปอยู่กับเค้าด้วยทั้งวัน ได้ป้อนอาหารให้เป็นมื้อสุดท้ายด้วย มันยังกินเหมือนกับว่าจะไม่ได้จากไปไหน กินได้เยอะเหมือนกัน กินเหมือนจะรู้ว่าเป็นมื้อสุดท้ายจากมือแม่ของมันเองด้วย (ปกติ หมอเล่าว่า ตลอดเวลาที่มานอนรพ นอกจากตัวหมอแล้ว มันจะไม่ยอมกินอาหารจากมือคนอื่นๆเลย ทั้งหมอและผู้ช่วยหมอคนอื่น มันก็จะไม่กินเลย) เราจำภาพฮัสกี้หายใจไม่ออกได้ติดตาจนวินาทีสุดท้าย ที่หมอพยายามทุกทางแล้ว อาการก็ไม่ดีขึ้น ปากเป็นสีม่วงหมด หูเร่ิมเย็น แต่มันยังพยายามจะหายใจ เราจึีงตัดสินใจให้ฮัสกี้จากไปดีกว่า
ไม่ต้องพยายามต่อไปแล้วลูกแม่ ไปสบายเถอะนะ ไม่ต้องทนเจ็บ ไม่ต้องทนทรมานอีกแล้ว
แต่ฮัสกี้จะไม่จากไปไหน เพราะ ฮัสกี้จะไปเป็นครูใหญ่ให้นักศีกษาแพทย์ได้ศึกษากัน แล้วแม่จะไปทำบุญให้นะ ฮัสกี้
แม่กับพ่อจะคิดถึงฮัสกี้ตลอดไปจ๊ะ
ปล ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมาให้ฮัสกี้นะคะ
---------------------------------------------------------------
ส่วนเพื่อนๆที่ต้องการตามติดเรื่องของ cooking crochet contest คลิ๊กที่รูปข้างล่างเลยค่ะ
Create Date : 15 สิงหาคม 2552 |
|
20 comments |
Last Update : 16 สิงหาคม 2552 1:14:47 น. |
Counter : 896 Pageviews. |
|
|
|
ฮักกี้ไปสบายค่ะ ถ้าอยู่แล้วทรมาน ก็ให้เค้าไปสบายดีกว่าเนาะ