๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔เวลา ๑๑:๑๖ น.
ในที่สุดก็ได้เวลา ลาออกจากงานที่เหน็ดเหนื่อยมาเป็นปีสักทีหนึ่งปี กะ อีกสองเดือน ของงานนี้ยื่นใบลาออกตั้งแต่เดือนที่แล้ว รู้สึกถึงความโล่ง แบบอธิบายไม่ถูก ลาออกมาทั้งๆทียังไม่มีงานใหม่มีหลายๆคนถามว่าออกทำไมไม่รอให้ได้ที่ใหม่ก่อนหรอไม่ไหวแล้วค่ะ จบบบก่อนจะออกมาก็กลัวๆว่าจะไม่มีเงินใช้ จะอยู่อย่างไงสามเดือนกว่าจะตัดสินใจเด็ดขาดก็คิดว่าเราไม่อยากเอาแรง เวลาของเราไม่ทุ่มทำในสิ่งที่เราไม่ชอบรู้สึกถึงความเสียดายและเสียเวลาตั้งใจว่าจะไม่รีบร้อน คราวนี้อยากจะหาทำในสิ่งที่ดีและชอบจิงๆและจะทุ่มเททำไปให้เต็มที ตอนนี้เริ่มฝันอยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเองอยากจะเริ่มจากเล็กๆก่อนแต่ก็ยังไม่รู้หรอกว่าจะทำอะไรดี พยายามมองหาโอกาสรอบๆตัวอยู่ทุกวันไม่อยากทำงานเป็นพนักงานกินเงินเดือนอีกแล้วหรือถ้าจะกลับไปทำอีกที งานนั้นต้องให้ประสบการณ์กับงานธุรกิจที่เราอยากทำเท่านั้นช่วงนี้อยากใช้เวลาที่ว่างๆทำอะไรให้มีประโยชน์อืมมม...เมื่อวานนั่งทำปอกหมอนแนววินเทจได้สองอันโชว์ผลงานซะหน่อยหลังจากไม่ได้เย็บอะไรเป็นชิ้นเป้นอันมานานแล้วออกไปตากแอร์ข้างนอกดีกว่าอยู่บ้านช่างร้อน อะไรเช่นนี้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [