วันจันทร์ที่ ๗ มิถุนายน ๒๕๕๓เวลา ๙.๔๓ น.
ไม่ได้อัพเดทบล็อคเนิ่นนานมากเลยไม่ค่อยมีเวลา บวก กะ ขี้เกียจ ด้วยตอนนี้ทำงานได้สามเดือนจะสี่เดือนแล้ว แต่ยังไม่รู้ตัวเองเลย ว่าผ่านโปร หรือ ไม่ผ่านกันแน่ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าตัวเองทำงานเริ่มคล่องแล้วไม่ต้องคอยถามพี่ๆเค้าตลอดเวลามีพี่ที่ทำงานเพิ่งลาออกไปเมื่อต้นเดือน ทำให้เราต้องรีบเป็นงานเร็วมากขึ้นเพราะว่าเราจะไม่มีคนคอยตอบคำถาม หรือ แก้ไขงานให้เราอีกคิดไปคิดมา ก็คิดถึงพี่เค้าเหมือนกันนะเค้าเป็นคนขยันทำงาน และรับผิดชอบงานดีมากๆ เสียดายๆก้เหลือแต่เรานี้ละ ที่ยังทนทำงานนี้ถึงแม้ว่าจะเบื่อแสนเบื่อ แต่ก้ยอมทนทำไม่รู้เหมือนกันเพื่ออะไร บางทีก็คิดว่าอยากจะอดทนทำให้ครบปีเพื่อ.....?เออ....ไม่รุ้คำตอบเหมือนกันว่าเพื่ออะไรแต่....ถ้าออกไปตอนนี้เราก็ยังไม่รู้จะทำไรอยุ่ดีและ....มีความคิดว่า ถ้าจะออกจากงานครั้งนี้ จะไม่สมัครงานอีกล่ะตั้งใจว่าจะทำงานอิสระ ที่มีเวลาส่วนตัวให้ทำอะไร คิดอะไร ให้มากกว่านี้แต่ถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะทำไรดีเลย คิด คิด คิด อยู่ทุกวัน ของแบบนี้มันต้องใช้เวลากันหน่อย ใช่ไม๊ทำงานเหน็ดเหนื่อยทุกวัน ตามประสามนุษย์เงินเดือนบางทีทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร มีชีวิตเพื่ออะไร หรือ เพื่อใครทำไมชีวิต มีแค่ผ่านไปวันๆ รอวันสำคัญ คือ วันเงินเดือนออกแล้วชีวิตก็มีความสุขแค่วันเดียว เพื่ออะไร?ไม่ชอบ และ ไม่มีความสุขเลยต้องพยายามเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีกว่าที่เป็นเมื่อเดือนที่แล้วเป็นเดือนที่อยากลาออกจากงานทุกวันเลยเครียด และ ไม่มีความสุข กลับมาบ้านก็เอามาคิดจนทำให้เหมือนเราแบกงานกลับมาทำทุกวันแต่ตอนนี้เริ่มปรับทัศนคติกับการทำงานใหม่พยายามรักในงาน ตั้งใจทำงาน อืมม ไม่น่าเชื่อ พอมาเดือนนี้เริ่มHappy มากขึ้น แต่ก็ยังไม่ที่สุดหรอกนะเพราะไม่ใช่เป็นงานที่เราฝันจะทำจริงๆ อ่านหนังสือ ที่เขียนสร้างทัศนคติด้านบวก มันก็ช่วยให้จิตใจเราดีขึ้นมานะเพราะความคิดที่ดี ก็จะทำให้เรามองอะไรก็ดี และ ก็ทำอะไรดีๆตามไปด้วยโห....วันนี้เขียนอะไรมายืดยาวเนี้ยยยยได้เวลาเข้านอนแล้ว ไปนอนดีกว่า ZZzzzZzzz