วันที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๕๓
เวลา ๑๗:๔๗ น.

ตอนนี้เริ่มรู้สึกท้อแท้กับการหางานอย่างมากกก
แต่ก็รู้สึกแปลกๆกับที่ตัวเองที่ถึงท้อแท้
แต่ก็มีอะไรเล็กๆทำให้เราสู้ต่อไปได้อยู่เสมอ
"ความไม่สิ้นหวัง" นี่แร่ะ บางครั้งเราแทบอยากจะร้องไห้ออกมา
แต่มาคิดดู ร้องไห้แล้วได้อะไร แทนที่เราจะเอาเวลาร้องไห้
ไปนั่งคิดอนาคตที่เราจะทำให้มันดีขึ้นกว่านี้ จะดีกว่าไม๊???

สรุปว่าที่ทหารไทย เราคงหมดสิทธิ์ไปแล้วจริงๆ
ทั้งๆที่ได้แล้ว แต่เหมือนอะไรไม่รู้มาทำให้ต้องพลาดไป
ทำให้เรารู้ว่า "ไม่มีอะไรบนโลกนี้ที่แน่นอน"
บางที มันเกิดอะไรขึ้นแบบนี้ อาจจะเป็นสิ่งที่กำหนดมา
ช่วยสร้างให้เราเข้มแข็งมากขึ้นก็ได้

ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เราก็ต้องร่อนใบสมัครใหม่อีกแล้ว
แต่เราถือว่าเป็นคนที่โชคดีมาก
เพราะทุกวันมีคนโทรมาเรียกเราไปสัมภาษณ์ไม่ต่ำกว่าสามหลาย
เลือกได้เลยว่าอยากจะไปอันไหน ไม่อยากไปอันไหน
แต่สมัยนี้ หางาน ก็ยากเหมือนกัน ใช่ว่าไปแล้วเค้าจะรับหมด
เพราะตัวเลือกมีมากมาย ไป 10 รับ 1 คน

วันนี้ก็ไปสมัครที่กสิกรมา ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ทำไม ช่วงนี้เราถึงสมัครแต่ธนาคารก็ไม่รู้
เพราะความจริง เราก็ไม่ได้ชอบอะไรมากมายเลย
ไม่ได้จบด้านนี้โดยตรง
แล้วยิ่งเด้วนี้เน้นการขาย เป็นด้านที่เราไม่ถนัดซะด้วย
ไม่เข้าใจเลย ......

หลังจากที่ออกจากที่เก่ามาเกือบจะสามเดือนแล้ว
เราพยายามจะค้นหางานที่ใช่สำหรับตัวเอง
ค้นหาความชอบจริงๆของเรา ก็ยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจนสักที
เหมือนกับว่า เราอยากจะใช้เวลาค่อยๆคิด
แต่ พ่อ กับ แม่ เค้าก็จะบอกว่า งานอะไรก็ทำๆไป ดูคนอื่นเค้าสิ
เค้าอยากให้เราทำงานเพื่อที่ใครถาม จะได้รู้ว่าลูกมีงานทำ
โดยไม่สนว่างานนั้นจะเป็นไง ขอเป็นบริษัทดังๆยิ่งดี
เราไม่อยากจะลาออกอีกแล้ว อยากทำแบบจริงๆจังๆสักที
บางครั้งเราก็เครียด แต่ไม่อยากพูดออกไป
ใช่ว่าเราจะไม่อยากทำงานนะ อยากทำสุดๆเหมือนกัน

เราคิดว่าเราโชคดีหลายๆอย่าง
บางครั้งสิ่งเล็กน้อยๆจากคนรอบข้างก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาเยอะ
เช่น น้องๆเรา ก็คอยให้กำลังใจเราเสมอ โดยเฉพาะแฟนเรา
ชอบสอนให้เรา "คิด" และ "วางแผน" ก่อนเสมอ
พยายามให้ข้อคิดหลาบๆอย่าง
ตอนนี้เราก็กำลังจะปรับเปลี่ยนความคิดครั้งใหญ่ของเราอยู่
อุตส่าห์ซื้อหนังสือให้เราตั้งหลายเล่ม ดีจิงๆเลย
เฮ้ออ......ซึ้งงงงง*_*"

ป,ล ประจำวัน
- อดทนเวลาที่ฝนพร่ำ อย่างน้อยก็ทำให้เราเห็นถึงความแตกต่าง(จริง)
- สักวันหนึ่งต้องเป็นของเรา(เร็วๆนี้แน่นอน)
- ขอบคุณทุกคนจริงๆ ขอบคุณเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วย
- ในวิกฤตย่อมมีโอกาสเสมอ ^^"