๑๒ เดือน เมษายน ๒๕๕๓
เวลา ๑๓:๒๓ น.

ไม่ได้เขียนไดอารี่มาเนิ่นนานมากกก
เหตุผลก็เพราะว่า ไม่มีเวลาว่างเลย
ไม่นึกว่าทำงานแบงค์ มันจะเลิกดึก+งานหนักได้ขนาดนี้
ชักเซ็งๆๆอีกแล้ว
และยิ่งหนักไปกว่านั้นคือ โดนเป้าขายประกันเข้าแล้ว
ตอนแรก ที่เลือกทำแบงค์นี้เพราะว่า ไม่ต้องขายอะไร
ที่ไหนได้ พอผ่านไปสองเดือน โดนให้หาสิบราย
โอ๊ยยยย เครียดดด จะหาจากไหนนนน
แถมผู้การ ยังมาขู่อีกว่า "อยากผ่านโปรไม๊ ถ้าอยากไปขายมา"
แมร่งงง!!!!!!!

เริ่มมีความรู้สึก อยากหางานใหม่อีกแล้ว
กะว่าจะทำให้ครบปี แล้วจะหาเรื่องไปออแพร์ซะหน่อย
คราวนี้ อาจจะต้องไปเร็วขึ้นแล้วล่ะ
ตัดสินใจไม่ถูกแล้ว ว่าจะมีชีวิตในเมืองไทยแบบนี้
หรือไปใช้ชีวิตอิสระที่เมืองนอกดี
ตอนนี้เบื่อหลายๆ จนอยากหนีไปให้ไกลเลยยย
เบื่อๆๆๆๆ >_<"

ทำงานที่นี่มาสองเดือนแล้ว
ไม่เคยรู้สึกอยากออก จนมาสัปดาห์นี้
มีอะไรหลายๆ ทั้งเรื่องขายประกัน
ทั้งเรื่องงาน ที่ต้องรับผิดชอบเงินของคนอื่นด้วย
ยังไม่เคยเงินขาด แต่เครียดอยู่ทุกวัน อยู่แบบให้ผ่านไปวันๆ
ว่าวันนี้ดวงดีหรือไม่ดี ดวงดีก็รอด ไม่ดี ก็ซวย
ไม่ชอบเลยยยยย
แต่เราก็เลือกที่จะเปนอย่างนี้เองตั้งแต่แรก
จะพยายามให่ถึงที่สุด ถ้าไม่ไหวจิงๆ
ก็จะไปแล้วววว

ปล.
- สงกรานต์หยุดก็เหมือนไม่ได้หยุดเลย พรุ่งนี้ กะวันสุกก็ยังทำงานอยู่ดี
- ไว้อาลัยให้คนเสื้อแดง น่าสงสารว่ะ
ต้องมาตายด้วยความขัดแย้งของคนอื่น
- คิดถึง คนที่อยู่ไต้หวันจัง อยู่ไกลๆกันแบบนี้ รู้สึกไม่ดีเลย รีบๆกลับมานะ
- อดทนๆๆ ^^"




ฟังเพลง ห่างไกลเหลือเกิน
Powered by you2play.com