ไม่มีชื่อเรื่อง 2
วันศุกร์ที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๕๕เวลา ๒๑:๓๗ น.
นั่งห่อของขวัญเตรียมพร้อมสำหรับงานเลี้ยงคนงานวันอาทิตย์นี้จากห่อไม่เก่ง เจอไปสี่สิบกว่ากล่องเก่งเลย แถมห่อกล่องๆนึงไม่ถึงสามนาที อั้ยยะ เก่งจังเรา!!ผลงานตื่นเต้นจัง จะได้จัดงานเลี้ยงใหญ่ๆ ครั้งนี้ครั้งแรก ของบริษัทเราเลย เหมือนเป็นงานเลี้ยงขอบคุณคนงานบริษัทเราที่มีวันนี้ ก็เพราะแรงงานของทุกๆคนการ์ดเชิญความจริงแล้ว ตั้งแต่ทำมาตัวกำไร และ ทุน ก็ยังไม่มีให้เห็นเลยแต่ในเมื่อ คนงานทุกคนดีกับเรา เราก็ตอบแทนเค้าดีเช่นกันตัวบริษัทเรา ขอแค่มีเงิน มีงาน เข้ามา เค้าเองมีงาน มีเงินวิน วิน ทั้งคู่พอแล้ว......สอง สามวันมานี่ มีธุรกิจผุดขึ้นในหัวเยอะไปหมดคิดได้วันละอย่างสองอย่าง ขยันคิดจิงๆแต่ยังไม่ได้ทำสักอย่างเมื่อวาน นั่งคิดว่าอยากขายเครื่องสำอางจังอยากได้เกรดคนทั่วไปใช้ ไม่เอาแบรนด์เกาหลีเลยติดต่อไปบริษัทนึง กะว่าจะสั่ง แล้วดูไม่เร่งรัดให้ซื้อดีแต่พอติดต่อไป ติดต่อมา จะมายุให้เราสั่ง หกพันในยอดซื้อแรกเพื่อได้ส่วนลดถาวร 15% จะบ้าหรอ!!! ยังไม่เคยเห็นของ ทดลองใช้ จะให้สั่งเท่านั้นพอๆๆ เลย กะสั่งเทสดูอย่างมากก็ไม่เกินพันนึงแล้วมาตอนเย็น เมื่อวาน นั่งคุยกะแฟนเรื่องงานที่บ้านที่ช่วงนี้ ไม่สิ เป็นมาสักพัก และเรียกได้ว่าเป็นปัญหาระดับชาติ ของบริษัทเราเลย คนงานขาดตลอด บางทีก็สาม บางทีก็สี่ บางทีสิบจนงานไม่สามารถ เป็นได้อย่างที่วางแผนไว้บางทีถึงขั้นว่า ต้องจ่ายค่าแรงเพิ่มให้คนงานไปเลย เพื่อทดแทนกับแรงงานเค้า ที่เสียไปแทนคนที่ไม่มาสรุปก็คือ เราคิดว่า เราน่าจะลองเป็นซัพฯจัดหาคนให้บริษัทบ้านเราซะเลยไหนๆ ก็ไหน ต่อยอดจากสิ่งที่ใกล้ๆตัวถ้าทำจริง ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะหาคนมาจากไหนแต่ถ้าเป็นงาน และมีรายได้จริงๆ ก็ต้องพยายามหาให้ได้แร่ะวันนี้ทั้งวัน ก็มานั่งวางแผนทำงาน เย็นๆไปเดินเซ็นทรัลซื้อหนังสือมาอ่านเล่น ชอบ "หนุ่มเมืองจันท์"อ่านจบแล้วจะมาบอกว่าเป็นไงนะวันนี้แค่นี้ก่อน บ๊าย บายย ^^"
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [