:: Read Pray Work ::
Love drives out all fears
|
||||||||||||||
จันทราอุษาคเนย์ - วรรณวรรธน์  ไม่ผิดหวัง ไม่ผิดหวังจริงๆ (น้ำตาไหลด้วยความตื้นตัน) กว่าจะหานักเขียนที่ชอบได้ เล่มนี้อ่านตอนห้าทุ่ม จบตอนตี 5 บ้าไปแล้ว วางไม่ลงจริงๆ อยากรู้ ตอนแรกอ่านๆ แล้วจะไหวไหมนี้ มีแต่คำอะไรที่ไม่รู้ทั้งนั้นเลย ราชาศัพท์แปลกๆ ล้วนๆ แต่ซักพักก็เริ่มปรับตัวได้ เหมือนผู้แต่งจะใช้วิธีเขียนต่างกันเวลาบรรยาย ขึ้นอยู่กับว่าบรรยายจากมุมมองของตัวละครตัวไหน ถ้าเป็นฝ่ายพระเอก คำบรรยายจะออกแนวโบราณ แต่ถ้าเป็นฝากนางเอก คำบรรยายจะเป็นภาษาปัจจุบัน ไม่มีราชาศัพท์ ก็ยังไม่เคยอ่านแล้วเจอการบรรยายแนวนี้ แต่เขียนได้ดีค่ะ อ่านแล้วลื่นไม่ขัดใจ ตลอดเรื่องก็จะเห็นการพัฒนาของตัวละครแต่ละตัว ไม่ว่าจะเป็นทั้งด้านความรัก หรือกิริยา การแสดงออก เริ่มจากพระเอกที่เป็นพวกเหตุผลจ๋า แล้วก็ดูห่ามๆ เหมือนเด็ก (ไปลักพาตัวผู้หญิงมาเพื่อแก้แค้น) แถมเย็นชาเสียจนคนอ่านแอบหมั่นไส้เล็กๆ แต่แน่นอนว่าพอเจอนางเอกใจก็แกว่งๆ ส่วนนางเอกก็ตั้งแต่หลุดมาที่ยุคโบราณ พูดภาษาอะไรก็ไม่ได้แต่ดีหน่อยที่มาแป๊บเดียวก็พอจะสื่อสารกับผู้อื่นได้บ้าง ค่อยๆ ปรับตัวไป ผู้แต่งเขียนให้เห็นการพัฒนาความสัมพันธ์เป็นลำดับของพระนางได้ดี เห็นว่าเริ่มจะรักกันบ้างอะไรบ้าง แหม่ องค์จิตรเสนนี่หวานซ้าาา แต่หวานไม่เลี่ยนนะ น่ารักมาก คือพูดได้ดี พูดได้จังหวะ และมีโมเมนท์ที่มัน.. คิวท์อ่ะ คนอ่านก็อมยิ้มไป บิดไป อยากจะเป็นตมิสาตลอดเรื่อง ชอบมากคือตอนที่พระเอกไม่ยอมให้พราหมทำแผล ใครเข้ามาก็ถีบกระเด็น แต่พอนางเอกมาปุ๊บสงบทันทียอมให้ทำแผล พอทหารบอกว่าจะเรียกคนอื่นมาจับตัวกัน องค์จิตรเสนดิ้นเท่านั้น พระเอกก็แผลงฤทธิ์ "ไม่ต้อง... พวกทหารอย่างเอ็งมีแต่มือหยาบกร้านมาแตะตัวข้า... มืออ่อนนุ่มของเมียข้าเท่านั้นที่จะจับต้องตัวข้าได้" อะโหหหห กรีดร้องอ่ะ น่ารักเว่อร์ การเขียนก็เขียนได้ลื่นไหลดี เราอ่านก็อิ๊นอิน มีโมเมนท์ที่เข้าถึง น้ำตาแตกเพราะความซึ้งได้ และก็มีโจทย์ยากให้ตัวละครต้องตัดสินใจ ก็ทำเอาปวดใจพอควร ตัวร้ายมีมากกว่าหนึ่ง แต่ร้ายจริงๆ มีหนึ่งเดียว สรุปเรื่องนี้สนุกค่ะ ชอบมาก อ่านแล้ววางไม่ลง แต่ติงตรงที่มีเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เยอะมากกกกกก คือบางทีคนไม่ได้ติดเรื่องประวัติศาสตร์อย่างเราก็ไม่ได้สนใจลึกขนาดนั้น สปอยล์ แอบบงงเล็กน้อยตรงช่วงเวลาที่เข้าใจว่าน่าจะมีช่องว่าง แต่ขัดที่ว่านางเอกหายไปตอนปีหนึ่งในมหาลัย พอหายตัวปุ๊บ ระยะเวลาที่โลกโบราณก็น่าจะผ่านไปไม่ถึงปี แต่นางเอกพยายามติดต่อพ่อตลอด แต่ที่โลกปัจจุบันพ่อเพิ่งจะได้ติดต่อหลังจากหายไปแล้วสิบปี เลยคิดว่าโลกขององค์จิตรเสนน่าจะเดินช้ากว่า แต่ตอนสุดท้ายหลังจากผ่านไปหนึ่งปีที่โลกปัจจุบัน พ่อนางเอกได้เจอนางเอกอีกครั้งเป็นภาพนางเอกในวัยเจ็ดสิบ... ห๊ะ? สรุปคือ โลกขององค์จิตรเสนก็ต้องเดินเร็วกว่าน่ะสิ... เลยขัดๆ ตรงนี้นิดหน่อย พลอตเรื่อง 9/10 ภาษาสำนวน ความลื่นไหล 9/10 การบิลท์อารมณ์ 10/10 ความพึงพอใจ 9.5/10
ชอบเล่มนี้มากเหมือนกันค่ะ
ว่าแล้วก็อยากอ่านอีก โดย: เหมือนพระจันทร์
 วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:8:35:52 น.ได้ยินชื่อเสียงเรื่องนี้มานานพอสมควร สักวันคงได้ลองเองบ้างแน่เลย
โดย: คุณหนูฤดูร้อน
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:8:57:45 น.เป็นเล่มที่ชอบมากของ วรรณวรรธน์เลยค่ะ
คุณ Sing Praise อย่าลืมหาเรื่องอื่นของเจ้าป้ามาอ่านะคะ ค่อนข้างหลากแนว แต่สนุกเหมือนกันค่ะ...ภาษาดี พล็อตดี มีผลงานออกมาน้อย แต่ใช้ได้ทุกเรื่องค่ะ โดย: Serverlus
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:11:30:27 น.เรื่องนี้เคยอ่านค่ะ ชอบในระดับนึงค่ะ แต่ยังไม่ใช่เรื่องที่เราชอบมากที่สุดในงานของคุณวรรณวรรธน์ โดย: กล้ายางสีขาว
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:13:43:46 น.ฟ้าใน ในเงาจันทร์... นักเขียนใหม่เหรอคะ โฮ่ ไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ
Serverlus... ซื้อลอตแรกมาสองเรื่องค่ะ อ่านจบครบแล้วทั้งสองเรื่อง เดี๋ยวจะมาวิวอีกเรื่องนึง กำลังจะซื้อลอตต่อไป หมายตาเอาไว้ที่ข้าบดินทร์กับชุดอขิทโรไว้ค่ะ กล้ายางสีขาว.... แล้วคุณกล้ายางฯ ชอบเรื่องอะไรคะ เราจะได้ตามไปหาอ่าน โดย: ~*Sing Praise*~
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:16:05:30 น.เราชอบอัสวัต ราชันย์แห่งความมืด, ฤกษ์สังหาร และ ข้าบดินทร์ ค่ะ แนะนำทั้งสามเรื่องเลยค่ะ โดย: กล้ายางสีขาว IP: 223.204.58.189 วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:16:23:16 น.
เล่มนี้ชอบระดับหนึ่ง ส่วนตัวสะดุดหลายอย่าง ชอบเรื่องอื่น เหมือนคุณกล้ายาง ฯ เลย ...ยกเว้น ข้าบดินทร์ ยังไม่ได้อ่านค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:17:34:51 น.ถ้านับจากเล่มแรก คือ อัสวัต ก็ร่วม 10 ปีแล้ว
แต่ผลงานเจ้าป้า มีไม่มากเลย มีประมาณ 10 เรื่อง เราจึงนับอยู่ในกลุ่มนักเขียนใหม่ (สำหรับเรา) จันทราอุษาคเนย์ นับเป็นเรื่องที่ 4 ทั้ง 10 เรื่อง อ่านไป 8 ชอบทุกเรื่อง อีกสองเรื่องที่ยังไม่ได้อ่าน คือ เส้นทรายสีเงา เพราะกลัวเศร้า แต่ซื้อมารอแล้ว และอีกเรื่อง คือ เล่มล่าสุด ขอเป็นเจ้าสาวฯ ที่เป็นแนวใหม่ โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 13 สิงหาคม 2556 เวลา:20:54:02 น.อ่านแล้วครับ...ชอบมากๆ เช่นกัน
แต่ก็ยังมีเรื่องอื่นของเจ้าป้าที่ชอบกว่า โดย: อุ้มสม
วันที่: 14 สิงหาคม 2556 เวลา:18:55:28 น.ใครๆ เขาก็ว่าเรื่องนี้สนุก ยังไม่มีโอกาสได้อ่านเลย
 โดย: Nat_NM
วันที่: 16 สิงหาคม 2556 เวลา:8:18:24 น.เล่มนี้เป็นนิยายของพี่วรรธน์ที่เราชอบที่สุดเลยค่ะ อ่านแล้วอินมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราชอบนิยายที่โยงปวศ.เป็นพิเศษด้วยน่ะค่ะ
โดย: Kitsunegari
วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:1:20:50 น. |
~*Sing Praise*~
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
ชอบทุกเรื่องที่อ่าน แต่มากน้อยต่างกัน
เรื่องนี้ ชอบค่อนข้างมาก จะมีหักคะแนนบ้างก็ความหวานที่มากไม่ใช่น้อย
ส่วนในแง่ประวัติศาสตร์ คือ ส่วนที่ชอบ และประทับใจที่สุด
เพราะมีนักเขียนน้อยคน และน้อยเรื่องมากที่จับประวัติศาสตร์ช่วงนี้มาเขียน
ส่วนเรื่องมิติเวลา เราไม่ติดใจค่ะ ไม่ได้คิดว่าที่ไหนเดินเร็ว/ช้า
แต่คิดว่า อยู่ที่ความเหมาะสม ความลงตัวที่มิติของเวลาทั้งสองยุคที่จะได้มาเหลื่อมซ้อนกันมากกว่า