Bloggang.com : ~*Sing Praise*~ - มายาตวัน

มายาตวัน - กิ่งฉัตร

โปรยหลัง

เขาคิดเสมอว่าชีวิตของเขาเหมือนต้องคำสาป ความรัก ความงาม และความสุขที่ผ่านเข้ามาในชีวิตช่างแสนสั้นเลื่อนลอย ไม่ต่างจากภาพลวงตา มายาแห่งตวัน... ที่หลอกล่อให้หลงใหลติดอยู่กับความงามซึ่งเกิดขึ้นเพียงชั่ลำแสงสุดท้ายของตะวัน ก่อนความมืดมนและความหนาวเหน็บที่ยืนยาวกว่าหลายร้อยหลายพันเท่าจะโถมใส่โดยที่ไม่ทันตั้งตัว แต่... มัทนาไม่ใช่ภาพลวงตาที่เกิดขึ้นจากแสงอาทิตย์อัสดง หล่อนคือความจริง คือแสงสว่างอันบริสุทธิ์ที่สาดส่องเข้ามาในชีวิตเขา สร้างความอบอุ่นและความหวัง.....

อ่านจบ

กรีดร้องงง

อ่านจบอย่างรวดเร็วมาก คือแบบว่าพระเอกได้ใจเต็มร้อยฮ้าาาา เค้าชอบพระเอกแนวนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าเพิ่งอ่าน ดาวเกี้ยวเดือนเสร็จ มันเลยมีข้อเปรียบเทียบสุดยอดอ่ะ คือพระเอกตกหลุมรักนางเอกตั้งแต่ต้นๆ ทั้งคู่ แต่คุณกิ่งฉัตรมีวิธีเขียนให้คนอ่านกรี๊ดตาม และกระหายอยากให้พระเอกหวานกับนางเอก คือเขียนให้คนอ่านกรี๊ดและม้วนต้วนไปกับนางเอกได้นั่นเอง... อันนี้คงเป็นวิทยายุทธุ์ที่คุณกิ่งฉัตรฝึกปรือมาอย่างช่ำชองในวงการ

นางเอกก็น่ารักนะ แต่ไม่มีอะไรเหมือน ญาญ่า ที่ช่องสามคว้ามาเป็นตัวแสดงซักนิด เคยเห็นบทสัมภาษณ์ที่คุณกิ่งฉัตรเซ็งที่หนังสือเธอถูกเอาไปทำเป็นละครซะตัวละครเธอป่นปี้หมดเลย เห็นใจมากมาย ไม่ใช่ไม่ชอบญาญ่า แต่ว่ามันไม่ใจ้อ่ะ มัทนาน่ะต้องเตี้ยๆ ป้อมๆ ไม่ใช่เหรอ ญาญ่านางสูงยาวเข่าดี ไร้ความอ้วนนะ แถมมัทนาต้องผมสั้น... อ่ะๆ ไม่บ่น เพราะเราไม่ได้ดูละคร แอบดีใจที่ไม่ได้ดู

ชอบมัทนาที่นางลุยมาก และผู้เขียนก็ทำให้เราเข้าใจว่านางมีเสน่ห์ที่ความใสจริงๆ รู้แค่ว่านางอายุ ๒๓ แต่ไม่รู้เลยว่าพระเอกอายุเท่าไหร่ หรือฉันอ่านข้ามไปนะ? เอาเป็นว่าอ่านแป๊บเดียวก็รู้ละว่านางเอกนี่แก่น (ซึ่งเชื่อว่าญาญ่าเล่นได้นะบทนี้ แก่นๆ เซี้ยวๆ แค่สวยไป ๕๕๕) แล้วก็แน่นอนว่าไปเตะใจพระเอกเอาอย่างจัง แต่บางทีนางเอกนี่ก็โคตรจะไม่ช่างสังเกตุสิ่งรอบตัว สังเกตุได้ จับได้แต่อารมณ์ความรู้สึกคน แต่เดาทางไม่ถูก เชื่อคนง่ายไป แหม่ หงุดหงิด แต่สงสารนางนะ รู้สึกเป็นนางเอกที่โคตรถึงเลยอ่ะ น่าสงสาร น่วมทั้งตัวตั้งแต่ต้นจนจบ ถูกขอแต่งงานในโรงพยาบาล หน้าปูด และที่ฮาคือ นางร้องไห้ตอนพระเอกขอแต่งงาน เพราะนางไม่สามารถกอดพระเอกได้ตอนตอบตกลง ๕๕๕๕๕๕๕ ชื่นชมนางเอกในความมีไหวพริบ ไม่ว่าจะเป็นการบอกเบาะแสให้พระเอกตามตัวไปเจอโดยการพูดอำพรางเป็นบทสนทนาปกติได้ดี แถมช่วยเหลือตัวเองจากการโปรยทิชชู่ อันนี้นี่สุดๆ แถมของขึ้นจนล้มผู้ชายได้ทั้งคน เพราะโดนด่าว่าอ้วนและหุ่นเป็นแหนมปล้อง ๕๕๕๕๕ ยกนิ้วให้นางนะ

ส่วนพระเอกนี่ถูกใจคร้าาาา

แม้คนอ่านแสนฉลาดอย่างเราก็ยังรู้ว่าพระเอกชอบนางเอกกกก ๕๕๕๕๕ น่ารักอ่ะ แต่มันเป็นสเต็ป คือค่อยๆ ชอบ แสดงออกมากกว่า แล้วก็ออกแนวเป็นห่วงเป็นใย อ๊างงงง ดุนู่นดุนี่ สงสัยพระเอกแบบนี้สเป็คคนอ่านสินะ ชอบพระเอกแนวนี้อ่ะ ดุเพราะห่วง เข้มๆ ขรึมๆ แต่สติแตกเพราะเป็นห่วงนางเอก กรีดร้องงงงงงง

โอเค ขอหอบหายใจหลังจากอวยเยอะมาก อะแฮ่ม

คุณปอนเนี่ยน่าหมั่นไส้ลึกๆ คือมีทัศนคติแบบเหยียดโลกมากมาย แต่ก็เข้าใจว่าเป็นเพราะประสบการณ์ร้าวรานในชีวิต แต่ที่หงุดหงิดแรกๆ (ถึงจะไม่มาก) ก็คือเหมารวมด่านางเอกตลอดเว ดีนะที่พอนางเอกร้องไห้ คุณเธอก็ชะงักดูแลขอโทษ คนอย่างนี้แหละสมควรโดนหมัดรัก สงสัยคนแบบนี้นี่เป็นพวกชอบอะไรโหดๆ สินะ ต่อไปเจอหนุ่มหล่อๆ ตั๊นหน้าเหมือนมัทนาเลยดีไหมนะ ๕๕๕ สงสารตอนที่ไปช่วยมัทนาแล้วหานางไม่เจอ หายังไงก็ไม่เจอ

แต่ชอบความแอบอยากอยู่กับนางเอกตลอดเวลา คือรู้สึกว่าคุณปอนนี่จะไม่เก๊กเท่าไหร่เลยนะ ชอบตอนที่ชวนมัทนาไปดูวิวที่ เอิ่มม แหลมพรหมเทพ แล้วเอกบอกว่า มันต้องดูสอง ดูสามไม่สวย

พระเอกเราตอบว่า "งั้นแกรออยู่ที่รถ..."

หือม???

และมีโมเมนท์แบบนี้อีกคือตอนที่นางเอกเผลอหลับ ก็ลากเอกไปด้วยบอกว่า นางเอกหลับเดี๋ยวแผลกระทบกระเทือนต้องมีคนคอยจับ เพราะฉะนั้น "แกขับ" เออ แฮะ ชอบที่พระเอกหวงนางเอกนักนี่แหละ อ๊ายยย

อ่ะ จบๆๆๆ พอละ

ตอนแรกนึกว่าจะเป็นนิยายแบบสืบสวนสอบสวน ซึ่งส่วนตัวเฉยๆ ไม่ค่อยสนใจนัก แต่กลับเป็นอะไรที่สอดความกุ๊กกิ๊กน่ารักน่าชังได้อย่างพอดิบพอดี อ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆ ขอบคุณคุณกิ่งฉัตรที่รังสรรค์นิยายดีๆ มาให้อ่านนะคะ

พลอตเรื่อง 8/10 มาเข้มข้นตรงตอนจบ

ภาษาสำนวน ความลื่นไหล 10/10

การบิลท์อารมณ์ 9/10

ความพึงพอใจ 10/10 ไม่มีอะไรมาก อ่านแล้วถูกใจ กำลังอิน

Create Date : 30 มิถุนายน 2556
Last Update : 22 กรกฎาคม 2556 8:03:56 น.
Counter : 3957 Pageviews.

9 comments

อ่านรีวิวจบปุ๊บบบบบบบบ เดี๋ยวรีบหาซื้อมาอ่านเลยค่ะ >< กรี๊ดด

โดย: Oumm Pannita

วันที่: 30 มิถุนายน 2556 เวลา:23:14:31 น.

@oumm Pannita ซื้อเบยๆๆๆๆๆ เค้ากะลังรออ่านมนตร์จันทรา พี่ที่รู้จักบอกสนุกกว่านี้อีกอ่ะ

โดย: ~*Sing Praise*~

วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:29:05 น.

เล่มนี้ถูกใจมากถึงมากที่สุดค่ะ พี่ปุ้ย (กิ่งฉัตร) แต่งเรื่องนี้หลายปีแล้ว แต่ความทันสมัยของเนื้อหายังคงมีอยู่ ไม่ตกยุคไปเลยค่ะ ถ้าไม่นับเรื่องเพจเจอร์