Group Blog All Blog
|
อาจเจ็บบ้างลึก-ลึก...เพียงแค่รู้สึกอ่อนไหว ไม่คิดยื้อแย่งเธอคืนมา เพราะใจมันล้าเกินทนไหว ก็ทำแล้วมีประโยชน์อะไร นอกจากทนเสียใจเท่า-เท่ากัน คงต้องทำใจให้ปลง เมื่อเธอไม่เคยซื่อตรงกับฉัน มีเพียงเขาที่เธอผูกพัน จนคิดแบ่งปันความห่วงใย ฉันจึงยอมให้เธอร้างลา ไม่ต้องเอ่ยคำลากันก็ได้ คำพูดจะมีประโยชน์อะไร เมื่อความจริงใจบอกแล้วด้วยการกระทำ... เดินทางมาไกลนัก เพื่อพิงพักหัวใจที่เคยร้าว ไม่อยากพบปะใคร-ใครชั่วคราว เพื่อทำใจกับเรื่องราวที่ผ่านมา ฉันเก็บตัวอยู่เงียบ-เงียบ ในอ้อมกอดแมกไม้และหุบผา ในความเคลื่อนไหวแห่งการเวลา ทำใจได้เมื่อไหร่จะกลับมา แล้วบอกเธอว่าฉันไม่เป็นอะไร ปล่อยฉันอย่างนี้เถอะนะ ฉันจะได้พบปะกับความฝัน อยากอยู่เงียบ-เงียบในบางวัน เพื่อคิดถึงเขาบ้างบางเวลา แม้จะต้องเป็นทุกข์บ้าง แต่ก็ยังดีกว่า นั่งเศร้าคิดถึงเขาตลอดเวลา แต่ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย ฉันนั่งอยู่คนเดียว รู้สึกเปล่าเปลี่ยวขึ้นมาเฉย-เฉย จึงจับปากกาอย่างเคย เพื่อชดเชยเอ่ยถ้อยเรียงร้อยคำ นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ความรู้สึกหลากหลายคลาคล่ำ ความคิดถึงในความทรงจำ นำความในใจฉันบันทึกลง 
ไมชอบแต่งกลอนเศร้าๆกันจ๊างงงงงง เด๋วทุบเลย นี่นี่นี่
 ไม่รัก ไม่รัก ไม่รัก บอกแล้วไงว่าไม่รักได้ยินไหม จะมัวถามเซ้าซี้อยู่ทำไม บอกแล้วไงไม่รักใครนอกจากเธอ /\\ /\\ไปลอกเค้ามาอ่ะ วันนี้ยุ่งมากๆไม่มีกระจิตกระใจแต่งกลอนเล้ย  โดย: <- RYUKENDEN ->
 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:10:01:34 น. |
คืนไร้ดาว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ยินดีกลับมาซับน้ำตาให้ถ้าความห่างไกลจะทำเธอเหว่ว้า Friends Blog
Link |
||||||||||||
ส่องสกาวเหมือนทุกวัน
มองใจไร้รอยฝัน
ของคืนวันที่ผ่านมา
ระลึกถึงวันเก่า
ปล่อยใจเศร้าเหงาคอยหา
แสนรักทุกเวลา
เหม่อมองฟ้าเงียบเหงาใจ
มาร่วมเศร้า และ เหงา ด้วยคนค่ะ