มีคนมากมาย
ผ่านเข้ามาในชีวิต
ทั้งให้รู้จัก
หรือเพียงแค่ทักทาย
ฉันยิ้มรับมิตรภาพ
ที่ถูกหยิบยื่นมา
เธอมาพร้อมความรู้สึกที่ดี
ท่ามกลางผู้คนมากมายนั้น
พร้อมกับความทรงจำ
ไม่เคยถูกทอดทิ้งไป
และเธอก็ยังอยู่ในความทรงจำ
ที่กาลเวลาไม่ได้ลบเลือนไป
จากในใจ...

ขอบคุณสำหรับเวลา
ที่เจียดมาผูกพัน
ขอบคุณสำหรับความฝัน
ที่เคยแบ่งปันนานมา
เอ่ยไปคงไม่เหลือ
เมื่อรักจุนเจือนั้นไร้ค่า
ขอบคุณที่เอ่ยคำลา
เพราะฉันล้าเหลือทน


ทำมัยต้องเป็นฉัน
ที่มั่นคงอย่างโง่งม
แล้วก็มาเจ็บแสนขื่นขม
เพราะทั้งหมดชื่นชมอยู่ฝ่ายเดียว
ทำมัยต้องเป็นฉัน
ทำมัยไม่สลับกัน
ลองป็นอย่างฉันดูบ้าง
ดูซิว่าคนคอยคว้าง
จู่จู่โดนทิ้งร้างเจ็บยังงัย
ทำมัยไม่สลับกัน
มาผูกพันจิงจิงด้วยหัวใจ
มาพะวงห่วงหามาห่วงใย
แล้วสุดท้ายมาเอ่ยลาไม่อาลัย
เจ็บยังงัย...เจ็บเป็นไหมล่ะใจเธอ