วันนี้จะชวนไปกินเนื้อย่างเกาหลีระดับคุณภาพ ราคาพอสมควร ร้านอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ไปมาสะดวก แถว ๆ สถานีอุเอะโนะ (ueno) โตเกียว

ตอนแรกถามสมาชิกที่ไปด้วยกันว่าอยากจะกินอาหารอะไร น้องโป้งรีบบอกว่าเมื่อวานเพิ่งไปกินซูชิจานหมุนมา แล้วพี่กบกับคุณหมอทานไม่ได้เลย เพราะเค้าไม่ทานของดิบกัน

พี่กบพูดถึงชาบุชาบุขึ้นมา ตาอ้วนถามว่าจะกินชาบุเนื้อ หรือชาบุหมู ฉันไม่ค่อยอินเท่าไร ปกติจะกินชาบุชาบุ หรือบูตะมิสึตากิที่บ้านใหญ่ ป่าป๊าหม่าม้าทำบ่อยมาก แล้วจะใช้หมู+เนื้อดี พอได้ไปกินบุฟเฟต์ชาบุที่Momo Paradise สาขาชินจุกุ ล้มหงายหลังผึ่งไปเลย หุหุ ก็ค่อนข้างเข็ดชาบุชาบุนอกบ้าน

พอดีพวกเราเดินผ่านย่านร้านอาหารเกาหลี เจอรูปเนื้อย่างควันโขมง แถมกลิ่นยังลอยมาตามลม ทั้งน้องปี่ น้องโป้ง และพี่กบลงความเห็นพ้องกันว่า กินเนื้อย่างเกาหลีดีกว่า ทั้ง ๆ ที่เจ้าตัวเพิ่งจะไปกินเนื้อย่างเกาหลีเหมาหัวละ 3 พันกว่าเยนที่ชินจุกุมาหยก ๆ สงสัยแผ่นโฆษณาหน้าร้านจะเสกมนต์มหาระรวยเรียกลูกค้าติดเอาไว้ด้วย

ตาอ้วนท่อม ๆ ดูหน้าร้านอยู่หลายร้าน แถวนั้นมีเยอะจริง ๆ เป็นดงเลย....สุดท้ายก็เลือกเอาร้าน Yansando （陽山道）เหตุผลกลใดฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พวกเราทั้งห้าก็เดินตามตาอ้วนเข้าร้านไปโดยดี

บริกรบอกให้เราขึ้นไปชั้นสอง โต๊ะสำหรับ 6 คนที่ทางร้านจัดให้ มันแคบไปถนัด เพราะแต่ละคนไซส์ใหญ่ ๆ กันทั้งนั้น

แรกเริ่มสั่งเครื่องดื่มมากินก่อน หนุ่ม ๆ สั่งเบียร์ ฉันสั่งโค้ก และคุณหมอสั่งชาเขียวเย็น ฉันรีบปรามน้องโป้งว่าท้องเสียอย่ากินเลยเบียร์ แต่เจ้าตัวว่าไม่เป็นไร...

ตาอ้วนเป็นคนรับหน้าที่สั่งอาหาร ค่อย ๆ พินิจพิเคราะห์ดูเมนู แต่หนุ่ม ๆ ทั้ง 3 คน ดูท่าทางหิวซก โดยเฉพาะน้องปี่น้องโป้ง กินเก่งมั่ก ๆ โดยเฉพาะน้องปี่ ฉันเคยพาไปกินซูชิเหมาหัว น้องแกกินได้ 45 คำคนเดียว สามารถมั่ก ๆ จนคนปั้นซูชิส่ายหัวเลย

บนโต๊ะมีขวดซอสให้ 3 ขวด กับ 1 กระปุก คือ ขวดน้ำมะนาว และน้ำจิ้มเนื้อย่างรสหวาน ส่วนกระปุกนั้นใส่โกะชูจัง

ตาอ้วนสั่งเซ็ตซันจูมิโสะ ทางร้านก็จะเอาผักมาเสริฟ พร้อมกับซันจูมิโสะ บนจานผักนั้นมีผักกาดหอม และใบเอะโกมะ (รูปร่างคล้ายอะโอะจิโสะ แต่รสชาติ และกลิ่นคนละเรื่องเลย) และมะเขือเทศสีดา 2 ลูก ส่วนซันจูมิโสะนั้นมีพริกเขียว และกระเทียมหั่นบาง ๆ มาด้วย

ฉันว่าให้มาจุ๋มจิ๋มเป็นบ้าเลย ต้องสั่งเพิ่มอีกตั้ง 5-6 รอบ ถึงจะพอกิน แต่ฉันไม่รู้ว่าเค้าคิดเงินเพิ่มทุกรอบที่สั่งหรือเปล่า คาดว่าคิด เพราะเค้าคีย์รายการลงไปในใบสั่งอิเลคทรอนิกส์

กิมจิรวมอร่อยมาก ๆ รสชาติจัดจ้านได้ใจ แต่น้องปี่ว่าที่กินบุฟเฟต์เนื้อย่างอร่อยกว่า เพราะที่นั่นหวานกว่า (ฉันว่าน้องปี่บ้าไปแล้วแน่ ๆ) กิมจิสั่งมา 2 จาน แยกซ้ายขวา

สลัดปลาหมึกยักษ์สดเจ๋งสุด ๆ ตอนแรกพี่กบกับคุณหมอจะไม่ยอมกิน แต่ตาอ้วนคะยั้นคะยอ พี่เค้าก็เลยกินเป็นพิธี ฉันว่าทางร้านฟรีสปลาหมึกซะเย็นเจี๊ยบ แล้วหั่นมาบาง ๆ ความที่เนื้อปลาหมึกเย็น เลยไม่รู้สึกถึงความเป็นเมือก ๆ หรือความคาวเลย หย่อย ๆ

สลัดหัวไชเท้าสั่งมา 2 จาน ฉันว่าน้ำสลัดรสชาติอ่อนไปหน่อย แต่น้อง ๆ ชอบกันมาก ไชเท้าญี่ปุ่นจะชุ่มฉ่ำ หวานกรอบ ไม่เผ็ดแผดเหมือนไชเท้าบ้านเรา ฉันว่าน้องปี่น้องโป้งคงติดใจ

คุณหมอยึดซุปวากะเมะ ไม่รู้ว่าเกรงใจหรือเปล่า เลยไม่ค่อยตักอย่างอื่น ตาอ้วนสั่งซุปมา 2 ถ้วย

จานนี้คือพระเอกของคืนนี้ เนื้อญี่ปุ่น ตกจานละ 3,600 เยน ตอนแรกตาอ้วนสั่งมาก่อน 2 จาน แต่ไม่พอ หนุ่ม ๆ กินกันดุเดือดเลือดพล่านมาก ไม่มีการคีบวางย่างทีละชิ้น ฉันว่าหากกระดกจานใส่ตะแกรงได้ น้องคงทำไปแล้ว

น้องปี่น้องโป้งบอกว่าแซ่บหลาย ๆ กินจนลืมโลก อร่อยกว่าเนื้อย่างเกาหลีบ้านเราไม่รู้กี่เท่า (น้อง ๆ คงจะเพิ่งเคยทางเนื้อญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก) พี่กบบอกว่าสมัยก่อนเคยไปเกาหลีบ่อย ๆ ก็เคยกินเนื้อย่างที่อร่อยที่สุดในโลกที่นั่น

สุดท้ายขอให้ตาอ้วนสั่งมาอีก และต้องเพิ่ม 2 จานด้วย จานเดียวไม่พอ สรุปคืนนั้นล่อจานนี้ไป 4 จาน (ฉันว่าจริง ๆ 3 จานกำลังดี จานที่สี่เกือบกระเดือกไม่ลงแน่ะ มันแน่นกระเพาะไปหมด)

ลิ้นวัวก็อร่อย นุ่มเชียว ปกติเนื้อย่างเกาหลีที่ญี่ปุ่นจะหมักซอสมา 2 แบบ คือ เกลือ และซอสหวาน ๆ ตาอ้วนบอกบริกรว่าขอเป็นซอสให้หมด เพราะรสเกลือคงไม่ค่อยถูกปากพี่ไทย

ตับวัวก็เด็ด แต่ไม่ค่อยเดิน ฉันเป็นคนชอบกินตับมาก คุณหมอไม่แตะเลย น้อง ๆ ฉันก็ไม่ปลื้ม เน้นเนื้อล้วน ๆ

คืนนี้กินกันจนโกะชูจังหมด 2 กระปุก ทางร้านต้องเอาใส่ถ้วยต่างหากมาให้

คอหมูนี่ก็อร่อย ตอนแรกฉันบอกให้ตาอ้วนสั่งเครื่องในมาตัดกำลัง แต่ตาอ้วนว่ามันเหนียว กลัวจะเคี้ยวกันไม่ไหว (พวกไส้อ่อน กระเพาะ) คือ ปกติฉันไม่กินหรอก เพราะเคี้ยวไม่ไหว แก่แล้วฟันฟางหักหมด แต่ก็คิดว่าหนุ่ม ๆ คงจะชอบ...

ร้านนี้นอกจากรสชาติจะออริจินั่ลแล้ว เนื้อวัวยังสุดยอดอีกด้วย ชั้นหนึ่งตรงใกล้ ๆ กับแคชเชียร์จ่ายตังค์ จะมีกระดานไวท์บอร์ดแผ่นเล็ก ๆ เขียนregistration numberของวัวแต่ละตัวที่ทางร้านสั่งมาด้วย

ตาอ้วนว่าเดี๋ยวนี้ที่ญี่ปุ่นมีการหลอกลวงโป้ปดมดเท็จมาก หลายร้านโฆษณาว่าใช้เนื้อญี่ปุ่น ๆ แต่จริง ๆ แล้วเป็นเนื้อนำเข้า จึงต้องมีมาตรการเขียนเลขทะเบียนของวัวกำกับไว้ที่ร้าน เพื่อให้ลูกค้าอุ่นใจว่าใช้เนื้อญี่ปุ่นจริง ๆ การตีทะเบียนให้กับวัว เหมือนกับเวลาเราทำบัตรประชาชนแล้วต้องมีการพิมพ์ลายนิ้วมือ ฉันใดฉันนั้น วัวก็มีการพิมพ์ลายจมูกวัวด้วย (ตอนตาอ้วนเล่า ขำกันทั้งโต๊ะ) วัวแต่ละตัวเส้นลาย และรูปร่างจมูกจะไม่เหมือนกัน และเมื่อวัวโดนพิมพ์จมูกแล้ว วัวตัวนั้นก็จะได้เลขทะเบียน

มื้อนี้ตาอ้วนเป็นเจ้าภาพเลี้ยงแขก จ่ายไปประมาณ 32,XXX เยน (สำหรับ 6 คน) ตกหัวละ 5 พันกว่าเยน กับอาหารมื้อคุณภาพ คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม ขนาดขึ้นรถไฟกลับมาถึงบ้านตาอ้วนยังร่ำร้องอยากจะกลับไปกินที่ร้านอีกเลย

อร่อยจริง ๆ ค่ะ

เพื่อนคนไหนสนใจไปทาน จิ้มที่ชื่อร้านนะคะ 陽山道 ร้านนี้มี 2 สาขา อยู่อุเอะโนะทั้งคู่ แต่สาขาที่ไปกินมาคือสาขาแรกค่ะ

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ guest book นะคะ*

mahalo

Create Date : 10 กรกฎาคม 2550
Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 14:32:15 น.		0 comments
Counter : 1355 Pageviews.
Share Tweet