สู้ค่ะสู้

อบจนเปื่อย (ต่อ)

ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่การอบรมไม่มีที่มาที่ไปเพราะรีบไป

หน่อย เรื่องก็เริ่มจากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

นั่นแหละค่ากำหนดไว้ ให้มีการพัฒนาการศึกษาซึ่ง

พัฒนาการศึกษาก็ต้องพัฒนาครูใช่ไหมค่ะ ก็เลยประกาศ

ว่าใครที่อยู่มานานต้องทำผลงานต้องพัฒนาตนเอง พวก

เราครูเล็กครูน้อยก็เลยพากันตื่นตัวคิดค้นนวัตกรรมใหม่ ๆ

ขึ้นมาพัฒนาการเรียนการสอนของเรา และเขาก็ให้

กรรมการในโรงเรียนตรวจหนึ่งรอบ กรรมการนอกโรงเรียน

(ผู้เชี่ยวชาญ)มาตรวจอีกรอบ มิพอเขาก็ให้เราเก็บชิ้นงาน

หรือนวัตกรรมใส่กล่องแบกขนไปไว้ที่เขตการศึกษารอ

การส่งให้กรรมการอีกชุดตรวจ แต่ไม่รู้อย่างไร เขาคงงาน

มากเลยไม่ถึงคิวเราได้รับการตรวจสักที เราก็มีการรวมตัว

กันเคลื่อนไหวกระทุ้งเป็นครั้งเป็นคราว เพื่อให้เขากระเตื้อง

ไม่ลืมงานเราแต่ก็ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง

ห้าปีผ่านไปส่วนหนึ่งได้รับการตรวจ ผ่านและได้

อนุมัตินิดหน่อย บ้างก็ว่าผลงานไม่เข้าขั้น บ้างก็ว่าไม่มี

เงินจ่าย ยังเหลือครูที่ทำผลงานแล้วตกค้างไม่ได้ ตรวจอีก

มาก เขาก็ให้โอกาสเลือกว่าคุณจะให้ตรวจต่อหรือจะไป

อบรมโดยยกเลิกระงับงานเก่าไม่ต้องอ่าน พวกเราบางคนก็

เดินหน้าบางคนก็หยุดรอให้เขาตรวจต่อ

ส่วนข้าพเจ้าสารภีดงตัดสินใจเดินไปข้างหน้าลุยก็เลยเป็น

อย่างนี้แหละจ้ะ ผลการอบรมจะประกาศสิ้นเดือนมีนาคมนี้

ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะออกหัวหรือก้อยแต่ถึงอย่างไร

พวกเราก็โดนต้ม เอ้ย! อบจนเปื่อยมาแล้วแหละเพราะ

อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏคืออาจารย์ที่เคยสอนเราเมื่อ

ประมาณสิบถึงยี่สิบปีที่ผ่านมาท่านกรุณาตรวจชิ้นงานให้

พวกเราเอง และท่านยังกรุณามานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

ดูการทดสอบการสอนของพวกเราด้วย เราก็พยายามงัด

กลเม็ดเด็ดพราย ลวดลายครูเฒ่าออกมาสอนกันสุดเหวี่ยง

บางคนเขินก็พูดผิดพูดถูก ก็สนุกมาก ได้บรรยากาศ

อบอุ่นเป็นกันเอง ใครจะผ่านไม่ผ่านนั้นคงไม่สำคัญเท่าได้

อบรมอย่างนี้ ซึ่งนานๆจะจัดขึ้นสักครั้งหนึ่ง อ้อ ลืมไปจัด

ทั่วประเทศ 49 จุด โดยกระทรวงศึกษาฯ จัดร่วมกับสำนัก

งานการศึกษาขั้นพื้นฐาน และทางมหาวิทยาลัยราชภัฏให้

ความร่วมมือด้วยผ่านไปแล้วเมื่อ 9-21 มีนาคมนี้เอง รวม

แล้ว 13 วันข่าวผลการดำเนินงานก็ติดตามได้ตามเว็ปครู

ไทยหรือกระดานดำด็อทคอมได้เลยค่ะ ( อ้างอิง) แล้วจะ

มาเล่าต่อนะคะ อิอิ

อ้อ........คนที่มีสิทธ์สมัครเข้ารับการอบรมครั้งนี้เฉพาะครู

ที่ทำผลงานอาจารย์สามเชิงประจักษ์ที่ตรวจแล้วไม่ผ่าน

หรือคนที่รอตรวจเท่านั้นก็มีประมาณ สองหมื่นกว่าคนเอง

เหอๆๆ

เล่าต่อค่ะ...กำลังน่าสนใจมาก ๆ
สู้ ๆ นะคะ อดทนนะคะ

เฮ้อ..........อ่านแล้วขนลุกอ่า...

บ่ออยากจะโดนอบ..แต่ต้องเข้าอบ...

มิฉะนั้นโดนเนรเทศไปก้างโต๊งๆๆๆปู๊นๆๆๆ

กัวๆๆ

โทรศัพท์ดังกริ้งกร้าง ช่วงนี้หวาดเสียวมากกลัวเป็นข่าว

แจ้งผลการอบรม เพื่อนครูในโรงเรียนที่เขาไม่ได้เข้าไป

ร่วมอบรมเขาก็รอลุ้นอยู่ ถ้าไม่ได้ก็เเหว่วๆๆๆๆๆๆ ถ้าได้นี่

สิ เขาก็จะให้เราเลี้ยงแสดงความยินดีให้กับตัวเอง

แต่ก็ยังดี นะคนเราอยู่มาทุกวันนี้ด้วยความหวังใช่ไหม

ทุกสิบห้าวันจึงมีคนเร่ขายความหวัง ตามที่ต่างๆมากมาย

คนนิยมกันซื้อความหวังแม้มันจะลมๆแล้ง ก็ตามที ผล

การอบรมมิใช่ความหวังลมๆแล้ง แต่มันเป็นความหวังที่

เราทุ่มเทกำลังกายและใจไปมาก แต่หากจะต้องผิดหวัง

ก็ยังมีความภาคภูมิใจซ่อนอยู่ ภูมิใจที่เราได้สู้จนสุดความ

สามารถ และสู้แบบซึ่งซึ่งหน้า เปิดเผย ที่เราดีใจมาก

เรารักภาษาไทยขึ้น เรามั่นใจในการสอนมากขึ้น

ภาษาไทยพูดง่ายแต่ฟังยาก
ไม่มีรากบอกเค้าน่าฉงน
ไวยากรณ์หลายภาษามาปะปน
ไทยทุกคนรักษ์ภาษาอย่าทำลาย

เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ๆค่ะครูไทย
พิมจะเดินตามหลังนะคะ
เดินแบบเตาะแตะๆๆๆๆ

สู้ ๆ เจ้าปี้ไม้ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ

รอฟังผลมาหลายวันละตอนแรกบอก 31 ต่อมาหลังสอบวันที่ 21 บอกว่าประมาณ 26 น่าจะรู้ผล แต่เกิดเรื่องก่อนยังไม่ทันประกาศ ก็มีการทักท้วงว่าการสอบไม่ยุติธรรม
สำหรับครูประถม เอ งานนี้เลยยุ่งยากอีกรอบ ชะลอการประกาศผล เฮ้อ..........อาจารย์สามรุ่นนี้ยากเย็นดีแท้น้อ เฮ้อ...................

ขอบคุณ คุณ กริ้ม ครูพิมที่เข้ามาให้กำลังใจ

ขอบคุณจ้าดนัก น้องหน่องแวะมาให้กำลังใจ

................................สิ่งที่ควรทำที่สุดในแต่ละวัน..........................




ทุกๆ เช้าก่อนออกจากบ้าน อย่าลืมคิดถึงสิ่งที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวันเหล่านี้

1. เครื่องประดับที่สวยที่สุดบนเรือนร่าง คือ.......รอยยิ้ม
2. งานที่ทำแล้วพอใจที่สุดคือ........การช่วยเหลือผู้อื่น
3. ความสุขที่สุดคือ...........การให้
4. อาวุธที่ร้ายแรงที่ต้องระมัดระวังและเก็บรักษาให้ดีที่สุดคือ.............คำพูดที่ทำร้ายจิตใจผู้อื่น
5. พลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและทำให้ทุกอย่างสำเร็จคือ...........ความรัก
6. ความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ.........การทำร้ายตัวเอง
7. ปัญหาใหญ่ที่สุดที่ต้องเอาชนะให้ได้คือ..............ความกลัว
8. ยานอนหลับที่ให้ผลดีที่สุดคือ....................ความสงบภายในใจ