หัวข้อธรรมในคำกลอน ท่านพุทธทาส: เป็นมนุษย์ หรือ เป็นคน
นี่คือบทกลอน ของท่านพุทธทาส ที่ผมจำได้เป็นบทแรกนะครับ
ต้น ชั่งหัวมัน นั้นเลือก เอาแก่นแข็ง
อย่างนั้นเอง เอาแต่ราก ฤทธิ์มันแรง
ไม่มีกู ของกู แสวง เอาแต่ใบ
ไม่น่าเอา น่าเป็น เอาแต่ดอก
ตายก่อนตาย เลือกออก ลูกใหญ่ๆ
หกอย่างนี้ อย่างละชั่ง ตั้งเกณฑ์ไว้
ดับไม่เหลือ สิ่งสุดท้าย ใช้เมล็ดมัน
หนักหกชั่ง เท่ากับ ยาทั้งหลาย
เคล้ากันไป เสกคาถา ที่อาถรรพ์
สพเพ ธมมา นาลํ อภินิเวสาย อัน
เป็นธรรมชั้น หฤทัย ในพุทธนาม
จัดลงหม้อ ใส่น้ำ พอท่วมยา
เคี่ยวไฟกล้า เหลือได้ หนึ่งในสาม
หนึ่งช้อนชา สามเวลา พยายาม
กินเพื่อความ หมดสรรพโรค เป็นโลกอุดร ฯ
บทนี้วนารีก็ชอบเหมือนกันหลายๆบท
ของท่านพุทธทาสเป็นสวรรค์ของคนเรา
(กล่องคอมเม้นท์ของคุณเวียนหัวชะมัด)
สวัสดีค่ะ