มันเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากในชีวิตลิงน้อย

ช่วงนี้อยากจะขอโทษพี่ๆทุกๆคนด้วยนะค่ะ ที่ลิงน้อยไม่ได้ไปเม้นให้พี่ๆเลย
ลิงน้อยรู้สึกผิดจัง ลิงน้อยอยากจะอธิบายค่ะ …

ตอนนี้แม่ก่ะป๊า (ลิงน้อยจะเรียกเค้าว่าป๊าครั้งสุดท้ายนะ) เลิกกันแล้ว เหตุผลเพราะว่า ...ลิงน้อยควรจะเล่าดีไหม มันเหมือนประจานตัวเองยังไงไม่รู้ ...แต่ลิงน้อยก็อยากจะรู้ว่าพี่ๆคิดยังไง เวลา บ่ายห้ากว่าๆ ของวันที่ 13.01.08 ลิงน้อยเล่นเนตอยู่ในห้องลิงน้อย แม่ทำงาน เค้าเคอะประตูลิงน้อยก็คิดว่าเค้าคงเรียกกินข้าวหรือไม่ก็ดูหนัง พอลิงน้อยเปิดประตูออกไป ด้านนอกห้องมืดมาก เค้าบอกว่า "ฉันขอเวลาเธอสองนาทีได้ไหม ฉันรู้ว่ามันบ้า มันงี่เง้า ..เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก,เก่ง,ฉลาด นิสัยดี ...........(เงียบสักพัก) เอ่อ เธอเป็นเมียน้อยฉันได้ไหม" - - - เค้าพูดเป็นภาษาเยอรมันผสมไทย แต่คำว่าเมียน้อยเป็นภาษาไทย ตอนนั้นลิงน้อยไม่เข้าใจ เพราะเค้าพูดสำเนียงไม่ชัด - - - ลิงน้อยก็มองหน้าเค้าแบบ งง ก็คนมันไม่รู้ความหมายนิ ลิงน้อยเลย เอ๊ะ มันไม่ใช่คำเยอรมันแน่ๆอ่า ลิงน้อยเลยเดินไปในครัว เพราะแสงจากด้านนอกพอมีบ้าง ลิงน้อยเลยถามเค้าเพื่อความแน่ใจว่า "มันเป็นคำไทยเหรอ" ..."ใช่"

พี่ๆค่ะลิงน้อยตกใจมาก ตอนนั้นรู้แล้ว รู้แล้วค่ะ ว่ามันคือคำว่าอะไร (กูจะทำยังไงดีว่ะ นึกในใจ) ลิงน้อยเลยแกล้งบอกว่า "ฉันไม่รู้จักคำนี้ มันแปลว่าอะไรเหรอ" เค้าก็เดินมาใกล้ๆลิงน้อย (ในใจไม่คิดกลัวไรเลย มันเอ๋อเหร๋อมาก งง สมองตันมาก คิดไรไม่ออก งง สุดๆเลย ) "แม่งเอ้ย เธอไม่เข้าใจเหรอ มันเป็นคำไทยนะ" เค้าอุทานถ้าแปลเปนไทยก็นี่แหละ "แม่งเอ้ย/โถ่เว้ย" ลิงน้อยตอบไปว่า "ฉันไม่เคยได้ยิน" เค้าอธิบายต่อว่า "แปลเป็นเยอรมันก็คือ........เมียคนที่สอง" "สิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายทั้งปวง ช่วยนู๋ด้วย ช่วยนู๋ด้วยค่ะ" นึกผวานาในใจ "ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ ฉันคิดกับเธอเป็นเหมือนพ่อของฉัน"....."แต่พ่อของเธออยู่ที่ไทยนะ" คุณพระคุณเจ้า มันเกิดอะไรกับลิงน้อย ลิงน้อยคิดอะไรไม่ออก ช่วยลิงน้อยด้วย ที่ลิงน้อยถาม ลิงน้อยบอกอีกรอบ เผื่อเค้าจะคิดได้ แต่คำตอบมันออกมาแบบทึ่งค่ะ
ลิงน้อยเลยบอกว่าไม่ แล้วเดินเข้ามาห้อง ประตูก็ไม่ล๊อค เดินมานั่งเตียงลิงน้อย แล้วเค้าก็เปิดประตูเข้ามา ลิงน้อยตกใจมาก "ช่วยนู๋ด้วย ช่วยนู๋ด้วย" นึกในใจอีก เค้าเข้ามาบอกว่า "ที่ฉันพูดไป ฉันหมายถึงจริงนะ ถึงเธอจะบอกว่าไม่ แต่ฉันก็จะรอ" พอเค้าออกไป ลิงน้อยรีบวิ่งไปล๊อคห้อง

เชื่อไหมค่ะ ลิงน้อยอยู่กับเค้ามาตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2547 จนมาถึงตอนนี้ 3 ปีกว่าแล้ว ลิงน้อยคิดว่าเค้าเป็นพ่อคนนึง ลิงน้อยกับเค้าผูกพันธ์กันมาก เพราะแม่ก็ทำงาน ลิงน้อยมีเวลากับเค้ามากกว่าแม่ซ่ะอีก ลิงน้อยดูทีวี ทำกับข้าว ไปซื้อของ ทำการบ้าน เค้าไปรับลิงน้อยที่ รร เวลาที่ลิงน้อยป่วย ไม่สบาย ลิงน้อยพูดตามตรงว่า ลิงน้อยคิดว่าเค้าเป็นเหมือนพ่อลิงน้อยจริงๆคนนึงเลย แต่ลิงน้อยก็รักพ่อที่ไทยนะ

วินาทีที่เดินไปล๊อคห้อง เดินกลับมาที่เตียง เพียงไม่กี่วินาที ลิงน้อยน้ำตาไหลแบบมากๆ ไม่เคยร้องไห้อะไรแบบนี้มาก่อน ฟูมฟายมากจริงๆ ร้องตั้งแต่บ่ายห้า จนเกือบทุ่มถึงมั้ง ช่วงเวลาที่ร้อง ก็นึกถึงสิ่งที่ผ่านมา ที่ลิงน้อยก่ะเค้าได้ทำร่วมกัน แล้ว งง เรื่องจริงเหรอหรือลิงน้อยฝันร้าย เชื่อไหมลิงน้อยตบหน้าตัวเอง เพื่อจะให้รู้ว่ามันไม่ได้ฝัน แต่ในใจ ขอให้กูฝันนะ ร้องไห้ไป หาทางออกไป กูทำไงดีว่ะ กูทำไงดี มือถือแม่ก็เอาไป เพราะมือถือแม่พัง โทรศัพย์บ้านก็อยู่ด้านนอก ณ วินาทีนั้น รู้ไหมอยากคุยกับใครมากที่สุด "พี่สาวลิงน้อย" เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่ๆเชื่อไหม ลิงน้อยไม่เคยเปิดใจเล่าเรื่องในใจให้ใครฟังเลย นอกจากพี่สาวลิงน้อย ณ ตอนนั้น ลิงน้อยเหมือนกับว่า ลิงน้อยจะจากโลกนี้ไปแล้ว วินาทีสุดท้ายลิงน้อยอยากคุยกับพี่สาวลิงน้อย ลิงน้อยจะทำยังไงดี
ลิงน้อยมองซ้ายขวา เฮ้ย กูยังมีเนต กูยังมีคอม (เชื่อไหม ปกติลิงน้อยไม่เคยแอบต่อเนตได้นานขนาดนี้ ลิงน้อยเล่นเนตนานไม่ได้ แต่แปลกที่ปิดเทอมครั้งนี้ เค้าก็รู้ว่าลิงน้อยหอบสายไรต่อมิอะไรมาต่อเนตเล่นด้านบน แต่ไม่ยักก่ะด่าแฮ่ะ ) พอเห็นคอม ชีวิตกูต้องไม่ตาย กูต้องอยู่ ต้องออกจากที่นี่ให้ได้ ครอบครัวกูรอกูอยู่ กูตายวันนี้ไม่ได้ แต่สิ่งแรกเลย เขียนเมลหาพี่สาว เล่าๆร้องไห้ไป แบบพ่อแม่พี่น้อง ลิงน้อยเกิดมา ไม่เคยร้องไห้ฟูมฟายแบบนี้มาก่อน ร้องเอาเป็นเอาตาย กืกๆๆๆๆๆๆ ดูคนออน มีพี่ปาย ยัยหมูน้อย แล้วก็พี่ใหม่ คุนแฟนก็ไม่อยู่ วินาทีนั้นอยากให้เค้าอยู่ก่ะเรามาก พอเขียนเมลป๊าป ส่งป๊าป ร้องไห้ไ เล่าให้พี่ปายฟัง คือตอนนั้นไม่อยากจะเล่าไรเลย แต่ไม่ไหว นอนไม่ได้แน่ๆ ...พอเล่าให้พี่ปายฟัง จากพี่ที่ไม่เคยเห็นด่าใคร แต่พอโมโหแล้วน่ากลัวมาก ตอนนั้นเปิดกล้องกันด้วย ไอ้เรา ร้องกืกๆไป หน้าพี่ปายก็เครียดไปด้วย แบบ งง กันสองคน ก้อยก็ยังไม่รู้ เพราะวันนั้นเป็นวันครบรอบปี ที่มันคบกับแฟนมัน ลิงน้อยเลยไม่อยากเอาเรื่องเลวร้ายไปกวนวันมัน พี่ปายก็บอกว่า บอกก้อยเถอะ หนึ่ง ชม ผ่านไป ทุ่มกว่าแล้ว ก้อยก็ไม่รุ้เรื่อง พี่ปายลากก้อยมาคุยกันสามคน เชื่อป่ะ ก้อยมันคิดว่าลิงน้อยร้องไห้เพราะท้อเรื่องเรียน เพราะเมื่อกลางวัน ลิงน้อยเพิ่งบ่นเรื่องเรียน ต้อแต้ อยากกลับไทยกับมัน พอมันรู้เรื่อง คำแรกเชื่อไหมมันบอกว่า "จริงเหรอ" มันของขึ้นคับ มันบอกแม่ก่ะป๊ามัน ทุกคนตกใจ “ทำไมมึงไม่บอกกู อีควาย วันครบรอบของกูห่าไร ทะเลาะกันอยู่เนี่ย
ยังไงเรื่องของเพื่อนต้องมาก่อนอยู่แล้ว กูรักมึงนะ” หูยซึ้งมากมายค่ะ (รักมึงเหมือนกันอิอ้วน) ตอนนั้นคุนแฟนมาค่ะพ่อแม่พี่น้อง มาได้ไงเวลานี้ โอ้ยยยย ดีใจมากๆ คุนแฟนมาค๊า คุนแฟนก็โมโห
ด่าและด่า พี่ปาย อิอ้วนและคุนแฟน สารพัดคำด่า ...จนป่านนี้ ลิงน้อยบอกว่าอย่าโทรบอกแม่นะ ลิงน้อยกลัวแม่โมโหแล้วมาต่อยเค้า และที่สำคัญชีวิตนี้ลิงน้อยไม่อยากเห็นหน้าเค้าอีกแล้ว ตอนนั้นคิดแล้วว่า พรุ่งนี้ไป รร ออกบ้านเช้าๆก่อนที่เค้าไม่ตื่น ไป รร เล่าเรื่องให้จารฟัง โทรบอกแม่มาเอาของพวกเครื่องเรียนที่บ้าน ให้แม่ไปรับที่ รร ณ ตอนนั้นอยากกลับไทย แต่ก็ยังห่วงเรื่องเรียนคับพ่อแม่พี่น้อง แต่อิอ้วนมันไม่ยอมค่ะ มันโมโหไม่พอ ด่าลิงน้อยอีก "อีควาย มึงยังจะอยู่อีกเหรอ ที่ๆมึงอยู่ตอนนี้มันไม่ปลอดภัย มึงจะนอนหลับเหรอ พวกกูจะนอนหลับเหรอ อิสัด" พอด่าจบ มันโทรบอกแม่ลิงน้อยเรียบร้อยแล้ว "กูโทรบอกแม่มึงแล้วนะ แม่มึงตกใจมาก แม่บอกว่า รอแม่นั่นนะ แม่จะไปรับ" .....รอดตายแล้ว รอดแล้วค่ะ ลิงน้อยรอดแล้ว ลิงน้อยเก็บสมุดหนังสือเรียนใส่ตระกร้าชุดสองชุด
และที่สำคัญตุ๊กตาสุดโปรดพร้อมกับรูปพี่สาว แล้วก็สร้อยพระ ลิงน้อยไปส่องตรงรูกุญแจห้องอีกรอบและดมกลิ่นภายนอกห้องจากรูกุญแจเล็กๆ เพื่อที่จะไปฉี่ เพราะอดอันไม่ไหวแล้ว-ไปเอาโทรศัพท์ด้วย คิดว่าไม่มีคนอยู่ด้านนอก รีบเอาโทรศัพท์-วิ่งไปฉี่ และรีบวิ่งเข้าห้อง ล๊อคเสดสับ เป็นอะไรที่ในชีวิตขอเป็นแบบนี้แค่ครั้งเดียวและทำให้จิตใจลิงน้อย แย่มากสุดๆ - ดมกลิ่นบุหรีด้านนอกว่าเค้าอยู่ไหม ตะแคงหูติดประตูฟังเสียง หลี่ตามองรูกุญแจ - ตอนนั้นนึก พี่สาวคงนอนแล้ว แต่ตอนนั้นอยากคุยกับพี่สาวมาก กดแล้วตัดออกหลายรอบมาก แต่สุดท้ายก็โทรไป "พี่...พรุ่งนี้เชคเมลด้วยนะ นู๋ขอร้อง" ตีสองค๊าพี่น้องเมืองไทย คุนพี่เลย "ตีสองนะน้องฟ้า เชคเมล..." ลิงน้อยร้องไห้แตกงับปม "ได้ๆเดี๋ยวพี่เชคนะ" แล้วก็รอแม่มารับต่อไป แอบฟังเสียง ดมกลิ่นต่อไป กลัวแม่มาแล้วเจอเค้า แม่โทรมาบอกว่า "ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวสิบนาทีแม่ถึงแล้ว มันประสาทเหรอ เดี๋ยวมึงๆ" เราเลยบอกว่า "แม่มาเร็วๆนะ ฟ้ากลัว ฟ้าไม่อยากเจอเค้าแล้ว" ทั้งชีวิตลิงน้อยไม่เคยพูดคำว่ากลัวกับแม่เลย แบบไม่เคยที่จะคุยแบบนี้เลย เฮ้อ แม่มาถึง ลิงน้อยขอบคุณพี่ปาย พี่ใหม่ อิอ้วน(ก้อย หรือ ยัยหมูน้อย) และคุนแฟน แต่งง ว่าคุนแฟนมาได้ยังไง ปกติไม่มาเวลานี้ แต่ดีใจที่วันนั้นเค้าอยู่กับลิงน้อยด้วย

แม่มาก็เอาของไปรถเลย มันอยู่ไหน มันทำแบบนี้ได้ยังไง "อย่าเลยแม่ เราไปกันเร็วๆเถอะ ฟ้าไม่อยากเจอเค้า" ลิงน้อยรีบหอบกระเป๋าเรียนก่ะตระกร้าที่เอาของใส่ไปหลังรถ แม่ก็ล๊อคห้องลิงน้อย เอากุญแจมาด้วย แล้วก็ขับรถไป ลิงน้อยเอาแต่ร้องไห้ ร้องๆ แล้วมาห้องนอนไม่หลับ ร้องไห้อีกสิค๊าบ ปวดหัวด้วย มาถึงห้องสามทุ่มกว่าๆ แม่โทรบอกเพื่อนก้อยให้ก่ะส่งข้อความหาพี่ปายและคุนแฟน ล่ะก็กินยาไปสามเม็ด นอนร้องไห้ กืกๆอีก เสียงน่าเกลียด มากมาย สุดท้ายหลับไปตอนไหนไม่รู้ คงยาด้วยก่ะเพลียมากๆด้วย ....

อาทิตย์แรกก็วุ่นวาย ลิงน้อยไปเรียนไม่ได้ สติไม่อยู่ก่ะตัว ทำไรไม่ได้ ร้องไห้อย่างเดียว วันๆเอาแต่ร้องไห้ อยากกลับไทย สับสนมากมากจิงๆตอนนั้น เอาไงก่ะชีวิตดี อยากกลับบ้าน อยากกลับไทย เรียนที่ไทย ไม่สนอนาคตแล้ว ตอนนี้จิตใจแย่มาก อยากกลับบ้าน แบบ อยากกลับมากมาย มากจริงๆ แต่สุดท้าย เหตุผลก็มาก่อนความรู้สึก เฮ้อ .... ต้อแต้จัง

อ้อ พี่สาวลิงน้อยรู้เรื่องตอนเช้าอีกวัน โทรมาหาที่เบอร์ลิงน้อยด้วย แต่ไม่ติดเพราะแม่ใช้มือถือ ลิงน้อยแต่เบอร์แม่ แต่รู้สึกอุ่นใจมากๆที่ไม่ว่าอะไรจะเกิดกับลิงน้อย ลิงน้อยก็ยังมีพี่สาวที่ลิงน้อยรักมากๆ คอยเป็นกำลังใจให้ลิงน้อย และพี่ๆเพื่อนๆที่เค้ารักลิงน้อย มีคนอีกมากมายที่รักลิงน้อย ลิงน้อยก็ต้องสู้ต่อไปค่ะ

ตอนนี้ทุกอย่างก็..จะบอกว่ายังไงดี ตอนนี้ลิงน้อยก็โอค่ะ แต่ไม่เค แต่ตอนนี้ลิงน้อยเป้นไรไม่รู้ ทำไรไม่มีสติเลย แบบมันไม่มีสมาธิ ลิงน้อยว่า วันไหนหาเวลาที่ว่างๆ ลิงน้อยว่าจะนั่งสมาธิบ้าง
เพราะว่าไม่นั่งมาหลายปีมากๆ ลิงน้อยว่าคงจะช่วยให้จิตใจลิงน้อยได้เยอะเลยทีเดียว

ไว้ลิงน้อยจามาอับใหม่นะค่ะ วันนี้ยาวมากๆสงสารพี่ๆที่มาอ่านจัง แต่ก็ขอบคุณมากๆนะค่ะที่มาอ่านบล็อกของลิงน้อยจนจบ และขอบคุณพี่ๆทุกๆคนที่มาเม้นให้กำลังใจ ให้คำแนะนำลิงน้อยเสมอมานะค่ะ ลิงน้อยสัญญาว่าถ้าลิงน้อยว่างลิงน้อยจะไปเม้นให้พี่ๆทุกๆคนค่ะ

เข้าเดือนแห่งความรักแล้ว มีความสุขมากๆนะค่ะ ไม่จำเป็นต้องมีความสุขแค่แฟน ความรักก็รวมไปถึงพ่อแม่ด้วยนะค่ะ มีความสุขมากๆนค่ะ มีความสุขกันแล้ว อย่าลืมแบ่งความสุขให้คนรอบข้างด้วยนะค่ะ

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551		12 comments
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 22:55:57 น.
Counter : 544 Pageviews.
Share Tweet